Νάκιτς: "Όνειρο που πραγματοποιήθηκε..."

18 Οκτωβρίου 1997. Ο Ολυμπιακός του Ντούσαν Ίβκοβιτς ταξιδεύει ως πρωταθλητής Ευρώπης στο "Palais de Bercy" του Παρισιού προκειμένου να αγωνιστεί στο 8o Mc Donald's Open, μια διοργάνωση που είχε στόχο να ενώσει δύο διαφορετικές σχολές μπάσκετ: εκείνη της Αμερικής με αυτήν την Ευρώπης.

Οι "ερυθρόλευκοι" ξεπέρασαν το εμπόδιο της Ατένας Κόρντομπα στα ημιτελικά, επικρατώντας με 89-86 και εξασφάλισαν τη συμμετοχή τους στον τελικό του τουρνουά όπου θα αντιμετώπιζαν τους πεντάκις τότε πρωταθλητές του NBA, Σικάγο Μπουλς, του κορυφαίου Μάικλ Τζόρνταν.

Περισσότεροι από 1000 δημοσιογράφοι βρέθηκαν στην πόλη του φωτός προκειμένου να παρακολουθήσουν τον Τζόρνταν να αγωνίζεται στην Ευρώπη. Χαρακτηριστικό είναι μάλιστα πως η γαλλική καθημερινή εφημερίδα "France-Noir" έγραψε: "Ο Μάικλ Τζόρνταν βρίσκεται στο Παρίσι. Αυτό είναι καλύτερο και από τον Πάπα. Είναι ο Θεός προσωποποιημένος".

Ευρώπη VS NBA

Η ομάδα του Φιλ Τζάκσον κατέβηκε με τις απουσίες των Σκότι Πίπεν και Ντένις Ρόντμαν, οι οποίοι επέλεξαν να μείνουν στις ΗΠΑ μετά από μια πολύ δύσκολη σεζόν.

Με τον "Air Jordan" να σημειώνει 27 πόντους, οι Μπουλς έφτασαν σε μια άνετη επικράτηση με 104 -78, ωστόσο το αποτέλεσμα δεν απογοήτευσε κανέναν στο "ερυθρόλευκο" στρατόπεδο, αφού οι Πειραιώτες είχαν κερδίσει ήδη πολλά από το παιχνίδι, αντιμετωπίζοντας επί ίσοις όροις την ομάδα του Σικάγο.

Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως ενώ ο αγώνας διεξαγόταν με μεικτούς κανονισμούς, ο Ντούσαν Ίβκοβιτς επέλεξε να μην χρησιμοποιήσει άμυνα ζώνης, η οποία απαγορευόταν στο NBA.

Οι Μπουλς πήραν το τρόπαιο, ο Τζόρνταν το βραβείο του MVP του τουρνουά και την καλύτερη πεντάδα αποτέλεσαν οι Καρνισόβας, Τάρλατς, Τζόρνταν, Ομπέρτο και Στρίλενς.

Ο Ολυμπιακός γύρισε στην Ελλάδα όχι μόνο κουβαλώντας την αξέχαστη εμπειρία του πρώτου αγώνα απέναντι σε μια ομάδα NBA αλλά παίρνοντας ως λάφυρο και το… παρκέ του "Bercy", το οποίο εγκαταστάθηκε στο ΣΕΦ, όπου και έμεινε για πολλά χρόνια μέχρι να αντικατασταθεί από ένα πιο σύγχρονο και ανθεκτικό στους κραδασμούς.

Αυτοί που έπαιξαν...

Σικάγο Μπουλς (Τζάκσον): Κούκοτς 5, Κάφι 6, Λόνγκλεϊ 9, Χάρπερ 6, Τζόρνταν 27, Γουένινγκτον 8, Μπράουν 12, Μπαρέλ 4, Κερ 10, Μπούσλερ 6, Κλάιν 2, Μπουθ 2, Γκόρενς 7, Καλάμπρια, Λαρού.

Ολυμπιακός (Ίβκοβιτς): Καρνισόβας 19, Ρότζερς 4, Τάρλατς 14, Χόκινς 12, Τόμιτς 3, Βούκσεβιτς, Νάκιτς 16, Ζεβροσένκο 2, Καραπλής 6, Μπακατσιάς, Μίχαλος 2, Ζουρπένκο, Πέττας.

"Τι να πούμε για τον Τζόρνταν;"

Ένας εκ των πρωταγωνιστών εκείνης της βραδιάς για τον Ολυμπιακό, ο Φράνκο Νάκιτς, ο οποίος σημείωσε 16 πόντους, ανασύρει στη μνήμη του για χάρη του Contra.gr όσα έζησε στο Παρίσι και μιλά για την ευκαιρία να αντιμετωπίσει τον Μάικλ Τζόρνταν, καθώς και για τον Ολυμπιακό του... σήμερα με προπονητή τον Μίλαν Τόμιτς.

