Οι λόγοι της επιλογής Ραντούλιτσα: Πού υπερτερεί του Λάσμε

Εκείνες τις φορές που συναντώ τον φίλο Βασίλη, η κουβέντα καταλήγει πάντα μπασκετική ανεξάρτητα από το αρχικό περιεχόμενό της. Τυγχάνει φίλος του Παναθηναϊκού και από την αρχή του καλοκαιριού επέμενε να επαναλαμβάνει, σχεδόν εμμονικά, "όχι τον Λάσμε, μακριά".

Δεν γνωρίζω αν οι "προσευχές" του εισακούστηκαν από τη διοίκηση του "τριφυλλιού". Το σίγουρο είναι πως ο Μίροσλαβ Ραντούλιτσα κέρδισε τη μάχη στις προτιμήσεις εντός και από τη στιγμή που αποδέχθηκε τη γενναιόδωρη οικονομικά πρόταση των "πρασίνων", θα είναι ο βασικός σέντερ στην ομάδα που φτιάχνει σχεδόν από το μηδέν ο Σάσα Τζόρτζεβιτς.

Οι κυπελλούχοι θα μπορούσαν ν' αποκτήσουν τον Γκαμπονέζο με λιγότερα χρήματα, σχεδόν τα μισά, και να εξοικονομήσουν ένα ποσό για μια άλλη προσθήκη στο ρόστερ, άμεση ή μελλοντική. Προτίμησαν όμως να ξοδέψουν όσα ακριβώς απαιτούνταν για να πείσουν το θηρίο από τη Βοϊβοντίνα να ξεχάσει για τουλάχιστον ένα χρόνο το ΝΒΑ και να παίξει μετά από δύο χρόνια στην Ευρώπη.

Βάζοντας δίπλα-δίπλα στο κάδρο τους δύο παίκτες είναι εύκολο να ξεχωρίσουν οι λόγοι που οι "πράσινοι οδηγήθηκαν να διαλέξουν τον Ραντούλιτσα από τον Λάσμε.

- Ο Σάσα Τζόρτζεβιτς

Με τον "Σάλε" στον πάγκο είναι βέβαιο πως ο Μίροσλαβ Ραντούλιτσα θα αισθάνεται πολύ πιο άνετα, εντός κι εκτός παρκέ. Υπό τις οδηγίες του νέου προπονητή του Παναθηναϊκού ήρθε ξανά στην μπασκετική επιφάνεια, ολοκλήρωσε ένα εξαιρετικό Παγκόσμιο Κύπελλο πέρυσι στην Ισπανία (13 πόντοι με 55% στα δίποντα, 4.6 ριμπάουντ) και ανέκτησε αφενός την αυτοπεποίθησή του αφετέρου την εκτίμηση εκείνων που είχαν αρχίσει να τον... ξεχνούν.

- Το κίνητρο

Όσοι γνωρίζουν καλά το σέρβικο μπάσκετ λένε ότι ο "Μίρο" είναι εγωκεντρικός. Πιστεύει πολύ στον εαυτό του, πολλές φορές περισσότερο απ' όσο θα έπρεπε. Αυτό δεν είναι απαραιτήτως κακό, αφού ο Σέρβος σέντερ θα θέλει πολύ να πετύχει και θα κυνηγήσει με μανία να δείξει ότι μπορεί ν' ανταποκριθεί σε μια ομάδα υψηλού πρωταθλητισμού για να επιστρέψει (κάποια στιγμή) εκεί που θεωρεί ότι ανήκει (ΝΒΑ) και φυσικά με τα χρήματα που κοστολογεί την αξία του.

- Η διαφορά ηλικίας

Είναι εντελώς διαφορετικό, στο σημερινό μπάσκετ των αυξημένων απαιτήσεων και των πολλών ανταγωνιστικών αγώνων στην Ευρωλίγκα, να βαδίζει ένας παίκτης στα βαδίζει στο δρόμο για τα 28 χρόνια του και διαφορετικό ένας που το Δεκέμβριο θα έχει 33 κεράκια στην τούρτα. Ιδίως σε μια κομβική θέση, όπως το "5", που χρειάζεται έξτρα ενέργεια για ν' ανταπεξέλθει, ο Ραντούλιτσα υπερτερεί του βετεράνου πλέον Λάσμε (που πρωτοήρθε στον Παναθηναϊκό στα 30 του) όντας πέντε χρόνια μικρότερος. Δεν είναι αμελητέα η διαφορά που χωρίζει τους δυο τους.

- Η επίθεση

Ο Στεφάν Λάσμε είναι ιδανικός εκτελεστής του πικ εν ρολ, από τους καλύτερους στην Ευρώπη. Μονοδιάστατος όμως και προβλέψιμος. Ο Ραντούλιτσα δίνει καλά σκριν και ρολάρει μέσα, ταυτόχρονα όμως διαθέτει μεγαλύτερη ποικιλία κινήσεων κοντά στο καλάθι, μπορεί να παίξει επιτυχώς με πλάτη και χάρη στον όγκο (που δεν έχει ο Γκαμπονέζος) να τελειώσει φάσεις με χουκ. Παίζει επίσης με πρόσωπο, παίρνει σωστές θέσεις, έχει καλή υποδοχή της μπάλας και δεν διστάζει να κοντράρει δυνατότερους αντιπάλους.

Ο Ραντούλιτσα σκρινάρει και ρολάρει

Ο Ραντούλιτσα παίρνει θέση και παίζει πλάτη

Ο Ραντούλιτσα υποδέχεται και καρφώνει

- Το προπονητικό πλάνο

Από τη λίστα του "τριφυλλιού" με τους υποψήφιους σέντερ και την κουβέντα με τον Γιώργο Παπαγιάννη για να μείνει, γίνεται εμφανώς πως ο Σάσα Τζόρτζεβιτς έχει στο μυαλό του συστήματα με σέντερ - πύργους. Τόσο ο Ραντούλιτσα όσο και ο Νίκολα Μιλουτίνοφ, η δεύτερη και ταυτόχρονα ανεξάρτητη επιλογή στη λίστα, είναι παίκτες που ξεπερνούν τα 2μ12, απόδειξη της αγωνιστικής φιλοσοφίας που ανεξαρτητοποιείται από το παιχνίδι με τους ημίψηλους ψηλούς. Το ίδιο πράττει και στην εθνική Σερβίας, αφού πέρυσι στην Ισπανία επέλεξε αντίστοιχου στιλ παίκτες, μια και δίπλα στον Ραντούλιτσα ήταν ο Κρστιτς, ο Κάτιτς και Στίματς.