Τα ερωτηματικά του ομίλου

Ναι, κανείς δεν αποκλείεται απ’την κλήρωση, εκτός βέβαια αν κληρωθείς στον ίδιο όμιλο με Μπάγερν και Μάντσεστερ Σίτι. Και κανείς δεν έχει περάσει απ’την κλήρωση, εκτός κι αν είσαι η Τσέλσι και για 2η συνεχόμενη χρονιά έχεις τον πιο εύκολο όμιλο απ’τους οκτώ. Ο Ολυμπιακός δεν βρίσκεται σε καμία απ’τις δύο άκρες.

Με το δίδυμο της Ατλέτικο και της Γιουβέντους, ο Ολυμπιακός βρίσκεται στην ουσία στην ίδια θέση που βρισκόταν και πριν μάθει τους αντιπάλους του. Έρχεται απ’το 3ο γκρουπ δυναμικότητας, άρα θα είναι λογικό να πάρει τουλάχιστον την 3η θέση που οδηγεί στο Europa και το δίδυμο των ισχυρών του δίνει τη δυνατότητα να ονειρεύεται υπέρβαση.

Πιθανότητες

Με ποιες πιθανότητες; Well, ανεξαρτήτως της δυναμικότητας των αντιπάλων, το παρελθόν μας δίνει κάποιες απαντήσεις. Αυτά είναι τα ποσοστά πρόκρισης των ομάδων τα τελευταία 15 χρόνια στο Champions League.

Η ομάδα απ’το 1ο γκρουπ περνάει στο 82% των περιπτώσεων, αυτή απ’το 2ο είναι πιο επιρρεπής στον αποκλεισμό, αφού έχει ποσοστό επιτυχίας 63%, και η 3η ομάδα τα καταφέρνει σχεδόν μία φορά κάθε τρεις προσπάθειες, με 32%. Αυτό είναι και το ποσοστό του Ολυμπιακού τις τρεις τελευταίες σεζόν. Δύο φορές 3η θέση και συνέχεια στο Europa League, μέχρι που στην τρίτη προσπάθεια ήρθε πέρσι η υπέρβαση και ο Ολυμπιακός πέταξε έξω την Μπενφίκα.

Τα νούμερα λένε αρκετά για το βαθμό δυσκολίας του Ολυμπιακού, απέναντι σε δύο ομάδες που έρχονται απ’τα “πάνω γκρουπ”. Πόσω μάλλον όταν μιλάμε για τις πρωταθλήτριες Ισπανίας και Ιταλίας. Αλλά, όπως είπαμε και στην αρχή, θα μπορούσαν να είναι και οι πρωταθλήτριες Αγγλίας και Γερμανίας.

Με Μπάγερν και Σίτι το μόνο που θα μπορούσαμε να συζητήσουμε θα ήταν τις ελπίδες του Ολυμπιακού για μια σπάνια βραδιά, για μια μεγάλη εμφάνιση και αποτέλεσμα απέναντι σε δύο μεγαθήρια. Η κουβέντα για τις πιθανότητες να αποκλείσουν οι ερυθρόλευκοι μία εκ των δύο σε βάθος έξι αγώνων δεν θα είχε και μεγάλο νόημα.

Πορεία

Ο Ολυμπιακός έχει απέναντί του δύο ομάδες που μπορείς να πεις πως ακολουθούν αντίστροφη πορεία. Πριν το 2010, το μέγεθος της Γιουβέντους ήταν πολύ μεγαλύτερο απ’αυτό της Ατλέτικο. Οι Ισπανοί δεν είχαν ούτε τα πρωταθλήματα της Γιουβέντους, ούτε τα δύο Πρωταθλητριών, τα τρία UEFA και το ένα Κυπελλούχων. Ναι, η Ατλέτικο ούτε τώρα έχει τα 30 πρωταθλήματα της Γιούβε, ενώ δεν κατάφερε πέρσι να σηκώσει και την κούπα με τα μεγάλα αυτιά.

Όμως, η Ατλέτικο έχει παίξει τρεις ευρωπαϊκούς τα τελευταία πέντε χρόνια και έχει σηκώσει δύο Europa League και ισάριθμα ευρωπαϊκά Super Cup. Η περσινή της χρονιά δεν της έφερε μόνο ένα πρωτάθλημα Ισπανίας και έναν τελικό Champions League, αλλά την έκανε δικαιολογημένα το επίκεντρο της ποδοσφαιρικής συζήτησης του πλανήτη, χάρις στους αποκλεισμούς της Μπαρτσελόνα και της Τσέλσι, εξαιτίας το γαλατικού χωριού του Σιμεόνε.

Στο ίδιο διάστημα, η Γιουβέντους έχει επανέλθει στη φυσική της θέση, στην κορυφή του Καμπιονάτο, με τρεις συνεχόμενες κατακτήσεις, μια εξ αυτών χωρίς ήττα. Στην Ευρώπη όμως; Σε τρεις συμμετοχές σε όμιλο του Champions League πήρε δύο φορές την 3η θέση και στη μοναδική φορά που προκρίθηκε, αποκλείστηκε στους 8, ενώ πέρσι έκανε μόνο μία νίκη στους έξι αγώνες του ομίλου. Στο Europa, το 2010 αποκλείστηκε στους 16 απ’τη Φούλαμ του Ρόι Χόντσον, το 2011 αποκλείστηκε με έξι ισοπαλίες(!) στον όμιλο και μόνο πέρσι έφτασε μακριά, όταν αποκλείστηκε στον ημιτελικό απ’την Μπενφίκα.

