Η σιγουριά του Ολυμπιακού και ο απαράδεκτος Κόστα

Η νίκη του Ολυμπιακού στην Τούμπα επί του ΠΑΟΚ ήρθε με τέτοιο τρόπο που δεν αφήνει περιθώρια για διαφωνίες και τσακωμούς. Το 2-0 της ομάδας του Μάρκο Σίλβα προσφέρεται για μια ματιά σε πρωταγωνιστές και για έναν έλεγχο στο που βρίσκονται οι δύο ομάδες μετά τις πρώτες έξι αγωνιστικές. Γράφει ο Θέμης Καίσαρης.

05 ΟΚΤ 2015

Ασταμάτητος Φορτούνης

Το τρομερό δεν είναι πως συνεχίστηκαν οι πολύ καλές εμφανίσεις για τον Φορτούνη. Το τρομερό είναι πως στην Τούμπα ήταν πρωταγωνιστής χωρίς να κάνει πολλά. Ο 23χρονος επιτελικός έδωσε τις δύο ασίστ που έκριναν τον αγώνα και στην πραγματικότητα δεν έκανε γεμάτο ματς. Δείγμα κι αυτό της ανωτερότητας του Ολυμπιακού και του πως οι ερυθρόλευκοι πήραν τη νίκη: ο Φορτούνης είχε δύο ασίστ, χωρίς να προσπαθήσει πολύ, χωρίς καν να του προκύψουν με δυσκολία.

Κορυφαία βέβαια στιγμή του (και απολύτως ενδεικτική του ποιος είναι) ήταν η φάση στο 5ο λεπτό. Βρίσκεται χαμηλά στο γήπεδο και υποδέχεται την μπάλα με πλάτη. Δεν πασάρει με σιγουριά προς τα πίσω ή στο πλάι, δεν προστατεύει την μπάλα για να πάρει φάουλ. Με μία κίνηση αφήνει τον Τζιόλη στον τόπο, αντέχει την πίεση του Κάτσε και ανοίγει τέλεια στον Ντουρμάζ για να συνεχιστεί η αντεπίθεση. Για εκατοστά δεν κατάφερε να τελειώσει ο ίδιος τη φάση, αφού συνέχισε την κούρσα του για να γίνει 2ος επιθετικός. Απ’το χώρο έξω απ’την περιοχή του, μέχρι την αντίπαλη εστία.

Ασταμάτητος, έδειξε ξανά γιατί αξίζει κάθε λέξη απ’το μεγάλο αφιέρωμα που του κάναμε.

Απαράδεκτος Κόστα

Ο ΠΑΟΚ ούτως ή άλλως είχε θέμα με τις αντεπιθέσεις του Ολυμπιακού και με το γεγονός πως Ντουρμάζ-Σεμπά θα έτρεχαν σε χώρους που θα έβρισκαν κενά και παίκτες στο 1vs1. Παρόλα αυτά, αυτό που έκανε ο Κόστα στη φάση του 0-1 είναι απλώς απαράδεκτο και 100% αδικαιολόγητο.

Και εννοείται πως δεν μιλάμε για την ντρίμπλα που "έφαγε" ο Κόστα απ’τον Ιντέγε. Αυτό συμβαίνει σε όλους. Εκείνο που απαγορεύεται είναι ο τρόπος με τον οποίο ο Κόστα στην ουσία "χάρισε" τη φάση στον Ολυμπιακό. Πάμε να το δούμε.

Όταν ο Φορτούνης βάζει την μπάλα μπροστά του, ο ΠΑΟΚ έχει φτιάξει την ισορροπία της άμυνας που δέχθηκε την κόντρα. Ο Τζιόλης έχει γυρίσει για να έρθει στο κέντρο της άμυνας, ο Βίτορ είναι στα αριστερά και στο βάθος ο Κόστα επιστρέφει, με τον Ιντέγε να βρίσκεται ακόμα μακριά. Προσέξτε πως οι τρεις τους είναι στην ίδια ευθεία.

