Ο Φέλιξ Μάγκατ στη ζώνη του λυκόφωτος

Φέλιξ Μάγκατ, Γκραφίτε και Εντιν Τζέκο (περί ων ο λόγος), μαζί με την υπόλοιπη κουστωδία που... περιφρουρεί τις επενδύσεις της Φόλκσβαγκεν, οδήγησαν την Βόλφσμπουργκ στην κορυφαία στιγμή της ιστορίας της από το 1945 (και την ίδρυσή της), την κατάκτηση του πρώτου τροπαίου. Και μάλιστα, του πιο σημαντικού που θα μπορούσε να φανταστεί, του πρωταθλήματος.

«Είναι ακόμα εκτός ορίων μας, έχουμε άλλους στόχους. Θα είμαστε χαρούμενοι εάν καταφέρουμε να τερματίσουμε πέμπτοι», δήλωνε ο αθλητικός διευθυντής του συλλόγου στις αρχές Μαρτίου, δίχως να αποδέχεται την πιθανότητα πως στην πιο «τρελή» σεζόν της 46χρονης πορείας της Bundesliga, θα μπορούσαν οι «λύκοι» να πετύχουν το ακατόρθωτο. Κι, όμως, ο εκτελεστικός διευθυντής της Βόλφσμπουργκ διαψεύστηκε. Εστω κι αν ο προπονητής της επέμενε απαντώντας σε όσους έλεγαν πως η πορεία της ομάδας θυμίζει την Στουτγκάρδη του 2007 που έφτασε στον τίτλο από το πουθενά, πως «δεν είναι έτσι, αφού η Βόλφσμπουργκ τώρα χτίζεται». Μα, το ίδιο συνέβαινε και με τους Σουηβούς πριν δύο χρόνια...

Επιπρόσθετη πληροφορία, η γερμανική εφορία ενημερώνεται τα τελευταία δύο χρόνια πως οι δύο πρώτοι προαναφερθέντες ρόλοι στο σύλλογο αμείβονται με 500.000 ευρώ και ο τρίτος, αυτός του τεχνικού, με 2.000.000 ευρώ. Ολα τα ποσά, όμως, συγκεντρώνονται στην ίδια φορολογική δήλωση. Διότι όταν το καλοκαίρι ο Φέλιξ Μάγκατ κατηφορίσει προς το Γκελζενκίρχεν για να αναλάβει τη Σάλκε, αυτομάτως θα αδειάσουν και οι τρεις θέσεις που κατέχει ο 55χρονος στο σύλλογο. Και κάπου εκεί η ιστορία της Βόλφσμπουργκ αποκτά πραγματικό ενδιαφέρον...

Χτίζοντας τη... φωλιά

Σωτήριον έτος 2007 και οι «λύκοι» προσλαμβάνουν τον άνεργο για μερικούς μήνες Μάγκατ ώστε να σωθούν πιο εύκολα αυτή τη σεζόν. Οι προγραμματικές δηλώσεις του Γερμανού τεχνικού ( «στόχος μου είναι να προσπεράσουμε την Μπάγερν») προκαλούν θυμηδία, αλλά η πέμπτη θέση και η έξοδος για δεύτερη φορά στην ιστορία στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ προκαλεί περιέργεια. Η θερινή μεταγραφική περίοδος του 2008 φτάνει και ο Μάγκατ ζητά νέες μεταγραφές. Το χτίσιμο δεν είχε ολοκληρωθεί. Κρίστιαν Τζακάρντο και Αντρέα Μπαρτζάλι για την άμυνα με την Παλέρμο να πλουτίζει κατά 21.000.000 ευρώ και Ζβιέζνταν Μισίμοβιτς, τον «εγκέφαλο» της Νυρεμβέργης στον οποίο οφείλονταν τα γκολ του Αγγελου Χαριστέα, έναντι 4.000.000 ευρώ.

Οι τελευταίες «πινελιές» σε έναν καμβά που ο καλλιτέχνης γνώριζε τι απεικονίζει, αλλά το κοινό χρειάστηκε περίπου μία σεζόν για να ανακαλύψουν τι κρύβεται πίσω από σκόρπιες γραμμές, περίεργα χρώματα και γενικά την ποικιλομορφία που διέθετε ο σύλλογος. Ουδείς, όμως, μπορεί να κατηγορήσει το απαίδευτο μάτι που δεν αντιλήφθηκε από την αρχή της σεζόν τη «ζύμωση» κοσμοϊστορικών γεγονότων για τον μικρόκοσμο μιας πόλης 120.000 κατοίκων, που υπάρχει μόνο και μόνο για την Φόλκσβαγκεν και που το 2003 είχε μετονομαστεί σε Γκόλφσμπουργκ μόνο και μόνο για να γιορτάσει την πέμπτη έκδοση του σχετικού μοντέλου της αυτοκινητοβιομηχανίας.

