Συνέντευξη Γιούρκα Σεϊταρίδη στο contra.gr

Ο Γιούρκας Σεϊταρίδης μιλά στο contra.gr για τον Παναθηναϊκό και το πολυμετοχικό αλαλούμ, τον τραυματισμό του και τα... χαρτζιλίκια του Τύπου, τις μεταγραφικές επιλογές του και το απωθημένο της Ρεάλ, το νταμπλ και τον Σισέ, την Εθνική και τον Ρεχάγκελ (videos).

Συνέντευξη Γιούρκα Σεϊταρίδη στο contra.gr

Ο πρόλογος της συνέντευξης με τον Γιούρκα Σεϊταρίδη θα μπορούσε να είναι κι ο επίλογος: «Πάντα είχα στο μυαλό μου να παίξω ποδόσφαιρο, πάντα πίστευα ότι θα πετύχω, πάντα πίστευα ότι θα πάω να παίξω στο εξωτερικό. Είχα βάλει στόχους και, δόξα τω Θεώ, τους περισσότερους τους έχω κατακτήσει...».

- Το Γιούρκας πώς προέκυψε; Εχει ιστορία απ' ό,τι ξέρω...

Ναι, από τον παππού μου προέρχεται, ήταν Ρωσοπόντιος, από τη Σεβαστούπολη της Ρωσίας. Το Γιούρκας είναι από το Γιούδα, Γιούρι. Οι γονείς μου αποφάσισαν να με βαφτίσουν έτσι, αλλά είχαμε ένα πρόβλημα κατά τη διάρκεια της βάφτισης με τον παπά που έλεγε ότι δεν είναι χριστιανικό όνομα. Έτσι με βάφτισαν τελικά Γιώργο, αλλά με φωνάζουν Γιούρκα. Στα χαρτιά λέγομαι Γιώργος, όλοι όμως με ξέρουν Γιούρκα.

- Έχεις ζήσει με τον παππού σου, ήταν μαζί σας; Είχε κάποια σχέση με το ποδόσφαιρο;

Όχι δεν ήταν μαζί μας, πέθανε όταν ήμουν πολύ μικρός. Δεν τον θυμάμαι καν, μόνο από φωτογραφίες. Ήταν προπονητής στην Προοδευτική για χρόνια.

- Πώς ήταν όταν πρωτοπάτησες το πόδι σου στην Παιανία; Τι σκέφτηκες τότε;


Δεν σκέφτηκα κάτι συγκεκριμένο, απλά χαιρόμουν πάρα πολύ για τη μεταγραφή γιατί πήγαινα στην ομάδα που υποστήριζα, στην ομάδα που μου άρεσε. Επαιζα στα Γιάννενα, Β' και Α' Εθνική και πήγα σε μια πάρα πολύ μεγάλη ομάδα, που ήταν ο Παναθηναϊκός. Δεν είχα σκεφτεί τις εγκαταστάσεις ή κάτι τέτοιο, σκεφτόμουν ότι πάω να παίξω τώρα πια στον Παναθηναϊκό.

- Τα πράγματα ήταν όπως τα φανταζόσουν; Δεν φοβόσουν μήπως βρεθείς σε ένα αφιλόξενο, απόμακρο περιβάλλον;

Δεν περίμενα κάτι συγκεκριμένο. Μου αρκούσε ότι πάω να παίξω στον Παναθηναϊκό. Ευτυχώς πήγα σε μια εποχή που είχε πολύ καλή ομάδα ο Παναθηναϊκός και, το πιο σημαντικό, πολύ καλά παιδιά. Εννοώ τόσο σαν ποδοσφαιριστές όσο και σαν χαρακτήρες. Όταν έχεις μπροστά σου τον Μπασινά, τον Λυμπερόπουλο, τον Καραγκούνη, που τους βλέπεις να παίζουν χρόνια στην τηλεόραση, λογικό είναι να είσαι ντροπαλός, να κοιτάς κάτω, να σου μιλάνε και να ντρέπεσαι. Ο καλός χαρακτήρας των τότε συμπαικτών μου, όμως, με βοήθησε και έτσι δεν είχα μεγάλο πρόβλημα να προσαρμοστώ και να μπω στο κλίμα της ομάδας.

