Πάσπαλι στη Super Basketball: "Υπερήφανος που ήμουν μέλος του Ολυμπιακού"

Ο σπουδαίος Ζάρκο Πάσπαλι φιλοξενήθηκε στη Super Basketball και μίλησε για τις όμορφες στιγμές που έζησε στην Ελλάδα με τη φανέλα του Ολυμπιακού.

Ο παλαίμαχος άσος των "ερυθρόλευκων" αναφέρθηκε στις ιστορικές αναμετρήσεις με τη Λιμόζ, το παιχνίδι στην Πάτρα, τις χαμένες βολές στο φάιναλ φορ του Τελ Αβίβ, το γεγονός πως δεν κατέκτησε κάποιον ευρωπαϊκό τίτλο με την ομάδα του Πειραιά, τον Γκρεγκ Πόποβιτς, ενώ σχολίασε τη ζωή του στο Βελιγράδι.

Αναλυτικά όσα δήλωσε:

Για το που βρίσκεται αυτή την περίοδο: "Έχουν περάσει πάρα πολλά χρόνια από τότε που ήμουν στην Ελλάδα. Έχω γυρίσει στο Βελιγράδι εδώ και 10 χρόνια. Είναι φανταστικό, που μέσω της εκπομπής, μπορώ να χαιρετίσω όλους στην Ελλάδα. Έχουν περάσει πολλά χρόνια, αλλά η σχέση υπάρχει ακόμη".

Για το παιχνίδι του Ολυμπιακού κόντρα στη Λιμόζ: "Δεν είδα το παιχνίδι, γιατί έβλεπα κάποια άλλα. Είδα πως το παιχνίδι στο πρώτο ημίχρονο ήταν ισορροπημένο, αλλά στο τέλος ο Ολυμπιακός κέρδισε με 26 πόντους. Αυτή είναι η πραγματική διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων, αυτή την στιγμή, στην Ευρώπη".

Για το ματς με τη Λιμόζ το '93: "Μερικοί λένε πως πάτησα τη γραμμή. Άλλοι λένε πως δεν την πάτησα. Κανείς δεν ξέρει τι συνέβη στην πραγματικότητα. Στο δεύτερο παιχνίδι στο Λιμόζ μπορούσαμε να το κερδίσουμε. Η Λιμόζ ήταν μία βαριά ομάδα. Έπαιξε δυνατή άμυνα, αλλά όχι όμορφο μπάσκετ".

Για το παιχνίδι των δύο ομάδων στην Πάτρα και για το γεγονός πως είχε βάλει 6 πόντους σε 40 δευτερόλεπτα: "Παίξαμε πολλά περίεργα παιχνίδια. Αυτό το παιχνίδι με τη Λιμόζ στην Πάτρα ήταν ένα από τα πιο περίεργα. Τα δύο-τρία καλάθια στο τέλος ήταν πολύ περίεργα. Όμως, εγώ στην καριέρα μου έχω βάλει πολλά τέτοια".

Για το αν το καλοκαίρι του '92 που του έγινε πρόταση από τον Ολυμπιακό, περίμενε πως θα έκανε τέτοια καριέρα με τους "ερυθρόλευκους": "Θα μιλήσω με ειλικρίνεια. Δεν ήξερα που ερχόμουν. Εκτός από τον ΠΑΟΚ και τον Άρη οι υπόλοιπες ομάδες ήταν άγνωστες. Όταν ήρθα γνώριζα τον Καμπούρη που έβαλε τις δύο βολές το '87 και τον Ελληνιάδη. Γίναμε μία πολύ καλή παρέα. Ο Ιωαννίδης ήταν σκληρός, αλλά τα χρόνια ήταν όμορφα. Αισθάνομαι υπερήφανος που μπορώ να πω πως ήμουν μέλος σε μία από τις καλύτερες ομάδες που έχουν δημιουργηθεί".

Για το αν ήταν αδικία που δεν κέρδισε κάποιον ευρωπαϊκό τίτλο εκείνη η ομάδα: "Το να μην έχω πάρει το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα με τον Ολυμπιακό είναι κάτι που μου έχει μείνει. Παρόλα αυτά, για μένα το σημαντικότερο είναι πως, παρότι έχουν περάσει 20-25 χρόνια με θυμάστε και μιλάμε αυτή την στιγμή μαζί. Υπάρχει ειλικρίνεια με τον κόσμο".

Για την Ελλάδα εκείνης της εποχής: "Η Ελλάδα ήταν μία αρκετά καλή μπασκετική χώρα, την οποία συνάντησα πρώτη φορά σ' ένα τουρνουά "Ακρόπολις" το '85. Ο αθλητισμός εξελισσόταν κάθε χρόνο. Ήμουν τυχερός που βρισκόμουν σε μία χώρα που είχε πολύ μεγάλη ανάπτυξη. Ήταν από τις καλύτερες περιόδους της ζωής μου".

