Οι 40 λόγοι που άρχισα να παρακολουθώ ξανά ΝΒΑ

Πέρα από το γεγονός ότι στα μέσα της δεκαετίας του '90 το ΝΒΑ από την ελεύθερη τηλεόραση μεταπήδησε στην συνδρομητική -κι εγώ συνδρομητική δεν είχα- υπήρξαν και άλλοι λόγοι που όχι μόνο δεν ασχολήθηκα, αλλά σνόμπαρα το ΝΒΑ τα τελευταία περίπου 19 χρόνια.

Πρώτα από όλα, μία μία οι μεγάλες προσωπικότητες που έκαναν τόσο διάσημο το ΝΒΑ σε όλο τον πλανήτη και με έκαναν να το αγαπήσω άρχισαν να "κρεμάνε" τα παπούτσια τους. Μάικλ Τζόρνταν, Καρλ Μαλόουν, Σον Κεμπ, Τσαρλς Μπάρκλεϊ, Τόνι Κούκοτς, Πατ Γιούιν, Πένι Χαρτναγούει...Η λίστα με τα ονόματα είναι ατελείωτη και το κενό τους στα παρκέ τεράστιο.

Παρακολουθώντας αυτά τα χρόνια ευρωπαϊκό μπάσκετ και κυρίως Ευρωλίγκα, με αλλεπάλληλα φάουλ τακτικής για να σταματάει το χρονόμετρο και ιδιαίτερα σκληρό παιχνίδι, οι φάσεις που αφήνονται στο ΝΒΑ με τους διαιτητές να παραμένουν αμέτοχοι, μου φαινόντουσαν υπερβολικές.

Καλά το γεγονός ότι ο Πόποβιτς θυσίασε ένα ολόκληρο πρωτάθλημα, ζητώντας από τους παίκτες του να μην κάνουν φάουλ σκοπιμότητας στα τελευταία δευτερόλεπτα στο προτελευταίο παιχνίδι των προπέρσινων τελικών των Σπερς απέναντι στους Χιτ, το αφήνω ασχολίαστο.

Γενικώς, με κούραζε το γεγονός ότι τα πάντα στο ΝΒΑ θυσιάζονται στο βωμό του θεάματος. Παρόλα αυτά, φέτος είπα να του δώσω μια δεύτερη ευκαιρία. Έτσι, άρχισα να παρακολουθώ αγώνες ΝΒΑ για να βρεθώ και γω αντιμέτωπος με το θέαμα του ΝΒΑ. Ένα θέαμα, όμως, που δεν έχει τελειωμό. Ένα θέαμα, που με έκανε να καταλάβω ότι ο αθλητισμός είναι πάνω από όλα ψυχαγωγία.

Μάζεψα τους σημαντικότερους 40 λόγους που με έκαναν να παρακολουθήσω ξανά μπάσκετ προερχόμενο από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού και με έκαναν να κολλήσω με τη φετινή σεζόν του NBA. Ρίξε τους μια ματιά και πίστεψε με, δύσκολα θα ξεκολλήσεις:

- Γιατί οι ΗΠΑ σταμάτησαν να υποτιμούν τις διοργανώσεις της FIBA, αφού το ρόστερ της ομάδας τους στο περσινό μουντομπάσκετ, δεν αποτελούνταν από μια παρέα κομπάρσων, που πήγαν στην Ισπανία μόνο για να κερδίσουν εμπειρίες, αλλά από παίκτες όπως ο Κάρι, ο Ίρβινγκ, ο Κάζινς και ο Χάρντεν που είναι φέτος πρωταγωνιστές στις ομάδες τους.

-Αυτή τη στιγμή αγωνίζεται στο ΝΒΑ σχεδόν μια πεντάδα Ελλήνων.

-Σε κάθε αγωνιστική υπάρχει buzzer beater όπως αυτό των Τζαζ απέναντι στους Καβαλίερς:

-Ο Κόμπι Μπράιαντ μετά τον Τζόρνταν έχει βάλει στο ματι τον Καρλ Μαλόουν στη λίστα με τους παίκτες που έχουν σκοράρει τους περισσότερους πόντους στην ιστορία του ΝΒΑ.

-Αγωνίζονται ακόμα παλιοί γνώριμοι από τα μέσα της δεκαετίας του΄90 όπως ο Ρέι Άλεν και ο Κέβιν Γκαρνέτ.

-Δεν ξέρω αν θα έχω ευκαιρία να δω ξανά να ανταγωνιστικό επίπεδο τον Ντάνκαν και τον Τζινόμπιλι.

-Το "βρώμικο" παιχνίδι" του Κάζινς έχει αρχίσει να θυμίζει έντονα Ντένις Ρόντμαν.

-Παρακολουθεί ΝΒΑ και η Τζέσικα Άλμπα.

-Ο Αντετοκούνμπο, όχι μόνο αγωνίζεται με τη φανέλα των Μπακς, αλλά βρίσκεται στο Top-10 με τις καλύτερες φάσεις στις περισσότερες αγωνιστικές.

-Αγωνίζονται για πρώτη φορά πάνω από 100 μη Αμερικανοί στο πρωτάθλημα. Συγκεκριμένα, παίζουν 101 διεθνείς με 37 άλλες χώρες.

-Στο ΝΒΑ αγωνίζεται η μισή Εθνική Γαλλίας που κέρδισε τους "μισητούς" Ισπανούς στον ημιτελικό του Ευρωμπάσκετ της Σλοβενίας, ενώ πέρυσι τους απέκλεισε στην έδρα τους στα προημιτελικά του Μουντομπάσκετ.