"Ήταν ένα από τα μεγαλύτερα παιχνίδια στα οποία έχω αγωνιστεί προσωπικά. Παίζαμε με τους Μπουλς, που ήταν η μεγαλύτερη ομάδα στον κόσμο, με τους καλύτερους παίκτες. Ήταν μια τεράστια εμπειρία. Έχω τις καλύτερες αναμνήσεις τόσο από το ματς όσο και από την διοργάνωση και την αντιμετώπιση του κόσμου. Ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία, καθώς ο πρωταθλητής Ευρώπης αντιμετώπιζε τον πρωταθλητή κόσμου", δήλωσε αρχικά για την συνολική εμπειρία που αποκόμισε.

Όσο για το πως αισθάνθηκε αντιμετωπίζοντας τον Μάικλ Τζόρνταν είπε: "Το παιχνίδι που έπαιζαν οι Μπουλς ταίριαζε στο στυλ μου, γιατί οι άμυνες δεν ήταν πολύ κλειστές και υπήρχαν χώροι να επιτεθείς. Μάλιστα ήμουν από τους πρώτους σκόρερ της ομάδας μου, σημειώνοντας 16 πόντους.

Για τον Τζόρνταν τι να πούμε; Ό,τι και να πούμε είναι λίγο. Είναι κορυφαίος παίκτης. Και μόνο το γεγονός πως βρισκόμασταν κοντά του μας έκανε να αισθανόμαστε δέος. Ήταν σαν ένα όνειρο που γινόταν πραγματικότητα".

Για τον Ολυμπιακό του τότε και του τώρα υπογράμμισε: "Δεν μπορείς να κάνεις συγκρίσεις. Η ομάδα του 1996 και του 1997 ήταν η καλύτερη όλων των εποχών. Και δεν το λέω μόνο εγώ. Οι παίκτες που έπαιζαν σε κάθε θέση και συνολικά όλο το ρόστερ ακόμα και οι αναπληρωματικοί ήταν πολύ καλοί. Το μπάσκετ έχει αλλάξει πολύ από τότε οπότε δεν μπορώ να συγκρίνω".

"Ό,τι καλύτερο ο Τόμιτς για τον Ολυμπιακό"

Φυσικά δεν θα μπορούσε να μην καταθέσει την άποψή του και για την παρουσία του Μίλαν Τόμιτς στον πάγκο του Ολυμπιακού: "Μόνο θετικά έχω να πω γι αυτήν την εξέλιξη. Μου αρέσουν οι καταστάσεις σαν κι αυτή που οι παίκτες γίνονται προπονητές. Είναι πολύ ωραίο να δίνονται ευκαιρίες σε παίκτες που έχουν τιμήσει τη φανέλα της ομάδας. Ο Μίλαν έχει περάσει πολλά και έχει περάσει και από όλα τα πόστα. Δεν είναι εύκολο από βοηθός να βρίσκεσαι ξαφνικά στην πρώτη γραμμή αλλά ο Τόμιτς μπορεί να τα καταφέρει.

Σε αυτή τη φάση είναι ο καταλληλότερος για να αναλάβει την ομάδα. Ένας νέος προπονητής θα χρειαζόταν χρόνο να γνωρίσει τους παίκτες και να φέρει τη νέα φιλοσοφία του. Δεν πρέπει να γίνονται αλλαγές στην αρχή της χρονιάς γιατί οι παίκτες που είναι τώρα 3 μήνες μαζί θα χάσουν τον ρυθμό τους".

Και ο Γιώργος Μπαρτζώκας ήταν πολύ καλός προπονητής. Αλλά σε κάθε ομάδα υπάρχουν διάφορα περιστατικά και διάφορες δυσκολίες στην καθημερινή προπόνηση και συναναστροφή παικτών και προπονητών που δεν γνωρίζει ο κόσμος".

Για το NBA και τους Έλληνες που αγωνίζονται εκεί τόνισε: " Έχω δει και τον Καλάθη και τον Κουφό και τον Αντετοκούνμπο. Ήταν πολύ καλή η επιλογή του Αντετοκούνμπο να πάει στο NBA. Έχει τεράστια προσόντα παρά το γεγονός πως είναι πολύ μικρός και φαίνεται και πολύ προσγειωμένο παιδί. Χειρίζεται άψογα την κατάσταση γιατί δεν είναι και εύκολο να βρεθείς από τη μία μέρα στην άλλη στο NBA".

Κλείνοντας, μας αποκάλυψε την προτίμησή του στο NBA: "Μου αρέσουν πολύ οι Λέικερς και οι Κλίπερς επειδή ζω στο Λος Άντζελες αλλά έχω αδυναμία και στους Σπερς, λόγω της προσωπικής σχέσης που έχω με τον προπονητή, τον Πόποβιτς αλλά και επειδή παίζουν πολύ ωραίο πειθαρχημένο και ευρωπαίκό μπάσκετ".