Οι 11 πιο σπουδαίες μεταγραφές του καλοκαιριού

Στην τελική διαλογή "κόπηκαν" αρκετά ονόματα όπως του Ασιέρ Ιγιαραμέντι, του Κάρλος Τέβες, του Ρομπέρτο Σολδάδο ή του Ζοάο Μουτίνιο, ενώ αρκετές ομάδες ακόμη δεν έχουν ολοκληρώσει τον μεταγραφικό σχεδιασμό του, οπότε στο εν λόγω αφιέρωμα θα υπάρξει ενημέρωση στο τέλος της περιόδου.

Μαρκίνιος (από Ρόμα σε Παρί Σεν Ζερμέν)

Μία σεζόν ήταν αρκετή για να αναδειχθεί ένας από τους πιο ελπιδοφόρους ποδοσφαιριστές του κόσμου και δη σε μία θέση που εδώ και καιρό υπάρχει στέρηση. Μαζί με τον Ραφαέλ Βαράν, συνθέτουν τους στόπερ που φαίνεται ότι θα αφήσουν εποχή τα επόμενα χρόνια. Μόνο που ο Βραζιλιάνος 19χρονος Βραζιλιάνος κατάφερε να αναδειχθεί μέσα από μία ομάδα, τη Ρόμα, που στα 2/3 του πρωταθλήματος... ξεχνούσε να παίξει άμυνα!

Η φιλοσοφία Ζντένεκ Ζέμαν άφηνε ακάλυπτη την αμυντική γραμμή των "τζιαλορόσι", αλλά ο Μαρκίνιος ήταν πανταχού παρών και με την σπιρτάδα, τη δύναμη και την υψηλή νοημοσύνη για κεντρικό αμυντικό, ξεπερνούσε και το τακτικό κενό και το μικρό μπόι του (1,83μ.). Η νεόπλουτη Παρί Σεν Ζερμέν δεν άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη. Ακόμα κι αν διαθέτει ένα σταθερό αμυντικό δίδυμο στο πρόσωπο των Τιάγο Σίλβα και Άλεξ, επένδυσε 31.400.000 ευρώ σε έναν παίκτη που πιθανότατα να μην είναι υπερκοστολογημένος σε σχέση με πολλές από τις υπόλοιπες πανάκριβες μεταγραφές των Γάλλων.

Φερναντίνιο (από Σαχτάρ Ντόνετσκ σε Μάντσεστερ Σίτι)

Βρίσκεται στην καλύτερη ποδοσφαιρική ηλικία (28) και τα τελευταία 2 χρόνια βρίσκεται στη φόρμα της καριέρας του. Ο "ακρογωνιαίος λίθος" της Σαχτάρ Ντόνετσκ έπεισε τους Ουκρανούς να του επιτρέψουν να κάνει το βήμα παραπάνω σε ένα καλύτερο πρωτάθλημα και η μεταγραφή του ενδέχεται να παίξει τον πιο κομβικό ρόλο σε ολόκληρο το πρωτάθλημα. Η Μάντσεστερ Σίτι δεν κατάφερε να διεκδικήσει τον τίτλο πέρυσι αφού τα περισσότερα από τα αστέρια της βρέθηκαν σε πολύ κακή κατάσταση. Ένα εξ αυτών, ο Γιάγια Τουρέ, ένας καθοριστικός παίκτης στον τίτλο του 2012. Ο Ρομπέρτο Μαντσίνι τον ανεβοκατέβαζε πέρυσι στο γήπεδο για να τον επαναφέρει στην πρότερη κατάσταση και βλέποντας την ανάγκη ενός παίκτη στους δύο παίκτες μπροστά από την άμυνα, αφού ο Χάβι Γκαρθία δεν βγήκε και τα καλύτερα χρόνια του Γκάρεθ Μπάρι έχουν παρέλθει.

