Τουράν-Σβαϊνστάιγκερ: Οι μη αναμενόμενες μεταγραφές της χρονιάς

Η απόκτηση του Τουράν απ’την Μπαρτσελόνα και η μετακίνηση του Μπαστιάν Σβαϊνστάιγκερ απ’την Μπάγερν στη Γιουνάιτεντ είναι δύο μεταγραφές που δεν ήταν και οι πιο αναμενόμενες, για διαφορετικούς λόγους η κάθε μία.

Μεταγραφές απ’την εγχώρια αγορά

Για τον Τουράν δεν ήταν έκπληξη το να φύγει απ’τη Μαδρίτη. Το γαλατικό χωριό της Ατλέτικο δεν θα τον κρατούσε, όπως δεν κράτησε τον Ντε Χέα, τον Αγουέρο, τον Φαλκάο, τον Φιλίπε Λουϊς, τον Κόστα, όπως δεν θα κρατήσει για πάντα τον Κόκε. Ή έκπληξη είναι ο προορισμός, αφού κάποια στιγμή ήταν σχεδόν βέβαια πως ο Τουράν θα πήγαινε στην Αγγλία, με την Τσέλσι να είναι το φαβορί.

Τελικά τον πήρε η Μπαρτσελόνα, πιστή στην πολιτική που ακολούθησε και την προηγούμενη σεζόν. Μπορεί πέρσι το όνομα να ήταν ο Σουάρες, αλλά η Μπάρτσα φρόντισε να καλύψει κάποια σοβαρά κενά που είχε με φτηνές και καλές επιλογές απ’την Ισπανία, στα πρόσωπα του Ράκιτιτς, του Ματιέ, αλλά και του Κλαούντιο Μπράβο. Φέτος οι δύο κινήσεις που έχουν γίνει μέχρι στιγμής είναι ο Τουράν απ’την Ατλέτικο και ο Βιδάλ απ’τη Σεβίλλη.

Στην επίθεση μόνο ως εναλλακτική

Ο Τούρκος στα 28 δεν φτηνός στα 34 εκατομμύρια ευρώ, αλλά δεν είναι και ακριβός με βάση τα ποσά που ξοδεύονται πλέον για ποδοσφαιριστές. Το θέμα είναι τι ακριβώς θα τον κάνει η Μπαρτσελόνα και πως σκοπεύει να τον χρησιμοποιήσει.

Είναι μάλλον αδύνατο να σκεφτεί κανείς πως ο Τουράν θα πάρει τη θέση ενός εκ των Μέσι, Σουάρες και Νεϊμάρ στην επίθεση, τουλάχιστον όχι σε μόνιμη βάση. Σίγουρα, όμως, θα μπορεί να παίξει σε ένα απ’τα δύο άκρα αν λείπει κάποιος απ’τους τρεις, αλλά η Μπαρτσελόνα σίγουρα δεν έδωσε 34 εκατομμύρια ευρώ για να τον έχει ως εναλλακτική στον πάγκο, όπως είχε τον Πέδρο που μάλλον αποχωρεί απ’τη Βαρκελώνη.

"Απεξάρτηση" από Τσάβι-Ινιέστα

Η Μπαρτσελόνα πέρσι απέκτησε τον Ράκιτιτς πριν καν αποχωρήσει ο Τσάβι για να πάψει να εξαρτάται απ’τα κουρασμένα πια πόδια του μαέστρου της και για να προετοιμαστεί για τη ζωή χωρίς αυτόν. Νομίζω πως κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με τον Ινιέστα και τον Τουράν.

Ο Τσάβι πέρσι έπαιξε σε 31 ματς πρωταθλήματος, αλλά μόνο σε 19 ήταν βασικός και μόνο σε εννιά έπαιξε μέχρι το 90’. Ο Ινιέστα απ’την άλλη πέρσι έπαιξε σε 24 ματς πρωταθλήματος, αλλά κι αυτός ήταν βασικός μόνο σε 19 και συμπλήρωσε το ενενηντάλεπτο σε μόλις πέντε αγώνες.

Ο Ινιέστα βέβαια είναι ακόμα 31, δεν ετοιμάζει από τώρα το αντίο. Όμως, ξέρουμε όλοι πως μαζί με τον Τσάβι ταλαιπωρήθηκαν πολύ την τελευταία επταετία. Ο Τσάβι έφθινε σταδιακά, ενώ ο Ινιέστα έχει ακολουθήσει άλλη πορεία, αυτή των μεγάλων σκαμπανεβασμάτων: καταπληκτικός όταν είναι φρέσκος, “βαρύς” για μεγάλο διάστημα όταν χρειάζεται ξεκούραση και δεν την έχει.