Χωρίς κανέναν λόγο, ο Κόστα συνεχίζει το τρέξιμό του, την ώρα που ο Βίτορ έχει σταματήσει για να βγάλει offside τον Σεμπά. Ο Τζιόλης βγαίνει στον Φορτούνη, αλλά ο Κόστα αδικαιολόγητα βρίσκεται 3-4 μέτρα πιο βαθιά απ’όσο πρέπει. Μ’αυτόν τον τρόπο και κρατάει onside τον Ιντέγε και δεν κλείνει την πορεία της πάσας προς αυτόν.

Μάλιστα, μόλις ο Φορτούνης πασάρει, ο Κόστα συνεχίζει και απομακρύνεται κι άλλο απ’τον Ιντέγε. Έτσι, όχι μόνο τον έχει κρατήσει onside, αλλά του έχει δώσει τόσο χώρο, ώστε μετά να έχει μοναδική επιλογή το τάκλινγκ, που οδήγησε στην προσποίηση του επιθετικού του Ολυμπιακού. Προσέξτε πως ο Τζαβέλλας σηκώνει το χέρι για offside, προφανώς γιατί δεν πιστεύει πως ο Κόστα θα έχει κρατήσει "μέσα" έναν παίκτη τόσο βαθιά στην περιοχή.

Καλύτερη καθοδήγηση

Δεν τα δείχνω για να αποδώσω την ήττα του ΠΑΟΚ στον Κόστα, καμία σχέση. Όμως, η κατάσταση του Πορτογάλου είναι θέμα σοβαρού προβληματισμού για τον Δικέφαλο. Με την Ντόρτμουντ ήταν καλός, αλλά εκεί είχε τη βοήθεια απ’το γεγονός πως ο Δικέφαλος αμύνθηκε χαμηλά και με καλή συνολική προσπάθεια της ομάδας. Η συμπεριφορά του στη φάση του Ιντέγε μάλλον αποτελεί ένδειξη πως ο Κόστα δεν αντέχει παιχνίδια μεγάλης έντασης Πέμπτη-Κυριακή.

Ίσως όμως το θέμα να είναι γενικό. Το 3-5-2 του Τούντορ θέλει παίκτες με πιο φρέσκα πόδια, να μπορούν να βγαίνουν πρώτοι στην μπάλα και να παίζουν ψηλά, να μην αφήνουν κενά στο χώρο ανάμεσα στις γραμμές. Σίγουρα ο ΠΑΟΚ χρειάζεται καλύτερη καθοδήγηση, μεγαλύτερη σιγουριά. Το λάθος του Κόστα είναι ανεπίτρεπτο για την εμπειρία του και ανησυχητικό για την πορεία της σεζόν.

Να σε κερδίσουν στην ταχύτητα ή στην ντρίμπλα γίνεται. Δεν γίνεται να είσαι ο ηγέτης μιας άμυνας τριών, ο πιο έμπειρος και ο καθοδηγητής στο κέντρο της τριάδας και να "κρεμάς" μ’αυτόν τον τρόπο την ομάδα σου. Δεν είναι λάθος κοντρόλ, δεν είναι τσαφ, δεν είναι ντρίμπλα. Είναι κακή τοποθέτηση, λανθασμένο "διάβασμα" της φάσης σε όλες τις στιγμές της.

Η σιγουριά του Ολυμπιακού

Στο τέλος του αγώνα, οι δύο προπονητές είπαν την αλήθεια ο ένας για την ομάδα του άλλου και αυτό είναι προς τιμήν τους. Η πρώτη κουβέντα του Τούντορ ήταν πως ο Ολυμπιακός ήταν καλύτερος. Ήταν. Πιο σίγουρος είναι μάλλον η πιο σωστή έκφραση. Σίγουρος για τα συνολικά "μπορώ" της ομάδας, σίγουρος για τον τρόπο που θα χτυπήσει τις αδυναμίες του αντιπάλου, σίγουρος για το βάθος στο ρόστερ που του επιτρέπει να διαχειριστεί ροτέισον και απώλειες, σίγουρος για το πως θα διαχειριστεί το ματς στο δεύτερο ημίχρονο.

