Καντζούρης στο Contra.gr: "Άνθρωποι του μπάσκετ χαίρονταν με την αποτυχία της Εθνικής"

Ο Ηλίας Κατζούρης είναι ο άλλος Έλληνας της Μπάμπεργκ - δίπλα στον Νίκο Ζήση. Της καλοδουλεμένης Μπάμπεργκ που, για το σουτ του Γιάνις Στρέλνιεκς, στέρησε από τον Ολυμπιακό την πρόκριση στα πλέι οφ της Ευρωλίγκας. Της άτρωτης εντός έδρας Μπάμπεργκ που ήταν η ευχάριστη έκπληξη της σεζόν και έκανε περίπατο στη Γερμανία κατακτώντας τον τίτλο με μόλις τρεις ήττες (στην κανονική περίοδο) και με το εμφατικό 9-0 στα πλέι οφ.

Ταυτόχρονα ο Ηλίας Κατζούρης είναι ο επί σειρά ετών στενός συνεργάτης του Αντρέα Τρινκέρι. Του υπερεπιτυχημένου Τρινκέρι που στη χώρα μας απαξιώθηκε περισσότερο και από τον Γιόνας Καζλάουσκας, κατηγορήθηκε για τα περίεργα γυαλιά του, τα ρούχα του, τις απαντήσεις του στις συνεντεύξεις που έδινε, σχεδόν τα πάντα.

Ο Ηλίας Κατζούρης, στη συνέντευξή του στο στο Contra.gr, ρωτήθηκε για πολλά και απάντησε σε όλα: από την ασφαλή επιλογή να δουλεύει στο εξωτερικό μέχρι το φάουλ που δεν έκανε ο Ολυμπιακός στο ματς της Γερμανίας και τη νέα τάξη πραγμάτων στην Ευρωλίγκα. Από την εμπειρία του στην Εθνική ομάδα και τις σχέσεις παικτών-προπονητή έως το το πρησμένο πόδι του Σπανούλη κι εκείνους που χάρηκαν με την αποτυχία στο Ευρωμπάσκετ της Σλοβενίας. Από τον ηγετικό Νίκο Ζήση μέχρι τον 18χρονο Νίκο Παππά με το τσαγανό που πρωτογνώρισε στο κλειστό της Κυψέλης.

ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ, ΕΠΑΝΑΠΑΤΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ... ΠΡΩΤΟΣ

Ζαλγκίρις, Ούνιξ, τώρα Μπάμπεργκ. Γιατί εξωτερικό και όχι Ελλάδα;

"Όταν κάνεις οικογένεια, αλλάζουν τα πάντα και έχεις άλλα πράγματα σε προτεραιότητα. Σκέφτηκα ότι αυτή η κατάσταση δεν με αντιπροσωπεύει επαγγελματικά απ' όλες τις πλευρές και είπα ότι για μένα είναι μονόδρομος το εξωτερικό. Ήμουν φυσικά τυχερός που τα κατάφερα. Γιατί είναι μια μεγάλη κουβέντα να πεις ότι θέλω να φύγω έξω και άλλη μία πολύ μεγάλη να το καταφέρεις. Μακάρι να υπάρξουν οι προϋποθέσεις και να γυρίσουν όλοι πίσω. Θα είναι πάντως χρονοβόρο".

Ένας μετανάστης του μπάσκετ. Πόσο δύσκολο είναι να είσαι συνέχεια μακριά;

"Επαγγελματικά δεν είναι καθόλου δύσκολο. Αν είσαι επαγγελματίας και θέλεις να δουλεύεις κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες, δεν σκέφτεσαι καθόλου ότι είσαι μακριά από την Ελλάδα. Μόνο όταν δεν έχεις την οικογένειά σου είναι πρόβλημα. Και φυσικά κάποια πράγματα που βιώνεις εδώ, όπως η συναναστροφή με τους φίλους και ο καλός καιρός που σου δημιουργεί μια καλή διάθεση. Όλα πάντως είναι θέμα προτεραιοτήτων. Τι έχεις και πόσο το θέλεις. Έκτοτε μπαίνουν όλα σε σειρά".

Σε αυτό το διάστημα χτύπησε το τηλέφωνο, υπήρξαν προτάσεις επαναπατρισμού;

"Δεν έχει νόημα να το συζητήσουμε. Όταν υπογράφω ένα συμβόλαιο είναι ισχυρότερο από το λόγο μου. Τώρα στην Μπάμπεργκ έχουμε άλλα δύο χρόνια. Βέβαια σε αυτή τη δουλειά έχω μάθει να μην κοιτάζω ποτέ μακριά, μόνο την επόμενη ημέρα, γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει".

Με ημερομηνία λήξης όποιος δεν έχει όνειρα

Ούτε για πρώτος προπονητής;

"Το τάιμινγκ παίζει πάρα πολύ σημαντικό ρόλο. Αυτή τη στιγμή κάνω μια συγκεκριμένη δουλειά και είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένος. Αργότερα, βλέποντας και κάνοντας. Όλα έχουν να κάνουν με το πώς εξελίσσονται κάποιες καταστάσεις".

Ρωτώ, διότι κάποιοι προπονητές είναι καριερίστες συνεργάτες. Ταγμένοι σε αυτό που κάνουν.