Εικάζω πως όπως ο Ράκιτιτς ήρθε για να μην χρειάζεται ο Τσάβι να παίζει συνέχεια ακόμα και στην τελευταία του χρονιά, έτσι και ο Τουράν ήρθε για να μην “καεί” και ο Ινιέστα στα χρόνια που του απομένουν. Ο Μπούσκετς θα εξακολουθήσει να μοιράζεται με τον Μασεράνο τη θέση του “6” και στις δύο θέσεις που απομένουν στο κέντρο η Μπαρτσελόνα πλέον θα έχει να διαλέξει ανάμεσα σε Ράκιτιτς, Ινιέστα και Τουράν.

Στο ρόλο του Ινιέστα

Εκεί φαντάζομαι τον Τουράν. Να μοιράζεται τη θέση με τον Ινιέστα ή ακόμα και να παίζει στο “10” με τον Ισπανό να παίζει πίσω του στο “8”. Ο Ινιέστα πάντα έπαιζε στο “10” της τριάδας, μπροστά απ’τον Τσάβι που πάντα είχε το “8”, αλλά νομίζω πως ο Ενρίκε θα θέλει πλέον να του δώσει και παιχνίδια στον ρόλο πιο χαμηλά και να συνεχίζει να τον χρησιμοποιεί με “σύνεση”, για να τον έχει φρέσκο.

Άλλωστε, ο Ινιέστα μπορεί να εξακολουθεί να είναι εκπληκτικός, αλλά πλέον δεν είναι ο κατ’εξοχήν δημιουργός ευκαιριών της Μπαρτσελόνα. Στη χρονιά που ολοκληρώθηκε ο Ινιέστα ήταν 9ος στη σχετική λίστα, αφού Μέσι, Νεϊμάρ, Σουάρες, Άλβες, Τσάβι, Ράκιτιτς, Άλμπα και Πέδρο δημιούργησαν περισσότερες ευκαιρίες απ’αυτόν. Ο Τούρκος τις τελευταίες τρεις σεζόν στην Ατλέτικο δημιουργεί περισσότερες ευκαιρίες απ’τον Ινιέστα.

Πασπαρτού

Ο Τουράν μπορεί στην Ατλέτικο να έπαιζε τύποις στο άκρο, αλλά στην ουσία ήταν το δεκάρι που κινούνταν κεντρικά κι έφτιαχνε πράγματα για τους υπόλοιπους. Δεν έχει πολλά γκολ (μόλις δύο πέρσι) ή ασίστ (τέσσερις δίνει κάθε χρονιά απ’το 2013 και μετά), δεν ντριμπλάρει συχνά, αλλά δουλεύει πολύ στο γήπεδο και ταυτόχρονα έχει πάνω από 84% ευστοχία στις πάσες, παρότι κινείται σε μικρούς χώρους.

Θα μπορούσε κάποιος να πει πως αφού η Μπαρτσελόνα τα ήθελε όλα αυτά, θα μπορούσε να αγοράσει τον Κόκε, έναν πιο καθαρό μέσο, ένα κλασικό οχτάρι, που είναι και Ισπανός. Εκεί κολλάει και η αίσθησή μου πως ο Ενρίκε φαντάζεται τον Ινιέστα να μην παίζει αποκλειστικά στο “10”, αλλά να μοιράζεται πλέον αυτή τη θέση με τον Ράκιτιτς, γι’αυτό και πήρε τον Τουράν, που μπορεί να παίξει πιο μπροστά και ταυτόχρονα, να αποτελεί και μια εναλλακτική για τις θέσεις στα άκρα της επίθεσης.

Γιατί η Μπάγερν πούλησε τον Σβαϊνστάιγκερ

Για τον Σβαϊνστάιγκερ η έκπληξη δεν ήταν ο προορισμός του Μάντσεστερ, αλλά η ίδια η αποχώρηση. Είχες την αίσθηση πως μαζί με τον Λαμ θα μείνουν στη Βαυαρία είτε μέχρι το τέλος της καριέρας τους, είτε μέχρι να αποφασίσουν να κολλήσουν τα τελευταία καλά ένσημα στον “παράδεισο” των βετεράνων, το MLS.

Ο Ράφαελ Χόνινγκσταϊν εξήγησε αναλυτικά σε σχετικό άρθρο στο ESPN πως φτάσαμε σ’αυτό το διαζύγιο. Η Μπάγερν πίστευε πως ο Σβαϊνστάιγκερ θα εξαντλήσει το συμβόλαιό του και μετά θα πάει κι αυτός στο MLS. Όταν ο Σβαϊνι άρχισε να συζητάει για ανανέωση μέχρι το 2018, η Μπάγερν ήταν διστακτική στο να δώσει ένα ακόμα υψηλό συμβόλαιο σε παίκτη 31 ετών, που τα τελευταία τρία χρόνια ταλαιπωρείται από τραυματισμούς στον αστράγαλο. Με τον κλασικό πραγματισμό τους, οι Βαυαροί δεν είχαν πρόβλημα να τον δώσουν μ’ένα σχετικά μικρό ποσό στη Γιουνάιτεντ, με τον Χόνινγκσταϊν να γράφει πως το κόστος δεν είναι 20 εκατομμύρια ευρώ, αλλά 15.