Ο Φέλιξ Μάγκατ είχε βουτήξει στα βαθιά, αλλά είχε πάρει τις απαραίτητες προφυλάξεις. Χρειάστηκε λίγο χρόνο, βέβαια, μέχρι να βρει την ταυτότητα της ομάδας. Οι πέντε νίκες σε δώδεκα παιχνίδια δεν ήταν αρκετές να την κρατήσουν σε θέση ΟΥΕΦΑ, που ήταν και ο στόχος που είχε τεθεί εξ αρχής. Εξάλλου, η σεζόν περιείχε γενικότερα σκαμπανεβάσματα και η μοναδική σταθερά ήταν η πρωτιά της «νεοφώτιστης» Χόφενχαϊμ, η οποία εν τέλει κατέκτησε τον τίτλο της πρωταθλήτριας χειμώνα.

Μέχρι να βρει την κατάλληλη ενδεκάδα, το κατάλληλο σχήμα και κυρίως πότε να αγωνίζεται με 4-1-3-2 και πότε με 4-3-1-2, ο Μάγκατ παραμόνευε στην γωνία. Με τόσες εναλλαγές στην κορυφή (Καρλσρούη, Χόφενχαϊμ, Σάλκε, Χέρτα, Στουτγκάρδη, Μπάγερν Μονάχου, Λεβερκούζεν, Αμβούργο, όλες λίγο πολύ είχαν γευτεί τη χαρά της κορυφής), θα ερχόταν και η ευκαιρία του, από τη στιγμή που ανέκαθεν οι ομάδες του φορτσάρουν στο δεύτερο μισό της σεζόν. Δεν είχε και άδικο. Από τη στιγμή που ποτέ δεν έχασε επαφή με τα τεκταινόμενα της κορυφής και έχοντας δώσει τα διαπιστευτήρια σε νίκες όπως το 3-0 επί του Αμβούργου και το 4-1 επί της Στουτγκάρδης, ή με το 2-2 στην Ιταλία κόντρα στη Μίλαν για τη φάση των ομίλων του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, κάτι καλό υπέφωσκε κάτω από την ζώνη του Τσάμπιονς Λιγκ.

Η... υποχθόνια ανάκαμψη

Το 4-1 επί της Στουτγκάρδης ήταν κάτι σαν σταθμός για την μετέπειτα πορεία της Βόλφσμπουργκ (όπως και των Σουηβών, αφού μετά το ματς απολύθηκε ο αναμορφωτής της ομάδας, Αρμιν Φε). Περιείχε όλα τα στοιχεία που αναδύθηκαν στον δεύτερο γύρο και που έφεραν τους «λύκους» στην κορυφή. Γκολ από τους δύο πρώτους σκόρερ της κατηγορίας, τον Γκραφίτε και τον Τζέκο, δύο ασίστ από τον Μισίμοβιτς ατελείωτο τρέξιμο από τον Ζοσουέ θετική αμυντική λειτουργία από τον Γιαν Σίμουνεκ και Μπαρτζάλι και εν τέλει ένα σκορ με πολλά γκολ ενεργητικό και λίγα παθητικό.

Η αρχή είχε γίνει. Μπορεί να ακολούθησε μόλις μία νίκη στα επόμενα τρία παιχνίδια πρωταθλήματος, ωστόσο οι βάσεις της επιτυχίας είχαν μπει. Το 5-1 επί της Χάνσα Ρόστοκ στο κύπελλο και ακόμα μία πρόκριση, αύξαναν τις υποχρεώσεις για το συγκρότημα του Μάγκατ, το οποίο βρισκόταν προ τριών τροπαίων στοχεύοντας (επισήμως) σε... κανένα. Κάπου εκεί ήρθε και η έκρηξη των «λύκων» και παράλληλα το «ξεσκαρτάρισμα» του τοπίου.

