POLL: Αυτοί είναι οι καλύτεροι σουτέρ στην ιστορία της Α1 μπάσκετ

Σε μια εποχή που το υψηλό ποσοστό από την περιφέρεια είναι παράγοντας επιτυχίας, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τους πρωταθλητές του ΝΒΑ Γουόριορς, το Contra.gr συνέθεσε τη λίστα με τους κορυφαίους σουτέρ στην ιστορία της Α1.

Με την υποσημείωση ότι δεν συμπεριλήφθηκαν σε αυτήν παίκτες που πρώτα ήταν πόιντ γκαρντ και μετά οτιδήποτε άλλο, όπως ο Άγγελος Κορωνιός και ο Τζον Κόρφας που φημίζονταν για το εξαιρετικό... σημάδι τους από μακρινές και όχι μόνο αποστάσεις, καταγράφοντας στην πορεία των ετών τρομερές επιδόσεις. Ή ο Δημήτρης Διαμαντίδης με τα πολλά εύστοχα σουτ απ' έξω.

Μοναδικός αστερίσκος αποτελεί -ίσως- ο Αυστραλός Σέιν Χιλ, αλλά τούτος ήταν μια εντελώς διαφορετική περίπτωση. Γιατί πρώτα κοιτούσε το καλάθι δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για να σκοράρει ο ίδιος.

Ο Νίκος Γκάλης από την άλλη ήταν μια κατηγορία μόνος του!

Διαβάστε για καθέναν ξεχωριστά και ψηφίστε τον κορυφαίο στο φινάλε του κείμενου.

Λευτέρης Σούμποτιτς

Στον μεγάλο Άρη που είχε για πρώτο βιολί τον Νίκο Γκάλη και δεύτερο τον Παναγιώτη Γιαννάκη ο Λευτέρης Σούμποτιτς είχε εξίσου σημαντικό ρόλο. Ήταν το ιδανικό συμπλήρωμα στην περιφέρεια των "κιτρίνων", το κλασικό τριάρι της εποχής με το χέρι-αλφάδι. Ακαταμάχητος σουτέρ θέσης, είχε για... κολατσιό το τρίποντο από τη γωνία, είτε ήταν ελεύθερος είτε μαρκαρισμένος, και αποτέλεσε παράδειγμα για πολλούς έκτοτε.

Μπάνε Πρέλεβιτς

Σήμερα είναι ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ, μέχρι πριν από 15 χρόνια ήταν ένας εκ των κορυφαίων σουτέρ που έπαιξαν επαγγελματικό μπάσκετ στην Ελλάδα. Μόνο δικέφαλο έβαλε στο στήθος, για εννέα σεζόν του Βορρά και δύο του Νότου, υπήρξε ηγετική φυσιογνωμία, σημείο αναφοράς, ο παίκτης που έπαιρνε (και έβαζε) πάντα τα μεγάλα σουτ. Αξέχαστη παραμένει η εμφάνιση του Μπάνε Πρέλεβιτς με 6/10 τρίποντα, το τελευταίο μπροστά στον Χέντο, στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων το 1992, πριν από το λάθος του Φασούλα, το καλάθι του Ρίκι Μπράουν, την ήττα 65-63 από τη Ρεάλ και το γοερό κλάμα που έγινε μέχρι και τατουάζ.

Άντριου Γκέιζ

Στην Ελλάδα ο Αυστραλός "μπόμπερ" δεν έπαιξε πολύ, μόλις μία σεζόν (1994-95), αλλά στο συγκεκριμένο θέμα δεν κυνηγάμε απαραιτήτως τη διαχρονικότητα. Ο Άντριου Γκέιζ ήταν ένας κλασικός σουτέρ των 80s-90s. Δίμετρος στο μπόι, ήρθε στην Α1 για τον ανταγωνιστικό Απόλλωνα της εποχής και έμεινε στις καρδιές των Πατρινών ως ένας εκ των κορυφαίων ξένων που πέρασε από την αχαϊκή πρωτεύουσα. Δεν φοβόταν να σουτάρει απ' οπουδήποτε, ελεύθερος ή υπό πίεση. Του αρκούσε να έχει καλή γωνία και ισορροπία. Τα υπόλοιπα γράφονταν στο ταμπλό ή στο χαρτί της γραμματείας.

