Το χατ-τρικ της Μπαρτσελόνα αλλάζει την καταλανική ιστορία (videos)

Το 2009 ήταν αυτό. Το 2010 ήταν αυτό. Τι παραπάνω θα μπορούσαμε να γράψουμε για το 2011; Για μία ομάδα που έχει αναλυθεί διεξοδικά από όλα τα ΜΜΕ όλων των χωρών ως ένα πραγματικό φαινόμενο;

Η λύση δόθηκε από το πλέον αναπάντεχο μέρος. Από το "στρατόπεδο" της "αιώνιας" αντιπάλου της Μπαρτσελόνα και συγκεκριμένα από τον φίλα προσκείμενο στη Ρεάλ Μαδρίτης Τύπο. Οπως κι εμείς, έτσι κι αυτοί το 2009 και το 2010 αφιέρωσαν σωρεία σελίδων και διαδικτυακού χώρου για τους θριάμβους των Καταλανών. Ήταν κάτι καινούργιο, κάτι ενδιαφέρον, κάτι όμορφο. Πλέον, όμως, εξελίσσεται σε κάτι μονότονο και επικίνδυνο, αφού υποσκελίζει τα κατορθώματα των "μερέγκες". Μπορεί η "ψαλίδα" στη διαφορά των πρωταθλημάτων και των κυπέλλων Ευρώπης να παραμένει μεγάλη, παρ' όλα αυτά το 3ο σερί πρωτάθλημα Ισπανίας σχηματίζει μία τάση υπέρ των "μπλαουγκράνα", της οποίας ο απόηχος ενδέχεται να τη γιγαντώσει στο μέλλον.

Εξ ου και οι απεγνωσμένες απόπειρες της "Marca" και της "AS" να υποβαθμίσουν αυτήν την επιτυχία της Pep Team. Εξ ου και η κατάκτηση του Copa del Rey από τους Καστιγιάνους να γίνεται πιο μεγάλο θέμα από το πρωτάθλημα της Μπαρτσελόνα. Δεν είναι τυχαία η παρέλαση του τροπαίου στους δρόμους της Μαδρίτης (λίγο πριν τις δημοτικές εκλογές) την ημέρα που οι Καταλανοί θα διασφάλισαν και μαθηματικά το πρωτάθλημα. Και ως εκ τούτου, οι σελίδες των 2 μαδριλένικων αθλητικών εφημερίδων μοιράστηκαν μεταξύ αυτών των 2... πρώτων θεμάτων. Η κατάκτηση του 3ου σερί πρωταθλήματος ισοδυναμούσε με την παρέλαση ενός κυπέλλου, τη 2η μέσα σε μία εβδομάδα λόγω της... αποτυχίας κατά την πρώτη. Ακόμα και το βραβείο "pichichi", του πρώτου σκόρερ, εμπεριέχει μεγαλύτερη αίγλη για τις "Marca" και "AS" σε σχέση με τις διακρίσεις των Καταλανών και καταλαμβάνει τον χώρο που του αντιστοιχεί στα πρωτοσέλιδα και τις αναφορές. Ο Κριστιάνο Ρονάλντο θα κατακτήσει το σχετικό βραβείο και θα κερδίσει τον Λιονέλ Μέσι. Θα κερδίσει την Μπαρτσελόνα. Αρα η Ρεάλ Μαδρίτης είναι καλύτερη... Ο αστυνομικός όργανο. Το μπουζούκι είναι όργανο. Αρα ο αστυνομικός είναι μπουζούκι, κατά τον γνωστό αστεϊσμό...