- Μετά τον Παναθηναϊκό, σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, γύρισες τρεις χώρες για να παίξεις στην Πόρτο, τη Ντιναμό Μόσχας και την Ατλέτικο Μαδρίτης. Δεν αισθάνθηκες γυρολόγος, δεν σκέφτηκες μήπως θα ήταν καλύτερα να είχες μείνει κάπου περισσότερο;

Ναι, θα ήθελα να είχα πάει με μεταγραφή στη Ρεάλ Μαδρίτης και να είχα μείνει δεκαπέντε χρόνια!

- Ήταν στόχος σου κάτι τέτοιο;

Ναι, ήταν στόχος μου και την είχα την πρόταση. Θα μπορούσα να είχα πάει λοιπόν εκεί και να μην ήμουν γυρολόγος. Μακάρι να έρχονταν όλα όπως τα θέλουμε στη ζωή.

- Ο εγχώριος Τύπος σε θεωρεί εσωστρεφή, δεν είχες ποτέ πολλά - πολλά με τους ρεπόρτερ. Στο εξωτερικό ήταν διαφορετικές οι σχέσεις σου σε αυτό το κομμάτι;

Υπάρχουν καταρχάς πολύ λιγότερες εφημερίδες. Για παράδειγμα, στην Ισπανία υπήρχαν τρεις εφημερίδες και κάθε πόλη έβγαζε τη δική της τοπική εφημερίδα. Εδώ στην Ελλάδα έχουμε τριάντα εφημερίδες. Βέβαια και εκεί οι δημοσιογράφοι είναι αρκετά σκληροί, όσον αφορά την κριτική, δεν θα σου χαριστούν αν η ομάδα ή κάποιος παίκτης ατομικά παίξει άσχημα. Αλλά ταυτόχρονα είναι και αντικειμενικοί, όταν παίξεις καλά θα το γράψουν - το ίδιο και όταν παίξεις άσχημα. Εδώ στην Ελλάδα τα πράγματα έχουν ξεφύγει, δυστυχώς. Κάποιες εφημερίδες υπάρχουν επειδή εξυπηρετούν τα συμφέροντα κάποιων ομάδων, κάποιοι δημοσιογράφοι σε έχουν βάλει στη μαύρη λίστα για κάποιο λόγο που εσύ δεν έχεις καταλάβει και γράφουν για σένα συνεχώς άσχημα λόγια. Υπάρχουν άλλοι ποδοσφαιριστές που δίνουν χαρτζιλίκι μηνιαίο σε κάποιους, ώστε να γράφουν καλά λόγια γι’ αυτούς στις εφημερίδες.

- Image making κανονικό...

Ετσι το λένε αυτοί οι συγκεκριμένοι, βελτίωση του image. Βέβαια αυτό δεν είναι βελτίωση του image, να πληρώνεις για να γράφουν θετικά πράγματα για σένα γιατί ο κόσμος δεν είναι χαζός, έχει μάτια και στο γήπεδο κρίνει τους ποδοσφαιριστές. Πιστεύω ότι μπορεί να ξεχωρίσει ποιος λέει την αλήθεια και ποιος λέει αυτά που τον συμφέρουν...

- Αισθάνθηκες ποτέ την ανάγκη να γράψουν κάτι καλό για σένα;



Οχι. Ούτε θα καλέσω κάποιο δημοσιογράφο να τον φιλοξενήσω στο σπίτι μου ή σε διακοπές στο εξωτερικό. Τέτοια πράγματα δεν τα κάνω, τα έχω καλά με τον εαυτό μου και αν είναι κάτι να το γράψουν, ας το γράψουν. Αυτό που σου είπα πριν, ο κόσμος ξέρει και κρίνει, δεν είναι χαζός.

