Ομόνοια... (Liebe)-ρόπουλος
Οταν το καλοκαίρι μετάκομιζε στη Γερμανία και τη Μπουντεσλίγκα ο 33χρονος ελληνας φορ όλοι μιλούσαν για ένα καθυστερημένα εκπληρωμένο όνειρο του Λυμπερόπουλου να αγωνιστεί επιτέλους και εκτός των συνόρων.
Λίγους μήνες μετά το όνειρο του, που πραγματοποιήθηκε λόγω του σοβαρού τραυματισμού στην προετοιμασία του νεοαποκτηθέντα επιθετικού της Αινταχτ, τουρκο-αυστριακού Κορκμάζ και την ανάγκη για περαιτέρω ενίσχυση, όχι μόνο έχει πάρει «σάρκα και οστά», αλλά τείνει να γίνει ολοένα και καλύτερο. Μετά από 14 αγωνιστικές ο ίσως πιο πλήρης ελληνας ποδοσφαιριστής της τελευταίας δεκαετίας δείχνει να «έφτασε» οριστικά στη Μπουντελίγκα. Οχι τόσο λόγω των δύο γκολ το Σάββατο όσο για την εικόνα του «Λύμπε» στα μάτια γερμανών φιλάθλων και κυρίως ΜΜΕ.
Το έγκυρο kicker τη Δευτέρα (24/11) τον συμπεριέλαβε στην καλύτερη ενδεκάδα της αγωνιστικής (για 2η φορά φέτος) ως παίκτη του αγώνα με την άκρως επαινετική για τα στάνταρ του πεςριοδικού αιτιολόγηση: "Δικαίως φορά το 10. Ο Ελληνας οργανώνει με μυαλό, δουλεύει πολύ και ανασταλτικά ενώ παράλληλα στην επίθεση εκτελεί ιδανικά».
Εξίσου κολακευτική η Frankfurter Rundschau, ο δημοσιογράφος της οποίας εξεπλάγη με την ευγένεια και την ανθρώπινη πλευρτου παίκτη και τη χειραψία πριν την κουβεντούλα τους στα αγγλικά και την ευχή για καλό βράδυ μετά. Τις ανθρώπινες αρετές του 33χρονου παίκτη γνωρίζει κι ο προπονητής του Φρίντχελμ Φούνκελ. "Ο Νίκος αποτελεί παράδειγμα ομαδικότητας για τους νέους καθώς ενώ στη χώρα του είναι φτασμένος και σταρ δεν έχει ίχνη βεντετισμού και με την εμπειρία και κλάση του βοηθά όλη την ομάδα".
Μπορεί η περιπέτεια εξωτερικό να ήρθε αργά και αρκετά συμπτωματικά για το Λύμπε, αλλά η αγάπη των φίλων της Αιντραχτ προς το πρόσωπο του μεγαλώνει με γοργούς ρυθμούς. Ειδικά σε μία εποχή που οι πολλοί τραυματισμοί αποδεκατίζουν την Eintracht (στα ελληνικά Ομόνοια) δείχνει να βρήκε το νέο της ηγέτη. Η κίνηση του να δείξει στο κοινό το Φένιν μετά το έτοιμο γκολ που του πρόσφερε ο τσέχος φορ, του έδωσε τόνισε ακόμη περισσότερο τη χαρισματική προσωπικότητα του σε μία χώρα που παίζει και επιβραβεύει το fair game.
Παράλληλα τον βλέπουν μελαγχολικά στη Νυρεμβέργη (το καλοκαίρι του 2007 πρόσφερε κοντά 2 εκ. ευρώ για να εισπράξει το όχι του Φερέρ) και σκέφτονται πως θα πήγαινε η περυσινή -εφιαλτική λόγω του υποβιβασμού- σεζόν όπου ακριβώς ένας παίκτης-ηγέτης τους έλειπε. Ας μην πούμε τώρα και στην Αθήνα φέτος και μπούμε σε "εγχώρια" συζήτηση.