Δέκα σερί νίκες στο πρωτάθλημα και ενδιαμέσως δύο αποκλεισμοί στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ και στο κύπελλο Γερμανίας από Παρί Σεν Ζερμέν και Βέρντερ Βρέμης με κατεβασμένα χέρια. Ελάχιστοι ασχολήθηκαν με αυτές τις κατραπακιές, αφού μόνο το σκορ ήταν επιβαρυντικό στην ψυχολογία της ομάδας. Οπως αποδείχθηκε, η έλλειψη εμπειρίας από τους παίκτες να διαχειριστούν ταυτόχρονες πορείες σε τρεις διοργανώσεις με υψηλές βλέψεις οδήγησε τον Μάγκατ στην απαλλαγή από τις δύο πιο... περιττές. Επικέντρωση στην Bundesliga και στόχος η.... πέμπτη θέση, δια στόματος όλων, μέχρι την 4η Απριλίου.

Είχε προηγηθεί ένα θριαμβευτικό 3-1 στη «Νορντμπανκ Αρένα» που στάθηκε απαρχή του κλεισίματος της «ψαλίδας» με την κορυφή. Αυτό που συνέβη, όμως, στην «Φόλκσβαγκεν Αρένα» ήταν άνευ προηγουμένου. Η νίκη με 5-1 επί της Μπάγερν Μονάχου επισφράγισε τα προ 1,5 έτους λόγια του Μάγκατ. Η Βόλφσμπουργκ προσπέρασε τους Βαυαρούς με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο. Το «μαγικό τρίγωνο» των Γκραφίτε, Τζέκο και Μισίμοβιτς θύμισε... Τσάβι, Λιονέλ Μέσι και Σαμουέλ Ετό.

Ο τετράπτυχο της επιτυχίας

Ο πανέξυπνος Βόσνιος εξάλλου, είναι μοίρασε 19 ασίστ στο πρωτάθλημα και σημείωσε 7 γκολ, ο Βραζιλιάνος με την ωμή δύναμη των 88 κιλών σε 25 ματς μετρά 28 γκολ, ενώ ο υψηλόσωμος Τζέκο με 26 γκολ συμπλήρωσε την φονική τριπλέτα του συλλόγου. Οι δύο τελευταίοι, μάλιστα, αποτελούν το πιο παραγωγικό δίδυμο όλων των εποχών, αφού ξεπέρασαν και τους Γκερτ Μίλερ και Ούλι Χένες που σημείωσαν 53 γκολ τη σεζόν 1971-72 και άλλα τόσα το 1972-73.

Η ομάδα αυτή, όμως, διαθέτει και αφανείς ήρωες. Πρώτος από όλους ο αμυντικός μέσος που έφερε στο προσκήνιο ο Κάρλος Ντούνγκα με την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας της εθνικής Βραζιλίας, ο αρχηγός Ζοσούε (29). Ισως ο αγαπημένος παίκτης του Μάγκατ και ο πρώτος που θα καλέσει στο Γκελζενκίρχεν. Ο Μαρσέλ Σάφερ (24) καλύπτοντας όλη την αριστερή πλευρά, έβρισκε με απίστευτη ακρίβεια το κεφάλι του Τζέκο, φτάνοντας τις 8 ασίστ στο πρωτάθλημα. Λίγο πιο μπροστά, ο Κρίστιαν Γκέντνερ (23), παρά το νεαρό της ηλικίας του κατάφερε σε μερικά ματς να... τετραγωνίσει το «μαγικό τρίγωνο» και να πάρει τα εύσημα από τους συμπαίκτες του με τη βοήθεια στον δημιουργικό τομέα. Οι απροσπέλαστοι Μπαρτζάλι-Σίμουνεκ ενισχύθηκαν με την όρεξη και το πάθος του 22χρονου Σλοβάκου Πέτερ Πέκαρικ και στο τέρμα, ο Ντιέγκο Μπενάλιο υπενθύμιζε με δυσάρεστο τρόπο ότι η Ελβετία βρίσκεται στον ίδιο προκριματικό όμιλο του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2010 με την Ελλάδα.