Η αναγνώριση του αντιπάλου δίνει μεγαλύτερη αξία στη νίκη και η προσπάθεια συγκάλυψης του μεγέθους του θριάμβου της Μπαρτσελόνα από την μεγαλύτερη σε κυκλοφορία (ανεξαρτήτως περιεχομένου) εφημερίδας της Ισπανία ("Marca") αναδεικνύει, έστω και δια της τεθλασμένης, το τι ακριβώς έχει καταφέρει ο Πεπ Γκουαρδιόλα και οι παίκτες του. Απέναντι στην ομάδα των 2 πιο ακριβών μεταγραφών όλων των εποχών και ίσως του κορυφαίου τεχνικού των ημερών μας, η κατάκτηση του τίτλου ήρθε πιο δύσκολα από τις 2 προηγούμενες σεζόν. Το τρόπαιο μπήκε στις προθήκες του μουσείου στο "Καμπ Νου" και η Μπαρτσελόνα, παραμένοντας στην κορυφή του ισπανικού ποδοσφαίρου γράφει ιστορία ανάλογη της Dream Team του Γιόχαν Κρόιφ.

Οι δυσκολίες ήταν γνωστές από την έναρξη της σεζόν. Η πρωταθλήτρια κόσμου Ισπανία αποτέλεσε έργο της δουλειάς που γίνεται στην Μπαρτσελόνα τα τελευταία χρόνια, όμως αυτή η συνθήκη υπήρχε φόβος να γυρίσει μπούμερανγκ. Με 7 στελέχη στη βασική ενδεκάδα της "φούρια ρόχα", οι "μπλαουγκράνα" καλούνταν να υπερασπιστούν τα κεκτημένα χωρίς ουσιαστικό διάλειμμα από την περασμένη σεζόν. Η άφιξη του Ντάβιντ Βίγια, του Χαβιέρ Μαστσεράνο και του Αντριάνο εμπλούτισαν το ρόστερ των Καταλανών με ετοιμοπόλεμους βασικούς ποδοσφαιριστές, ενώ η επεισοδιακή αποχώρηση του Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς άφησε έναν "πονοκέφαλο" λιγότερο στον Γκουαρδιόλα.

Για να φτάσει στον 16ο τίτλο της καριέρας του και 9ο ως τεχνικός (μόνο ο συμμαθητής του στις ακαδημίες της Μασία και συμπαίκτης του στην Dream Team, Γκιγέρμο Αμόρ, έχει περισσότερους τίτλους στο σύλλογο - 17) ο 40χρονος Καταλανός έπαιξε με τη φωτιά και κέρδισε. Αρνήθηκε να δεχθεί τους δανεικούς πίσω και το ρόστερ της πρώτης ομάδας σμικρύνθηκε σε 19 παίκτες. Σε συνδυασμό με την αποχώρηση των Γιάγια Τουρέ, Ράφαελ Μάρκες και Ντμίτρο Τσιγκρίνσκι και τη μη αναπλήρωση των κενών τους, τα μετόπισθεν έμειναν ακάλυπτα σε περιπτώσεις τραυματισμών ή τιμωριών.

Η έναρξη της σεζόν δεν έγινε με τον καταιγιστικό τρόπο που χαρακτηρίζει το παιχνίδι των Καταλανών. Η κατάκτηση του Σούπερ Καπ Ισπανίας έφερε τα πρώτα χαμόγελα, ωστόσο η εντός έδρας ήττα από την Έρκουλες και η ισοπαλία με την Μαγιόρκα στο "Καμπ Νου" επίσης, τοποθέτησε την Μπαρτσελόνα σε θέση συνοδηγού στην κούρσα του τίτλου, πίσω από την Ρεάλ. Κάποιες κομβικές νίκες επί της Ατλέτικο Μαδρίτης, της Αθλέτικ Μπιλμπάο και της Βαλένθια διατήρησαν το κυρίαρχο status quo των πρωταθλητών Ισπανίας. Η πρώτη περίοδος φορμαρίσματος έφτασε. Παραδοσιακά ο Γκουαρδιόλα αναζητά το ζενίθ της Μπαρτσελόνα σε 2 ξεχωριστά δίμηνα, αυτό του Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου και αυτό του Μαρτίου-Απριλίου. Από τις 30 Οκτωβρίου του 2010 μέχρι τις 18 Δεκεμβρίου και τη χειμερινή διακοπή, η Μπαρτσελόνα σε 8 ματς πρωταθλήματος κατέγραψε ισάριθμες νίκες σημειώνοντας 37 γκολ ((παθητικό 3 τέρματα). Μεταξύ αυτών το εκτός έδρας 8-0 επί της Αλμερία, το οποίο με ειρωνικό τρόπο κόστισε τη θέση του τεχνικού των Ανδαλουσιάνων, Χουάνμα Λίγιο, του "μέντορα" του Γκουαρδιόλα. Το αμέσως επόμενο παιχνίδι, όμως, ήταν αυτό που έμεινε στην ιστορία ως το πιο χαρακτηριστικό της Μπαρτσελόνα που σε αυτήν την 3ετία κυριαρχίας γράφει ιστορία. Ο λόγος για το πρώτο el clasico, την επιστροφή του Ζοζέ Μουρίνιο στο γήπεδο που την περσινή σεζόν πανηγύρισε την πρόκριση στον τελικό του Champions League. Συντριβή των Καστιγιάνων με 5-0 σε ένα ματς-απαύγμασμα του περιβόητου tiki-taka, σε αντίθεση με τον τρόπο παιχνιδιού της πανάκριβης, αλλά ουχί ομάδας (εκείνη τη στιγμή), Ρεάλ.