"Οι προπονητές που είναι συνειδητοποιημένοι και λένε πως 'εγώ δεν θέλω να κάνω το επόμενο βήμα και είμαι πάρα πολύ καλός σε αυτή τη δουλειά' κάνουν πολύ καλά. Το παν είναι πώς αισθάνεται ο καθένας. Αν αισθάνεται έτοιμος, αν αισθάνεται ότι αξίζει τον κόπο ή ότι οφείλει στον εαυτό του να δοκιμάσει. Μετά είναι θέμα συνθηκών. Θεωρώ ότι όποιος είναι έτοιμος να γίνει πρώτος προπονητής, πρέπει να το τολμήσει. Αντιθέτως κάποιος που δεν νιώθει έτοιμος, ας καθίσει στ' αυγά του. Όποιος πάντως δεν έχει όνειρα και φιλοδοξίες, είναι με ημερομηνία λήξης. Φιλοδοξία βέβαια δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα γίνει προπονητής, αλλά ότι προοδεύει καθημερινά, πώς κάνει ένα βήμα παραπάνω κάθε φορά. Ίσως πριν από αυτό το βήμα να χρειαστεί να κάνει πρώτα ένα στο πλάι και μετά να προχωρήσει μπροστά".

Μήπως θα φύγετε μαζί με τον κόουτς για τη... Βαρκελώνη;

"Γύρισα από το Μπάμπεργκ πριν από μία εβδομάδα και δεν έχω κάτι άλλο στο μυαλό μου. Έχω συμβόλαιο και δεν έχει προκύψει κάτι άλλο. Στη δουλειά αυτή πάντως ουδείς ξέρει τι μπορεί να τύχει στην πορεία. Καλό είναι να ζούμε το παρόν και να προχωρούμε βήμα-βήμα σκεπτόμενοι το μέλλον".

Η ΜΠΑΜΠΕΡΓΚ ΧΤΙΣΤΗΚΕ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Οι μετοχές όλων σας ανέβηκαν διότι η πορεία της Μπάμπεργκ εξέπληξε πολλούς μέσα στη χρονιά. Το περιμένατε;

"Κατά γενική ομολογία, παίξαμε καλά όλη τη σεζόν κουβαλώντας δύο καρπούζια στην ίδια μασχάλη, κάτι που δεν είναι καθόλου εύκολο, αφού όλες οι ομάδες που έπαιζαν Ευρωλίγκα είχαν απώλειες στα εγχώρια πρωταθλήματα. Δεν είναι καθόλου εύκολο να παίξεις ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι την Πέμπτη και μετά να ταξιδέψεις ετοιμάζοντας σε 1,5 προπόνηση το επόμενο ματς όντας έτοιμος τόσο σε επίπεδο προσέγγισης όσο και πνευματικά. Γιατί τα παιχνίδια στην Ευρωλίγκα είναι εξοντωτικά. Εμείς πάντως καταφέραμε να το διαχειριστούμε".

Όταν πέρυσι το καλοκαίρι κοιτάξαμε τι κομμάτια χρειαζόμαστε ώστε να κάνουμε ένα βήμα παραπάνω είπαμε ότι μας λείπει ένας παίκτης που θα μας βοηθήσει στην πολύ καλή νοοτροπία εντός του παρκέ, αλλά και στα αποδυτήρια. Από τον Νίκο πιο ιδανικός δεν υπήρχε.

Η βάση αυτής της επιτυχίας ήταν...;

"Θεωρώ ότι το μεγαλύτερο κομμάτι της δουλειάς έγινε το καλοκαίρι που μας πέρασε με τις επιλογές των παικτών. Επιλογές που μας οδήγησε να έχουμε μια πολύ καλή χημεία τόσο εντός του γηπέδου όσο και στ' αποδυτήρια. Αυτό ήταν το κλειδί, θεωρώ, για την ομολογουμένως πολύ καλή πορεία της Μπάμπεργκ, χάνοντας την πρόκριση στα πλέι οφ της Ευρωλίγκας στην ισοβαθμία με ομάδες τεράστιας παράδοσης. Πολλά θα μπορούσαν να ειπωθούν για διάφορα παιχνίδια, αλλά η ουσία είναι πως ενώ η ομάδα δεν είχε καμία νίκη στο Top16, κατάφερε να κυνηγάει την πρόκριση απέναντι σε μεγαθήρια".

Ο γερμανικός λαός χαρακτηρίζεται ψυχρός. Το γήπεδο της Μπάμπεργκ αντιθέτως είναι έδρα.

"Είναι πολύ ζεστή η ατμόσφαιρα στο γήπεδο. Οι Γερμανοί, που δεν έχουν βιώσει ατμόσφαιρα ελληνικού γηπέδου, το λένε μια μικρή Μπομπονέρα. Αυτό πάντως που κάνει εντύπωση είναι πως συνδυάζεται μ' ένα πολιτισμένο περιβάλλον, δεν πρόκειται να δεις ποτέ ρίψεις αντικειμένων και άλλες καταστάσεις. Έρχονται, χαίρονται με τη νίκη, απολαμβάνουν αυτό το 2,5ωρο και μετά γυρίζουν σπίτι σκεπτόμενοι την επόμενη ημέρα. Είναι η μοναδική πόλη στη Γερμανία που ζει και αναπνέει για το μπάσκετ, δεν υπάρχει ποδόσφαιρο. Το βιώνουμε και εμείς στην καθημερινότητα. Η ομάδα είναι η πρέσβειρα της πόλης και γι' αυτό ο κόσμος εκδηλώνει την αγάπη του μέσω της υποστήριξής του στο γήπεδο και των εισιτηρίων διαρκείας, αφού έχουμε 6.000 σταθερά".