Η άφιξη του Φερναντίνιο στο "Ιτιχάντ" σημαίνει την παρουσία ενός παίκτη που μπορεί να εκκινήσει τις επιθέσεις των "πολιτών" με ακρίβεια και σωστές πάσες κάθε είδους, μπορεί να κουβαλήσει και μόνος του την μπάλα μπροστά, να ανοίξει χώρους, να συνδυαστεί, να προσφέρει μακρινό σουτ και φυσικά να βοηθήσει και ανασταλτικά. Η τιμή των 40.000.000 ευρώ είναι μεν "τσιμπημένη", αλλά η Σαχτάρ δεν είχε ανάγκη να παραχωρήσει έναν τόσο σπουδαίο παίκτη της και γι' αυτό η Μάντσεστερ Σίτι έπρεπε να συμμορφωθεί με τις... διογκωμένες τιμές αγορές που και η ίδια έχει διαμορφώσει.

Παουλίνιο (από Κορίνθιανς σε Τότεναμ)

Ο περισσότερος κόσμος τον γνώρισε στο Κύπελλο Συνομοσπονδιών, όπου ήταν ο αφανής ήρωας της τροπαιούχου Βραζιλίας. Πρωταθλητής Νότιας Αμερικής και κόσμου με την Κορίνθιανς, τώρα και με τη "σελεσάο", ο 25χρονος μέσος δεν είναι πρωτάρης στην Ευρώπη. Σε ηλικία 18 ετών βρέθηκε στη Λιθουανία για τη Βίλνιους και μετά από μία καλή πορεία μεταγράφηκε στην πολωνική Γουτζ. Το 2008 γύρισε στην πρώτη ομάδα του, Πάο ντε Ασουκάρ, τη νέα σεζόν έπαιξε στη 2η τη τάξει κατηγορία του βραζιλιάνου πρωταθλήματος με την Μπραγκαντίνο και το καλοκαίρι του 2010, τα "λαγωνικά" της Κορίνθιανς τον εντόπισαν και τον πήραν πρώτα ως δανεικό και μετά ως μεταγραφή. Η τροχοδρόμηση είχε γίνει και η συλλογή τίτλων με την ομάδα του Σάο Πάουλο είχε αρχίσει. Οι Ευρωπαίοι παρακολουθούσαν την εξέλιξη της καριέρας του διεθνή από το 2011 ποδοσφαιριστή, για χάρη του οποίου έμεναν εκτός επιλογής παίκτες όπως ο Ραμίρες και ο Φερναντίνιο.

Δεν είναι μόνο τα φυσικά προσόντα, η αμείωτη ενέργεια και το ακατάπαυστο τρέξιμό του που τον κάνει να ξεχωρίζει. Είναι και οι καλά χρονισμένες εφορμήσεις του στην αντίπαλη περιοχή που τον χρίζουν πολύ συχνά σκόρερ. Εξάλλου, είναι ο 3ος σκόρερ της εθνικής Βραζιλίας μέσα στο 2013 μετά από τους Φρεδ και Νεϊμάρ, ενώ με την Κορίνθιανς σε 86 ματς πρωταθλήματος σημείωσε 20 γκολ. Η Τότεναμ είχε προλάβει να αρχίσει από νωρίς τις διαπραγματεύσεις για τον παίκτη και κράτησε την τιμή λίγο κάτω από τα 20.000.000 ευρώ. Έχοντας ήδη στις τάξεις της τον πιο αμυντικογενή Σάντρο και τον πιο προωθημένο Μουσά Ντεμπέλε, μπορεί να περηφανεύεται ότι διαθέτει μία από τις πιο στιβαρές γραμμές κέντρου στην Αγγλία, μία κατάσταση που, εάν παραμείνει ο Γκάρεθ Μπέιλ, μπορεί να κάνει τη διαφορά στο κυνήγι της 4ης θέσης που οδηγεί στο Champions League.