Το νέο έτος βρίσκει την Μπαρτσελόνα να κατεβάζει σταδιακά ταχύτητες. Μόνο ο Μέσι αρνούταν πεισματικά να κάνει κράτη στις δυνάμεις του, με τον Γκουαρδιόλα επίσης να απορρίπτει το σενάριο προφύλαξής του από την κόπωση και τα δυνατά μαρκαρίσματα των αντιπάλων (αξέχαστο αυτό του Τόμας Ουιφαλούσι στην αρχή της σεζόν). Ως αποτέλεσμα, ο Αργεντινός σμπαράλιαζε οποιαδήποτε άμυνα σε οποιαδήποτε διοργάνωση και κατέρριπτε το ένα ρεκόρ σκοραρίσματος μετά το άλλο, κλέβοντας τη δόξα από τους συμπαίκτες του. Η οργιώδης φόρμα του Μέσι συνέβαλε στην κατάρριψη του αήττητου ρεκόρ συλλόγου σε όλες τις διοργανώσεις με το κοντέρ να φτάνει τα 28 ματς (ήττα στο κύπελλο από την Μπέτις), ενώ το χατ-τρικ του Μέσι στο ματς με την Ατλέτικο έδωσε στους "μπλαουγκράνα" την 16η σερί νίκη στο πρωτάθλημα, καταρρίπτοντας το ρεκόρ της Primera Division που διατηρούσε η Ρεάλ του 1960-1961.

Κάπου εκεί η Μπαρτσελόνα άρχισε να δέχεται απανωτά πλήγματα από όλες τις κατευθύνσεις. Ο Ερίκ Αμπιντάλ τίθεται νοκ-άουτ με όγκο στο ήπαρ και εν μια νυκτί η καριέρα του κρέμεται από μία κλωστή. Ο ραδιοφωνικός σταθμός "Cadena COPE" κατηγορεί εμμέσως (αναφέρει ως πηγή άνθρωπο της Ρεάλ Μαδρίτης) πως οι παίκτες της Μπαρτσελόνα κάνουν χρήση αναβολικών ουσιών, όπως και η εκπληκτική Βαλένθια στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας. Ο Κάρλες Πουγιόλ τραυματίζεται και μένει εκτός για αρκετά μεγάλο διάστημα και ο πρόεδρος του συλλόγου, Σάντρο Ροσέλ, βάζει... αυτογκόλ δηλώνοντας πως περιμένει επανάληψη του 5-0 στον τελικό κυπέλλου κόντρα στη Ρεάλ. Το δεύτερο peak στην αγωνιστική φόρμα της ομάδας αναβάλλεται επ' αόριστον. Ο Γκουαρδιόλα επιχειρεί να συμμαζέψει την κατάσταση την ίδια στιγμή που η Ρεάλ του Μουρίνιο έχει εξαπολύσει αντεπίθεση διαρκείας.

