Φταίει ο Χατζηπετρής

Ο Κάτσαρ -εκτός συγκλονιστικού απροόπτου- χάθηκε ήδη, και πλέον η ΑΕΚ βρίσκεται σε αναζήτηση παικτών σε αρκετές θέσεις, ο χρόνος είναι εναντίον της, η κατάσταση δεν εξελίσσεται καλά και κάποιος πρέπει να φταίει.

Φταίει ο Χατζηπετρής

Μετά -και- το διαφαινόμενο ναυάγιο της απόκτησης του Γκόικο Κάτσαρ, η ΑΕΚ χρειάζεται ακόμα περισσότερο να τρέξει, αφού μέσα σε όλα τα υπόλοιπα -που φαίνεται να ήταν ούτως ή άλλως αρκετά για την καμπούρα της- ψάχνει και κεντρικό χαφ.

Χωρίς αμφιβολία το «στράβωμα» της περίπτωσης του Σέρβου διεθνούς πρώην παίκτη του Αμβούργου είναι μια κακή εξέλιξη για την «Ένωση», όχι όμως και μη αναμενόμενη αφού ολόκληρη η ποδοσφαιρική πιάτσα είναι σε θέση να αντιληφθεί ότι οι «κιτρινόμαυροι» σκαλίζουν και τρενάρουν, με συνέπεια να δημιουργείται ο κίνδυνος να έχουν αρκετές υποθέσεις αρνητική έκβαση.

Πλέον η ΑΕΚ κοιτάει παντού και για τα πάντα, ψάχνει φορ, ψάχνει εξτρέμ, ψάχνει αριστεροπόδαρο στόπερ (όπως θα έπρεπε να είχε κάνει από την αρχή) και περιμένει στην Αθήνα τον Ουρουγουανό αριστερό μπακ Χουάν Ντίας ο οποίος όπως όλα δείχνουν θα πάρει το ρόλο του αντί-Σοϊλέδη και όχι ενός παίκτη που -σύμφωνα με το βιογραφικό του και τη μεγάλη πτώση- θα μπορεί να κοντράρει τον Ντίντακ για θέση στο αρχικό σχήμα.

Σε κάθε περίπτωση, το μεταγραφικό αναμένεται να προχωρήσει μετά τη συνάντηση του Κετσπάγια με τον Μπάγεβιτς στην Πολωνία, οπότε χρειάζεται λίγο ακόμα υπομονή προκειμένου να διαπιστωθεί πώς και αν θα μπορέσει να ρεφάρει την κατάσταση η ΑΕΚ, παρά τον χρόνο που έχει ούτως ή άλλως χαθεί. Προς το παρόν, η τάση είναι στην επιστροφή σε κάποιες περιπτώσεις παικτών που υπήρχαν στην αρχική ατζέντα, κάτι που είχε συμβεί και πέρσι και δεν μπορεί να θεωρηθεί κακό, αν τελικά η ΑΕΚ καταφέρει να προχωρήσει -επιτέλους- σε deal.

Αναμονή και για τους κομμένους με συμβόλαια

Στο μεταξύ αγωνία υπάρχει και για τους ποδοσφαιριστές που δεν υπολογίζονται από τον προπονητή, όμως έχουν συμβόλαιο με την ομάδα.

Ο Μπουονανότε λέει στο περιβάλλον του ότι έχει τη διάθεση να διεκδικήσει λεφτά για να φύγει αλλιώς δεν φαίνεται να έχει θέμα να κάτσει πάνω στο συμβόλαιό του, ενώ παγωμένο είναι και το θέμα Κορδέρο, που κόπηκε από τον Κετσπάγια, όμως και αυτός δεν φαίνεται διατεθειμένος να κάνει πίσω.

Αν η κατάσταση με τους δύο ποδοσφαιριστές πάει προς τα εκεί, τότε θα υπάρχει θέμα για την ΑΕΚ και ένας Θεός ξέρει πώς θα ξεμπλέξει και από αυτή την ιστορία, δεδομένης της επιλογής της να μην πληρώνει αποζημιώσεις. Ας κρατήσουμε μια πισινή για να δούμε πού θα πάει όλο αυτό γιατί μια ανησυχία υπάρχει.

