Συνέντευξη Στόγιαν Βράνκοβιτς στο Contra.gr: "Ηταν λάθος που έφυγα από τον Παναθηναϊκό"

- Στόγιαν, ζεις πλέον μόνιμα στο Μαϊάμι και τις ΗΠΑ...

"Μετακομίσαμε εδώ πριν κάποια χρόνια λόγω του παιδιού μας. Στην Κροατία πηγαίνω πλέον κάθε καλοκαίρι".

- Μετά από καριέρα στο ΝΒΑ και ενώ ήσουν 28 χρονών αποφάσισες να επιστρέψεις στην Ευρώπη για τον Παναθηναϊκό. Τι σε ώθησε σ' αυτήν την απόφαση;

"Ηθελα κάτι διαφορετικό και για μένα ήταν μία μεγάλη ευκαιρία να επιστρέψω στην Ευρώπη σε μία ομάδα που τότε χτιζόταν και επρόκειτο κάποια στιγμή να παίξει και στην Ευρωλίγκα".

"Πήδηξα πάνω από τον Κόρφα!"

- Θα έλεγες ότι εκείνα τα τέσσερα χρόνια στον Παναθηναϊκό ήταν τα πιο αποδοτικά της καριέρας σου;

Ναι οπωσδήποτε θα έλεγα ότι ήταν η καλύτερη περίοδος της επαγγελματικής ζωής μου και όχι μόνο. Και η οικογένεια μου πέρασε πολύ καλά.

- Ξέρεις, η καριέρα σου στον Παναθηναϊκό έχει συνδεθεί μ' αυτήν την τάπα στο Παρίσι στον Μοντέρο..

Εχουν περάσει χρόνια αλλά να ξέρεις το θυμάμαι ακόμα καλά. Ηταν μεγάλες στιγμές. Θυμάμαι ότι πέρασα πάνω από τον Κόρφα που είχε πέσει και έκοψα τον Μοντέρο για να πάρει η ομάδα το πρώτο ευρωπαϊκό της τρόπαιο.

- Θυμόμαστε ότι στις δηλώσεις του μετά το ματς είπες ότι δεν θυμόσουν ακριβώς τη φάση. Είχε συμβεί πράγματι αυτό;

Ναι γιατί ήταν δύσκολο, είχαν γίνει τόσα πολλά μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα και δεν μπορούσα να θυμηθώ. Πάντως είμαι ευτυχής ακόμα και τώρα για αυτό που έκανα εκείνο το βράδυ, προσπάθησα και έσωσα την ομάδα, τους συμπαίκτες μου, τους κόπους μίας ολόκληρης σεζόν. Ηταν κάτι σαν θυσία για μένα. Θυσία για την ομάδα.

- Τελικά η τάπα ήταν νόμιμη, εντός κανονισμών ή όχι;

"Απολύτως νόμιμη (σσ absolutely legal η ακριβής έκφραση που χρησιμοποίησε) το λέω ακόμα και τώρα. Κατηγορηματικά! Εχω δει πολλές φορές τη φάση και μπορώ να το πω".

- Με τους οπαδούς του Παναθηναϊκού είχες μία σχέση λατρείας. Πως προέκυψε αυτό;

"Πάντα μου κάνουν αυτή την ερώτηση. Είναι πολύ απλό. Προσπαθούσα να μην κοροϊδεύω κανένα και να έχω καλές σχέσεις με τον κόσμο μέσα από το παιχνίδι μου. Και οι φίλοι του Παναθηναϊκού είναι οι καλύτεροι, πάντα ο έκτος παίκτης στα παιχνίδια μας. Εγώ τους σεβόμουν όλους και προσπαθούσα να κάνω πάντα το καλύτερο μέσα στο γήπεδο με επαγγελματικό πνεύμα. Την ίδια ώρα και το συναίσθημα έπαιζε το ρόλο του στη σχέση μου με τον κόσμο".