Με ενδεκάδες ανάγκης η Μπαρτσελόνα περιορίζεται στην ουσία, αφήνοντας κατά μέρους το θέαμα, με ορισμένες εξαιρέσεις. Οι προκρίσεις στο κύπελλο και στο Champions League "χρυσώνουν" το "χάπι" της ανησυχίας. Η μοίρα τα φέρνει έτσι ώστε μέσα σε 18 ημέρες οι 2 "αιώνιοι" του ισπανικού ποδοσφαίρου θα λύσουν οριστικά τις διαφορές τους μέσα στη σεζόν σε όλα τα "μέτωπα". Τέσσερις "μονομαχίες" el clasico σε πρωτάθλημα, κύπελλο, Ευρώπη, όλες θα έκριναν ένα τρόποιο, είτε άμεσα, είτε έμμεσα. Η πρώτη ρεβάνς του 5-0 στο πρωτάθλημα δεν ήρθε ποτέ. Η Μπαρτσελόνα έφτασε 8 λεπτά από τη νίκη μέσα στο "Σαντιάγο Μπερναμπέου", μέχρι ο Ρονάλντο με πέναλτι να δώσει τέλος στο σερί 5 νικών των Καταλανών. Αυτή η ισοπαλία ουσιαστικά σηματοδότησε την στέψη της Μπαρτσελόνα ως πρωταθλήτριας Ισπανίας για 21η φορά στην ιστορία της, ωστόσο τα 3 el clasico που έπονταν έκλεψαν μέρος της λάμψης που δικαιούταν αυτή η επιτυχία.

Το ίδιο συνέβη με την απώλεια του κυπέλλου και τις φωνασκίες από πλευράς Ρεάλ που στιγμάτισαν αυτήν την αναμέτρηση 4 "ημιχρόνων" που βρήκε νικήτρια την Μπαρτσελόνα. Μετά και την πρόκριση στον τελικό του Champions League, ο επόμενος στόχος ήταν η κατάκτηση του τίτλου και μαθηματικά. Οπερ κι εγένετο στην αναμέτρηση με τη Λεβάντε, όπως και το 2005. Τότε ήταν η ομάδα του Φρανκ Ράικαρντ που κατακτούσε σε αυτήν την έδρα τον τίτλο. Τώρα είναι αυτή του Γκουαρδιόλα, η οποία συνεχίζει την πορεία του συνόλου του Ολλανδού και βαδίζει στα χνάρια αυτής του Κρόιφ. Η μεθοδολογία και η αποτελεσματικότητας είναι εφάμιλλη με αυτήν της Dream Team των αρχών του '90, η οποία είχε κατακτήσει 4 σερί πρωταθλήματα και ένα Κύπελλο Πρωταθλητριών στο "Γουέμπλεϊ". Το 2009, στην πρώτη πετυχημένη σεζόν τούτης της φουρνιάς, οι συγκρίσεις ήταν ακόμα πρόωρες. Τώρα, η κατάκτηση του Champions League στο ίδιο γήπεδο όπου καταγράφηκε ο πρώτος σπουδαίος ευρωθρίαμβος του συλλόγου θα κλιμακώσει αναπόφευκτα την αντιπαράθεση της Dream Team με την Pep Team. Μόνο που η έκβαση αυτής της μάχης πια δεν είναι προδιαγεγραμμένη...