- Εχεις προσωπικά παράπονα από τον ελληνικό Τύπο;


Αν εξαιρέσεις την περσινή περίοδο, το καλοκαίρι, που ήμουν τρεις μήνες χωρίς ομάδα και έγραφαν διάφορα πράγματα που με είχαν προσβάλλει σαν άνθρωπο χωρίς να έχω δώσει κανένα δικαίωμα, όχι. Συνολικά δεν μπορώ να πω ότι έχω παράπονο.

- Το χειρότερο είναι ότι πιθανή αντίδραση σε κάποια γραφόμενα ισοδυναμεί συχνά με προσπάθεια να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας...

Έχεις ένα δίκιο σε αυτό, αλλά εγώ δεν θα συμφωνήσω. Γιατί, σου είπα, εγώ ξέρω τι κάνω και ποιος είμαι. Αν γράψουν κάτι άλλο δεν με ενοχλεί γιατί εγώ ξέρω τι έχω κάνει. Εμένα άλλο με πειράζει και δεν μπορώ να βλέπω. Να διαβάζω ότι ο τάδε ποδοσφαιριστής έχει μάθει να τα λέει έξω από τα δόντια και δε μασάει τα λόγια του και διάφορα τέτοια, ενώ στην πραγματικότητα αυτοί οι ποδοσφαιριστές, αν ήθελαν πράγματι να τα λένε στα ίσα, θα έλεγαν αυτά που λένε πίσω από τις κάμερες και τα μικρόφωνα.

- Οσα τώρα συζητάμε προφανώς παραπέμπουν στο προηγούμενο καλοκαίρι που η κριτική ξέφυγε από το αμιγώς ποδοσφαιρικό και πήγε στο προσωπικό...

Κοίταξε, είμαι ευτυχισμένος γιατί με τον εαυτό μου τα έχω καλά. Είμαι ένας παίκτης που δεν θα πάω όπως κάποιοι άλλοι να δώσουν χαρτζιλίκι για να γραφτούν καλά πράγματα για μένα.Έγραψαν ότι ήμουν όλο το καλοκαίρι στη Μύκονο και στον Αστέρα. Στη Μύκονο πήγα για τρεις μέρες. Γράψανε ότι ο Σειταρίδης δεν ενδιαφέρεται πια για το ποδόσφαιρο και τα έχει παρατήσει... Θα ήθελα να βρω έναν από αυτούς και να τον ρωτήσω πως θα ένιωθε αν έμπαινε στη δική μου θέση με το πρόβλημα που είχα με τον τένοντα, να δω αν θα άντεχε δύο εβδομάδες. Μετά θα βλέπαμε αν θα τα έγραφε αυτά ή όχι... Είχα ένα πρόβλημα αρκετά σοβαρό με τον αχίλλειο που με ταλαιπώρησε και, αντί να το σεβαστούν και να πουν ότι είμαι τραυματίας, έγραφαν ότι έχω παρατήσει το ποδόσφαιρο και δεν ασχολούμαι.

- Οταν αισθάνεσαι ότι αδικείσαι ή κλονίζεσαι πώς το παλεύεις;

Το παλεύεις γιατί θέλεις να το παλέψεις, είναι η δίψα που έχεις να γυρίσεις στις προπονήσεις και στους αγώνες. Καλώς ή κακώς δεν έχεις άλλη επιλογή. Το άλλο που έχεις να κάνεις είναι να πεις "με πονάει, τα παρατάω και δεν ασχολούμαι ξανά επαγγελματικά". Αλλά αυτό δεν είναι λύση. Mε την ευκαιρία, θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ πρώτα από όλα στον Αγγελο Μπασινά, που είναι πολύ καλός μου φίλος και κατά σύμπτωση μου πρότεινε αυτό που πήγα και έκανα στην συνέχεια. Μου πρότεινε γιατρό και εκείνος τη θεραπεία που ακολούθησα. Επίσης ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Χρήστο Καρβουνίδη ο οποίος έχει έρθει τώρα στην Εθνική μας. Δεν μου έχει δοθεί η ευκαιρία να το πω δημόσια, αλλά αν δεν ήταν αυτός δεν θα είχα γλιτώσει το χειρουργείο.