Κλάση, αλλά με τραυματισμούς

Έτσι, ο Σβαϊνστάιγκερ θα δουλέψει ξανά με τον Φαν Χαάλ, τον άνθρωπο που καθόρισε την καριέρα του, όταν το 2009-10 τον πήρε απ’τις θέσεις δεξιά και κεντρικά στην επίθεση και τον έφερε χαμηλά στο κέντρο, ως deep-lying playmaker. Το που και πως θα χρησιμοποιήσει ο Ολλανδός τον Σβάινι μένει να το δούμε, αφού ως γνωστόν ο Φαν Χαάλ λατρεύει να εναλλάσσει διατάξεις, αλλά και τους ρόλους των παικτών σ’αυτές.

Στο πρόσωπο του Σβαϊνστάιγκερ θα έχει έναν ακόμα παίκτη με την ευχέρεια να υπηρετήσει πολλούς ρόλους στο χορτάρι, ως “6” ή “8”, αλλά και ως “10” αν υπάρχει ανάγκη. Στο Νησί βέβαια κάποιοι συζητάνε τη λογική του να πάρεις επιτέλους έναν παίκτη στη θέση του Κάρικ κι αυτός να είναι στα 31 με προβλήματα τραυματισμών. Στις τελευταίες τέσσερις σεζόν ο Σβαϊνστάιγκερ έχει ξεκινήσει σε 82 απ’τα 152 παιχνίδια της Μπάγερν στην Bundesliga, δηλαδή μόλις στο 54% των αγώνων πρωταθλήματος.

Δεν ήρθε μόνος του

Όμως, υπάρχει και ο παράγοντας Σναϊντερλέν. Η Γιουνάιτεντ δεν πήρε μόνο τον Σβαϊνστάιγκερ, αλλά και τον 25χρονο Γάλλο μέσο απ’τη Σαουθάμπτον. Δεν προσέθεσε μόνο την εμπειρία και την κλάση του Σβαϊνστάιγκερ, αλλά και τα τρεξίματα και τα νιάτα του Σναϊντερλέν.

Κανείς παίκτης τις τελευταίες τρεις σεζόν στην Premier League δεν έχει περισσότερα κλεψίματα και κερδισμένα τάκλινγκ απ’τον Σναϊντερλέν, που παράλληλα μ’αυτές τις επιδόσεις έχει και υψηλά ποσοστά ευστοχίες στις πάσες. Είναι σαφές πως με την προσθήκη του ο Φαν Χαάλ δείχνει πως δεν έψαχνε απλώς έναν κλασάτο μέσο και τον βρήκε στο πρόσωπο του Σβαϊνστάιγκερ, αλλά ήθελε να αποκτήσει μια καινούργια μεσαία γραμμή και το κάνει με την ταυτόχρονη απόκτηση του Σναϊντερλέν.

Όπως τη θέλει ο Ολλανδός

Έτσι, σε σύγκριση με τη χρονιά 2012-13, η Γιουνάιτεντ “ξεφορτώθηκε” την τριάδα Φλέτσερ, Άντερσον, Κλέβερλι για να την αντικαταστήσει με την τριάδα Ερέρα, Σβαϊνστάιγκερ, Σναϊντερλέν. Τρομερή αναβάθμιση, αν σκεφτεί κανείς πως η Γιουνάιτεντ θα έχει πάντα και τους Μπλιντ-Κάρικ για το ρόλο του κόφτη, αλλά και τον Φελαϊνι για τις θέσεις πιο μπροστά. Ταυτόχρονα ο Ντεπάι έχει έλθει για το κενό που άφησε ο Νάνι από τότε που σταμάτησε να είναι παίκτης πρώτης γραμμής και ο Νταρμιάν για να λύσει το πρόβλημα στο δεξί άκρο της άμυνας.

Κομμάτι-κομμάτι ο Φαν Χαάλ χτίζει τη Γιουνάιτεντ όπως τη θέλει. Προφανώς γνωρίζει πως πέρσι έβγαλε απ’τη μύγα ξύγκι με πάμπολλες αλχημείες και μπορεί η Γιουνάιτεντ να πέτυχε τον στόχο της τέταρτης θέσης, αλλά στην ουσία δεν ήταν ποτέ μια πραγματικά καλή ομάδα, όπως άλλωστε δεν ήταν καμία στην περσινή Premier League.

Μένουν δύο κομμάτια στο παζλ, ο αντικαταστάτης δηλαδή του Φαν Πέρσι, με τη Γιουνάιτεντ να θέλει τον Λεβαντόφσκι και τον Λακαζέτ, αλλά και ένας στόπερ.

Διαβάστε ακόμη:

Επίσημα στη Γιουνάιτεντ ο Σβαϊνστάιγκερ

Τρομερές οι πωλήσεις της φανέλας του Αρντά

Αντιδράσεις για τη μεταγραφή του Τουράν

Ανακοίνωσε Τουράν η Μπαρτσελόνα