Και εμείς σχεδιάσαμε το σουτ του Στρέλνιεκς

Μία από τις μεγάλες εντός έδρας νίκες επιτεύχθηκε επί του Ολυμπιακού. Εκ του αποτελέσματος δε αποδείχθηκε πως εκείνη η ήττα τού κόστισε την πρόκριση στα πλέι οφ. Εσείς θα κάνατε φάουλ;

"Ο κάθε προπονητής έχει τη φιλοσοφία του. Δεν νομίζω ότι σε αυτό το κομμάτι υπάρχει σωστή ή λάθος απόφαση. Το θέμα είναι να υποστηρίξεις αυτό που πιστεύεις. Από τη στιγμή που κάποιος επιλέγει να παίξει άμυνα, πρέπει να το κάνει. Αν επιλέξει φάουλ, οφείλει να βρει τον τρόπο να κάνει φάουλ. Μια τέτοια απόφαση πάντως έχει να κάνει με πάρα πολλά πράγματα: τον αντίπαλο, το χρόνο, την έδρα, αν ωφελεί η παράταση, η κούραση. Ο καθένας επιλέγει το καλύτερο για την ομάδα του τη δεδομένη στιγμή. Αυτό ήθελε προφανώς να κάνει ο Ολυμπιακός. Ταυτόχρονα όμως αυτό θέλαμε να κάνουμε και εμείς. Η πρώτη επιλογή μας ήταν αυτό το σουτ του Στρέλνιεκς. Πολλές φορές σχεδιάζεις κάτι και δεν σου βγαίνει. Εμείς εκτελέστηκε το σύστημα, μπήκε το σουτ και κερδίσαμε. Όλα θέμα είναι ζήτημα στιγμής. Γιατί μπορεί να έχεις σχεδιάσει κάτι, να βγει κάτι άλλο, να μπει το καλάθι και να πουν 'πω, πω τι σχεδίασε'. Σίγουρα πρέπει να το έχεις δουλέψει στην προπόνηση, όπως είχαμε κάνει εμείς".

Στην Ευρωλίγκα η Μπάμπεργκ είχε τη δεύτερη καλύτερη επίδοση στα τρίποντα με 39.7% και την πέμπτη στα δίποντα με 52.6%. Το σουτ αποτελεί πλέον βασικό όπλο στο σύγχρονο μπάσκετ;

"Τον παν όταν διαβάζεις τα στατιστικά είναι να διαπιστωθεί πως πήρε μία ομάδα τα σουτ. Πώς έφτασε στο ελεύθερο σουτ, πώς δημιούργησε τις προϋποθέσεις. Ήμασταν σίγουρα τυχεροί σε αυτό το κομμάτι διότι βρήκαμε χημεία και συνεργασίες, κυρίως γιατί τα παιδιά έβαλαν το 'εγώ' κάτω από το 'εμείς', λειτουργώντας αλτρουιστικά. Όλες οι επιλογές έδεσαν η μία με την άλλη. Εκεί οφείλονται τα πολύ καλά ποσοστά που είχαμε".

Μεταξύ αυτών φαντάζομαι και ο Νίκος Ζήσης. Πώς ταίριαξε τόσο καλά;

"Όταν πέρυσι το καλοκαίρι κοιτάξαμε τι κομμάτια χρειαζόμαστε ώστε να κάνουμε ένα βήμα παραπάνω είπαμε ότι μας λείπει ένας παίκτης που θα μας βοηθήσει στην πολύ καλή νοοτροπία εντός του παρκέ, αλλά και στα αποδυτήρια έτσι ώστε να μπορούμε να διαχειριζόμαστε τα συναισθήματά μας. Γιατί τα ευρωπαϊκά ματς μπορούν να σου δημιουργήσουν αισθήματα επικίνδυνα για το επόμενο, είτε ευφορία είτε απογοήτευση. Από τον Νίκο πιο ιδανικός δεν υπήρχε, καθώς και μπασκετικά και σε όλους τους τομείς κατέθεσε τα διαπιστευτήριά του. Ας μην λέμε πολλά για τον Νίκο, η καριέρα του και ό,τι έχει καταφέρει τα λένε όλα".

Θ' αυξηθεί ενδεχομένως η ελληνική παροικία στο Μπάμπεργκ;

"Το θέμα είναι να δεις πρώτα τι υπάρχει στην αγορά, τι ελλείψεις και ανάγκες έχεις και ποιες είναι οι οικονομικές απαιτήσεις των παικτών, στοιχεία που συνθέτουν το παζλ μιας ενδεχόμενης μετακίνησης".

