Αδικαιολόγητη καθυστέρηση ή εκτόξευση

Η παραμονή του Λέτο δινόταν περίπου ως δεδομένη και η απόκτηση του Νταρμπισάιρ με κανονική μεταγραφή ως θέμα χρόνου. Με δεδομένη λοιπόν την ποιότητα της βασικής εντεκάδας που κατέκτησε το νταμπλ, οι ερυθρόλευκοι πήγαιναν για τρεις μεταγραφές εντεκάδας:
Έναν επιθετικό που να σκοράρει με ευκολία για να πλαισιώσει τον Ντιόγκο, ένα αμυντικό χαφ στη θέση του Πατσατζόγλου κι έναν κεντρικό αμυντικό αντί του Αντζα που αποχώρησε. Η εντύπωση που είχε δοθεί είναι πως ο Ολυμπιακός θα έκλεινε με συνοπτικές διαδικασίες τον εξαιρετικό Μπόμπο σε τιμή ευκαιρίας, χάρη στους σωστούς χειρισμούς και στην καλή σχέση που διατηρεί με τον μάνατζέρ του και θα έφερνε πίσω από τον δανεισμό του τον δοκιμασμένο Λεντέσμα για τη θέση στα χαφ.

Όλα αυτά λέγονταν από επίσημα χείλη κι όχι στα συνήθη ευφάνταστα σενάρια του ελληνικού αθλητικού τύπου.Ομως, η Μπεσίκτας δεν δίνει τον καλύτερό της παίκτη χωρίς να πάρει τα χρήματα που εκτιμά πως αξίζει κι ο Λεντέσμα όχι μόνο «κλωτσάει» για να επιστρέψει λόγω του χαμηλού συμβολαίου αλλά κι έχει ακόμη υποχρεώσεις στην Αργεντινή, με αποτέλεσμα να μην έχει καθόλου χρόνο ξεκούρασης μέχρι την έναρξη της προετοιμασίας.

Λίβερπουλ και Μπλάκμπερν δεν έχουν λόγο να βιαστούν να ξεπουλήσουν τους παίκτες τους από την αρχή της μεταγραφικής περιόδου και είναι ανυποχώρητες στις απαιτήσεις τους για Λέτο και Νταρμπισάιρ αντίστοιχα. Μέχρι εδώ όλα λογικά, καθώς οι μεταγραφές δεν είναι εύκολο πράγμα και πολλές φορές απαιτείται εκτός από σωστή στρατηγική και υπομονή για να μην στοιχίσει ο κούκος αηδόνι…

Το περίεργο της υπόθεσης είναι το πάγωμα των μεταγραφικών υποθέσεων του Ολυμπιακού – με εξαίρεση την περίπτωση του Ντραγκουτίνοβιτς – με αφορμή την επικείμενη αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου. Από τη μία είναι αυτονόητο πως ο μεταγραφικός σχεδιασμός μπορεί να τροποποιηθεί αν μπουν στα ταμεία «ζεστά» 50, 60 ή 80 εκατομμύρια ευρώ και το μπάτζετ εκτοξευθεί.

Από την άλλη αυτό θα μπορούσε να είχε γίνει πολύ νωρίτερα, ώστε να μην τρέχουν και να μην φτάνουν οι ερυθρόλευκοι, ενώ η προετοιμασία θα έχει αρχίσει και τα προκριματικά του Champions League θα πλησιάζουν. Πέρυσι, στα μέσα Αυγούστου ο Ολυμπιακός έπαιξε το καταστροφικό – για το πρεστίζ και τα ταμεία του συλλόγου – ματς στην Κύπρο χωρίς Ντουντού, Ντιόγκο και Λέτο, με τον Βαλβέρδε να ωρύεται επί εβδομάδες για την απαράδεκτη καθυστέρηση των μεταγραφών.

Μπορεί, όπως λέει κι ο Κόκκαλης, το ΑΠΟΕΛ, η Ζάλτσμπουργκ ή η Μακάμπι Χάιφα να μην είναι τίποτε θηρία του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, όμως ούτε η Ανόρθωση ήταν... Η λογική λέει πως το πάθημα - πρέπει να - έγινε μάθημα και πως ο Ολυμπιακός δεν θα περιμένει να μπει ο Αύγουστος για να ολοκληρώσει το ρόστερ του. Ωστόσο ακόμη κι αυτή η προσωρινή «σιέστα» του Ιουνίου μπορεί να στοιχίσει, καθώς υπάρχει πάντα ο κίνδυνος οι βασικοί μεταγραφικοί στόχοι να μην περιμένουν για πολύ τον Ολυμπιακό και να κλείσουν αλλού.

Αν αυτό συμβεί αλλά παράλληλα μπουν στην ΠΑΕ μερικές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ – και κυρίως αν αρκετά από αυτά είναι άμεσα διαθέσιμα για την ενίσχυση της ομάδας – τότε μικρό το κακό, αφού οι πρωταθλητές θα είναι σε θέση να βάλουν νέους μεταγραφικούς στόχους και να ψωνίσουν από πιο ψηλό ράφι της αγοράς. Αν όμως το επιπλέον ποσό που θα προστεθεί στο ήδη υπάρχον μπάτζετ είναι της τάξης των 5-6 εκατομμυρίων, προς τι τόση καθυστέρηση;