Και τώρα καρντάσια, τι κάνουμε;

Ο Θέμης Καίσαρης γράφει για τον Άγγελο που απέτυχε, όχι να κατακτήσει το πρωτάθλημα, αλλά να αφήσει τον ΠΑΟΚ καλύτερο απ’ότι τον παρέλαβε. Όμως, η ουσία είναι πως ο ΠΑΟΚ δεν κάνει βήματα μπροστά ως σύλλογος, αλλά εξακολουθεί να έχει τις ίδιες παθογένειες, τις οποίες πρώτα κάλυψε και μετά εξέθεσε ακόμα περισσότερο ο Αναστασιάδης. Και τώρα τι κάνει χωρίς Άγγελο;

Και τώρα καρντάσια, τι κάνουμε;

Ήταν 20 Μαϊου του 2014 όταν συζητούσαμε την πρόσληψη Αναστασιάδη. Πέρασαν σχεδόν 10 μήνες, ο Άγγελος έφυγε και ο Μάιος του 2015 δεν θα τον βρει καλά, κατά την προσφιλή του έκφραση. Η ώρα του απολογισμού δεν γίνεται να αφορά μόνο τον προπονητή, αλλά και τον ίδιο τον σύλλογο. Γιατί αυτό είχαμε κάνει και τότε. Ο τίτλος του κειμένου ήταν “Ο Άγγελος είναι προπονητής, όχι Μεσσίας” και εξέταζε τόσο το προπονητικό κομμάτι, όσο και το τι μπορεί να σημαίνει αυτή η πρόσληψη συνολικά για το σύλλογο. Πάμε να τα δούμε.

Αρχική βελτίωση, αλλά...

Όσον αφορά τον Άγγελο, η σκέψη έλεγε πως ο ΠΑΟΚ παίρνει τον ΠΑΟΚ πολύ χαμηλά. Χωρίς αγωνιστική ταυτότητα, χωρίς αναγνωρίσιμο τρόπο παιχνιδιού, χωρίς σταθερές, χωρίς πάγια “μπορώ”, χωρίς βάσεις. Στο μυαλό μου, ήταν εύκολο γι’αυτόν και τον τρόπο που δουλεύει να φέρει αμέσως μια βελτίωση. Να βάλει μια τάξη, να παρουσιάσει κάτι άξιο συζήτησης, χειροπιαστό.

Το έκανε και αρχίσαμε να το συζητάμε σχετικά νωρίς. Αυτό που δεν έκανε, εκεί που απέτυχε παταγωδώς ήταν στο να κρατήσει το αμάξι στο δρόμο όταν αυτό άρχισε να βγάζει προβλήματα. Ήταν μετά το 3-0 στα Γιάννενα όταν χρησιμοποιήσαμε αυτήν την παρομοίωση . Το αμάξι του ΠΑΟΚ είχε αρχίσει να δείχνει πως δεν μπορεί να συνεχίσει στις ίδιες στροφές. Χωρίς βασικά εξαρτήματα (Τζιόλης), χωρίς ανταλλακτικά που καλύπτουν τις απουσίες (Μακ, Ρατς), χωρίς βάθος που θα επιτρέπει μια κάποια ξεκούραση, θα έπρεπε να υιοθετηθεί μια διαφορετική προσέγγιση, φαινόταν πως είναι αναγκαίο.

...αποτυχημένη διαχείριση

Δεν έγινε ποτέ. Ο ΠΑΟΚ πέρασε όλο αυτό το διάστημα επιμένοντας στα ίδια ενώ δεν έβγαιναν και το χορτάρι φυσικά του απαντούσε τα ίδια. Τέσσερα στην Ξάνθη, τρία στα Γιάννενα, τρία στην Τρίπολη, τρία στο Ηράκλειο, τέσσερα στο Περιστέρι, τέσσερα στη Λεωφόρο. Και τρεις μήνες μετά το 3-0 στα Γιάννενα, ήρθε το ματς με τον Αστέρα στην άδεια Τούμπα για να κατέβει ο ΠΑΟΚ συντηρητικά , να παίξει πίσω, να αμυνθεί καλά για να χτυπήσει στην κόντρα. Τρεις μήνες μετά.