Έσοδα-έξοδα και με βάρκα την ελπίδα

Επειδή η κουβέντα πάει μοιραία στο οικονομικό, το οποίο είναι -σημαντικό- μέρος του προβλήματος, η αλήθεια είναι ότι κανένας δεν μπορεί να πει σε κανέναν πόσα λεφτά να βάλει στην ομάδα. Από τη στιγμή που η ΑΕΚ μπήκε σε μια λογική μαζεμένου μπάτζετ χωρίς χρηματοδότη, η κατάσταση είναι μοιραία αυτή και ότι κι αν πούμε, ότι κι αν γράψουμε, όσο κι αν γκρινιάξει κάποιος, δεν πρόκειται να αλλάξει.

Υπομονή, μια εύκολη κουβέντα για όσους δεν έφαγαν στη μάπα την ΑΕΚ της τελευταίας 6ετίας

Από την άλλη, όμως, είναι και ανέφικτο (και πλέον μοιάζει μόνο με… ευχή) να ζητήσει κανείς από τον κόσμο που τρώει κάγκελα αυτή τη στιγμή να κάνει υπομονή. Κατ’ αρχήν πρέπει να θυμόμαστε για ποιο κόσμο μιλάμε και για την ιδιαιτερότητα της περίστασης. Μιλάμε για έναν κόσμο που γέρασε κάνοντας υπομονή. Είδε την ΑΕΚ να παίζει με τον Μανδραϊκό και με την Τριγλία, περιμένει να δει -τουλάχιστον επίσημα- πρωτάθλημα από το 1994 και γήπεδο από το 2003.

Ας δούμε την αλήθεια

Τι πρέπει να γίνει θα πει κάποιος, αφού αυτός ο κόσμος και αυτή η διοίκηση υπάρχουν. Τα πράγματα είναι απλά: Τουλάχιστον να υπάρχει ειλικρίνεια ανάμεσά τους και να γίνει το καλύτερο για την ομάδα, ή στο φινάλε το λιγότερο κακό.

Γιατί μέχρι σήμερα η φάση ήταν και είναι χαμένη στη μετάφραση με την ΑΕΚ να εξετάζει περιπτώσεις παικτών που δεν μπορούσε καν να καλύψει οικονομικά ούτε για μερικούς μήνες και στο τέλος να τρώει πόρτα από παίκτες Β’ Γαλλίας. Και με ένα τουπέ «θα έπρεπε να παρακαλάνε να έρθουν».

ΑΛΛΑΞΕ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Λάθος. Παρακαλούσαν κάποτε να έρθουν. Τότε που το ποδόσφαιρο ήταν διαφορετικό και εντός των ελληνικών συνόρων η ΑΕΚ ήταν η βασική κολόνα του. Με τους ίδιους πρωταγωνιστές αλλά με πολύ διαφορετικές συνθήκες.

Πλέον η κατάσταση έχει αλλάξει και αυτός είναι ο λόγος που η μπογιά της ΑΕΚ περνάει σε περιπτώσεις Ελλήνων παικτών που είτε είναι ΑΕΚτζήδες, είτε ψήνονται πως μπορούν να βρουν χρόνο συμμετοχής αποφεύγοντας να πάνε στους απέναντι, εκεί που όλοι είναι μερικά κλικ πιο αναλώσιμοι.

ΣΟΒΑΡΟ ΘΕΜΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΟΒΑΡΟΥΣ ΞΕΝΟΥΣ

Το ένα μέρος αυτού που απαιτείται να έχει η ΑΕΚ, υπάρχει. Τα υπόλοιπα λείπουν γιατί δυστυχώς οι άνθρωποι που έχουν τις τύχες του αγωνιστικού σχεδιασμού στα χέρια τους (στο συγκεκριμένο κάδρο δεν υπάρχει ο προπονητής) αποδεικνύονται κατώτεροι των περιστάσεων. Προφανώς η ευθύνη βαραίνει τους Μπάγεβιτς, Μιλοβάνοβιτς και Ντε Μπαρτόλο, προφανώς και δείχνουν πως όλοι αυτοί μαζί δεν μπορούν να λειτουργήσουν φυσιολογικά, προφανώς και αν ήταν κάτω από την ασπίδα άλλης διοίκησης το κρα θα είχε αρχίσει πολύ νωρίτερα.

Ο κόσμος ήταν στα κάγκελα και σε πολύ πιο light συνθήκες

Υπενθυμίζεται απλά ότι όταν το ΑΕΚτζήδικο κρα (που είναι πολύ βαρύ…) έφτασε στο απόγειό του το καλοκαίρι του 2008, με πολύ καλύτερες για την ΑΕΚ συνθήκες από αγωνιστικής πλευράς.