---

MVP: Λιονέλ Μέσι

Με 34 γκολ και 19 ασίστ στο πρωτάθλημα είναι ο 2ος σκόρερ και 1ος δημιουργός της Primera Division. Συνολικά τη φετινή σεζόν έχει σημειώσει 52 τέρματα σε όλες τις διοργανώσεις, "σβήνοντας" το ρεκόρ του Ρονάλντο, αλλά και αυτό του Φέρεντς Πούσκας, ως του πλέον παραγωγικού παίκτη του ισπανικού ποδοσφαίρου σε 1 σεζόν. Εάν τις 2 προηγούμενες σεζόν ο Τσάβι, ο Αντρές Ινιέστα, ο Κάρλες Πουγιόλ ή ο Ντάνι Αλβες, με αμιγώς ποδοσφαιρικούς όρους, είχαν κάποια τύχη στην εξεύρεση MVP των "μπλαουγκράνα" στο πρωτάθλημα, φέτος και μόνοι οι αριθμοί είναι επαρκείς για να χρίσουν τον 23χρονο Αργεντινό πολυτιμότερο παίκτη της χρονιάς. Ο κορυφαίος παίκτης του κόσμου για 2η σερί σεζόν βάσει της "Χρυσής Μπάλας" της FIFA που κατέκτησε τον Δεκέμβριο καθιστά τις συγκρίσεις με τον Ντιέγο Μαραντόνα ολοένα και λιγότερο ιερόσυλες. Η συνύπαρξή τους στο πρόσφατο Μουντιάλ του 2010 για πολλούς κατέδειξε τον φόβο του "pimbe d' oro" πως ο Μέσι μπορεί να φτάσει στο επίπεδό του, η σεζόν που ακολούθησε, όμως, εκτόξευσε στα ύψη αυτήν την πεποίθηση. Τη φετινή σεζόν δε, ο Αργεντινός τελειοποίησε τη θέση του "κρυφού κυνηγού" (πέρυσι υπήρχε ο Ιμπραχίμοβιτς που τον εκτόπιζε δεξιά σε όσους αγώνες αγωνιζόταν ο Σουηδός) και έκανε το έργο των συμπαικτών του ακόμα πιο εύκολο.

---

Προπονητής: Πεπ Γκουαρδιόλα

Η φετινή σεζόν ήταν τελείως διαφορετική από τις προηγούμενες. Αυτή τη φορά δεν είχε να αντιμετωπίσει τους 11 παίκτες της εκάστοτε αντιπάλου, αλλά και 1 προπονητή που δεν θα τον άφηνε σε ησυχία. Ο Ζοζέ Μουρίνιο έγινε η σκιά του Πεπ Γκουαρδιόλα σε κάθε ευκαιρία και ο Καταλανός επέλεξε τη στάση της αδιαφορίας. Μέχρι την κατάλληλη στιγμή, όπως αποδείχθηκε εκ του αποτελέσματος, με το "puto amo" στο πλαίσιο της σειράς των 4 el clasico να πιάνει τόπο με την Μπαρτσελόνα να επικρατεί της Ρεάλ και τον Μουρίνιο να χάνει τον έλεγχο και να παρακολουθεί τον αποκλεισμό της ομάδας του από τις εξέδρες. Αυτή ήταν και η πιο δύσκολη επιτυχία του Γκουαρδιόλα, που κατά τα άλλα στηρίχθηκε στη γνωστή, δοκιμασμένη συνταγή. Το εμπόδιο της κόπωσης από το Μουντιάλ δεν επηρέασε τόσο πολύ τους Καταλανούς, που με σωστή διαχείριση δυνάμεων ακόμα και την κατά τη διάρκεια των αγώνων κατάφεραν να ξεπεράσουν τις κακοτοπιές των περασμένων ομάδων της Μπαρτσελόνα που απέτυχαν να διατηρήσουν τα σκήπτρα μετά τα Παγκόσμια Κύπελλα του 1994 και του 2006. Το μικρό ρόστερ αντιμετωπίστηκε με την συμπλήρωση αποστολών με παίκτες από την δεύτερη ομάδα, ορισμένοι εκ των οποίων στα επόμενα χρόνια μπορεί να έχουν την τύχη των Πέδρο και Σέρχιο Μπουσκέτς. Οταν ήρθε η κρίση των τραυματισμών μέσα στο 2011 ο Γκουαρδιόλα βρήκε ξανά τη λύση, δείχνοντας εμπιστοσύνη στον Χαβιέρ Μαστσεράνο. Ο Αργεντινός αγωνίστηκε είτε ως αμυντικός μέσος με τον Μπουσκέτς να οπισθοχωρεί στα στόπερ, είτε ως κεντρικός αμυντικός και τα πήγε περίφημα σε όλες τις περιπτώσεις. Στα αριστερά δε, ο Πουγιόλ αποτέλεσε την έσχατη, αλλά κάλλιστη επιλογή όταν μπήκαν στα πιτς και οι 3 αριστεροί μπακ (Αμπιντάλ, Μάξουελ, Αντριάνο). Ο Καταλανός, πάντως, χρεώνεται και ορισμένα αρνητικά, όπως οι καθυστερημένες αλλαγές του ακόμα και όταν παιχνίδια είχαν κριθεί, κάτι που επιβάρυνε περισσότερο από το αναμενόμενο τα πόδια παικτών που δεν βρίσκονται στην καλύτερη κατάσταση (στην αρχή της σεζόν υπήρχε πρόβλεψη ο Τσάβι να αγωνίζεται πλήρες 90λεπτο 2 φορές στα 3 ματς). Παίκτες όπως ο Ιμπραχίμ Αφελάι και ο Τιάγκο Αλκάνταρα, αν και έδειξαν πολλά θετικά στοιχεία, δεν πήραν τις ευκαιρίες που δικαιούνταν.