Μπερνάρ (από Ατλέτικο Μινέιρο σε Σαχτάρ Ντόνετσκ)

Το σύστημα της Σαχτάρ Ντόνετσκ γνωστό. Πίσω παίκτες από Ανατολική Ευρώπη, οι οποίοι προσφέρουν σταθερότητα, στιβαρότητα και ρεαλισμό. Μπροστά παίκτες από Λατινική Αμερική, που προσφέρουν φαντασία, δημιουργία και το απρόβλεπτο. Εξαίρεση, ο Χένριχ Μεχιταριάν, ο οποίος, βέβαια, δεν αλλοίωνε το παραγόμενο αποτέλεσμα, αφού πρόκειται για έναν εξαιρετικό μπαλαδόρο. Ο Αρμένιος έφυγε για την Ντόρτμουντ και το κενό έπρεπε να καλυφθεί. Ο... άτυπος κανόνας προέβλεπε έλευση Βραζιλιάνου και οι Ουκρανοί έφεραν τον καλύτερο. Τον περσινό MVP της πρωταθλήτριας Νότιας Αμερικής, της Ατλέτικο Μινέιρο. Έναν παίκτη που ακόμα κι αν βρέθηκε δίπλα στον Ροναλντίνιο, κατάφερε να βγει από τη σκιά του και να συγκεντρώσει τα βλέμματα του ποδοσφαιρικού πλανήτη.

Αν και δεν παίζει στην ίδια θέση με τον Μεχιταριάν, αποτελεί παρόμοια πηγή ασίστ και τερμάτων. Κατακτά την αριστερό πτέρυγα με ντρίμπλες και ξεπετάγματα και παρότι μικρόσωμος και φαινομενικά αδύναμος, τα καταφέρνει μια χαρά και στο φυσικό παιχνίδι. Τον τελευταίο καιρό, μάλιστα, κερδίζει και κάποιες συμμετοχές με την εθνική Βραζιλίας, όπου έχει την ατυχία να αγωνίζεται περίπου στην ίδια θέση με τον "εκλεκτό" της "σελεσάο", τον Νεϊμάρ. Αν και η μετακόμισή του στην Ουκρανία δεν μοιάζει η καλύτερη δυνατή επιλογή για έναν παίκτη που βάζει σοβαρή υποψηφιότητα για τη βασική ενδεκάδα της Βραζιλίας που θα διεκδικήσει το Μουντιάλ του 2014 εντός των τειχών, έχει όλα τα φοντα να διακριθεί και σε αυτόν τον απομακρυσμένο τόπο.

Χένριχ Μεχιταριάν (από Σαχτάρ Ντόνετσκ σε Ντόρτμουντ)

Μιλάει 5 γλώσσες (η αδερφή του είναι μεταφράστρια στην UEFA), ειναι ο πραγματικός αρχηγός της εθνικής Αρμενίας (η μητέρα του είναι η υπεύθυνη της εθνικής ομάδας), έχει ταξιδέψει στη Βραζιλία για να συμμετάσχει σε καμπ της Σάντος όπου έμαθε πολλά πράγματα και είχε πατέρα έναν από τους πιο σπουδαίους ποδοσφαιριστές της Αρμενίας (ο οποίος πέθανε στα 33 του από όγκο στον εγκέφαλο). Εξωαγωνιστικά, διαθέτει όλα τα προσόντα για να κάνει σπουδαία καριέρα. Πνευματικά προσόντα, κίνητρο, προσαρμοστικότητα. Εντός των γραμμών, το ίδιο παραγωγικός. Στα πρώτα 14 ματς του ουκρανικού πρωταθλήματος πέρυσι σημείωσε 16 γκολ και ολοκλήρωσε τη σεζόν με 25. Όχι κι άσχημα για έναν... επιθετικό μέσο, που αγωνίζεται πίσω από τον φορ στο 4-2-3-1 του Μιρτσέα Λουτσέσκου στη Σαχτάρ Ντόνετσκ.