Η φρέσκια αριστερή πλευρά με Μαζουακού-Ντουρμάζ ήταν ένδειξη σαφής πρόθεσης να χτυπήσει ο Ολυμπιακός στην πλευρά του Κωνσταντινίδη, την ώρα που Ελαμπντελαουϊ και Σεμπά θα είχαν μια πιο συντηρητική συμπεριφορά λόγω του πιο απειλητικού Ροντρίγκεζ. Γκολ δεν βρήκε από εκεί ο Ολυμπιακός, αλλά βρήκε τη φάση του 5’ με τον Φορτούνη και τη φάση του 11’ όταν ο Ιντέγε καθυστέρησε στην εκτέλεση. Και στις δύο δημιουργός ο, εκτός λίστας Champions League, Ντουρμάζ. Το σχέδιο λειτούργησε στο ακέραιο.

Ο Ολυμπιακός δεν είχε κανένα πρόβλημα να αγωνιστεί χωρίς τον Πάρντο (που είχε γκολ και ασίστ στο Λονδίνο), χωρίς δύο εκ των κορυφαίων της νίκης επί της Άρσεναλ (Καμπιάσο, Σαλίνο) που τους έβαλε στον αγώνα ως αλλαγές, με τραυματία τον στόπερ που αγόρασε το καλοκαίρι (Ντα Κόστα), ενώ ταυτόχρονα άφησε στον πάγκο τον σκόρερ του Έμιρεϊτς (Φινμπόγκασον) και είχε εκτός αποστολής τον ηγέτη της τελευταίας διετίας (Τσόρι).

Μαζί με όλα αυτά, δεν έχει πάρει ακόμα τίποτα από τη μεταγραφή του Ερνάνι και μέχρι τώρα δεν έχει αγωνιστεί ούτε λεπτό ο Καπίνο, που στον ΠΑΟΚ μάλλον θα είχε πάρει τη θέση του βασικού απ’τον Όλσεν. Σχέδιο, αγωνιστική πρόοδος, λύσεις, σιγουριά, ποιότητα.

Στο σωστό αρχικό σχέδιο, ήρθε να προστεθεί κι η διαχείριση απ’τον Σίλβα. Ο ΠΑΟΚ ανέβηκε με την παρουσία του Μπερμπάτοφ και με δύο παίκτες στην κορυφή άρχισε να βρίσκει τελειώματα στην περιοχή. Ο Καμπιάσο δεν μπήκε στο ματς μόνο για να ενισχύσει το κέντρο, αλλά για να δώσει τη δυνατότητα στον Μιλιβόγεβιτς να παρακολουθεί τις κινήσεις του Βούλγαρου γύρω απ’την περιοχή, την ώρα που Καμπιάσο-Κασάμι είχαν τους Μακ-Κάτσε που έπαιζαν ψηλά.

Ο Ολυμπιακός είχε δεχθεί πίεση, είχε χρειαστεί τον Ρομπέρτο και απ’την ώρα που μπήκε ο Καμπιάσο και γύρισε σε 4-1-4-1 δέχθηκε μόνο τη διπλή ευκαιρία απ’το κόρνερ στο 73’. Στο μόνο που ο Ολυμπιακός δεν παίρνει καλό βαθμό είναι στις αντεπιθέσεις που δεν έβγαλε στο δεύτερο ημίχρονο. Είχε χώρους, αλλά δεν βρήκε φάσεις, αν και έπαιξε ρόλο πως οι αμυντικοί του ΠΑΟΚ έπαιξαν σκληρά και Σεμπά-Ιντέγε κουράστηκαν.

Η σωστή αντίδραση του ΠΑΟΚ

Όσον αφορά τον ΠΑΟΚ, το παράσημο δεν το πήρε μόνο απ’το χειροκρότημα του κόσμου στο τέλος του αγώνα, αλλά κυρίως απ’τον Σίλβα. Ο Πορτογάλος αναγνώρισε πως ο ΠΑΟΚ αντέδρασε σωστά, αλλά το ματς είχε τελειώσει στο 2-0. Δείγμα της εμπιστοσύνης που είχε ο Πορτογάλος στην ομάδα του μετά το προβάδισμα, αλλά και της αναγνώρισης της σωστής προσπάθειάς του Δικεφάλου.

Ο ΠΑΟΚ δικαιούται καλό βαθμό στο κομμάτι με την μπάλα. Μεθοδευμένα, υπομονετικά, έψαξε και βρήκε φάσεις, ανάγκασε τον Ρομπέρτο σε έξι επεμβάσεις. Ο Ισπανός δεν έπιασε τα άπιαστα, αλλά δεν πέρασε και ήσυχο απόγευμα.