"Μου φέρθηκε σαν πατέρας"

- Τι ήταν για σένα ο Παύλος Γιαννακόπουλος;

"Ο Παύλος Γιαννακόπουλος μου φέρθηκε σαν πατέρας και σε μένα και στην οικογένειά μου, πως μπορώ να το ξεχάσω αυτό; Δεν μπορώ να το ξεχάσω ούτε η οικογένειά μου. Γενικά, όλα εκείνα τα χρόνια μου στον Παναθηναϊκό και στην Αθήνα ήταν αξέχαστα, έχουν χαραχτεί στη μνήμη μου".

- Είσαι μπασκετικό παιδί του Κρέζιμιρ Τσόσιτς. Τι ρόλο έπαιξε στην καριέρα σου;

"Ξέρουμε πόσο μεγάλος ήταν ο Τσόσιτς και σαν παίκτης και σαν προπονητής .Πόσες και πόσες ομάδες δεν πέρασαν από τα χέρια του. Πίστεψε σε μένα μου έδωσε την ευκαιρία να παίξω πολύ μικρός στην Εθνική ομάδα της Γιουγκοσλαβίας και τον ευχαριστώ γι' αυτό ακόμα και τώρα που έχουν περάσει τόσα χρόνια".

- Μπάσκετ όμως έπαιξες σε μεγάλη ηλικία...

"Οντως, ξεκίνησα να παίζω μπάσκετ αρκετά μεγάλος, στα 16 μου χρόνια, στη Ζαντάρ. Προσπαθούσα να το συνδυάσω με το σχολείο και τα κατάφερα".

- Η φιλία σου με τον Ντράζεν Πέτροβιτς είναι γνωστή σ' όλους. Πως ήρθατε κοντά;

"Ημασταν μαζί από μικροί, αρχίσαμε να παίζουμε μαζί στην πρώην Γιουγκοσλαβία στην Εθνικές ομάδες, δεθήκαμε. Κάναμε παρέα και εκτός γηπέδου και αυτό θα έλεγα ότι μας έφερε πολύ πιο κοντά. Αυτό συνεχίστηκε μέχρι τα χρόνια μας στο ΝΒΑ και φυσικά στην Εθνική ομάδα της Κροατίας. Για μένα ο Ντράζεν ήταν κάτι αδελφός, όχι απλός φίλος. Ηταν φοβερός παίκτης αλλά ακόμα καλύτερος ως άνθρωπος".

- Τι θα είχε κάνει ο Παναθηναϊκός αν η μοίρα δεν τον προλάβαινε και μπορούσε να εντάξει τον Ντράζεν στο ρόστερ του όπως είχε συμφωνήσει το 1993;

"Είναι δύσκολο να κάνεις μία εκτίμηση τώρα για εκείνο το ενδεχόμενο. Εκείνο όμως που μπορώ να πω με σιγουριά είναι θα συγκροτούσαμε μία από τις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης, σ΄αυτό δεν χωράει αμφιβολία'.

- Θα συμφωνούσε όμως πράγματι, τι σου είχε πει;

"Ημασταν πολύ κοντά εκείνο το καλοκαίρι. Στο Τσάλεντζ ράουντ της Πολωνίας για το ευρωμπάσκετ του 1993 κατάλαβα ότι δεν ήταν ευτυχισμένος στο ΝΒΑ και στους Νετς αν και είχε φτάσει σε εκπληκτικό επίπεδο απόδοσης και είχε γίνει all star. Πράγματι σκεφτόταν να επιτρέψει στην Ευρώπη και ο Παναθηναϊκός ήταν μία από τις καλύτερες επιλογές που είχε".