Ο 24χρονος Αρμένιος διαθέτει το βιογραφικό ώστε να αποτελέσει τον άξιο αντικαταστάτη του Μάριο Γκέτσε στην Ντόρτμουντ. Παίκτης με τεράστια αίσθηση του χώρου και δεινός εκτελεστής, με εξαιρετική κίνηση και ευφυία, ικανός να προσδώσει ακόμα μία διάσταση στα πλάνα της ομάδας του Γίργκεν Κλοπ, αφού είναι ικανός να βρει χώρους σε ομάδες που παίζουν με κατοχή μπάλας, απέναντι σε συμπιεσμένους αντιπάλους. Η Λίβερπουλ δεν προσέφερε ποτέ τα χρήματα που ήθελε ο Ρινάτ Αχμέτον, οι Βεστφαλοί είχαν απόθεμα από τον Γκέτσε και όταν κατέθεσαν 27.500.000 ευρώ στον λογαριασμό της Σαχτάρ, διατήρησαν για ακόμα μία σεζόν ανέπαφη την ποιοτική στάθμη του ρόστερ τους, παρότι αποχώρησε ακόμη ένας παίκτης - κλειδί.

Τιάγκο Αλκάνταρα (από Μπαρτσελόνα σε Μπάγερν Μονάχου)

Εδώ και περίπου 5 χρόνια μαίνεται η κουβέντα για τον κατά πόσο ο Τσεσκ Φάμπρεγας μπορεί να διαδεχθεί τον Τσάβι ή τον Αντρές Ινιέστα. Η επιστροφή του, μάλιστα, στο "Καμπ Νόου", πυροδότησε τη συζήτηση, αφού θα υπήρχε άμεση σύγκριση. Δύο χρόνια τώρα δεν έχει αποδειχθεί ότι ο πρώην αρχηγός της Άρσεναλ θα είναι ο επόμενος "μαέστρος" των Καταλανών και την ίδια ώρα, κάτω από το ραντάρ, φαίνεται πως πέρασε ο πραγματικός πιθανός διάδοχος του διδύμου. Δεν είναι καν Ισπανός, αλλά κατάφερε να βρει θέση στην πιο σπουδαία "φούρια ρόχα" στην ιστορία και ίσως στην καλύτερη εθνική όλων των εποχών, τουλάχιστον βάσει αποτελεσμάτων. Είναι ο παίκτης που "έκλεψε" ο Πεπ Γκουαρδιόλα από το δημιούργημά του, ώστε να βασίσει πάνω του το νέο πείραμα, στην Μπάγερν Μονάχου. Και με βάσει τα όσα έχει δείξει μέχρι στιγμής ο αρχηγός της εθνικής Ισπανίας κ-21 και πρωταθλητής Ευρώπης, είναι η επιτομή του σύγχρονου δημιουργικού μέσου. Διαθέτει διορατικότητα, ευρεία γκάμα στις πάσες του και αέρινη κίνηση, ουσιαστικά συνδυάζοντας τα καλύτερα στοιχεία των Τσάβι και Ινιέστα.

Αν και μπορεί να μην τα έχει στον ίδιο βαθμό όσο το αξεπέραστο ισπανικό δίδυμο, το ταλέντο του ήταν αρκετό για να γίνει "μήλον της έριδος" μεταξύ Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Βαυαρών. Η αδιανόητη γραφειοκρατική γκάφα της Μπαρτσελόνα, όσον αφορά στη ρήτρα του συμβολαίου του, έριξε το κόστος της μεταγραφής του στα τάρταρα και όταν κέρδισαν τη μάχη οι πρωταθλητές Ευρώπης, η διαμόρφωση της Μπάγερν του Γκουαρδιόλα είχε αρχίσει. Ήδη στα φιλικά ο Τιάγο κατάφερε να εκτοπίσει τον υπαρχηγό των Βαυαρών και ιδιαίτερα αγαπητό στους φιλάθλους Μπάστιαν Σβάινσταϊγκερ. Εάν θα καταφέρει να το κάνει καθ' όλη τη σεζόν ή οι δυο τους θα συνεργαστούν στο χορτάρι, είναι κάτι που θα φανεί στο μέλλον.