- Πέρα από ομάδα - εφαλτήριο για τη διεθνή καριέρα σου, τι άλλο είναι για σένα ο Παναθηναϊκός;

Όπως το είπες και συ, είναι η ομάδα μέσα από την οποία έγινα γνωστός στο εξωτερικό. Ξεκίνησα από τα Γιάννενα βέβαια, από εκεί έγινα γνωστός στην Ελλάδα, ενώ από τον Παναθηναϊκό έγινα γνωστός στον υπόλοιπο κόσμο. Οφείλω πολλά σ’ αυτήν την ομάδα. Γιόρτασα σημαντικές επιτυχίες, έκανα πολύ καλές φιλίες που θα κρατήσουν, γνώρισα κόσμο, με γνώρισε ο κόσμος.

- Λίγοι πίστευαν ότι θα επέστρεφες στον Παναθηναϊκό. Μάλιστα είχες κάνει και δηλώσεις ότιη Ελλάδαθα ήταν τελευταία σου επιλογή. Ηταν όντως η τελευταία επιλογή;

Δεν μπορώ να σου απαντήσω αν ήταν ή όχι. Πριν σου είπα ότι κάποτε δεν φανταζόμουν ότι θα έπαιζα στη Ρωσία. Το θέμα ήταν ότι μιλούσαμε με τον Κώστα τον Αντωνίου και τον πρόεδρο και αποφασίσαμε την τελευταία ημέρα να συνεργαστούμε. Η απόφαση πάρθηκε τελευταία στιγμή, αλλά είχαν προηγηθεί πολλές συζητήσεις.

- Ποιο από τα δύο νταμπλ που πήρες με τον Παναθηναϊκό θεωρείς πιο εύκολο; Το φετινό, θα μου πεις...

Πολλοί λένε ότι το φετινό ήταν εύκολο γιατί δεν ήταν ο Ολυμπιακός τόσο καλός όσο στο προηγούμενο νταμπλ, το 2003-2004. Δεν μπορώ να είμαι αντικειμενικός γιατί δεν έπαιξα σε τόσα πολλά παιχνίδια φέτος. Δεν μπορώ δηλαδή να σου πω ότι κουράστηκα. Στο πρώτο είχα παίξει 25-30 παιχνίδια και σ’ αυτό 10. Πάντα είναι δύσκολο ένα πρωτάθλημα όταν έχεις αντίπαλο τον Ολυμπιακό και το αντίστροφο.

- Βλέποντας τον Ολυμπιακό στην τελευταία θέση των play off, τι σκέφτεστε, τι σκέφτεται ένας ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού;

Εγώ δεν το περίμενα να τερματίσει στην 5η θέση ο Ολυμπιακός. Γιατί, κακά τα ψέματα, μαζί με τον Παναθηναϊκό, είναι οι δύο μεγαλύτερες ομάδες. Πίστευα ότι θα τερματίσει δεύτερος λόγω ονόματος, ιστορίας και παικτών. Πάντως, βάσει της απόδοσής του γενικά φέτος δεν περίμενα τίποτα θεαματικό, δεν έπαιζε καλά.

- Μιλώντας για τον ανταγωνισμό, τι έλειψε από τον Παναθηναϊκό αυτή τη δεκαετία και έμενε μακριά από τον τίτλο; Ο Καραγκούνης έλεγε πρόσφατα ότι ο Ολυμπιακός έχει πάρει πολύ περισσότερα πρωταθλήματα από όσα άξιζε...

Θα συμφωνήσω με τον Γιώργο. Δύο - τρία πρωταθλήματα που τα χάσαμε στις αρχές της δεκαετίας πιστεύω ότι τα αξίζαμε εμείς. Τα χάσαμε είτε για λόγους τύχης είτε από συγκυρίες είτε λόγω της διαιτησίας. Θα έπρεπε να έχουμε κάποια πρωταθλήματα παραπάνω. Αλλά είσαι Παναθηναϊκός, ποτέ δεν μπορείς να τα παρατήσεις. Είσαι καταδικασμένος να πηγαίνεις πάντα για την πρώτη θέση.

