Δεν υπάρχουν σημαίες στις μέρες μας...

Η ιστορία του ραγίσματος του γυαλιού της ΑΕΚ με τον Στέλιο Μανωλά προϋπήρχε της πολύ βαριάς 7άρας που δέχτηκε η Κ20 στον Ρέντη από την αντίστοιχη ομάδα του Ολυμπιακού. Για την ακρίβεια το πράγμα ξεχείλωσε με τη γνωστοποίηση των διαλόγων με τον Βρέντζο για τη μεταγραφή του Κώστα Μανωλά στον Ολυμπιακό.

Ο ηλεκτρισμός που διαπέρασε την ΑΕΚ τότε είχε πανελλήνια εμβέλεια και ήταν κάτι που για την κοινωνία της «Ένωσης» ήταν ιδιαίτερα βαρύ. Όχι ότι δεν μπορούσε να φανταστεί κανείς πάνω-κάτω τι είχε παιχτεί, είναι όμως άλλο να ακούς τον ίδιο τον Στέλιο που μετράει δεκαετίες στην ομάδα, να μιλάει με το «νο2» των απέναντι και να συζητούν για την ομαλότητα της μεταγραφής, από την οποία η ΑΕΚ ήταν η μοναδική χαμένη.

Σε διοικητικό επίπεδο μπορεί να μην έπαιξε σημαντικό ρόλο τίποτα από τα παραπάνω. Ούτε, δηλαδή, η 7άρα στον Ρέντη, ούτε ο ρόλος του Μανωλά στη μετακίνηση του ανιψιού του στον Ολυμπιακό. Ο Μελισσανίδης δεν είχε κάποια πρόθεση να «λήξει» μονομερώς τη συνεργασία με τον Μανωλά και για αυτό η κουβέντα ποτέ δεν πήγε εκεί.

Σκέφτηκε την παραίτηση και το μετάνιωσε

Ο ίδιος ο Στέλιος έκανε κάποιες σκέψης παραίτησης μετά τη συντριβή στον Ρέντη (υπενθυμίζεται ότι η ΑΕΚ δέχτηκε 7 γκολ στο πρώτο ημίχρονο!) ωστόσο με την παρέμβαση των συνεργατών του αποφάσισε να το ξανασκεφτεί. Ήταν πάντως ράκος τις τελευταίες μέρες στα Σπάτα και η ψυχολογική του κατάσταση δεν βελτιώθηκε ούτε με το πέρας των ημερών, κάτι που -στους πολύ κοντινούς του- έδειχνε πού πάει το πράγμα.

Η ΔΥΣΑΡΕΣΚΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Στις τάξεις του κόσμου η δυσαρέσκεια έγινε πολύ μεγάλη, σε σημείο που αρκετοί απορούσαν πώς είναι δυνατόν να παραμένει ο Μανωλάς στο σύλλογο μετά από όσα έχουν συμβεί. Τα οποία, βέβαια, δεν είναι και λίγα. Ενδεχομένως αν ήταν άλλος στη θέση του Μανωλά να είχε χαιρετίσει και με το 1/3. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα παλιών ποδοσφαιριστών της ομάδας που «στοχοποιήθηκαν» με λιγότερα… αμφιλεγόμενα πεπραγμένα, και χωρίς μάλιστα να απολαύσουν τη στήριξη του συνδέσμου παλαιμάχων. Ο οποίος σύνδεσμος παλαιμάχων, στην περίπτωση του Στέλιου, ήταν ιδιαίτερα εκδηλωτικός με δύο ανακοινώσεις στήριξης, ακόμα κι όταν αποδείχτηκε η εμπλοκή του στη μεταγραφή του ανιψιού του (που ο ίδιος ο Στέλιος, όλο το προηγούμενο διάστημα, διέψευδε σε κάθε ευκαιρία).

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΜΕΛΙΣΣΑΝΙΔΗ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ

Όλα τα μηνύματα που έλαβαν ΑΕΚ και Μανωλάς το τελευταίο διάστημα, ήταν αρκετά για να οδηγήσουν στο συμπέρασμα ότι δεν πήγαινε άλλο. Το κλίμα παραέγινε βαρύ, η δυσαρέσκεια του κόσμου εκδηλωνόταν με βαριά λόγια και έτσι, στη συνάντηση με τον Μελισσανίδη, ο Μανωλάς υπέβαλε την παραίτησή του. Έγινε δεκτή, η ΑΕΚ τον ευχαρίστησε αλλά η δυσαρέσκεια στις τάξεις του κόσμου είναι αρκετά εμφανής. Άσχημο για την εικόνα της ΑΕΚ συνολικά να αποκαθηλώνονται τέτοιου είδους μορφές της ιστορίας της, όμως από την άλλη, δεν έμεινε και κάτι που να μην έχει συμβεί στις σχέσεις με τον Μανωλά. Πραγματικό ροντέο με εναλλαγές συναισθημάτων που καταλήγει σε παγωμάρα και απόσταση.