-Έχουν "αναστηθεί" οι Χοκς και οι Ουόριορς, οι οποίοι βρίσκονται πρώτοι σε Ανατολή και Δύση αντίστοιχα.

-Ο Ντάνκαν μπορεί και κερδίζει παιχνίδια για τους Σπερς, ακόμα και με τα ακροδάχτυλά του:

-Το μοναδικό μέρος που μπορεί να δει πλέον κάποιος τον Έμινεμ είναι οι κερκίδες του γηπέδου των Πίστονς.

-Ο Παπανικολάου δείχνει να έχει την απαιτούμενη υπομονή και το ανάλογο ταλέντο για να τα καταφέρει στους Ρόκετς.

-Ο Τζόρνταν είναι ακόμα εκεί. Έστω και αν δεν αγωνίζεται, αλλά αποτελεί μεγαλομέτοχο της ομάδας του Σάρλοτ.

-Ο κόσμος δεν ξεχνά και αποθεώνει τον Βινς Κάρτερ στην επιστροφή του στο Τορόντο:

-Τίτλοι αθλητικών εφημερίδων αφιερωμένοι στον Αντετοκούνμπο όπως το "Τους κάρφωσε ο Γιάννης", φέρνουν νοσταλγία και θυμίζουν τους "Δύο ασίστ ο Γρηγόρης, εύκολη νίκη για τους νερατζούρι" που αφιερωνόντουσαν στον Γεωργάτο όταν έπαιζε στην Ίντερ.

-Ακόμα και ο Ομπάμα βλέπει ΝΒΑ.

-Ακόμα και ο Μεσίνα παράτησε το ευρωπαϊκό μπάσκετ για να κάτσει στον πάγκο των Σπερς ως βοηθός του Πόποβιτς

- Η ώρα που ο Αντετοκούνμπο θα γίνει ο πρώτος Έλληνας παίκτης θα παίξει στο αλ-σταρ-γκέιμ πλησιάζει.

-Στο ΝΒΑ ακόμα και οι μασκότ έχουν τρομερό σουτ:

-Είναι η πρώτη χρονιά που δύο παίκτες από την D-League ήταν στα ντραφτ. Ο Πι Τζει Χέρστον στην 25η θέση και ο Θανάσης Αντετοκούμπο στην 51η.

-Θυμήθηκα πως κάθε ομάδα παίζει 2-3 ματς την εβδομάδα.

-Έχει πολύ ενδιαφέρον να δούμε πως θα εξελιχθεί στο Κλίβελαντ η σχέση δύο πολύ ιδιαίτερων προσωπικοτήτων, όπως αυτών του Λεμπρόν Τζέιμς και του Ντέιβιντ Μπλατ.

-Μπαίνουν καλάθια όπως αυτό του Trevor Booker των Τζαζ στα "τυφλά":

-Το ΝΒΑ προσφέρει διασκέδαση και έξω από τα παρκέ. Δείτε πώς αντιδρούν οι παίκτες των Σανς στην φάρσα που τους έκανε ο Ντράγκιτς στο Χάλοουιν:

-Αναρωτιέμαι για το πού μπορεί να φτάσει το Κλίβελαντ με τον Λεμπρόν στο ρόστερ του.

-Οι παίκτες των Τζαζ σκοράρουν και με τα πόδια:

-Περιμένω να δω αν ο Φιλ Τζάκσον μπορεί να πετύχει από τη θέση του προέδρου (των Νικς) στην πρώτη πλήρη του χρονιά, ό,τι πέτυχε τόσα χρόνια ως προπονητής. Πάντως η σεζόν έχει ξεκινήσει με τους χειρότερους οιωνούς για την ομάδα της Νέας Υόρκης.

-Οι διαιτητές χορεύουν:

-Οι Σπερς είναι μέσα στα φαβορί για έναν ακόμα τελικό.

-Ο Κάρι γράφει ιστορία:

-Οι πρόεδροι δεν βγάζουν μόνο προσβλητικές ανακοινώσεις ο ένας για τον άλλο, όπως στην Ελλάδα, αλλά έρχονται και στο "τσακίρ κέφι" όπως ο Στιβ Μπάλμερ, πρόεδρος των Κλίπερς, ακούγοντας την Φέργκι να τραγουδάει:

-Όπως είπαμε το ΝΒΑ είναι πάνω από όλα θέαμα:

-Περιμένω τα Καβαλίερς-Χιτ και την επιστροφή του Λεμπρόν στο Μαϊάμι ως αντίπαλος.

-Περιμένω να δω αν ο Ντέρικ Ρόουζ θα καταφέρει να φτάσει έστω και στο μικρό δαχτυλάκι τον Τζόρνταν.

-Οι οπαδοί δείχνουν την δυσαρέσκεια τους, όπως εκείνοι των Νικς φορώντας χαρτοσακούλες στα κεφάλια για την μέχρι τώρα κακή πορεία της ομάδας τους:

-Μετά τα "όργια" του Ραντούλιτσα στο περσινό Μουντομπάσκετ, απορώ αν θα μπορέσει να έχει ανάλογη απόδοση στο ΝΒΑ με τη φανέλα των Τίμπεργουλβς.

-"Φεύγουν" παπούτσια στο παρκέ όπως αυτό του Τσάντερ των Ουόριορς κόντρα στους Μάβερικς:

Διαβάστε ακόμη:

Παρακολουθώ ξανά ΝΒΑ μετά από 19 χρόνια. Τα 41 πράγματα που άλλαξαν το "I love this game"