Ένα... ποδοσφαιρικό σχόλιο για το ντέρμπι του μπάσκετ

Δ. Κριτής: Τα αντανακλαστικά του winner

Την πρόκληση Καραΐνδρου - Μαγουλά να μας εκθέσουν για έλλειμμα μπασκετικών γνώσεων δεν θα την αφήσω αναπάντητη.

Μπορεί να μην αφοσιώθηκα ιδιαίτερα στην πορτοκαλί μπάλα, αλλά διάφορες κοινοτοπίες του στιλ “θα πάρει το παιχνίδι αυτός που το θέλει περισσότερο και θα το αποδείξει μέσα στο χορτ..., εεεεε στο παρκέ, μπορώ άφοβα να τις ξεστομίσω.

Αλλά δεν θα το κάνω. Θα πω απλά ότι ο Παναθηναϊκός έχει το προβάδισμα που του δίνει η έδρα, αλλά και τα αντανακλαστικά winner που ενεργοποιούνται κάθε φορά που αντιμετωπίζει τον “αιώνιο” αντίπαλο σε “must win” παιχνίδι (πως τα μιλάω τα μπασκετικά ο άθλιος!).

Κατανοώ ότι ο Ολυμπιακός στέκεται αυτή τη στιγμή ένα σκαλοπάτι ψηλότερα με ρεκόρ 4-2 (νίκες – ήττες) έναντι του 3-3 του Παναθηναϊκού στον όμιλο, αλλά δεν αντιλαμβάνομαι πλήρως αυτό που κατά κόρον διαβάζω στα σχετικά ρεπορτάζ ότι ενδεχόμενη ήττα των Πειραιωτών στο ΟΑΚΑ, δεν είναι εκτός προγράμματος.

Και δεν το αντιλαμβάνομαι, γιατί αφ' ενός μεν μία ήττα από τον “αιώνιο αντίπαλο” δεν μπορεί ποτέ να είναι εντός προγράμματος, αφ' ετέρου κοιτώντας την ατζέντα των “ερυθρολεύκων” με τρία εκτός έδρας παιχνίδια (Παναθηναϊκός, Φενέρ, Μπαρτσελόνα) κι ένα εντός με την απρόβλεπτη Μιλάνο, δεν νομίζω ότι επιτρέπει χουβαρνταλίδικες προσεγγίσεις.

Ίδωμεν...

Υ.Γ.: Θα το... χόντραινα ακόμη περισσότερο, εμβαθύνοντας σε αναλύσεις coast to coast, transition game και pick n roll play, αλλά θα δικαιώσω τη μάνα μου που χρόνια τώρα μου παραπονιέται: “μου αρέσει πολύ το μπάσκετ, αλλά για να μπορέσω να το παρακολουθήσω θα πρέπει να έχω Lower Cambridge και μεις στα χρόνια μου δεν είχαμε τέτοιες πολυτέλειες παιδί μου...”.

Και πώς να της πω ότι έχει άδικο;

Δ. Χριστοφιδέλλης: Κλειδί ο ρυθμός

Ανοίγοντας το e-mail που μου έστειλε ο Σταύρος (Καραϊνδρος) την περασμένη Κυριακή, διαβάζοντας τις πρώτες τέσσερις λέξεις, "ενόψει του μπασκετικού ντέρμπι", το μυαλό μου πήγε αμέσως στο All Star Game, στον αγώνα Δύση-Ανατολή. Μάλλον ένα σχόλιο για τον Γιάννη Αντετοκούμπο που συμμετείχε στο παιχνίδι των Rookies θα θέλει, σκέφτηκα. Την ανάλυση για κάποιο εντυπωσιακό alley oop κάρφωμα -για να μιλάμε με μπασκετικούς όρους.

Κάτι σκαμπάζουμε από την πορτοκαλί μπάλα (σ.σ. μην παίρνετε θάρρος, Μανώλη, Σταύρο, Τάσο, Νίκο και Γιάννη...), παίζουμε ακόμη που και που με φίλους και, σημειωτέον, δεν χάνουμε ματς της ανηψιάς (Βαρβάρα Μυλωνάκη) με τον Κρόνο και την ΕΣΚΑΝΑ. Πρόσφατα μάλιστα παρακολούθησα και το 29ο τουρνουά "Πέτρος Καπαγέρωφ" που διεξήχθη στο ΟΑΚΑ, δίπλα από το κεντρικό γήπεδο που θα διεξαχθεί την Πέμπτη το βράδυ το ντέρμπι Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός.

Ας πάμε λοιπόν και στα σοβαρά. Ο Ολυμπιακός για να κερδίσει θα πρέπει να "τρέξει" τον Παναθηναϊκό. Οι "ερυθρόλευκοι" είναι ομάδα ρυθμού και βάσει αυτού έχει το 14 (νίκες) - 2 (ήττες) στην Ευρωλίγκα. Ρυθμό που δεν είχε στις τελευταίες αναμετρήσεις με τον Παναθηναϊκό. Ίσως να είναι θέμα συγκέντρωσης των παικτών, ή πλάνου του προπονητή, ή να μην έχουν αφήσει οι "πράσινοι" τους "ερυθρόλευκους" να βρουν ρυθμό -είπαμε να καταθέσουμε την άποψή μας, αλλά σε αυτά ας εμβαθύνει ο Τάσος (Μαγουλάς) που τα γνωρίζει καλύτερα.

Φαβορί σε τέτοιες αναμετρήσεις, όταν μιλάμε για δύο κορυφαίες ευρωπαϊκές ομάδες στο μπάσκετ, δεν υπάρχουν. Ο Ολυμπιακός ανηφορίζει στο ΟΑΚΑ με πλεονέκτημα, με το 4-2 (νίκες-ήττες) έναντι του 3-3 του Παναθηναϊκού και με νίκη θα αποκτήσει μεγάλο αβαντάζ για να καπαρώσει τη δεύτερη θέση -πίσω από τη Μπαρτσελόνα.

Σε τέτοιους αγώνες όμως και δη ευρωπαϊκούς μετράει (πέρα από τους βαθμούς και) το πρεστίζ για τους συλλόγους. Όσον αφορά τον Ολυμπιακό, τα είπαμε. Η λέξη "κλειδί" είναι ο ρυθμός...