Αλλαγές

Η φανέλα των Ισπανών βάρυνε, την ώρα που αυτή των Ιταλών προσπαθεί να επανακτήσει το βάρος του παρελθόντος. Αμφότερες βρίσκονται σε σχετικά μεταβατικό καλοκαίρι. Η Γιουβέντους αποχαιρέτησε τον Κόντε, ίσως μαζί του πει και αντίο στο 3-5-2 των τελευταίων χρόνων, και προσπαθεί να βρει ηρεμία σ’ένα καλοκαίρι γεμάτο ένταση: ο Κόντε αποχώρησε επειδή κατάλαβε πως όχι μόνο δεν γίνεται να έρθει η ενίσχυση που επιθυμούσε, αλλά η διοίκηση μάλλον θα πουλούσε έναν εκ των Βιδάλ-Πογκμπά. Η φυγή του έκανε τη διοίκηση να υποσχεθεί πως κανείς τους δεν θα πουληθεί, αλλά κανείς δεν μπορεί να ορκιστεί πως και οι δύο θα είναι στο ρόστερ του Αλέγκρι όταν ξημερώσει η Τρίτη.

Στη Μαδρίτη δεν υπάρχει αλλαγή προπονητή, αλλά ο Σιμεόνε είδε παίκτες να αποχωρούν για πολλά λεφτά για ένα ακόμα καλοκαίρι και κάθε χρονιά που ακολουθεί υπερβατική σεζόν είναι δύσκολη. Τουλάχιστον αυτή τη φορά υπήρχαν παραπάνω χρήματα απ’την περσινή πορεία. Ο Μάντζουκιτς ήρθε στη θέση του Κόστα και ήδη χάρισε το Ισπανικό Σούπερ Καπ, ο Σικέιρα ήρθε για τη θέση του Φιλίπε Λουίς, ο Ομπλάκ για να κάτσει στο τέρμα στη θέση του Κουρτουά, αλλά αποκτήθηκε και ο Γκριζμάν με τον Αργεντινό Κορέα.

Ερωτηματικά

Μιλήσαμε πολύ για τους αντιπάλους (όχι βέβαια την άγνωστη Μάλμε), παραβαίνοντας τον κανόνα που λέει πως σημασία έχει το πως είσαι εσύ, η ομάδα που καλείται να κάνει την υπέρβαση. Κι αυτό γιατί τελικά Ατλέτικο και Γιούβε ίσως και να έχουν πολύ περισσότερες σταθερές απ’τον Ολυμπιακό αυτή τη στιγμή.

Η λογική του selling club έχει οδηγήσει σ’ένα ακόμα καλοκαίρι πολλών κινήσεων. Αποδεσμεύσεις, δανεισμοί, αγορές, πωλήσεις και σίγουρα θα υπάρξει συνέχεια μέχρι το βράδυ της Δευτέρας. Όποια κι αν είναι αυτή μέχρι να τελειώσουν οι μεταγραφές, το σίγουρο είναι πως ο Μίτσελ καλείται για δεύτερη συνεχόμενη σεζόν να φτιάξει μια ταιριαστή εικόνα βάζοντας τα νέα κομμάτια στη θέση αυτών που έφυγαν απ’το περσινό παζλ.

Πέρσι αποδείχθηκε πολύ ικανός σ’αυτό, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως η αποστολή είναι εύκολη. Στα μάτια μου αυτή τη στιγμή ο Ολυμπιακός είναι μεγαλύτερο ερωτηματικό, ακόμα κι απ’την Ατλέτικο που έχασε παίκτες και τη Γιουβέντους που έχει νέο προπονητή και μπορεί να πουλήσει κομβικούς ποδοσφαιριστές μέχρι τη Δευτέρα.

Δρόμο

Υπάρχουν λύσεις πολλές, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως υπάρχουν λύσεις για όλα και κυρίως απαντήσεις για το πως θα μπει ο Ολυμπιακός στη μάχη των ομίλων. Εικάζω πως ούτε και ο ίδιος ο Μίτσελ έχει απαντήσεις για όλα, για δύο λόγους. Πρώτον, ακόμα δεν ξέρει 100% ποιους θα έχει διαθέσιμους απ’την Τρίτη και μετά, αφού το μέτωπο αποχωρήσεων/προσθηκών είναι ακόμα ανοιχτό. Δεύτερον, ο Ισπανός έδειξε πέρσι πως προτιμά να έχει ενεργό ένα μεγάλο γκρουπ ποδοσφαιριστών, με ευκαιρίες σε όλους, που δημιουργεί ανταγωνισμό και δεν έχει “βασική και σταθερή ενδεκάδα”.

Άρα, ίσως η μόνη πραγματική σιγουριά είναι πως έχουμε ακόμα δρόμο. Και πως μάλλον, για μια ακόμη χρονιά, θα δούμε τον Ολυμπιακό να μπαίνει στη μάχη του ομίλου και μέχρι τότε δεν θα έχουμε πολλές σταθερές. Θα είναι μάλλον περισσότερα αυτά που θα περιμένουμε να μάθουμε, παρά αυτά που θα ξέρουμε. Έχει κι αυτό τη γοητεία του.

Διαβάστε ακόμη:

Σχόλιο Σταύρος Γεωργακόπουλος: Η κλήρωση άνοιξε την... όρεξη για μεγάλο ψάρι!

Τα πρωτοσέλιδα για τις κληρώσεις του Ολυμπιακού

Το πρόγραμμα του Ολυμπιακού σε Ελλάδα και Ευρώπη