---

Απογοήτευση: Ερίκ Αμπιντάλ

Το καλοκαίρι τον βρήκε έτοιμο να κερδίσει νέο συμβόλαιο, μιας και το 4ετές που υπέγραψε το 2007 ολοκληρωνόταν το καλοκαίρι του 2011. Η άνοιξε του 2011 τον βρήκε έτοιμο να κερδίσει τη μάχη με την ζωή, αφού ένα αναπάντεχο εύρυμα σόκαρε την παγκόσμια ποδοσφαιρική κοινότητα. Ογκος στο ήπαρ ήταν η διάγνωση που διέκοπτε απότομα κάθε ποδοσφαιρική κουβέντα για το πιο χρήσιμο αμυντικό "εργαλείο" που είχε στα χέρια του ο Γκουαρδιόλα και χρησιμοποιούσε είτε ως βασικό αριστερό μπακ, είτε ως 3ο στόπερ μετά τους Πουγιόλ και Πικέ. Ο Γάλλος διήνυε ακόμα μία μεστή σεζόν, ωστόσο η 15η Μαρτίου τον βρήκε να μην γνωρίζει καλά καλά εάν θα μπορέσει να συνεχίσει κανονικά την ζωή του. Μέχρι να γίνει η επέμβαση αφαίρεσης του όγκου στις 17 του ίδιου μήνα, ο ραδιοφωνικός σταθμός "Cadena COPE" επωφελήθηκε του περιστατικού για να αφήσει υπόνοιες πως ο όγκος του 31χρονου διεθνή άσου είναι αποτέλεσμα των αναβολικών που χρησιμοποιούνται στους "μπλαουγκράνα". Αυτό το σενάριο εξαφανίστηκε αμά τη γεννέση του, αφού όλοι οι άνθρωποι του χώρου στάθηκαν στο πλευρό του Γάλλου, ο οποίος στην πιο κρίσιμη καμπή της σεζόν ήταν (δικαιολογημένα) απών από τις υποχρεώσεις της ομάδας του. Για καλό, εκ του αποτελέσματος κρίνοντας, αφού και η απουσία του δεν κόστισε πολλά πράγματα στην Μπαρτσελόνα και οι εξετάσεις ρουτίνας εκείνης της μέρας έσωσαν την ζωή του. Τα επίπεδα δημοφιλίας του δε ανέβηκαν κατακόρυφα, με τον κόσμο των Καταλανών να χειροκροτά στο 22ο λεπτό του αγώνα με την Χετάφε (ο αριθμός της φανέλας του) και το "Animo Abidal" (="Δύναμη Αμπιντάλ") να γίνεται σύνθημα σε μπλουζάκια, πανό, κασκόλ κ.ά. Στον επαναληπτικό ημιτελικό του Champions League μάλιστα, κατά την επιστροφή του στους αγωνιστικούς χώρους, γνώρισε την αποθέωση και μετά το τέλος του αγώνα οι συμπαίκτες του τον πέταξαν στον αέρα στο πλαίσιο των πανηγυρισμών για την πρόκριση.