Φραγκίσκος Αλβέρτης

Δεν θα είναι ποτέ εύκολο για έναν παίκτη με ύψος 2μ06 να σουτάρει τόσο καλά από μακριά λόγω ισορροπίας σώματος. Ο Φραγκίσκος Αλβέρτης πάντως είχε βρει... το κουμπί. Τον τρόπο να γίνεται "φονικός" από το τρίποντο και να "σκοτώνει" δίχως διάκριση, σαν ελεύθερος σκοπευτής από κάποια στέγη. Αυτό ήταν κυρίως στην πορεία του στα γήπεδα, αφού έπαιρνε θέση και περίμενε την πάσα για να εκτελέσει κατά περίσταση. Το πρωτάθλημα του Παναθηναϊκού το 2001 έφερε τη δική του υπογραφή! Μέχρι το καλοκαίρι του 2009 όταν και αποχώρησε είχε πετύχει 616 τρίποντα με ποσοστό 43%!

Άριαν Κόμαζετς

Όση θύελλα μπορούσε να προκαλέσει στα αποδυτήρια μιας ομάδας ελέω ενός απρόβλεπτου χαρακτήρα με μεταπτώσεις και ξεσπάσματα, άλλη τόση αναστάτωση μπορούσε να φέρει στο παρκέ με τα εύστοχα σουτ του. Ο Άριαν Κόμαζετς δεν έκανε ακριβώς την καριέρα που πρόσταζε το τεράστιο ταλέντο του και η σωματοδομή, η οποία τού να σουτάρει αγέροχα πάνω από τα χέρια των πιο κοντώ γκαρντ. Περνώντας ωστόσο από Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό και ΑΕΚ ο φημισμένος Κροάτης ήταν από τους ξένους που άφησαν το σημάδι τους στο ελληνικό πρωτάθλημα.

Έντι Τζόνσον

Τα (πολύ) καλά διαρκούν λίγο και ο Έντι Τζόνσον έμεινε μόνο μία σεζόν στον Ολυμπιακό. Πρόλαβε παρόλα αυτά στη διάρκεια του 1994-95 και, μολονότι στα 35 ήδη, να επιβεβαιώσει -στον απόλυτο μάλιστα βαθμό- γιατί, πριν έρθει στον Πειραιά και αφότου αποχώρησε για την Ινδιανάπολη, είχε "χτίσει" μια ολόκληρη καριέρα με το σχεδόν αψεγάδιαστο, ακαταμάχητο σουτ του. Χάρη σε αυτό οι "ερυθρόλευκοι" έφτασαν σ' έναν τελικό Κυπέλλου Πρωταθλητριών και κατέκτησαν τον τρίτο από τα πέντε σερί πρωταθλήματα μέσα στην ίδια 10ετία.

Μπόμπαν Γιάνκοβιτς

Όνομα και... σουτ ο αδικοχαμένος Μπόμπαν. Έως την αποφράδα ημέρα που καθηλώθηκε στο αναπηρικό καροτσάκι, και δυστυχώς13 χρόνια μετά να φύγει από τη ζωή, ήταν από εκείνους που δεν συγχωρούσαν από μακριά. Απόφοιτος της μεγάλης των "πλάβι" σχολής, εκεί που πρώτα μαθαίνεις τα βασικά, έπαιξε μπάσκετ επί σειρά ετών στον Ερυθρό Αστέρα, προτού το 1992 ενισχύσει τον Πανιώνιο του Βλάντο Τζούροβιτς και γίνει παιδί της Πλατείας.