Αναγκαστικά πάντως θ' αλλάξετε κάποια κομμάτια.

"Ο Γουαναμέικερ εξαργύρωσε τις πολύ δύο καλές χρονιές που έκανε. Υπάρχουν πλέον κάποια δεδομένα στην αγορά που πρέπει να τα δεχθείς. Όλα έχουν να κάνουν με το νόμο της προσφοράς και της ζήτησης. Από εκεί και πέρα ο καθένας αποφασίζει για το μέλλον του".

Είναι η Μπάμπεργκ ένας... μικρός Ολυμπιακός; Διότι δεν έκανε μονάχα ο Γουαναμέικερ το μπρέικ-άουτ.

"Ο Ολυμπιακός είναι ένα εντελώς διαφορετικό μέγεθος από την Μπάμπεργκ. Με τεράστια παράδοση, είχε κι έχει μεγάλο μπάτζετ. Η Μπαμπεργκ τώρα προσπαθεί να δημιουργήσει προσπαθώντας να κάνει έξυπνες κινήσεις. Δεν είναι θέμα οικονομικής δυνατότητας, αφού η ιδιοκτησία έχει ευχέρεια. Απλώς στη Γερμανία θέλουν όλα να δημιουργούνται μέσα από στέρεες βάσεις και σιγά-σιγά να υπάρχει πρόοδος. Και εμείς οφείλουμε να βρούμε λύσεις που ταιριάζουν με αυτήν την πραγματικότητα.

Κάθε παίκτης φάνηκε μέσα από την καλή λειτουργία της ομάδας. Γιατί αν δούμε στατιστικά κανείς απ' όλους αυτούς δεν ήταν μέσα στους πρώτους της κάθε κατηγορίας. Όλοι φάνηκαν από τη δουλειά της ομάδας και τ' αποτελέσματα. Και είμαστε πολύ χαρούμενοι γι' αυτό, διότι αυτός ήταν ο στόχος μας: να λειτουργούμε συνολικά και όχι να έχουμε έναν παίκτη που κάθε βράδυ θα βάζει 20 πόντους".

Η εκτόξευση του Μέλι είναι ακόμη μία επιτυχία του σταφ;

"Όλα είναι θέμα ομάδας. Γιατί μπορεί είτε να υπερυψώσει έναν παίκτη είτε να τον χαντακώσει. Δεν είναι μονάχα ο Μέλι. Εμείς αυτό καταφέραμε, να πάρουμε κάτι απ' όλους. Δημιουργήσαμε ένα περιβάλλον που οι παίκτες χαίρονταν να έρθουν και να κάνουν προπόνηση έχοντας άριστη ατμόσφαιρα στ' αποδυτήρια και αυτό έβγαινε στο γήπεδο. Ο Μέλι είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα γιατί αναγεννήθηκε έχοντας έναν τελείως διαφορετικό ρόλο απ' αυτόν που είχε τα προηγούμενα χρόνια. Είναι πολλές σημαντικό να δώσεις την ευθύνη σε κάποιον για να δείξει αν μπορεί ν' ανταπεξέλθει".

Όλοι στο ίδιο καζάνι

Τη νέα χρονιά οι απαιτήσεις αυξάνονται, ο βαθμός δυσκολίας ανεβαίνει. Η Μπάμπεργκ έχει τη δυνατότητα να επαναλάβει ότι πέρυσι;

"Είναι η πρώτη χρονιά που θα υπάρξει αυτό το σύστημα στην Ευρωλίγκα και όλες οι ομάδες είναι rookies, πρωτάρες. Δεν ξέρουν πως θα διαχειριστούν αυτόν το Γολγοθά ταξιδιών και συνεχόμενων αγώνων. Σε πρώτη φάση αυτό που βλέπουμε είναι πως οι ομάδες θα πρέπει να έχουν πολύ βαθύ ρόστερ. Ο 11ος και 12ος παίκτης θα πρέπει τώρα να είναι έτοιμοι να μπουν και να παίξουν με διαφορετικό ρόλο απ' αυτόν που είχαν. Είναι δύσκολο η Μπάμπεργκ να έχει την ίδια πορεία. Θα προσπαθήσουμε πάντως χάρη και στην περυσινή εμπειρία".

Το νέο μοντέλο μοιάζει πιο αξιοκρατικό; Διότι σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια θα παίξουν όλοι μ' όλους και δεν θα υπάρχει ανισορροπία.

"Στην Ευρωλίγκα δεν μπορείς να πεις ότι 'είμαι σε εύκολο ή δύσκολο όμιλο'. Σίγουρα ο όμιλος ο δικός μας περυσινός όμιλος με πέντε-έξι ομάδες που είχαν παίξει αμέτρητα Φάιναλ Φορ τα τελευταία χρόνια φάνταζε Γολογοθάς. Τώρα όλες οι ομάδες είναι μέσα στο ίδιο καζάνι και πρέπει να δούμε πώς θ' αντιδράσουν. Είναι κάτι πρωτόγνωρο. Είναι μαραθώνιος και στον μαραθώνιο πρέπει να έχεις αντοχή και τακτική".