Ρανταμέλ Φαλκάο (από Ατλέτικο Μαδρίτης σε Μονακό)

Το ντεμπούτο του πραγματοποιήθηκε σε ηλικία 13 ετών και 199 ημερών, για λογαριασμό της πρώτης ομάδας του, στη δεύτερη κατηγορία της Κολομβίας. Από τότε έχουν περάσει 14 χρόνια και ο Ρανταμέλ Φαλκάο έχει εξελιχθεί σε ό,τι καλύτερο έχει βγάλει η πατρίδα του από την τρομερή ομάδα στις αρχές του '90. Παρότι άργησε να κάνει τη μετάβαση στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, ο Κολομβιανός εξελίχθηκε μέσα σε 3 σεζόν στον πιο "φονικό" φορ περιοχής του κόσμου. Μετά από μία αργή εκκίνηση στην Πόρτο, παίζοντας στη σκιά του Χουλκ, ανέβασε κατακόρυφα την απόδοσή του όταν οι "δράκοι" έγιναν πιο προσωποκεντρικοί. Δικαίως, αφού ο Φαλκάο τους οδήγησε στην κατάκτηση του Europa League και του αήττητου πρωταθλήματος του 2010-2011, καταρρίπτοντας κάθε ρεκόρ σκοραρίσματος στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις στην πορεία.

Η παρουσία του στην Ατλέτικο Μαδρίτης εξίσου εντυπωσιακή. Γεμάτη γκολ, διακρίσεις και κατακτήσεις τίτλων. Η άφιξη στο "Βιθέντε Καλδερόν" του Ντιέγο Σιμεόνε έπαιξε κομβικό ρόλο ώστε ο Φαλκάο να τελειοποιήσει κάποια στοιχεία του παιχνιδιού του. Όσο η Τσέλσι δεν έκανε την πρόταση για να τον φέρει στο Λονδίνο, τόσο ο Φαλκάο σκόραρε κατά ριπάς. Μέχρι και 5 γκολ σε έναν αγώνα σημείωσε ο Κολομβιανός, ο οποίος οδήγησε την Ατλέτικο Μαδρίτης στη διεκδίκηση της 2ης θέσης της Primera Division από τη Ρεάλ Μαδρίτης. Μπορεί να μην τα κατάφερε, έσπασε, όμως, την κατάρα δεκαετιών στον τελικό του κυπέλλου, κερδίζοντας την ομάδα του Ζοζέ Μουρίνιο και κατακτώντας το τρόπαιο μέσα στο "Σαντιάγο Μπερναμπέου". Ο κύκλος του στην Ισπανία είχε κλείσει. Η ρήτρα των 60.000.000 ευρώ πολύ μικρή για τα χρήματα που αλλάζουν χέρια εν έτει 2013 και ο Ντμίτρι Ριμπολόβλεφ βρήκε στο πρόσωπό του τον άνθρωπο που θα γίνει η παντιέρα της αναγέννησης της Μονακό.

Έντινσον Καβάνι (από Νάπολι σε Παρί Σεν Ζερμέν)

Κατάφερε να κάνει όνομα παίζοντας στις πιο κακόφημες γειτονιές της Ιταλίας, στη Σικελία και στη Νάπολη. Στην τελευταία πόλη, μάλιστα, αγαπήθηκε σχεδόν όσο και ένας συγκεκριμένος Αργεντινός. Λατρεύτηκε ως θεός, απέκτησε ακόμα και γλυκό με το όνομά του. Όμως ήταν φανερό πως όσο και να μεγάλωσε τη Νάπολι, παρέμενε ένα μεγάλο ψάρι σε μία μικρή γυάλα. Ο αρχισκόρερ της Serie A για το 2012-2013 με 29 γκολ χρειάζεται λιγότερο από 2 αγώνες για να βρει δίχτυα στην καριέρα του. Η τριετία στο "Σαν Πάολο", βέβαια, είναι η καλύτερη από τα 8 χρόνια που αγωνίζεται επαγγελματικά, αφού σε 138 ματς σε όλες τις διοργανώσεις σκόραρε 104 φορές. Η μεταγραφή του από την Παλέρμο κόστισε 17.000.000 το καλοκαίρι το 2010, ενώ στην Ευρώπη έφτασε μετά από 4.475.000 ευρώ που κατέληξαν στα ταμεία της Ντανούμπιο.

