Ο "παραλίγο" Έλληνας Πατσούλια

Ο μεγάλος αντίπαλος της Εθνικής Ελλάδας σήμερα είναι ο Ζάζα Πατσούλια. Πριν από 15 χρόνια, το ελληνικό μπάσκετ τον συνάντησε διά της τεθλασμένης και αν μία απάντηση ήταν διαφορετική, τότε ο Γεωργιανός ίσως τώρα να να φορούσε τα γαλανόλευκα.

Μία περίεργη ιστορία, καλά κρυμμένη, για την ακρίβεια, μία ιστορία που απέκτησε αξία μόλις ο Πατσούλια έκανε γνωστό το όνομά του στο ευρωπαϊκό μπάσκετ ξεκινώντας από τις ακαδημίες της Ούλκερ.

Στα τέλη των 90ς, η σοκολατοβιομηχανία δημιούργησε ένα πολύ ιδιαίτερο πρόγραμμα, προσλαμβάνοντας εργάτες από χώρες της τέως Σοβιετικής Ένωσης. Ήταν μία εξαιρετική ιδέα που όμως δεν είχε σχέση με τις σοκολάτες. Η Ούλκερ, προκειμένου να δημιουργήσει ακαδημίες και να παίρνει παιδιά με ψηλή σωματοδομή, βρήκε μία "παρθένα" αγορά, αυτήν της Γεωργίας. Μετά από την κατάρρευση του κομμουνιστικού καθεστώτος στην ανατολική Ευρώπη, μέχρι να οργανωθούν οι τοπικές ομοσπονδίες, παίκτες έφευγαν προς την Κωνσταντινούπολη κι ένας από αυτούς ήταν ο Ζάζα Πατσούλια.

Ο Μποντιρόγκα της Ούλκερ

Ο "Μποντιρόγκα" της Ούλκερ, όπως τον ονόμασαν στις ακαδημίες καθώς φορούσε πάντα το "10" και το παιχνίδι του έμοιαζε πολύ με αυτό του μεγάλου Σέρβου. Ένας πόιντ φόργουορντ ύψους 2,03μ., που ξεκινούσε από το τρίποντο, έκανε τις ντρίμπλες του και συνήθως σταματούσε να σουτάρει από τα 4-5 μέτρα. Αυτόν τον... Μποντιρόγκα συνάντησε η ομάδα παίδων (κ-16) του Παπάγου, η οποία κάθε χρόνο συμμετείχε στο πολύ προβεβλημένο τουρνουά στη Λαρός Σουρ Υόν. Ο άνθρωπος που δημιούργησε το παραγωγικό οικοδόμημα του Παπάγου, ο Σπύρος Βαρυπάτης, φρόντιζε κάθε χρόνο τα μικρά τμήματα του συλλόγου (πολλές φορές και με ταλαντούχα παιδιά από άλλες αθηναϊκές ομάδες) να κάνουν τέτοια εκπαιδευτικά μπασκετικά ταξίδα.

Κόντρα με τον Παπάγο

Στο Λαρός Σουρ Υόν έστελναν ομάδες οι Αμερικανοί, οι Τούρκοι και οι Ισπανοί. Το 2000, ο Παπάγος έδωσε το παρών σε αυτό το τουρνουά με την πιο ταλαντούχα φουρνιά της ιστορίας του. Μετά από την ήττα κόντρα στην Ούλκερ, όπου ο Πατσούλια ήταν μακράν ο κορυφαίος του παρκέ, άπαντες σημείωσαν το όνομα.

Το τελευταίο βράδυ του τουρνουά, ο νεαρός μίλησε με τον Βασίλη Ζευκιλή (μέλος όλων των μικρών Εθνικών ομάδων) και τους συμπαίκτες του(Βαρσάμος, Χατζής, Μπουτσίνης) αποκαλύπτοντας όλη την ιστορία. Πώς οι γονείς του μεταφέρθηκαν στην Τουρκία, πώς έφυγαν κι έμεινε μόνος του αλλά και το γεγονός πως του ζητούσαν αφενός να αλλάξει όνομα και θρησκεία, αφετέρου να παίξει με την εθνική.

Σύμφωνα με όσα έλεγε στον συνομίληκούς του (το τονίζουμε αυτό), προτιμούσε να φύγει από την Ούλκερ και να έρθει στην Ελλάδα λόγω θρησκείας κυρίως και δεν θα είχε πρόβλημα να αποκτήσει υπηκοότητα, αν έπαιρνε όλα τα έγγραφα.

Δεν έφταναν τα χρήματα

Οι παράγοντες του συλλόγου άκουσαν το θέμα, αλλά τότε δεν υπήρχαν τα χρήματα για να τον πάρουν μαζί τους στην Ελλάδα και να τον κρατήσουν στον Παπάγο.

Το ωραίο της ιστορίας; Ο Πατσούλια, από εκείνο τον Απρίλιο του 2000, πήρε άλλους οκτώ πόντους και μεταφέρθηκε στη ρακέτα. Το ίδιο καλοκαίρι, η ομοσπονδία της Γεωργίας πέτυχε συμφωνία με την Ούλκερ, η ομάδα να κρατήσει τον παίκτη και τα δικαιώματά του, αλλά θα αποσυρόταν η πρόταση για την εθνική Τουρκίας. Όπως κι έγινε.

Για την ιστορία, η Ούλκερ κατέκτησε το τουρνουά του Λαρός Σουρ Υόν, αλλά έξι μήνες μετά, έχασε τον τίτλο όταν αποδείχθηκε πως οι πραγματικές ηλικίες των παικτών που χρησιμοποίησε ήταν μεγαλύτερες των 16. Όλων; Δεν έγινε γνωστό.

Τρία χρόνια μετά η Ούλκερ εμφάνισε ένα ακόμα ταλέντο(για το οποίο ακόμα φωνάζουν οι Ουζμπέκοι) Το όνομά του; Ερσάν Ιλιασόβα.