Η λίστα των «θυμάτων» στις δέκα σερί νίκες περιλάμβανε ονόματα όπως η Σάλκε, το Αμβούργο, η Χέρτα και η Μπάγερν, ήτοι διεκδικητές του τίτλου. Τα δεδομένα είχαν αλλάξει άρδην. Ακόμα και η διαιτησία ήταν με τον «ισχυρό», ήτοι με την πρωτοπόρο Βόλφσμπουργκ. Το 2-2 επί της Αϊντραχτ Φρνακφούρτης στην 3η αγωνιστική προήλθε από ανύπαρκτο πέναλτι που εκτέλεσε εύστοχα ο Γκραφίτε. Στο 3-0 επί της Κότμπους στην 12η αγωνιστική, ο Τζέκο σημείωσε το πρώτο γκολ επίσης από πέναλτι που δεν έπρεπε να καταλογιστεί, αν και θα έπρεπε να δοθεί ένα άλλο στην Βόλφσμπουργκ. Στη 16η αγωνιστική οι «λύκοι» ευνοήθηκαν με ακόμα ένα πέναλτι στο 2-1 επί του Ανόβερου, έστω κι αν ο Μισίμοβιτς αστόχησε. Πάλι κόντρα στην Αϊντραχτ, η νίκη με 2-0 στην 20ή αγωνιστική επετεύχθη χάρη στη διαιτησία, μιας και σωστά κέρδισε ένα πέναλτι, αλλά η ομάδα του Νίκου Λυμπερόπουλου και του Γιάννη Αμανατίδη φωνάζει για δύο δικά της. Το αποκορύφωμα, όμως, ήρθε στην 28η αγωνιστική και το ματς με τη Λεβερκούζεν. Ο Γκραφίτε έκανε θέατρο και κέρδισε πέναλτι που εκτέλεσε εύστοχα, λίγο αργότερα πεντακάθαρο χέρι του Σίμουνεκ δεν δόθηκε και έτσι η Βόλφσμπουργκ έφτασε στη νίκη με 2-1.

Η ποιότητα των ποδοσφαιριστών, το «δέσιμο» της ομάδας», η διαιτησία είναι ορισμένοι σημαντικοί παράγοντες στην πορεία πρωταθλητισμού του συλλόγου. Ο σημαντικότερος, όμως, είναι άλλος. Ακούει στο όνομα Φέλιξ Μάγκατ, δικαιολογεί απολύτως τα κοσμητικά επίθετα «βασανιστής», «δικτάτορας», «τύραννος» που του έχουν κατά καιρούς αποδοθεί και έφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα. Διότι η πρωτιά είναι απόρροια της άρτιας συνεργασίας των επιθετικογενών ποδοσφαιριστών της ομάδας, ωστόσο αυτοί δεν θα άντεχαν να ξεχυθούν στην αντεπίθεση (μιας και σχεδόν σε κανένα ματς η Βόλφσμπουργκ δεν είχε κατοχή της μπάλας και σε αρκετά αυτή δεν πλησίαζε καν το 40%) εάν δεν ήταν οι προπονητικές μεθόδοι του Μάγκατ.

Ακόμα και έναν... λοφίσκο διέταξε να του κατασκευάσουν στο προπονητήριο του συλλόγου, ώστε οι ποδοσφαιριστές του να «σφυρηλατηθούν» σε αυτά τα ακάματα πλάσματα που δεν γνωρίζουν μεταπτώσεις στην απόδοσή τους. Το τέρας αντοχής και δύναμης Γκραφίτε, την περσινή σεζόν είχε λιποθυμήσει και μεταφέρθηκε με φορείο σε ιατρείο κατά τη διάρκεια προετοιμασίας σε ένα βουνό με υψόμετρο 2.000 μέτρα. Η προπόνηση «μαραθωνοδρόμου» που επιλέγει ο Μάγκατ ήταν αυτή που τον απέπεμψε από την Μπάγερν, έστω κι αν είχε κατακτήσει δύο νταμπλ και δεν είχε χάσει ακόμα το πρωτάθλημα του 2006-07. Οι φίρμες των Βαυαρών δεν άντεχαν τα οράρια και το είδος προπονήσεων και αφού ήρθαν σε ανοιχτή ρήξη με τον προπονητή τους, οι επικεφαλής της Μπάγερν δεν έχασε την ευκαιρία να διώξει έναν τεχνικό με πασιφανείς διοικητικές ικανότητες.