Η ομάδα του Τούντορ βρήκε φάσεις με πολλούς τρόπους και διάφορους παίκτες στο τελείωμα. Σέντρα του Κίτσιου για την ωραία κίνηση του Μακ και το σουτ πάνω στον Ρομπέρτο στο 39’, τέλειο σήκωμα με τη μία του Πέλκα για να βγάλει τον Κλάους ανάμεσα στους στόπερ, με τον φορ του ΠΑΟΚ να πλασάρει πάνω απ’το οριζόντιο.

Στο 54’ ο Μπερμπάτοφ έστειλε πάνω στον Ρομπέρτο το υπέροχο εναέριο πλασέ απ’τη σέντρα του Ροντρίγκεζ, ενώ ο ΠΑΟΚ βρήκε φάσεις κι απ’τα στημένα. Την προβολή του Κλάους απ’το φάουλ του Μακ που έβγαλε ο Κασάμι στη γραμμή στο 59’ και τη διπλή επέμβαση του Ρομπέρτο σε Τζιόλη-Βίτορ στο κόρνερ του Κάτσε στο 73’.

Ας μην ξεχνάμε πως ο ΠΑΟΚ είχε απέναντί του μια ομάδα που έπαιζε πίσω απ’την μπάλα και πως σ’αυτό το στιλ παιχνιδιού είχε πάρει πολύ καλό βαθμό κόντρα σε Μπάγερν και Άρσεναλ. Το έργο ήταν εξ ορισμού δύσκολο πόσω μάλλον με ένα 2-0 στην πλάτη, που έδινε το δικαίωμα στον Ολυμπιακό να αμυνθεί ακόμα πιο οργανωμένα και με ψυχολογία ανωτερότητας.

Σ’αυτές τις συνθήκες, ο Δικέφαλος δεν δικαιούται να λέει πως τάχα βομβάρδισε τον Ολυμπιακό, αλλά σίγουρα βρήκε τρόπους, έδειξε κάτι. Δικαιούται να πιστεύει πως άξιζε τη μείωση του σκορ και ίσως μια τέτοια εξέλιξη να έκανε καλό στο ματς. Θα βλέπαμε πόσο ακόμα θα μπορούσε να πιέσει ο ΠΑΟΚ για την ισοφάριση και θα ο Ολυμπιακός θα έπαιρνε ακόμα μεγαλύτερο παράσημο αν τα έβγαζε πέρα και σε τέτοιο σενάριο.

Το 1-2 δεν ήρθε και αφήνει τον ΠΑΟΚ με την πικρή γεύση πως η σωστή προσπάθεια με την μπάλα δεν απέφερε καρπούς και τον Ολυμπιακό με τη δικαιολογημένη αίσθηση πως στην Τούμπα έκανε επίδειξη δύναμης.

Πρόοδος

Το σφύριγμα της λήξης βρήκε τις δύο ομάδες με σαφή αποτύπωση της προόδου που έχουν κάνει όχι μόνο ποδοσφαιρικά, αλλά συνολικά, ως οργανισμοί.

Ο Ολυμπιακός έχει μεγαλώσει ποιοτικά, έχει λύσεις που του επιτρέπουν ροτέισον, μπορεί να αγωνίζεται πχ χωρίς Καμπιάσο-Τσόρι και να μην έχει κανένα πρόβλημα, την ώρα που βλέπει το αγωνιστικό του σχέδιο να βελτιώνεται αγώνα με τον αγώνα και περιμένει να δει τη συνέχεια.

Ο ΠΑΟΚ έχει ακόμα πολύ δρόμο, το ξέρει, αλλά το σημαντικό είναι πως το καταλαβαίνει και ο κόσμος. Το χειροκρότημα της Τούμπας μετά την ήττα, η συνολική συμπεριφορά της κερκίδας δεν είναι δείγμα πως τάχα "ο Δικέφαλος μίκρυνε και αποδέχεται αγόγγυστα μια τέτοια ήττα". Είναι (έστω μικρό) δείγμα ενηλικίωσης. Το μέλλον θα δείξει κατά πόσο ο ΠΑΟΚ μπορεί να απομακρυνθεί κι άλλο απ’την παρατεταμένη εφηβεία των τελευταίων χρόνων.