Για το αν σκέφτηκε να γίνει προπονητής: "Όχι βέβαια. Αν ήθελα να γίνω προπονητής θα γινόμουν πολλά χρόνια πριν".

Για το αν αισθάνεται Έλληνας: "Ναι, είναι αλήθεια. Νιώθω μισός Μαυροβούνιος και μισός Έλληνας. Είμαι σίγουρος πως κάποια στιγμή θα γυρίσω στα Κύθηρα που έχω πολλούς φίλους. Από τα ομορφότερα μέρη στην Ελλάδα. Είμαι σίγουρος πως θα μείνω κάποια στιγμή εκεί".

Για την περίοδο που αγωνίστηκε στο NBA: "Στο NBA γνώρισα έναν από τους καλύτερους φίλους μου, τον Γκρεγκ Πόποβιτς. Είναι εκπληκτικό που μετά από 20 χρόνια διατηρούμε ακόμα μία εξαιρετική σχέση. Αν, όταν είχα πάει στους Σπερς, ήταν πρώτος προπονητής θα έπαιζα περισσότερο στο NBA".

Για τη διαφορά του σημερινού μπάσκετ με αυτό της εποχής του: "Το μπάσκετ τότε ήταν πολύ διαφορετικό από σήμερα. Άλλοι λένε πως ήταν καλύτερο, άλλοι λένε πως είναι χειρότερο".

Για την χρονιά στον Άρη: "Ήταν πολύ δύσκολη χρονιά. Είχαμε μείνει χωρίς πρόεδρο. Παρόλα αυτά, καταφέραμε να κατακτήσουμε το Κύπελλο".

Για το Φάιναλ Φορ στο Τελ Αβίβ και τις χαμένες βολές: "Όλο δύσκολα ερωτήματα μου βάζετε (σ.σ. γέλια) . Μετά από τόσα χρόνια ακόμη δεν υπάρχει λογική εξήγηση. Χάσαμε από μία ομάδα που ήταν πραγματικά πολύ χειρότερη από εμάς. Έχασα τις δύο ελεύθερες βολές, όμως γενικά εκείνη τη σεζόν, για κάποιο λόγο έχανα πολλές βολές. Ήταν ευκαιρία να πάρουμε τον τίτλο. Δεν ξέρω αν χάσαμε το παιχνίδι από τις δικές μου βολές ή αν το είχαμε χάσει νωρίτερα. Το καλό είναι πως εκείνη τη χρονιά πήραμε το πρωτάθλημα και το Κύπελλο. Δείξαμε πως σε δύσκολες στιγμές μπορούμε να κάνουμε σπουδαία πράγματα"

Για τον αν υπήρξε εξιλέωση για τον χαμένο τελικό από τον τρόπο που πήρε ο Ολυμπιακός την Ευρωλίγκα στην Κωνσταντινόπουλη: "Δε νομίζω. Ο Ολυμπιακός, ούτως ή άλλως, είχε μία εξαιρετική ομάδα".

Για το ποιος ήταν ο καλύτερος συμπαίκτης του: "Όλοι. Σ' όποιες ομάδες έπαιξα, ήμασταν πρώτα απ' όλα καλοί φίλοι. Όταν δεν είχαμε προπονήσεις περνούσαμε χρόνο μαζί. Δημιουργήσαμε πολλές και καλές φιλίες. Σήμερα, τα πράγματα έχουν αλλάξει. Όλοι κάθονται στα κομπιούτερ και δεν μιλάνε".

Για το ποιος ήταν ο δυσκολότερος αντίπαλος: "Ο Σιγάλας και ο Χριστοδούλου. Τον αγαπάω τον Φάνη. Είναι ένα από τα καλύτερα παιδιά που έχω γνωρίσει".

Για το ποιος είναι ο Πάσπαλι στον σημερινό Ολυμπιακό: "Ειλικρινά δεν ξέρω. Το μπάσκετ έχει αλλάξει. Πλέον, δεν ξέρω αν μου αρέσει τόσο το μπάσκετ. Έχει χαθεί η ομορφιά, ο ρομαντισμός. Το σημερινό μπάσκετ δεν σ' αφήνει να έχεις κάποια αστέρια στην ομάδα σου, γιατί πάνε όλα στο NBA".

Για τη ζωή στο Βελιγράδι: "Οι πολιτικοί λένε πως είμαστε καλά (σ.σ. γέλια) . Ο κόσμος όμως έχει αντίθετη άποψη".

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Zastro: Ο δικός μας Ζάρκο