- Βοηθήθηκε φέτος από τη διαιτησία ο Παναθηναϊκός, όπως πολλοί υποστηρίζουν;

Δεν είναι δύσκολο να απαντήσω. Όλοι αυτοί που το λένε αυτό απλά είχαν συνηθίσει τη διαιτησία των προηγούμενων ετών. Η μόνη βοήθεια, αν θέλουν να το λένε έτσι, είναι ότι οι διαιτητές μας έπαιζαν 50-50. Μπορεί για παράδειγμα στην έδρα μας να μας παίξανε οι διαιτητές 55-45, αλλά κάπως έτσι γίνεται σε όλον τον κόσμο. Φέτος ο Παναθηναϊκός ήθελε 50-50, δεν είπε δώστε μου σφυρίγματα. Δεν πιστεύω ότι είχαμε καμία βοήθεια.

- Πέραν της δυναμικής του νταμπλ, τι επιπλέον χρειάζεται ο Παναθηναϊκός ώστε τουλάχιστον να διατηρηθεί σε αυτό το επίπεδο;

Για τη διατήρηση των σκήπτρων στο πρωτάθλημα όλοι λένε ότι χρειάζεται ένας καλός στόπερ ή ένας ακόμη φορ κλπ. Ο Παναθηναϊκός πήρε όμως το νταμπλ με τους παίκτες που είχε, πράγμα που σημαίνει ότι διαθέτει μια αρκετά καλή ομάδα...

- Και η περιβόητη διοικητική σταθερότητα; Τελείωσε ιδανικά η χρονιά, πήρατε νταμπλ και στα πρωτοσέλιδα κυριαρχεί ο πόλεμος δηλώσεων και ανακοινώσεων των μετόχων. Δεν σας ανησυχούν όλα αυτά εσάς του ποδοσφαιριστές, δεν χαλάνε την εικόνα του συλλόγου;

Συμφωνώ, χαλάνε την εικόνα. Όταν έχεις πάρει το νταμπλ και βλέπεις ότι η διοίκηση είναι άνω - κάτω, δεν είναι ωραίο ούτε για μας τους παίκτες ούτε για την ίδια τη διοίκηση. Ούτε γενικότερα για την εικόνα του συλλόγου είναι θετικό. Πάντως, αν δεν έχουν ακόμα αποφασίσει ποιος θα είναι ο πρόεδρος και πώς θα είναι η διοίκηση, δεν μπορούν να μιλήσουν ούτε για προπονητή ούτε για παίκτες.

- Ένας στοιχειώδης σχεδιασμός δεν θα έπρεπε να έχει ήδη γίνει;

Έπρεπε να έχει γίνει, ναι. Ελπίζω να τα βάλουν όλα κάτω οι μέτοχοι, να τα συζητήσουν, να βρεθεί γρήγορα μία λύση και να πουν ότι ο τάδε θα είναι πρόεδρος.

- Ανασφάλεια σας δημιουργεί όλη αυτή η ιστορία;

Σίγουρα, μια μικρή ανασφάλεια μας δημιουργεί. Οταν βλέπεις τα αφεντικά σου να διαφωνούν δημόσια...

- Συζητήσεις για τα διοικητικά κάνατε κατά τη διάρκεια της σεζόν στα αποδυτήρια;

Κάναμε, είναι ένα θέμα που, όπως και να 'χει, μας απασχολεί. Εμείς δουλεύουμε γι' αυτούς τους ανθρώπους. Είναι όπως σε μία επιχείρηση όταν δεν είσαι σίγουρος αν το αφεντικό σου θα μείνει ή θα φύγει. Τότε σκέφτεσαι κάποια πράγματα και για σένα...