Με την ομάδα να τερματίζει πρώτη την προηγούμενη χρονιά παρότι δεν της επέτρεψαν (για τους γνωστούς λόγους) να γίνει πρωταθλήτρια, έχοντας στο ρόστερ τον -νεαρό τότε- Σκόκο, τον μπαρουτοκαπνισμένο Μπλάνκο, τον Τζιμπούρ στα καλύτερά του, τον Κυργιάκο, τον Μαϊστόροβιτς, τον Σάχα και παίκτες που στη σημερινή ΑΕΚ θα πήγαιναν τη φανέλα βασικού στο σπίτι. Παρόλα αυτά ο κόσμος ήταν και τότε στα κάγκελα ζητούσε, απαιτούσε και η εξήγηση είναι απλή: Γιατί έτσι πρέπει.

Μπορεί η εσωστρέφεια να είναι μεγαλύτερη από αυτή που θα ήταν σε αντίστοιχη περίπτωση άλλης ομάδας, αλλά αυτοί που κάνουν κριτική δεν το κάνουν γιατί… έχουν προηγούμενα με κάποιον. Το ίδιο έκαναν και όταν στη θέση των σημερινών διοικούντων ήταν άλλοι, όταν ο Μπάγεβιτς ήταν στον Ολυμπιακό και στη θέση του ήταν άλλος και όταν οι Μιλοβάνοβιτς-Μπαρτόλο ήταν ο ένας στη Λας Πάλμας και ο άλλος στο Αγρίνιο.

Δυστυχώς ή ευτυχώς για τους πρωταγωνιστές της σημερινής εποχής (και όλων των εποχών) η ΑΕΚ είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση για χιλιάδες ανθρώπους και για αυτό οι δυσλειτουργίες γίνονται ακόμα πιο μεγάλες αφού τα πρόσωπα είναι… τίποτα μπροστά στη διαδρομή και τον προορισμό.

Μεγάλη απόσταση προσδοκιών-πραγματικότητας

Στο μυαλό του κόσμου δεν πρέπει να υπάρχει ταβάνι για την ΑΕΚ και αυτή του η σκέψη τον κάνει πολλές φορές υπερβολικό. Φέτος όμως τα -μέχρι τώρα- στάνταρ είναι αρκετά χαμηλότερα από το πολύ ψηλό ταβάνι. Και δεν νομίζω ότι ζήτησε κανείς να γίνει ένα άνοιγμα που θα ρίξει την ΑΕΚ εκτός προϋπολογισμού, αλλά μερικές φυσιολογικές κινήσεις, ένα σκαλοπάτι καλύτερες από αυτές που έγιναν πέρσι και πρόπερσι.

ΟΙ ΑΔΑΜΙΔΟΔΗΜΗΤΡΕΛΟΙ... ΦΤΕΡΝΙΖΟΝΤΑΙ

Ο Σταύρος Αδαμίδης και ο Ανδρέας Δημητρέλος πρέπει να φτερνίζονται τις τελευταίες μέρες αφού η μισή ΑΕΚ τους χρησιμοποιεί σε παραδείγματα για να ειρωνευτεί τη διοίκηση Μελισσανίδη και η άλλη μισή υπενθυμίζει στους πιο αμφισβητίες ότι υπήρξαν και χειρότερα.

Κατ’ αρχήν είναι υποτιμητικό ακόμα και για την ίδια την ΑΕΚ να αναφέρεται και μόνο το όνομα του τελευταίου πρωταθληματικού της προέδρου ως παράδειγμα ή επιχείρημα απέναντι στις ανθυποανύπαρκτες διοικήσεις που οδήγησαν με μαθηματική ακρίβεια ομάδα και εταιρεία στον γκρεμό.

Όμως είναι και οξύμωρο να θεωρείται η παρούσα κατάσταση ως ιδανική και να περιμένει ο κόσμος πράγματα που δεν πρόκειται να δει. Και κυρίως είναι άδικο για όλη την προσπάθεια που γίνεται και να μην επενδύονται μεγάλα ποσά, και να μην δουλεύουν σωστά οι από πίσω και να υπάρχει η ελπίδα ότι θα γίνει θαύμα και στο τέλος θα πάνε όλα καλά.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Φορ, εξτρέμ, καλοκαίρια και χειμώνες...

News 24/7

24MEDIA NETWORK