- Εσύ από την πλευρά του είχες φτάσει κοντά στη Ρεάλ το 1989. Ετσι δεν είναι;

"Είχα πράγματι μιλήσει με τη Ρεάλ όχι όμως το 1989 αλλά το 1988 μετά τους Ολυμπιακούς της Σεούλ. Δεν τα βρήκαμε, δεν πήγα. Εμεινα στη Ζαντάρ και εν συνεχεία αποφάσισα να πάω στον Αρη κάτι που έγινε το επόμενο καλοκαίρι μετά το Ευρωμπάσκετ του Ζάγκρεμπ".

- Εγινε σαφές κατά τη διάρκεια της καριέρας σου ότι απολάμβανες να παίζεις με την Εθνική ομάδα της Κροατίας, συναίσθημα που δεν το ένιωθες στην Εθνική της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας...

"Νομίζω ότι είναι φυσιολογικό. Η Κροατία είναι η χώρα μου και το να φορώ τη φανέλα της Εθνικής της χώρας μου με έκανε χαρούμενο. Είμαι περήφανος για ότι καταφέραμε γι' αυτήν την ομάδα, για τα παιχνίδια μας στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης κόντρα στην Ντριμ Τιμ. Ηταν απίστευτη εμπειρία να παίζεις κόντρα στην καλύτερη ομάδα που έπαιξε μπάσκετ ποτέ στον κόσμο".

"Δεν έπρεπε να επιστρέψω ΝΒΑ"

- Θέλεις μετά από τόσα χρόνια να μας πει τι έγινε στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας κατά τη δική του οπτική;

"Εζησα στην πρώην Γιουγκοσλαβία, ήμουν όμως Κροάτης. Υπήρξε μία επίθεση και έπρεπε να υπερασπιστούμε τον τόπο μας. Και αυτό κάναμε. Οταν δέχεσαι επίθεση, προσπαθείς να υπερασπιστείς τον εαυτό σου".

- Κατά το παρελθόν εξέφρασες το παράπονο ότι ο Βλάντε Ντίβατς δεν σε κάλεσε στο ντοκιμαντέρ Once Friends. Τι ακριβώς είχε γίνει; Νιώθεις ότι σε αδίκησε;

"Οχι δεν θα το έλεγα γιατί....Δεν θα ήθελα να μιλήσω περισσότερο πάνω σ' αυτό. Εχω μιλήσει στο παρελθόν, δεν έχω πρόβλημα με κανέναν και τέλος".

- Ο γιος σου Αντόνιο θα παίζει του χρόνου στο Ντιουκ στο NCAA...

"Πράγματι, τελείωσε το χάι σκουλ και αποφάσισε να πάει στο Ντιουκ. Παίζει μπάσκετ αλλά είναι και εξαιρετικός μαθητής. Του παρουσιάστηκε αυτή η πολύ καλή ευκαιρία. Για την ώρα οι ΗΠΑ είναι η καλύτερη επιλογή για τον ίδιο. Και το Ντιουκ είναι ένα εξαιρετικό πρόγραμμα".

- Σου μοιάζει μπασκετικά;

" Είναι διαφορετικός από μένα, σουτάρει από έξω, έχει άλλα στοιχεία".

- Τελευταία ερώτηση: Ποιο ήταν το μεγαλύτερο λάθος που έκανες στην καριέρα σου;

"Θα έλεγα ότι δεν έπρεπε να φύγω από τον Παναθηναϊκό. Μετά την κατάκτηση του τίτλου στο Παρίσι το 1996 η ομάδα ήταν φανερό ότι θα γινόταν ακόμα πιο δυνατή. Και τώρα που τα φέρνω τα πράγματα ξανά στο μυαλό μου νομίζω ότι θα ήταν καλύτερα για μένα να έμενα στον Παναθηναϊκό και να μην επέστρεφα στο ΝΒΑ".

Οι καλύτερες τάπες του Βράνκοβιτς στο final four του 1996

Διαβάστε ακόμη:

Οι 10 στιγμές των Final-4 που δεν είδατε ποτέ στην τηλεόραση

O Γιάννης Μπουρούσης "απασφαλίζει" και μοιράζει τάπες