- Συμφωνείς με την άποψη του τεν Κάτε ότι οι Έλληνες ποδοσφαιριστές δεν έχουν μάθει να δουλεύουν σε ρυθμούς ευρωπαϊκών ομάδων. Ισχύει κάτι τέτοιο;

Αυτό που πιστεύω εγώ είναι ότι είτε είσαι στην Ελλάδα είτε στην Ισπανία είτε στην Αλβανία, η προπόνηση εξαρτάται από το γυμναστή που έχεις. Στην Ατλέτικο, ας πούμε, έτυχε να έχουμε έναν όχι τόσο καλό γυμναστή. Αντιθέτως, στον Παναθηναϊκό το 2002, είχαμε τον Σπράι που ήταν ο καλύτερος γυμναστής με τον οποίο έχω δουλέψει ποτέ.

- Οι δικαιολογίες όμως που συχνά επικαλούνται κάποιοι συνάδελφοί σου για να μην προπονηθούν δεν έχουν να κάνουν με τον γυμναστή...

Όχι, δεν έχουν να κάνουν με το γυμναστή, αλλά αυτά γίνονται σε όλες τις ομάδες, σε όλο τον κόσμο.

- Επιβεβαιώνεις ότι δεν ήταν καλό το κλίμα με τον προηγούμενο προπονητή σας στον Παναθηναϊκό;

Το κλίμα μεταξύ των ποδοσφαιριστών ήταν πάντα καλό. Μεταξύ των ποδοσφαιριστών και του προπονητή δεν μπορώ να σου πω, γιατί με τον Τεν Κάτε δεν πρόλαβα να δουλέψω πολύ. Συνεργαστήκαμε μόλις για λίγους μήνες και δεν είχα τόσο σφαιρική άποψη, δεν πρόλαβα να του μιλήσω και να τον γνωρίσω. Με τον Νιόπλια το κλίμα ήταν αρκετά καλό. Αλλά εντάσεις υπάρχουν και είναι κάτι απολύτως φυσιολογικό. Πάνω στην κούραση μπορεί κάποιος να πει και μία κουβέντα παραπάνω.

- Σε ρώτησα γιατί ποδοσφαιρικά δεν φάνηκε να αλλάζει κάτι δραστικά με τον Νιόπλια, ψυχολογικά όμως άλλαξε.

Μπορεί με την φυγή του Τεν Κάτε κάποιοι να απελευθερώθηκαν.

- Αυτό ισχύει, το διαπίστωσες κι εσύ;

Τι να σου πω... Φάνηκε λίγο πιο απελευθερωμένη η ομάδα. Μπορεί να μην οφείλεται στην απομάκρυνση του προηγούμενου προπονητή, αλλά στην καλή δουλειά του Νιόπλια.

- Πάντως, εν τέλει, η αλλαγή προπονητή απέδωσε.

Ναι, η αλλαγή ήταν θετική. Εκανε καλά ο πρόεδρος, κρίνοντας εκ του αποτελέσματος. Βέβαια μπορεί και με τον Τεν Κάτε πάλι να παίρναμε το πρωτάθλημα. Ποτέ δεν ξέρεις...

- Στην Ελλάδα συνήθως δεν έρχονται παίκτες υψηλού επιπέδου σε ηλικία ποδοσφαιρικής ακμής, ο Σισέ είναι στις εξαιρέσεις. Τι τύπος συμπαίκτη είναι;

Αν εξαιρέσεις το ντύσιμό του και τα τατουάζ του, είναι σαν ένας οποιοσδήποτε άλλος παίκτης στην Παιανία. Όταν τα λεφτά είναι πάρα πολλά, πιστέψτεμε, τέτοιοι παίκτες έρχονται. Φέτος ο Σισέ βοήθησε πάρα - πάρα πολύ την ομάδα. Αν του έδινες ένα εκατομμύριο, δεν θα ερχόταν. Από την άλλη είναι και ο Παναθηναϊκός μια μεγάλη ομάδα που κυνηγάει την πρώτη θέση στο πρωτάθλημα και παίζει και στην Ευρώπη. Δεν είναι μια ομάδα που πάει για την 4η ή 5η θέση. Σε κάθε περίπτωση είναι και επιλογή του κάθε ποδοσφαιριστή. Δεν ξέρεις γιατί επιλέγει κάτι. Ο Γκαλέτι πριν έρθει στην Ελλάδα ήρθε και με ρώτησε. Τον ήθελαν και ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός. Του είπα ότι πρόκειται για τις δύο μεγαλύτερες ομάδες και ότι δεν θα αντιμετωπίσει οικονομικό πρόβλημα.