Σέιν Χιλ

Ο Σέιν Χιλ είναι ο δεύτερος Αυστραλός της 10άδας, περπάτησε στα χνάρια του Γκέιζ. Τον μάθαμε πολύ καλά το καλοκαίρι του 1998, ήρθε στην Ελλάδα και έπαιξε για δύο χρόνια σε μια Νήαρ Ηστ γεμάτη ταλέντο, αλλά και στον Μακεδονικό. Ήταν απρόβλεπτος με την μπάλα στα χέρια, δεν άφηνε ευκαιρία να πάει χαμένη, σούταρε χωρίς δισταγμό και ευστοχούσε υπό δύσκολες συνθήκες. Είναι από τους λίγους που σε ματς της Α1 έχουν διψήφιο αριθμό εύστοχων τριπόντων σ' ένα ματς. Πλέον είναι προπονητής, περισσότερο ασπρομάλλης παρά ξανθός.

Πέτζα Στογιάκοβιτς

Παίζοντας (ως Κίνης) στον ΠΑΟΚ μόνο για τέσσερα χρόνια ο Πρέντραγκ Στογιάκοβιτς δεν είχε το χρόνο σύμμαχο έτσι ώστε η τρομερή ευχέρειά του στο σουτ να καταγραφεί με ακρίβεια στους αριθμούς. Τον Οκτώβριο του 1994 άρχισε μ' ένα ερ μπολ στο ευρωπαϊκό ματς με τη Μακάμπι, γρήγορα όμως ξεδίπλωσε το ταλέντο του φτάνοντας να κλείσει την εν Ελλάδι καριέρα του με το αλησμόνητο τρίποντο στο ΣΕΦ που έστειλε τον ίδιο στα αποδυτήρια, όντας βέβαιος για την κατάληξη της προσπάθειας, και τον "Δικέφαλο" στους τελικούς του 1998. Χάρη στο... χέρι του έγινε δε ένας εκ των κορυφαίων "τρίποντων" στην ιστορία του ΝΒΑ (1.760/4.392, 40%)!

Νίκος Χατζής

Μόλις πριν από λίγες εβδομάδες ο αειθαλής Νίκος Χατζής ανακοίνωνε ότι σταματάει το μπάσκετ. Αφού πρώτα είχε ευστοχήσει σε 616 τρίποντα σε ματς της κορυφαίας κατηγορίας του ελληνικού μπάσκετ, πίσω μονάχα από τον Κορωνιό. Η καριέρα του συνδέθηκε (και ίσως ξανασυνδεθεί) με την ΑΕΚ του τελευταίου τίτλου της (2002), ήταν ωστόσο το ίδιο συνεπής στα καθήκοντά του είτε παίζοντας στον Ολυμπιακό και στον Πανιώνιο είτε στον Ηλυσιακό, τον οποίο και βοηθούσε να μένει κατηγορία. Δεν μπορούμε να φανταστούμε πόσα σουτ έχει πετύχει στην πορεία του παίζοντας ερασιτεχνικά στον Ποσειδώνα Καλαμάτας και στο φινάλε του στον Αρκαδικό.

Μάριο Μπόνι

Ο δίμετρος γκαρντ από τη Λομβαρδία δεν ξεχώριζε μονάχα για τον εκρηκτικό έως παλαβιάρικο χαρακτήρα του, με συνέπεια να δεθεί τρομερά με την εξέδρα του Άρη. Ο Μάριο Μπόνι ήταν ένας παίκτης που λειτουργούσε με το ένστικτο και τον συνέπαιρνε ο ρυθμός του αγώνα. Στην καλή μέρα του μπορούσε να φέρει έναν αγώνα τούμπα χάρη στο μακρινό σουτ του, έπαιξε στους "κίτρινους" για δύο σεζόν και κατέκτησε το ηρωικό κύπελλο του 1998 στο Παλέ. Θα μπορούσε σίγουρα να έχει διαγράψει καλύτερη πορεία, περισσότερο πάντως φαινόταν να κάνει το χόμπι του επάγγελμα, αφού τον ένοιαζε να διασκεδάζει.