Φέτος, όμως, αυτά τα ποσά πολλαπλασιάστηκαν και εξελίχθηκαν στην 5η πιο ακριβή μεταγραφή της ιστορίας. Για να καταλήξει στην Παρί Σεν Ζερμέν, η ιδιοκτήτρια "QSI" έπρεπε να δαπανήσει 64.500.000 ευρώ και ταυτόχρονα να σπάσει το μεταγραφικό ρεκόρ στη Γαλλία που κατείχε η... Μονακό με τον Φαλκάο. Ακόμα κι αν έχει στις τάξεις της τον κορυφαίο παίκτη και αρχισκόρερ της Ligue 1, Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς, η εταιρία από το Κατάρ έκρινε ότι επιβάλλεται η απόκτηση ίσως του πιο πλήρη στράικερ του πλανήτη, ώστε να ανέβει μερικά επίπεδα ακόμα και να εισχωρήσει στην ελίτ του παγκοσμίου ποδοσφαίρου.

Ίσκο (από Μάλαγα σε Ρεάλ Μαδρίτης)

Θεωρείται ο επόμενος ηγέτης της εθνικής Ισπανίας και σε μία τέτοια εποχή, αυτός ο τίτλος περιποιεί ξεχωριστή τιμή. Σε ηλικία μόλις 21 ετών ανάγκασε τις μεγαλύτερες ομάδες του κόσμου να ασχοληθούν με την περίπτωσή του και εν τέλει κατέληξε στην πιο πετυχημένη εξ αυτών, στη Ρεάλ Μαδρίτης. Ακόμα και με παίκτες όπως ο Κριστιάνο Ρονάλντο, ο Μεσούτ Εζίλ και ο Άνχελ ντι Μαρία, οι άνθρωποι της Ρεάλ έκριναν απαραίτητη την παρουσία του νεαρού διεθνή Ανδαλουσιάνου. Η Βαλένθια δεν εκτίμησε σωστά τις δυνατότητές του το καλοκαίρι του 2011, τον άφησε να φύγει για τη Μάλαγα και η ομάδα του Μανουέλ Πελεγκρίνι πρώτα βγήκε Champions League με τον Ίσκο και τον Σάντι Καθόρλα να παίζουν ηγετικό ρόλο στην κατάληψη της 4ης θέσης και στη συνέχεια έφτασε μέχρι τα προημιτελικά του θεσμού (και ένα λεπτό πριν από τα ημιτελικά), με τον Ίσκο να μένει μόνος του σε αυτήν την πορεία.

Άρτια τεχνική κατάρτιση, έμπνευση, μυαλό και ποιότητα που ήδη έχει αρχίσει να δείχνει στα πρώτα φιλικά της Ρεάλ θα προκαλέσουν "πονοκέφαλο" στον Κάρλο Αντσελότι, όσον αφορά στην επιλογή της ενδεκάδας. Το θετικό είναι ότι ο Ίσκο μπορεί να αγωνιστεί σε όλες τις θέσεις πίσω από τον επιθετικό και ακόμα και μπροστά από την άμυνα, σε έναν πιο ελεύθερο ρόλο. Εξ ου και η τιμή των 30.000.000 ευρώ.

Μάριο Γκέτσε (από Ντόρτμουντ σε Μπαγερν Μονάχου)