- Η Εθνική, μετά τον θρίαμβο της Πορτογαλίας, προσγειώθηκε απότομα, τώρα κάνει μια νέα προσπάθεια απογείωσης ενόψει Μουντιάλ. Μέχρι που μπορεί να πετάξει;

Μακάρι να επαναληφθεί ο θρίαμβος του Euro, αλλά φυσικά είναι πολύ δύσκολο. Εμείς πάμε να παίξουμε τα ματς του ομίλου και ελπίζουμε να πάμε καλά και να προκριθούμε. Ρεαλιστικά είναι εφικτό διότι, αν εξαιρέσεις την Αργεντινή, με τις άλλες ομάδες έχουμε τις ίδιες πιθανότητες να περάσουμε. Αν έχουμε την τύχη με το μέρος μας και είμαστε σε καλή μέρα, πιστεύωότιθα πάμε καλά.

- Για την κλήση σου στη μουντιαλική Εθνική διατυπώθηκαν σοβαρές επιφυλάξεις, αφού λόγω και του τραυματισμού σου δεν έχεις κάνει πολλά παιχνίδια φέτος.

Αφού δεν είχα κάνει αρκετά παιχνίδια μέχρι το τέλος της χρονιάς, το είχα πάρει και εγώ απόφαση ότι δεν θα κληθώ. Μετά τα τρία παιχνίδια που έκανα στο τέλος, όμως, περίμενα την απόφαση του προπονητή, για την οποία είμαι βέβαια πολύ χαρούμενος. Αλλά και αν δεν γινόταν έτσι, θα το σεβόμουν.

- Πιστεύεις ότι έχει κλονιστεί πλέον η πίστη των Ελλήνων φιλάθλων στην Εθνική ομάδα;

Γι' αυτό φταίμε και εμείς οι ποδοσφαιριστές. Γιατί στο προηγούμενο Euro βγαίναμε και λέγαμε ότι θέλουμε να πάμε ξανά στον τελικό κλπ. Από την άλλη είχε πει κάτι πολύ σωστό ο Γιάννης Τοπαλίδης, ότι το κακό ήταν που πήγαμε από το μηδέν στο δέκα. Από κει που δεν είχαμε κάνει τίποτα, ξαφνικά γίναμε Βραζιλία ή Ισπανία. Θα έπρεπε να χαμηλώσουμε τους τόνους. Πήγαμε στο Μουντιάλ, ναι, είμαστε χαρούμενοι, αλλά μέχρι εκεί. Να μη λέμε πράγματα για τελικούς, ημιτελικούς και διάφορα άλλα.

- Και ο ρόλος του Ρεχάγκελ πρέπει να έχει αλλάξει με την πάροδο των ετών...

Για τον Μουρίνιο έχουν γράψει τα χειρότερα, αλλά είναι ο καλύτερος προπονητής στον κόσμο. Ο κάθε άνθρωπος έχει τα συν και τα πλην του. Ο Ρεχάγκελ έχει κάποια καλά, κάποια άσχημα, έτσι ήταν, έτσι θα ναι και δεν θα αλλάξει για κανέναν δημοσιογράφο ή ποδοσφαιριστή. Και από ό,τι έχει αποδειχθεί μέχρι τώρα, έχει κάνει πολύ καλές επιλογές. Το καλό κλίμα είναι απόρροια του ιδίου, του βοηθού του, του team manager και των ποδοσφαιριστών. Αν έπαιρνες τον προπονητή και τον έβαζες σε μια ομάδα με 20 κακούς χαρακτήρες, δεν θα ήταν το ίδιο.

- Όλα δείχνουν ότι, άσχετα με το πως θα τα πάτε στο Μουντιάλ, η θητεία του Ρεχάγκελ λήγει. Ακούγεται ήδητο όνομα του Σάντος...