Μίκαελ Κοχ

Ο Γερμανός Μίκαελ Κοχ ήταν ομολογουμένως μία από τις πιο ευγενικές φυσιογνωμίες των ευρωπαϊκών παρκέ. Την ίδια στιγμή όμως ήταν ένας διαβολικός... άγγελος. Με σουτ που... σκότωνε, έχτισε την καριέρα του στις "ασπιρίνες" του Λεβερκούζεν (πέντε πρωταθλήματα), προτού έρθει στον Παναθηναϊκό (μετά από "ντέρμπι" με τον Ολυμπιακό) και αφήσει το σημάδι του. Από τους κοινοτικούς που έφερε ο Μπόζινταρ Μάλκοβιτς και στέριωσαν γιατί πάντα είχε να δώσει σουτ ερχόμενος από τον πάγκο. Μαρούσι και Ιωνικός Ν.Φ τον χρειάστηκαν στα τελειώματα και δεν τους... πρόδωσε.

Λάρι Αγιούσο

Παίκτης βγαλμένος από μια άλλη εποχή ο Λάρι Αγιούσο, από εκείνη που δεν ήταν απαραίτητο να βγει από το σύστημα και να σουτάρει. Του αρκούσε το πολύ ένα σκριν, πολλές φορές ούτε αυτό. Ο Πορτορικάνος εκπροσωπούσε μια σχολή που λειτουργούσε με το ένστικτο και γι' αυτό δεν δίσταζε να πυροβολεί με τρομερή αυτοπεποίθηση απ' έξω έχοντας εμπιστοσύνη στο χέρι του. Έπαιξε στην πιο ποιοτική ομάδα που εμφάνισε ο Ιωνικός ΝΦ, του Γιώργου Ζευγώλη δίπλα στον Κοχ και στον Αλιμπέγκοβιτς. Για όσους απορούν πού βρίσκεται, παίζει ακόμα επαγγελματικό μπάσκετ στην πατρίδα του. Γιατί το μικρόβιο δεν αποβάλλεται...

Ντρου Νίκολας

Ο Ντρου Νίκολας ήταν εκ των τελευταίων των σούτινγκ γκαρντ. Αν και στον Παναθηναϊκό ο ρόλος του, όπως αυτός ορίστηκε από τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, ήταν πιο σύνθετος, παρέμενε ένας παίκτης με τρομερή αίσθηση του σουτ είτε μετά από ντρίμπλα είτε βγαίνοντας από τα σκριν. Αυτός ήταν ο λόγος που σε σχέση με άλλους Αμερικανούς του "τριφυλλιού" άντεξε και έμεινε για τρεις ολόκληρες σεζόν έχοντας διαδοχικά 38% (38/100), 51% (54/105) και 51% (47/93) έξω από το τρίποντο!

Κώστας Βασιλειάδης

Ο νυν αρχηγός του ΠΑΟΚ έφερε πάνω του την "κατάρα" που των μεγάλων σουτέρ/σκόρερ που εύκολα απαξιώνονταν. Από τους λίγους Έλληνες που έχτισε καριέρα στο εξωτερικό και πάντα έβρισκε ένα πολύ καλό συμβόλαιο σε κορυφαίες λίγκες (Ιταλία, Ισπανία, Τουρκία). Εφέτος ο Κώστας Βασιλειάδης είναι ο μπροστάρης του "Δικεφάλου", πριν από μερικές ημέρες μάλιστα έγραψε ιστορία ξεπερνώντας τα 311 τρίποντα του Μπάνε Πρέλεβιτς στη λίστα των παικτών του ΠΑΟΚ με τα περισσότερα εύστοχα στην ιστορία της επαγγελματικής κατηγορίας.

Ψηφίστε στο POLL του Contra.gr τον κορυφαίο σουτέρ