Η αρχή του τέλους

Το επιτυχές σερί των «λύκων» διεκόπη από ένα «σβηστό» 2-0 από την Κότμπους, το οποίο θεωρήθηκε κακή παρένθεση. Εξ ου και το άνετο και επιβλητικό 4-0 επί της Χόφενχαϊμ που ακολούθησε λίγες μέρες αργότερα. Ο Μάιος, όμως, καθοριστικός μήνας από όλες τις πλευρές και η κάθε εξέλιξη σε έναν τομέα επηρεάζει και κάποιον άλλον συγγενή. Η Βόλφσμπουργκ μετά από εννέα μήνες αγώνων πήγαινε πλέον για πρωτάθλημα. Η παραδοχή έγινε μετά τις συζητήσεις που είχε ο Μάγκατ με τη διοίκηση για πριμ τίτλου και αύξηση αποδοχών τη νέα σεζόν. Ο διπλασιασμός των 2.500.000 ευρώ που λάμβανε από το προπονητικό πόστο εξόργισε τους ιθύνοντες της Φόλκσβαγκεν, σε μία περίοδο, μάλιστα, οικονομικής κρίσης.

Το σχίσμα είχε επέλθει. Το πιο «καυτό» όνομα προπονητή της γερμανικής αγοράς ήταν διαθέσιμο για κάθε παχυλό πορτοφόλι. Ο άνθρωπος που εκ του μηδενός κατάφερε να νικήσει μέσα σε δύο χρόνια την Μπάγερν Μονάχου είχε βγάλει στο «σφυρί» τον εαυτό του. Και κάπου εκεί επήλθε η συντριβή από την Στουτγκάρδη με 4-1, στην απόλυτη απάντηση των Σουηβών. Στον πρώτο γύρο, η νίκη της Βόλφσμπουργκ με το ίδιο σκορ στέρησε από τη Στουτγκάρδη τον προπονητή της. Στον επαναληπτικό, η νίκη της τελευταίας έβαλε «ταφόπλακα» στη σχέση Μάγκατ-Βόλφσμπουργκ.

Οσο για τους φιλάθλους, αρχικά ήταν διχασμένοι ( «Φέλιξ: Αγάπη ή Χρήματα» έγραφε ένα πανό στο ματς με την Στουτγκάρδη), αλλά μερικές μέρες αργότερα στο κέντρο της πόλης εμφανίστηκε το μήνυμα «Φύγε, μισθοφόρε». Ο αποδέκτης είχε λάβει τα μέτρα του και προσπαθούσε να στρέψει αλλού το ενδιαφέρον, τονίζοντας πως «ο καθένας μπορεί να σκέφτεται ότι θέλει». Το 3-0 επί της Ντόρτμουντ, η οποία είχε αναχθεί σε διεκδικήτρια-έκπληξη του τίτλου, ήρθε ως βάλσαμο στις πληγές του αγωνιστικού τμήματος.

Γράφοντας ιστορία...

Η Βόλφσμπουργκ κρατούσε την τύχη του πρωταθλήματος στα χέρια της και τη «σφιχταγκάλιασε». Το εντυπωσιακό 5-0 επί του Ανόβερου στην προτελευταία αγωνιστική όλοι αποδέχθηκαν την μοίρα τους. Ακόμα και οι πομπώδεις λόγοι των ιθυνόντων της Μπάγερν στοιχημάτιζαν υπέρ των «λύκων», που στην τελευταία αγωνιστική μπορούσαν να κατακτήσουν το πρωτάθλημα ακόμα και με ήττα. Δεν είναι του στυλ τους, όμως, και σίγουρα όχι του στυλ του Φέλιξ Μάγκατ. Στο «αντίο» του στην «Φόλκσβαγκεν Αρένα», ο ανήσυχος 55χρονος Γερμανός κάθισε ήρεμος στον πάγκο του μόνο μετά το τέταρτο γκολ της ομάδας του επί της Βέρντερ Βρέμης. Ο τίτλος ήταν γεγονός. Το ακατόρθωτο έγινε εφικτό. Η Βόλφσμπουργκ θα μπει σε νέα έξοδα, αλλά αυτή τη φορά για να χτίσει έναν ειδικό χώρο για το πρώτο τρόπαιο της ιστορίας της.