Είναι ο ποδοσφαιριστής που μεταγράφηκε από τη δεύτερη καλύτερη ομάδα της Ευρώπης την περσινή χρονιά στην καλύτερη ομάδα της Ευρώπης έναντι 37.000.000 ευρώ (ρήτρα). Δίχως να έχει τελειώσει η σεζόν. Δίχως να το γνωρίζει η Ντόρτμουντ μέχρι την τελευταία στιγμή. Αναπόφευκτα όλα τα φώτα της δημοσιότητας είναι πάνω του. Λάμπει ακόμα και δια της απουσίας του, όπως απέδειξε στον τελικό του Champions League, όπου ήταν τραυματίας. Ακόμα και στο πρόσφατο σούπερ καπ, δεν κατάφερε να αγωνιστεί για τον ίδιο λόγο. Το μεγαλύτερο ταλέντο του γερμανικού ποδοσφαίρου, ο ποδοσφαιριστής υπόδειγμα των ακαδημιών της χώρας και ενός ολόκληρου συστήματος μεταμόρφωσης, έδωσε τα διαπιστευτήριά του στα 4 χρόνια που κατέκτησε κάθε εγχώριο τίτλο με την Ντόρτμουντ και τώρα ανέβηκε ένα σκαλοπάτι παραπάνω.

Παρότι έγινε 21 ετών μόλις τον Ιούνιο, μετράει ήδη 22 συμμετοχές με την εθνική Γερμανίας και 5 γκολ, αναλαμβάνοντας κι εκεί σιγά σιγά ολοένα και μεγαλύτερο ρόλο. Η παρουσία του στη φετινή Μπάγερν αποτελεί αίνιγμα, κυρίως λόγω της θέσης στην οποία θα αξιοποιηθεί, εάν χρησιμοποιηθεί. Ο συνωστισμός ποιότητας στη μεσαία γραμμή των Βαυαρών και η πολυσύνθετη ποδοσφαιρική ταυτότητα του Γκέτσε, ίσως τον οδηγήσουν ακόμη και στη γραμμή κρούσης, σε μία προσπάθεια μίμησης του ρόλου που κατείχε ο Λιονέλ Μέσι στην Μπαρτσελόνα του Γκουαρδιόλα.

Νεϊμάρ (από Σάντος σε Μπαρτσελόνα)

Το next big thing του αθλήματος πήρε επιτέλους την πολυσυζητημένη μεταγραφή στην Ευρώπη και κάθε κίνησή του έχει αρχίσει να φιλτράρεται από το περισκόπιο οπαδών και ΜΜΕ. Σε ηλικία 21 ετών και έχοντας κατακτήσει ένα Κόπα Λιμπερταδόρες, ένα πρωτάθλημα Νότιας Αμερικής κ-20 και ένα Κύπελλο Συνομοσπονδιών, αφήνει την "ασφάλεια" της Βραζιλίας, όπου ήταν "βασιλιάς" και έρχεται σε ένα μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό σκηνικό, ώστε να αποδείξει ότι όλα όσα ακούγονται και γράφονται για εκείνον συνιστούν πραγματικότητα. Η γκάμα με τις ασύλληπτες ντρίμπλες, τα μαγικά τακουνάκια και τα σόλο γκολ (σημείωσε το καλύτερο γκολ του 2011) θα πρέπει να ενσωματωθεί στον τρόπο παιχνιδιού της Μπαρτσελόνα και να συνδυαστούν με το στιλ του Μέσι.

Ο βαθμός προσαρμογής του Βραζιλιάνου που θα ηγηθεί της "σελεσάο" για τα επόμενα χρόνια και δη στην πιο σημαντική αποστολή της ιστορίας της από το 1950, θα καταδείξει το κατά πόσο άξιζε πραγματικά τα 57.000.000 ευρώ που δαπανήθηκαν σε πρώτη φάση γι' αυτόν και τα περίπου 25.000.000 ευρώ μετά φόρων που θα δαπανά ετησίως για εκείνον η πρωταθλήτρια Ισπανίας. Ή εάν όντως πρόκειται για δημιούργημα των 12 προσωπικών χορηγών του (την ώρα που Μέσι και Κριστιάνο Ρονάλντο δεν έχουν πάνω από 5), οι οποίοι έπαιξαν και μεγάλο ρόλο στη μεταγραφή του στην Μπαρτσελόνα, όπου ο παίκτης θα διατηρήσει το 100% των δικαιωμάτων προβολής (σε αντίθεση με τη Ρεάλ, όπου θα κατείχε κι ο σύλλογος ένα ποσοστό).