---

Καλύτερη στιγμή: Μπαρτσελόνα-Ρεάλ Μαδρίτης 5-0

Ούτε ο πιο αισιόδοξος φίλαθλος της Μπαρτσελόνα δεν θα μπορούσε να φανταστεί καλύτερο δώρο ανήμερα των 111ων γενεθλίων της ομάδας του. Η Μπαρτσελόνα έπαιζε εντός έδρας. Οχι μόνο αυτό, αλλά υποδεχόταν την "αιώνια" αντίπαλο Ρεάλ Μαδρίτης. Οχι μόνο αυτό αλλά στον πάγκο των "μερέγκες" υπήρχε ο Ζοζέ Μουρίνιο, ο "μεταφραστής" όπως υπενθύμιζε ένα πανό στις εξέδρες, ο οποίος έκανε άνω-κάτω το "Καμπ Νου" στα περσινά ημιτελικά του Champions League, πρώτα στο χορτάρι στο ματς με την Ιντερ και στη συνέχεια στις εξέδρες, με τον προκλητικό πανηγυρισμό. Οι βάσεις για τον μεγαλύτερο θρίαμβο της σύγχρονης ιστορίας της Μπαρτσελόνα ήταν εκεί. Το μόνο που έλειπε ήταν να ανάψει το πάρτι και το τέρμα του Τσάβι μόλις στο 10ο λεπτό έδωσε το σύνθημα. Με μία εμφάνιση που θα μείνει στην ιστορία ως η απόλυτη βιτρίνα του ποδοσφαίρου που αντιπροσωπεύει η Μπαρτσελόνα του Πεπ Γκουαρδιόλα, η Μπαρτσελόνα του tiki-taka, η για πολλούς καλύτερη Μπαρτσελόνα όλων των εποχών, οι "μπλαουγκράνα" διέλυσαν την μεγάλη αντίπαλό τους με 5-0. Ενα γκολ ο Πέδρο, 2 ο Βίγια και ένα ο Χεφρέν και "μαέστρος" ο Μέσι σε μία βραδιά στην οποία και ο πλέον δύσπιστος φίλαθλος παραδέχθηκε την ανωτερότητα του καταλανικού συνόλου.

---

Χειρότερη στιγμή: Μπαρτσελόνα-Έρκουλες 0-2

Χρειάστηκε να περάσουν 10 χρόνια μέχρι να βρεθεί κάποια "νεοφώτιστη" (Βιγιαρεάλ το 2000 η τελευταία) που θα νικήσει την Μπαρτσελόνα στο "Καμπ Νου" στην Primera Division. Αυτή ήταν η Έρκουλες, η οποία έφτασε σε θρίαμβο 2-0 για τη 2η αγωνιστική και έγραψε ιστορία, βάζοντας ταυτόχρονα "φωτιά" στο πρωτάθλημα, με τη Ρεάλ να περνά στην κορυφή. Ο Πεπ Γκουαρδιόλα άφησε εκτός ένδεκάδας τους Τσάβι, Ινιέστα, Άλβες και Μπουσκέτς εν όψει Παναθηναϊκού, με τον Μαστσεράνο να κάνει το ντεμπούτο του με τη φανέλα των "μπλαουγκράνα". Εξάλλου, η παρουσία των Μέσι, Βίγια στην επίθεση απέπνεε σιγουριά. Φευ. Το κέντρο των πρωταθλητών Ισπανίας δεν μπορούσε να τροφοδοτήσει την επιθετική τριπλέτα (με κορυφή τον Μπόγιαν Κρκιτς). Οι "νεοφώτιστοι" έπαιξαν αρκετά αμυντικά, αν και στη σύνθεσή τους είχαν για πρώτη φορά τον Νταβίντ Τρεζεγκέ και τον Ρόιστον Ντρέντε (σε θέση αριστερού εξτρέμ). Στο 27ο λεπτό ο Νέλσον Βαλδές έκανε το 1-0 και οι γηπεδούχοι έμειναν για πρώτη φορά πίσω στο σκορ στο "Καμπ Νου" μετά τον Μάιο του 2009 (Οσασούνα). Η είσοδος των Τσάβι, Πέδρο στο δεύτερο μέρος ήταν αναπόφευκτη. Το παιχνίδι μεταφέρθηκε στην περιοχή της ομάδας του Αλικάντε, η οποία, όμως, άντεξε στην πίεση που άσκησαν οι γηπεδούχοι. Και όχι μόνο, αφού σε μία υποδειγματική αντεπίθεση νίκησε την ανοιχτή άμυνα της Μπαρτσελόνα και ο Βαλδές στο 59' έγραψε το 2-0. Εξαιτίας της πίεσης, μάλιστα, η Έρκουλες έβρισκε πάμπολλους κενούς χώρους να βγει στην αντεπίθεση και είχε τουλάχιστον τέσσερις σπουδαίες ευκαιρίες να φτάσει και σε τρίτο γκολ. Ο Βίκτορ Βαλδές κράτησε το 2-0, ωστόσο η μεγάλη έκπληξη, ίσως η σπουδαιότερη της φετινής σεζόν, είχε γίνει.