Δεν θα χρεώσω 100% στον Άγγελο τα προβλήματα, όμως χρεώνεται 100% τη διαχείριση(;) αυτών. Καλώς ή κακώς, το ταμείο τώρα που αποχώρησε λέει πως απέτυχε σε κάτι πολύ σημαντικό. Όχι το να κάνει τον ΠΑΟΚ πρωταθλητή, άλλωστε αυτό ήταν κάτι που το αποφάσισε μόνος του, αυτός το έθεσε ως στόχο, απ’το πουθενά. Απέτυχε στο να αφήσει τον ΠΑΟΚ εμφανώς καλύτερο απ’ότι τον ανέλαβε.

Δεν θα έλεγα το ίδιο αν τον άφηνε στα τέλη Δεκεμβρίου, παρά τις ήττες από Ξάνθη και ΠΑΣ. Όμως τώρα, ποιος μπορεί να πει με σιγουριά πως τόσα συνεχόμενα τρακαρίσματα έχουν αφήσει κάτι ευδιάκριτο, κάτι αναγνωρίσιμο; Ξέρω να σας πω πως έπαιζε ο ΠΑΟΚ στην αρχή του πρωταθλήματος, ξέρω τι συνέχισε να κάνει ακόμα κι όταν δεν έβγαινε με τίποτα, αλλά τελικά μένει η εικόνα μιας ομάδας να κυνηγάει τον αντίπαλο επιθετικό και να παίζει βιαστικά στην επίθεση. Κάπου στο δρόμο “έσβησαν” τα περισσότερα.

Τράβηξε την κουρτίνα

Η άλλη σκέψη που συζητούσαμε τον περσινό Μάιο αφορούσε το σύλλογο γενικά. Έλεγε πως ο Άγγελος “θα χρησιμοποιηθεί ως χαλί, για να μπουν από κάτω τα άσχημα, να σκεπαστούν, να ξεχαστούν από κόσμο και Τύπο που πλέον θα ασχολείται με τον Αναστασιάδη, παρότι δεν είναι ο προπονητής το μοναδικό πρόβλημα του ΠΑΟΚ, ούτε το κορυφαίο”.

Δέκα μήνες μετά, θεωρώ πως, παρά την αποτυχία στο αγωνιστικό, ο Άγγελος προσέφερε δύο μεγάλες υπηρεσίες στον ΠΑΟΚ. Η πρώτη ήταν τα λόγια του μετά τη νίκη στο Φάληρο , τότε που παρέδωσε μαθήματα ΠΑΟΚτσήδικου μάνατζμεντ, ένα πρόχειρο, αλλά και τόσο σωστό μανιφέστο με τα “πρέπει” και “δεν πρέπει” του συλλόγου.

Η δεύτερη και σημαντικότερη υπηρεσία του Αναστασιάδη είναι πως μπορεί για μεγάλο διάστημα να λειτούργησε ως κουρτίνα που έκρυβε τα πάντα, αλλά τελικά την τράβηξε και τα έβγαλε όλα στο φως. Η απόφασή του, η τρέλα του να μιλήσει για πρωτάθλημα και να το κυνηγήσει δεν αποκάλυψε μόνο πως ούτε ο ίδιος ούτε οι παίκτες ήταν έτοιμοι για κάτι τέτοιο. Φανέρωσε πως συνολικά ο ΠΑΟΚ απέχει πολύ απ’το να έχει τη συνολική λειτουργία ομάδας που έχει όλα τα “μπορώ” του πρωταθλητισμού.