Δεν το ξέρω αυτό, κανείς δεν το γνωρίζει επίσημα.

- Θεωρείς ότι θα ήταν σκόπιμο να επιλεγεί ένας προπονητής που γνωρίζει την ελληνική πραγματικότητα;

Σίγουρα υπάρχει ένα συν σε αυτό, θα ξέρει ο προπονητής πώς σκεφτόμαστε. Αλλά μπορεί να φέρουν και κάποιον που να μην ξέρει καθόλου την ελληνική πραγματικότητα και να είναι δέκα φορές καλύτερος.

- Σε εποχή οικονομικής κρίσης, πιστεύεις ότι πρέπει και εσείς οι ποδοσφαιριστές της βιτρίνας να αναπροσαρμόσετε τις απαιτήσεις σας;

Είναι λίγο προκλητικό κάποιοι να παίρνουν τόσα πολλάλεφτά, όταν υπάρχουν άνθρωποι που χάνουν καθημερινά τις δουλειές τους. Συζητιέται το θέμα με την φορολογία και πιστεύω να βρεθεί μια λύση. Οχι ότι θα ήθελα να χάσω χρήματα, βέβαια...

- Αν μπορούσες να βοηθήσεις στην καταπολέμηση μίας μάστιγας όπως το ΑΙDS ή ο καρκίνος, θα το έκανες;

Εμένα με στεναχωρεί κυρίως το γεγονός ότι άνθρωποι από το περιβάλλον μου χάνουν τη δουλειά τους. Θα προτιμούσα λοιπόν να βοηθήσω αυτούς, που τους γνωρίζω κιόλας, από το να δίνω χρήματα σε κάποιον οργανισμό που κανείς δεν ξέρει πώς χρησιμοποιεί και που δίνει πραγματικά τα λεφτά.

- Κάποτε είχες πει ότι θα ήθελες να μπεις στο Δημόσιο...

Αφορούσε κάποιο νόμο που μας έδινε το δικαίωμα, εφόσον είχαμε κάποια διάκριση, να μπούμε. Δεν θα παίρναμε τη θέση κάποιου. Δεν είπα ποτέ ότι θέλω να μπω στο Δημόσιο με άλλους όρους.

- Πιστεύεις στα πρότυπα; Είναι μια ευθύνη να είσαι πρότυπο;

Ναι, και καλώς ή κακώς κάποια παιδιά με έχουν πρότυπο. Το σκέφτομαι, αλλά δεν θα προσαρμόσω τη ζωή μου σ' αυτό, έχω τα καλά μου τα κακά μου και απλά προσπαθώ να είμαι όσο πιο καλός γίνεται.

- Είχες σκεφτεί ποτέ να κάνεις κάτι άλλο, είχε περάσει αυτό από το μυαλό σου; Να γίνεις, ας πούμε, ηθοποιός όπως ο ξάδελφός σου ο Γιώργος Σεϊταρίδης.

Όχι, το έχω ξαναπεί, αν δεν ήμουν ποδοσφαιριστής θα μου άρεσε να οδηγώ αυτοκίνητα επαγγελματικά, αλλά ξεκίνησα από μικρός με το ποδόσφαιρο και έμεινα εκεί.

- Πες μου ένα όνειρό σου που δεν χρειάζεται χρήματα για να πραγματοποιηθεί.

Το μόνο που θέλω είναι να έχω υγεία. Όλα τα άλλα εξαρτώνται από εμάς. Το μόνο σίγουρο που θέλω να κάνω μετά το τέλος της καριέρας μου είναι ο γύρος του κόσμου. Να σταματώ από πόλη σε πόλη με το αυτοκίνητό μου. Δεν έχω σκεφτεί με τι άλλο θα μπορούσα να ασχοληθώ. Μετά το ποδόσφαιρο δεν θα ήθελα να είμαι πάλι κλεισμένος σε ένα ξενοδοχείο και να στερούμαι πράγματα όπως τώρα. Γι' αυτό και δεν με ενδιαφέρει ο ρόλος του προπονητή.

News 24/7

24MEDIA NETWORK