---

Highlight: Αλμερία-Μπαρτσελόνα 0-8

Δέκα ημέρες πριν το el clasico κόντρα στη Ρεάλ Μαδρίτης και η Μπαρτσελόνα έστειλε το μήνυμα διαλύοντας εκτός έδρας 8-0 την Αλμερία. Το επερχόμενο προπονητικό τέλος του Χουάνμα Λίγιο ("δασκάλου" του Πεπ Γκουαρδιόλα) από τους Ανδαλουσιάνους συνδυάστηκε με την ισοφάριση της ευρύτερης εκτός έδρας επιτυχίας των "μπλαουγκράνα", το 8-0 κόντρα στη Λας Πάλμας στις 25 Οκτωβρίου του 1959. Το επιβλητικό σκορ προέκυψε ξανά από τα κέφια του Μέσι. Ο Αργεντινός άσος σκόραρε για 9ο σερί ματς με Μπαρτσελόνα και εθνική, πέτυχε το 8ο χατ-τρικ της καριέρας του με τους Καταλανούς, έφτασε τα 101 τέρματα στο πρωτάθλημα περνώντας στην 4η θέση των σκόρερ της Μπαρτσελόνα και έγινε ο 2ος νεαρότερος παίκτης που φτάνει σε τριψήφιο αριθμό τερμάτων στην κατηγορία μετά τον Ραούλ (ο Μέσι σε ηλικία 23 ετών και 149 ημερών, ο Ραούλ σε ηλικία 22 ετών και 293 ημερών). Επιπλέον έφτασε τα 62 γκολ στα τελευταία 60 ματς με τους Καταλανούς, ισοφάρισε το ατομικό ρεκόρ των 5 σερί αγώνων πρωταθλήματος στους οποίους σκοράρει και όλα αυτά απέναντι σε μία ομάδα που στα τελευταία 11 ματς πρωταθλήματος είχε δεχθεί 10 τέρματα. Η 6η σερί εκτός έδρας νίκη αποτελεί και την ισοφάριση της καλύτερης εκκίνησης στην ιστορία του πρωταθλήματος, μετά τις επίσης 6 σερί εκτός έδρας επιτυχίες της Ρεάλ Μαδρίτης το 1991-1992. Από εκεί και πέρα, πλην της στατιστικής ματιάς που έχει τη μοναδική αξία σε αυτό το ματς, σκόραρε ο Ινιέστα που αντίκρισε αρκετά πανό να τον επιδοκιμάζουν στις εξέδρες λόγω του χρυσού γκολ που πέτυχε στον τελικό του Μουντιάλ, ο Κρκιτς πέρασε ως αλλαγή στη θέση του σκόρερ ενός γκολ Πέδρο και σκόραρε δις (αμφότερα τα γκολ από ασίστ του Μέσι) και ο Σάντι Ακασιέτε άθελά του σημείωσε ένα αυτογκόλ για ένα ματς που ήταν 5-0 στο 36'. Ο Γκουαρδιόλα απέσυρε στο ημίχρονο τους Ινιέστα και Τσάβι, ενώ έπαιξε με βασικό στόπερ τον 21χρονο Αντρέου Φοντάς.

---