Στα ίδια

Τρίτη σερί χρονιά διώχνει προπονητή για να φέρει τον Γεωργιάδη, που άλλη μία φορά να το κάνει θα γίνει ο Μιχαλήτσιος του ΠΑΟΚ, που τον προσλαμβάνουν με αναπάντητη. Έχει παίκτες που μπορούν να μιλάνε δημόσια εναντίον του προπονητή και τώρα να είναι έτοιμοι να επιστρέψουν στην ομάδα. Οπαδούς που πάντα θεωρούν πως μπορούν να κάνουν κουμάντο και να στήνουν δικαστήρια, σύλλογο που διοικείται με skype, γήπεδο που δεν γέμιζε ακόμα κι όταν η ομάδα έδινε μάχες και είχε ανάγκη τη στήριξη, αργοπορία στη λήψη αποφάσεων ή/και μεταγραφών, διχασμό, γκρίνια, τεχνικό διευθυντή που μένει μετά από παραιτήσεις.

Ας αφήσουμε έξω το αμιγώς ποδοσφαιρικό κομμάτι. Που είναι η πρόοδος του ΠΑΟΚ ως football club; Στα social media, στο internet, στο YouTube; Ναι, ορατή και μπράβο, το λέω χωρίς καμία ειρωνεία. Πέραν τούτου; Τι διαφορά έχουν τα παραπάνω σχετικά με κουβέντες που θα μπορούσαμε να έχουμε κάνει πέρσι ή πρόπερσι;

Δεν θα τα λύσει ο Άγγελος”

Το περσινό κείμενο, αυτό μετά την πρόσληψη Αναστασιάδη , ανέφερε μια σειρά από προβλήματα και κατέληγε ως εξής:

Δεν θα τα λύσει όλα αυτά ο Άγγελος. Το μόνο που θα κάνει είναι να τα σκεπάσει με την πληθωρική παρουσία του. Δεν είναι λύση το γεγονός πως ο Αναστασιάδης μπορεί να αποτελέσει ασπίδα σε πολλά, ούτε είναι δουλειά του να το κάνει. Λύση είναι όταν βρίσκεις τρόπο να μην δέχεσαι πια βέλη εκ των έσω απ'όσους θεωρούν πως έχουν δικαίωμα στο κουμάντο, λύση είναι όταν ένας σύλλογος λειτουργεί σωστά, ανεξαρτήτως του πως τα πάει ο προπονητής.

Δουλειά του Σαββίδη είναι να βρει λύσεις πραγματικές, όχι μπαλώματα για τις τρύπες. Μέχρι να το κάνει, θα είναι αδιάφορο το πως θα τα πάει ο Αναστασιάδης. Είτε με επιτυχία, είτε με αποτυχία, ο ΠΑΟΚ θα συνεχίσει να έχει τις ίδιες παθογένειες που είχε και πριν αποκτήσει “ισχυρό άνδρα”.

Τότε μερικοί είχαν εισπράξει τις σκέψεις ως πόλεμο προς τον Άγγελο και τα είχαμε συζητήσει στα σχόλια. Εννοείται πως δεν έκανα πόλεμο, αλλά αυτό πέρασε. Αυτό που πραγματικά θα ήθελα να μάθω είναι τις σκέψεις για το τώρα και για το τι πραγματικά άλλαξε/βελτιώθηκε στον ΠΑΟΚ σ’αυτούς τους δέκα μήνες. Ίσως κάτι να μου έχει διαφύγει και να είναι άδικο που δεν το αναφέρω.

Ο φαύλος κύκλος

Τελευταία σκέψη, μια κακοφτιαγμένη (σόρι Αντώνη), αλλά και τόσο διδακτικά και συνάμα στενάχωρη για τον ΠΑΟΚ εικόνα. Δια χειρός Αντώνη Τσακαλέα, ο φαύλος κύκλος του Δικεφάλου.

Και τώρα καρντάσια, τι κάνουμε;

News 24/7

24MEDIA NETWORK