Αδικεί την Μπάμπεργκ σε σύγκριση με τις υπόλοιπες ομάδες το γεγονός ότι οφείλει να κατακτά κάθε χρόνο το πρωτάθλημα για να είναι στην Ευρωλίγκα;

"Αν πούμε ότι το γερμανικό πρωτάθλημα τώρα αναπτύσσεται, είναι λογικό να υπάρχει μονάχα μία ομάδα στην Ευρωλίγκα. Αυτό που δεν μου αρέσει είναι πως με το νέο σύστημα αποκλείονται ομάδες που θα ήθελαν όντως να κάνουν μια μεγάλη επένδυση και θα πρέπει να κερδίσουν μέσα στους αγωνιστικούς χώρους το δικαίωμα να παίξουν στη διοργάνωση. Και για να κερδίσεις πλέον το Eurocup θα είναι πολύ δύσκολο με τις ομάδες που κατεβαίνουν. Επειδή υπάρχουν επενδυτές, θα έπρεπε να υπάρχει μία ανοικτή πόρτα με κάποια ποσοστά που θα επιτρέπουν την είσοδο στην Ευρωλίγκα. Τώρα υπάρχει περιορισμός.

Εμείς πάντως το ξέραμε ότι αν θέλαμε να συνεχίσουμε στην Ευρωλίγκα, θα έπρεπε να πάρουμε το γερμανικό πρωτάθλημα. Γι' αυτό και ήταν ο πρώτος μας στόχος. Κάτι που εκ των αποτελεσμάτων πετύχαμε σχετικά εύκολα. Περιμέναμε την Μπάγερν στους τελικούς, αλλά έκαναν δύο άσχημα αποτελέσματα προς το τέλος της κανονικής διάρκειας και ήταν άτυχοι γιατί έπεσε πάνω μας σε μια περίοδο που είχαμε το μομέντουμ και με τρομερή αυτοπεποίθηση".

Ο ΤΡΙΝΚΕΡΙ ΤΟΥ 2006, ΤΑ ΓΥΑΛΙΑ ΚΑΙ Η ΕΘΝΙΚΗ

Η συνεργασία με τον Αντρέα Τρινκέρι συνεχίζεται για πέμπτη χρονιά.

"Δουλεύουμε μαζί από το 2012, αλλά γνωριζόμαστε πολλά χρόνια. Ήταν να συνεργαστούμε και το 2006 όταν ο κόουτς πήγε στην Καζέρτα, αλλά δεν προχώρησε τότε. Εγώ ήμουν τότε στο Σπόρτιγκ τη σεζόν που έγινε η μεταβίβαση στην ΑΕΚ, επί Δρόσου. Γνωριζόμαστε πολλά χρόνια με τον κόουτς. Κάθε καλοκαίρι πήγαινα σε διάφορα καμπ, στο Λας Βέγκας και σε άλλα, με δικά μου έξοδα. Είχα και μία πολύ καλή σχέση με τον Κλάουντιο Κολντεμπέλα, είχα πάει να τον δω στο Μιλάνο και εκεί γνώρισα τον κόουτς, διατηρήσαμε επαφή, βοήθησαν οι συνθήκες, συνεργαστήκαμε και προχωράμε μαζί".

Τι άνθρωπος και τι προπονητής είναι;

"Είναι ένας πάρα πολύ έξυπνος άνθρωπος με πολύ υψηλό επίπεδο, πολύ μορφωμένος και μιλάει πολλές γλώσσες. Τεχνικά προσεγγίζει πάρα πολλά κομμάτια μέσα στην ομάδα βάσει της επικοινωνίας που έχει είτε με τους παίκτες είτε με τους συνεργάτες είτε με τη διοίκηση και νομίζω ότι αυτό είναι ένα μεγάλο προσόν του. Πλέον η προπονητική δεν έχει να κάνει μόνο το μπάσκετ καθαυτό. Γιατί πάρα πολλοί προπονητές ξέρουν να πουν πώς θ' αντιμετωπίσουμε το πικ εν ρολ ή πως θα γυρίσει τη γωνία για να κάνει το σκριν ο ψηλός. Νομίζω ότι ένα βασικό κομμάτι είναι η διαχείριση των προσωπικοτήτων μέσα στην ομάδα και σε αυτό το κομμάτι είναι πάρα πολύ μελετημένος".

Ποια είναι τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη συνεργασία σας;

"Ειλικρίνεια, εμπιστοσύνη και πίστη του ενός προς τον άλλον. Είναι μια σχέση που χτίστηκε μέσα από τα χρόνια και φυσικά μέσα από τα αποτελέσματα γιατί καλώς ή κακώς ένα αποτέλεσμα μπορεί να βελτιώσει ή να χειροτερέψει οτιδήποτε σε αυτή τη δουλειά".

Κάποιος πρέπει να κρίνεται από τη δουλειά του και όχι αν και εφόσον φοράει περίεργα το γυαλί ή φοράει την μπλούζα έξω από το σορτσάκι.

Εδώ ο κόουτς Τρινκέρι λοιδορήθηκε, σχεδόν χλευάστηκε.