Η ομάδα που στα 64 χρόνια ιστορίας της πανηγύριζε ως σημαντικότερη επιτυχία την θέση φιναλίστ στο θεσμό του κυπέλλου του 1995, ανέβηκε στο πρώτο σκαλί του βάθρου μετά από έναν «μαραθώνιο» 34 αγωνιστικών. Ο δρομέας μακρινών αποστάσεων που είχε στην άκρη του πάγκου της πέτυχε... ολυμπιακό ρεκόρ. Οι παγκόσμιοι πρωταθλητές στο ρόστερ της κατέρριψαν κάθε καλύτερη προσωπική επίδοση. Και το μετάλλιο που κέρδισαν όλοι με την αξία τους είναι ολόχρυσο, ανεκτίμητης αξίας. Οσο και το συμβόλαιο που του προσέφερε η Σάλκε για να κλείσει -κατά τα φαινόμενα- τον κύκλο των «λύκων»...

MVP

Θα μπορούσε να είναι ο πρώτος σκόρερ της Bundesliga με 28 γκολ, ο 29χρονος Γκραφίτε, ο οποίος σημείωσε και το κορυφαίο γκολ της φετινής σεζόν, πιθανότατα σε όλη την υφήλιο, αυτό κόντρα στην Μπάγερν Μονάχου. Θα μπορούσε να είναι ο παρτενέρ του στην επίθεση, Έντιν Τζέκο, ο οποίος όταν ο Γκραφίτε «κολλούσε» ή ήταν τραυματίας επενέβαινε με γκολ και ασίστ (10 γκολ στα τελευταία πέντε ματς και 10 ασίστ συνολικά). Το μέτρο σύγκρισης, όμως, στη Γερμανία είναι συγκεκριμένο. Εάν αποτελείς μεταγραφικό στόχο της Μπάγερν Μονάχου, μόνο τότε αξίζεις τέτοιες διακρίσεις. Και από αυτήν την τριπλέτα, ο Βραζιλιάνος υστερεί λόγω της προχωρημένης ηλικίας, ο υψηλόσωμος Βόσνιος ακούγεται μόνο για μεσαίου βεληνεκούς ομάδες της Ιταλίας και της Ισπανίας. Υπάρχει, όμως, ένας ποδοσφαιριστής ο οποίος βρίσκεται στο μπλοκάκι τόσο του Ούλι Χένες της Μπάγερν, όσο και του Κλάους Αλοφς της Βέρντερ.

Ο λόγος για τον Ζβιέζνταν Μισίμοβιτς, τον άνθρωπο-«ορχήστρα» των «λύκων», που με 7 γκολ και 20 ασίστ άφησε σε δεύτερη μοίρα τον Φρανκ Ριμπερί και τον Ντιέγκο. Ο δεύτερος, μάλιστα, αποχωρεί από τη Βρέμης και η φημολογία περί αποχώρησης και του παρωχημένου στη Γερμανία διεθνή Γάλλου ενισχύει νέα πιθανή θερινή μετακίνηση του Μισίμοβιτς, Μόνο που αυτήν τη φορά δεν υπάρχει περίπτωση να κλείσει η δουλειά με μονοψήφιο αριθμό εκατομμυρίων ευρώ. Εάν η αποχώρηση του προπονητή (Φέλιξ Μάγκατ), του αθλητικού διευθυντή (Φέλιξ Μάγκατ) και του εκτελεστικού διευθυντή (Φέλιξ Μάγκατ) άνοιξε την πόρτα της εξόδου από την Βόλφσμπουργκ, οι ιθύνοντες των πρωταθλητών έχουν κάθε δικαίωμα να εκμεταλλευτούν όσο μπορούν τα... κοράκια που ετοιμάζονται να κατασπαράξουν το δημιούργημα του 55χρονου προπονητή. Και το «πρώτο βιολί» σε αυτήν την περίπτωση, ο άνθρωπος που με τις κάθετες μπαλιές του και τις σέντρες του, την οξυδέρκεια του και την διευρυμένη αντίληψη, κοστίζει...

Απογοήτευση

Το να αναζητάς αδύναμο κρίκο σε αυτήν την άρτια μηχανή είναι σαν να ψάχνεις ψύλλο στα άχυρα. Σχεδόν κανένα από τα βασικά γρανάζια δεν υστέρησε σε περίοδο δέκα μηνών που διήρκεσε η αγωνιστική περίοδος στη Γερμανία. Υπάρχει, όμως, ένας ποδοσφαιριστής που προοριζόταν για βασική μονάδα, ακριβοπληρώθηκε για τα δεδομένα της Βόλφσμπουργκ το καλοκαίρι του 2008, αλλά δεν δικαίωσε την επιλογή του προπονητή του και όχι μόνο αυτό, αντικαταστάθηκε με νέα μεταγραφή τον Ιανουάριο.