Άσχημο όλο αυτό που έγινε και κυρίως για τον τρόπο που έγινε. Άσχημο για το όνειρο του Μελισσανίδη που ακόμα κι αν αντάλλαξαν πιο βαριές κουβέντες από αυτές που γράφονται στα σχόλια κάτω από την είδηση της παραίτησης Μανωλά, έτρεξε να τον φέρει στην ΑΕΚ στο τρίτο του πέρασμα, την εποχή που ο Στέλιος -επίσης- ήταν persona non grata. Στο πλαίσιο της γενικής συσπείρωσης και της ενότητας στα δύσκολα χρόνια των μικρών κατηγοριών.

Πάνω, από όλα όμως, όλο αυτό είναι άσχημο για την ΑΕΚ. Δεν έχει μείνει μορφή στη σύγχρονη ιστορία της που να έχει μείνει ατσαλάκωτη στο πέρασμα των χρόνων. Πολύ κακή συγκυρία όταν η συγκεκριμένη μορφή είναι ο μοναδικός ποδοσφαιριστής που έβγαλε το κλαμπ, φόρεσε μόνο τη φανέλα της ΑΕΚ και έκανε μια μεγάλη καριέρα. Ακόμα χειρότερο γίνεται αν σκεφτεί κανείς πως όλα αυτά συμβαίνουν λίγους μήνες μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου. Τότε που ο Μανωλάς, ως προπονητής της ομάδας, γονάτισε στο χόρτο και δεν μπορούσε να πιστέψει ούτε ο ίδιος τι είχε συμβεί. Μεγάλης σημασίας τίτλο για τον Στέλιο -εκείνη τη στιγμή- και σε επίπεδο υστεροφημίας.

Μόνο στην ΑΕΚ θα μπορούσε να «σκορπίσει» σε μερικούς μόλις μήνες μια τέτοια ιστορία. Όμως το ατυχές είναι πως τη μοίρα μας, από ένα σημείο και μετά την προκαλούμε μόνοι μας. Στην περίπτωση του Στέλιου, αυτό που αποδείχτηκε είναι πως στον ίδιο δεν αρκούσε το «καθάρισμα του ονόματός του» στον ζωτικό του χώρο. Ήθελε και κάτι παραπάνω. Καμιά φορά το «κάτι παραπάνω» δεν συνάδει με την καθολική αποδοχή. Κάτι χάνεις, κάτι κερδίζεις.

Για το τι κέρδισε ο Στέλιος σε συνολικό επίπεδο, μπορεί κανείς να συζητά ή να γράφει για ώρες, μέρες. Αυτό που έχασε (όπως και άλλες μεγάλες προσωπικότητες του συλλόγου που μπλέχτηκαν από άλλο πόστο) είναι το προνόμιο να τον θυμάται η ΑΕΚτζήδικη πλειοψηφία με μαύρα μαλλιά, σκισμένα φρύδια και τη φανέλα με το «4».

Η ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ ΚΑΙ Ο...ΖΗΚΟΣ

Σε ουσιαστικό επίπεδο στη συγκεκριμένη ιστορία, η αποχώρηση του Στέλιου Μανωλά δεν σηματοδοτεί κάποια μεγάλη αλλαγή. Μπορεί η αποτελεσματικότητα της δουλειάς του να μην ήταν σε υψηλά επίπεδα, δεν ήταν όμως σε καμία περίπτωση, ούτε το 10% των συνολικών προβλημάτων στα τμήματα υποδομής. Τα προβλήματα παραμένουν κανονικά στον τρόπο λειτουργίας και στη στελέχωση και η ΑΕΚ θα έχει όλο το χρόνο να διορθώσει την κατάσταση στο μέλλον. Αν, βέβαια, πρώτα εντοπίσει τα προβλήματα. Στο κάτω-κάτω το κενό του προπονητή της Κ20, ως ρόλος, δεν είναι δύσκολο να αναπληρωθεί.

Η αποχώρηση του Ζήκου και η εγκατάλειψη του πιο σοβαρού πλάνου που είχε δημιουργηθεί ποτέ για τα τμήματα υποδομής, λίγες μέρες αφότου πήρε τα… κλειδιά από τον Δημήτρη Μελισσανίδη, θα έπρεπε να είχε ενοχλήσει πολύ περισσότερο.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Παραιτήθηκε ο Μανωλάς