"Στην Ελλάδα η αμφισβήτηση είναι πολύ εύκολη. Αρκεί ένα κακό αποτέλεσμα ή μια άσχημη πορεία προκειμένου να ισοπεδώσουν κάποιον, χωρίς όμως να εξετάσουν τι υπάρχει από πίσω, κάτω από ποιες συνθήκες ήρθε αυτό το αποτέλεσμα ή η πορεία. Θα πρέπει επίσης να δεχθούμε κάποια στιγμή ότι κανείς δεν έχει συμβόλαιο με την επιτυχία. Όλοι οι προπονητές έχουν καλές και κακές στιγμές. Το θέμα είναι να μην τους επηρεάζουν, να προχωρούν μπροστά γιατί στο φινάλε αυτό που χαρακτηρίζει κάποιον είναι η διάρκεια. Και διάρκεια ο κόουτς Τρινκέρι αν μη τι άλλο έχει".

Γιατί όμως η κριτική έφτασε στο άλλο άκρο;

"Υπάρχουν χίλια δυο πράγματα που μπορούμε να πούμε για την Εθνική, αν και νομίζω ότι είναι λίγο άκαιρο. Θεωρώ ότι ήταν τουλάχιστον άδικο αυτό που έγινε τότε. Έχει, νομίζω, να κάνει με την αντίληψη που υπάρχει γενικότερα στην Ελλάδα. Ότι από τη μία στιγμή στην άλλη κάποιος μπορεί να είναι πάρα πολύ καλός ή πάρα πολύ κακός εξαρτώμενος από ένα αποτέλεσμα. Θα έπρεπε να κρίνουμε βάσει της διάρκειας".

Τουλάχιστον αρρωστημένη η χολή

Μέχρι και εμφανισιακά κρίθηκε.

"Μπορεί σε κάποιους να μην αρέσει το κάτι διαφορετικό. Ο καθένας έχει το στιλ του και την προσωπικότητά του. Υπάρχουν άνθρωποι που παρουσιάζονται σε συνεντεύξεις και μιλούν τετριμμένα, πολύ συγκεκριμένα. Υπάρχουν άλλοι που λένε ατάκες που δεν είναι συνηθισμένες. Υπάρχουν και εκείνοι που μιλούν και δεν καταλαβαίνεις τι λένε, μιλούν σαν να είναι σε ντοκιμαντέρ του National Geographic. Το παν είναι να είσαι γνήσιος. Αν είσαι και υποστηρίζεις αυτό που είσαι, θα δικαιωθείς αργά ή γρήγορα. Κάποιος πρέπει να κρίνεται από τη δουλειά του και όχι αν και εφόσον φοράει περίεργα το γυαλί ή φοράει την μπλούζα έξω από το σορτσάκι. Αυτό είναι τουλάχιστον το δικό μου το κριτήριο".

Οι σχέσεις με τους παίκτες ήταν προβληματικές;

"Εγώ δεν διαπίστωσα κανένα πρόβλημα. Το χειρότερο που εγώ διαπίστωσα ήταν ότι υπήρξαν Έλληνες που χάρηκαν που η Εθνική ομάδα δεν πήγε καλά. Δεν έχει να κάνει με εντός ή εκτός των κύκλων της ομάδας. Ήταν άνθρωποι του μπάσκετ που λειτούργησαν χαιρέκακα, έβγαλαν χολή, κάτι που είναι τουλάχιστον αρρωστημένο. Όποιος σκέφτεται υγιώς, ως μπασκετάνθρωπος, θα έπρεπε να χαίρεται πραγματικά με την Εθνική γιατί κάνει καλό στον ίδιο. Αντίθετα είναι ζημιά για όλους που είμαστε μέσα στο χώρο όταν δεν πηγαίνει καλά η Εθνική. Τώρα να πούμε ξανά για τους τραυματισμούς που είχαμε χιλιάδες και για τις εξ αρχής σημαντικές απουσίες νομίζω ότι είναι άκαιρο. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να κοιτάμε μπροστά".

Εκείνο το διάστημα βέβαια το αγωνιστικό είχε περάσει σε δεύτερη μοίρα.

"Είναι περίεργο όλο αυτό. Προφανώς όσοι δεν το έκαναν αυτό, είχαν κάτι άλλο στο μυαλό τους. Ούτε προσωπικά εμένα με απασχόλησε, ούτε τον κόουτς όσο έχουμε συζητήσει. Όταν χτύπησε ο Σπανούλης και είδαμε το πόδι του απορήσαμε ακόμη και το πώς μπήκε να παίξει. Μπράβο στο παιδί. Αλλά δεν ήταν μόνο ο Βασίλης. Είχαμε κι άλλους τραυματισμούς από την πρώτη ημέρα. Ο ένας έσπασε το πλευρό του, ο άλλος τη μύτη του τρεις φορές. Υπήρχε μια κακοδαιμονία. Λένε πολλοί πως κάποιες φορές είναι προτιμότερο να είσαι τυχερός παρά άξιος. Εμείς δεν είχαμε την τύχη με το μέρος μας".

Ούτε με τον Μπουρούση υπήρξε ρήξη;

"Κανένα πρόβλημα. Και ο Γιάννης άλλωστε έχει μιλήσει επανειλημμένα. Και τώρα που τον είδαμε δύο φορές μέσα στη διάρκεια της χρονιάς όλα μια χαρά. Τότε, αν θυμάστε, είχε σπάσει το πλευρό του. Έγινε μια μεγάλη προσπάθεια να ξεπεραστούν κάποια προβλήματα και να κάνει η ομάδα κάτι καλό, δεν μας ήθελε όμως. Ο καθένας από εκεί και πέρα κρατάει μέσα του αυτό που έγινε και το χρησιμοποιεί ανάλογα".