Ο λόγος για τον Κρίστιαν Τζακάρντο, ο οποίος δεν δικαιολόγησε στο ελάχιστο τα 7.000.000 ευρώ που σπαταλήθηκαν το καλοκαίρι για τις υπηρεσίες του. Ο 27χρονος Ιταλός δεξιός μπακ έβγαλε μόλις τέσσερα 90λεπτα στο πρωτάθλημα, εκ των οποίων τα δύο σε θέση δεξιού αμυντικού μέσου. Σαν να μην έφτανε αυτό, στα 707 λεπτά που αγωνίστηκε, δεν έπιασε ποτέ καλή απόδοση και γι’ αυτό η δεξιά πτέρυγα της Βόλφσμπουργκ σε όλη τη διάρκεια της σεζόν ήταν υποδεέστερη της αριστερής. Η απόκτηση του 22χρονου Σλοβάκου Πέτερ Πέκαρικ από τη Ζίλινα κρίθηκε αναγκαία. Τα 850.000 ευρώ που κόστισε, απήλλαξαν τον Μάγκατ από την αναγκαία παρουσία του Ιταλού στο βασικό σχήμα και το καλοκαίρι ίσως επιστρέψει στην πατρίδα του μετά από ένα πετυχημένο συλλογικά, αλλά αποτυχημένο ατομικά πέρασμα από τη Γερμανία.

Προπονητής

Ανέλαβε την Βόλφσμπουργκ το καλοκαίρι του 2007 και μέσα σε 1,5 χρόνο τήρησε μία παρανοϊκή υπόσχεση που είχε δώσει, προφανώς όχι εν τη ρύμη του λόγου του. Ο Φέλιξ Μάγκατ τα έβαλε στα ίσια με τα «μεγαθήρια» του γερμανικού ποδοσφαίρου και βγήκε θριαμβευτής. Οι εμμονές του δεν απουσίασαν ούτε τη φετινή σεζόν. Ένα σχόλιό του για τον διαιτητή Χέλμουτ Φλάισερ στη νικηφόρα αναμέτρηση με την Στουτγκάρδη τον Νοέμβριο ανάγκασε την ομοσπονδία να του επιβάλλει πρόστιμο 10.000 ευρώ. Ο Μάγκατ άσκησε έφεση δύο φορές και στην τρίτη ακρόαση πέτυχε τη μείωση του προστίμου στα 7.500 ευρώ. «Εάν πεις στη σύζυγό του ότι η μαγειρική της δεν είναι τόσο καλή, θα προσβληθεί και αυτή. Αλλά η μαγειρική της θα βελτιωθεί», ήταν το σχετικό σχόλιο του ανθρώπου που πλαισίωνε κάθε αναφορά στο όνομα «Βόλφσμπουργκ», αλλά δεν συνέβαινε το αντίθετο πάντοτε. Ο «μαεστρικός» τρόπος με τον οποίο καθοδήγησε όλη τη σεζόν την ομάδα του εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου (με την εξαίρεση της είδησης περί αποχώρησής του την πλέον ακατάλληλη στιγμή) «καρποφόρησε» πολύ πιο πριν από την κατάκτηση του τίτλου.

Ο Μάγκατ γεύτηκε τον πλούσιο χυμό των «καρπών» του όταν πήρε την προσωπική του εκδίκηση από την Μπάγερν Μονάχου. Λίγο αργότερα, σήκωσε και το τρόπαιο του πρωταθλητή, το οποίο είχε... παραδώσει την περσινή σεζόν στους Βαυαρούς με τη «λευκή» ισοπαλία στην 31η αγωνιστική. Ως εκ τούτου αποχωρεί από την Βόλφσμπουργκ με το κεφάλι ψηλά, έχοντας επιστρέψει στην κορυφή της λίστας των Γερμανών προπονητών και με το τρίτο του πρωτάθλημα τα τελευταία πέντε χρόνια ετοιμάζεται να μεταφέρει τις γνώσεις του στην πιο loser ομάδα των τελευταίων ετών στη χώρα, τη Σάλκε. Τα κατάφερε με την άσημη Βόλφσμπουργκ, γιατί όχι με μία από τις πιο δημοφιλείς και πλούσιες ομάδες στην Bundesliga;