Ο κόουτς Τρινκέρι πάντως βρισκόταν σε αντιδικία με την ΕΟΚ. Εσύ;

"Εγώ ούτε έχω ούτε είχα. Ο κόουτς ήξερα όντως ότι είχε ένα θέμα, αλλά δεν έχω επιπλέον ενημέρωση πάνω σε αυτό".

Γιατί όμως αντιμετωπίστηκε καθ' αυτόν τον τρόπο;

"Ούτε ξέρω, ούτε θα ήθελα να εμπλακώ. Αφορά την ομοσπονδία και τον κόουτς, άρα είναι προτιμότερο να ερωτηθούν αυτοί".

Η ΑΛΛΗ ΕΘΝΙΚΗ, Ο GIANNIS ΚΑΙ Ο... ΠΑΠΠΑΣ

Γνώμη για την τωρινή Εθνική; Καλή παράδοση στα προολυμπιακά δεν έχουμε.

"Ελπίζω να σπάσει η παράδοση. Η ευχή μου είναι να τα καταφέρει η Εθνική γιατί είναι καλό για όλους τους μπασκετάνθρωπους. Γιατί σε κάθε εθνική επιτυχία εγώ που ζω και εργάζομαι στο εξωτερικό και το βιώνω όλο αυτό ανεβαίνουμε ένα επίπεδο στα μάτια όλων".

Στα προηγούμενα δύο τουρνουά το τελικό αποτέλεσμα δεν ήταν το επιθυμητό. Ο κόουτς Κατσικάρης όμως συνεχίζει. Σωστά πράττει η Ομοσπονδία;

"Δεν είναι της αρμοδιότητάς μου να κρίνω επιλογές, άλλοι είναι αρμόδιοι. Το ν' αλλάζει πάντως μια ομάδα προπονητή σε κάθε διοργάνωση είναι πρόβλημα. Νομίζω σε καλύπτω".

Μήπως τελικά είναι προτιμότερο να μην ανεβάζουμε τον πήχη περισσότερο από εκεί που μπορούμε να φτάσουμε;

"Οι επιτυχίες του ελληνικού μπάσκετ γενικότερα είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με την ψυχοσύνθεση του λαού μας που λέει συνέχεια 'πάμε για το μεγάλο'. Θεωρώ ότι στην Εθνική ομάδα, επειδή και το διάστημα που δουλεύει μαζί είναι μικρό, θα έπρεπε να επικρατεί ταπεινότητα. Να μην κοιτάζουμε μακριά, να κοιτάζουμε πολύ κοντινούς και προσιτούς στόχους. Είμαι σίγουρος πάντως πως το ελληνικό μπάσκετ θα τον βρει ξανά το δρόμο του. Είναι πρόβλημα να θέτεις πολύ ψηλά τον πήχη".

Χωρίς Σπανούλη και Ζήση, τι Εθνική θα δούμε;

"Σίγουρα με άλλο στιλ. Το προπονητικό τιμ ξέρει καλύτερα με τα παιδιά που έχει καλέσει το τι έχει στο μυαλό του να κάνει. Δεν θα είναι σίγουρα προσωποκεντρικό. Περιμένω να δω. Δεν θέλω να μιλήσω πριν δω οτιδήποτε στο παρκέ. Το σίγουρο είναι πως το σταφ κάτι θα έχει στο μυαλό του. Τι θα είναι αυτό θα το δούμε".

Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο μπορεί κουβαλήσει το βάρος παίρνοντας τη σκυτάλη;

"Είναι σίγουρα διαφορετικό το μπάσκετ που παίζεται στην Αμερική σε σχέση με το ευρωπαϊκό στερέωμα. Όλα θα φανούν στο παρκέ. Είναι πρώιμο και παρακινδυνευμένο να πούμε αν κάποιος είναι έτοιμος να πάρει τη σκυτάλη του ηγέτη. Ας τούς δούμε πρώτα στο παρκέ, στον καθρέπτη και στον αδιάψευστο μάρτυρα".

Προβλέπεις ότι θα τον δούμε περισσότερο στον άσο; Αλά... Κιντ στο β' μισό της σεζόν;

"Ανάλογα τι θα του ζητήσουν. Μπασκετικά έχει όλα τα στοιχεία".

Είναι η Ιταλία το μεγάλο φαβορί;

"Μπορεί να φαίνεται στα χαρτιά ότι η Ιταλία και λόγω έδρας έχει ένα προβάδισμα. Ο Μεσίνα είναι ένας πολύ μεγάλος προπονητής με τρομερή εμπειρία, κάτι εξίσου σημαντικό. Είναι όμως παρακινδυνευμένο σε παιχνίδια νοκ άουτ που θα υπάρχει πολύ μεγάλη πίεση να πούμε ότι μία ομάδα έχει σαφές προβάδισμα έναντι της άλλης. Ίσως πάντως είναι καλύτερο για την Ελλάδα το να υπάρχει το βάρος του φαβορί στους ώμους κάποιας άλλης ομάδας".

Στα προηγούμενα νοκ άουτ δείξαμε να πάσχουμε. Ποια είναι η διαχείριση τέτοιων αγώνων;

"Τα περισσότερα παιδιά ξέρουν από τέτοια παιχνίδια. Άρα δεν είναι κάτι που δεν μπορούν να διαχειριστούν, παρόλο που το βάρος ενός νοκ άουτ παιχνιδιού είναι περίπλοκο".

Ο Παππάς είχε ταλέντο και τσαγανό

Πριν από κάθε διοργάνωση γίνεται κουβέντα για τις κλήσεις. Εφέτος η συζήτηση περιστράφηκε γύρω από τον Νίκο Παππά. Εσύ δούλεψες μαζί του στον Πανελλήνιο.

"Ήταν στο πολύ ξεκίνημά του βέβαια ο Νίκος τότε, έχουν περάσει οκτώ χρόνια! Έχουν αλλάξει πολλά πράγματα και θα ήταν άδικο να πούμε για εκείνη την περίοδο. Δεν μπορείς να κρίνεις ένα παιδί 17,5 χρόνων. Αλλάζουν οι καταστάσεις και οι άνθρωποι. Ήταν πάντως ένα παιδί που φαινόταν ότι έχει ταλέντο και τσαγανό. Καλό είναι μέσω των εμπειριών που αποκτάει ο καθένας να βελτιώνεται και να χρησιμοποιεί τις εμπειρίες αυτές για το καλό της ομάδας".

Στην Μπάμπεργκ θα τον επιλέγατε;

"Όλα έχουν να κάνουν με τις ανάγκες της ομάδας και το πώς χτίζεται. Είναι δεδομένο πως ο Νίκος έχει ταλέντο. Αλλά δεν αρκεί μονάχα να είναι κάποιος ταλαντούχος για να τον επιλέξεις. Υπάρχουν πολλές παράμετροι με πρώτη και κύρια τη χημεία. Θα πρέπει βέβαια να ξεφύγουμε από τον όρο ταλαντούχος, αφού πρόκειται για παίκτη 26 ετών. Είναι ένας πάρα πολύ καλός παίκτης, όταν τον βλέπεις μέσα στο γήπεδο δείχνει ότι μπορεί. Από εκεί εκεί πέρα αυτοί που τον έχουν στη διάθεσή τους και ο ίδιος φυσικά οφείλουν να δουν τι πρέπει να κάνουν για ν' αποδώσει.

Οι ισχυρές προσωπικότητες τυγχάνουν διαφορετικής διαχείρισης;

"Σε αυτό το επίπεδο είναι μέσα στο κομμάτι της δουλειάς και οφείλει να το κάνει καλά για να έχει και το προσδοκώμενο αποτέλεσμα. Διαφορετικά θα προκύψουν προβλήματα ισορροπίας".

Πώς καταλήγετε στον παίκτη που θέλετε;

"Είναι πολύ μεγάλη η διαδικασία και εμείς το ψάχνουμε πάρα πολύ καλά. Αλήθεια είναι ότι και μέσα στη διάρκεια της χρονιάς, όσο μας το επιτρέπει ο χρόνος, προσπαθούμε να εντοπίσουμε παίκτες που συνδυάζουν ταλέντο, μπασκετική προσωπικότητα. Πρέπει να συλλέξουμε πληροφορίες για το ποιόν τους, από το αν είναι φερ' ειπείν παντρεμένοι ή εργένηδες μέχρι το ιατρικό ιστορικό, πώς είναι στην προπόνηση και τι χαρακτήρες.

Η επιλογή ενός παίκτη είναι κάτι πάρα πολύ υπεύθυνο γιατί είναι μία επιλογή που κουβαλάς σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς. Το μοναδικό πράγμα που δεν μπορείς να κάνεις είναι να πας και να επιλέξεις κάποιον ανεύθυνα χωρίς να έχεις εξετάσει όλες τι παραμέτρους, γιατί θα το βρεις μπροστά σου. Η τύχη έχει να κάνει κυρίως με τους ρούκις και όχι παιδιά που έχουν παίξει στην Ευρώπη ή στο ΝΒΑ. Παιδιά που έρχονται από το κολέγιο, εκτός από το μπασκετικό, η προσαρμογή τους έχει να κάνει με την προσωπική διαχείριση. Γιατί υπάρχουν πολλά παιδιά που έρχονται και δεν αντέχουν. Άλλο το μπάσκετ, η πίεση, οι συνθήκες. Τον πρώτο χρόνο είναι συνήθως μαγκωμένοι. Κάποιοι δεν τα καταφέρνουν και ποτέ, παρότι ήρθαν σαν μεγάλα ονόματα από τα πανεπιστήμια".

Τελικά Αμερικανός από ΗΠΑ ή από Ευρώπη;

"Εξαρτάται πάντα από την ομάδα που έχεις. Συνήθως οι προπονητές έχουν μια προτίμηση σε παιδιά που έχουν παίξει στην Ευρώπη γιατί έχει λιγότερο ρίσκο η επιλογή τους".