Ο μήνας που κρίνει τη συνέχεια με Πογέτ

Στη συνάντηση Μελισσανίδη-Πογέτ έγινε το αναμενόμενο προς όφελος του κοινού σκοπού: Ανανεώθηκε το ραντεβού με το τέλος των αγωνιστικών υποχρεώσεων της ΑΕΚ για να μη διασπαστεί -κι άλλο- η συγκέντρωση του περίγυρου της ομάδας τώρα που το πρόγραμμα φουντώνει.

Εξέλιξη απολύτως λογική, για να σβήσει όλο αυτό το κακό κλίμα που δημιουργήθηκε από το απόγευμα της Κυριακής στη Λιβαδειά και να επικεντρωθεί η ομάδα στα ματς που ακολουθούν. Τα οποία δεν είναι οποιαδήποτε ματς, αλλά δύο από αυτά που η ΑΕΚ θα παίξει όλη τη χρονιά.

Ότι έγραψε δεν ξεγράφει

Για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις, καλό είναι να ξεκαθαρίσουμε ότι κανένας δεν μηδενίζει ότι έκανε ο Πογέτ μέχρι σήμερα. Ότι έκανε την ΑΕΚ πιο συμπαγή, πιο σφιχτή πίσω και της έδωσε τη δυνατότητα να πάρει κάποια αποτελέσματα που ενδεχομένως να μην έπαιρνε αν συνέχιζε να είναι αφελής όπως στην προ-Πογέτ εποχή. Όμως η στροφή της ομάδας προς τα πίσω είχε τίμημα, και αυτό είχε να κάνει με τη δυσλειτουργία από τη μέση και μπροστά.

ΟΚ η ΑΕΚ έχει τρεις παίκτες με ίδια χαρακτηριστικά στην 11άδα της, που θέλουν την μπάλα στα πόδια. ΟΚ, δεν υπάρχει εξτρέμ, ΟΚ υπάρχει γενικότερο πρόβλημα με το ρόστερ, αλλά είναι λίγο οξύμωρο σε αυτό το κάκιστο πρωτάθλημα, η ΑΕΚ απέναντι σε υποβιβασμένες ομάδες, να μην μπορεί καν να επιτεθεί σωστά και να απειλήσει.

Ένα μέρος της ευθύνης πάει στις ανορθογραφίες του ρόστερ και το υπόλοιπο στον προπονητή. Δεν είναι μυστικό ότι η ΑΕΚ επί Πογέτ δεν δουλεύει σχεδόν καθόλου στην επιθετική τακτική, ρίχνοντας το βάρος στο πώς δεν θα δεχτεί γκολ, σε ασκήσεις με τη συμμετοχή όλης της ομάδας. Είναι ξεκάθαρα ανασταλτικός ο προσανατολισμός, δεν τίθεται θέμα επ’ αυτού. Από εκεί και πέρα είναι θέμα οπτικής. Υπάρχουν αυτοί που λένε ότι δεν μπορεί να συνεχίσει η ΑΕΚ με αυτό το τροπάριο και οι άλλοι που θεωρούν ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.

Όπως κι αν το δούμε, η αλήθεια είναι ότι και αυτό που επιχείρησε να κάνει ο Πογέτ είχε κόστος. Επέλεξε να πάει με μία συγκεκριμένη ομάδα ποδοσφαιριστών την οποία εμπιστευόταν εμφανώς περισσότερο από τους υπόλοιπους και με έναν προσανατολισμό ανασταλτικό. Το αποτέλεσμα ήταν να θυσιάσει αρκετά κομμάτια της ομάδας (π.χ. Μάνταλος) προσαρμόζοντάς τα σε μία καινούργια, για αυτή, φιλοσοφία. Κάπως έτσι φτάσαμε στο σήμερα. Με τους τότε βασικούς ξεζουμισμένους, τους άλλους που δεν παίζουν παραπονεμένους, τα αποδυτήρια διχασμένα (γεγονός προφανώς άγνωστο σε αρκετούς συναδέλφους εκτός του ρεπορτάζ της ΑΕΚ που τοποθετούνται εξειδικευμένα επί του θέματος χωρίς να έχουν εικόνα) και με το άστρο να έχει εγκαταλείψει προ πολλού την "Ένωση" αφήνοντας πίσω γκρίνια.

ΣΤΟ ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

Αυτή τη στιγμή, ΑΕΚ και Πογέτ βρίσκονται σε μια μεταιχμιακή φάση στην οποία κρίνονται τα πάντα για τη συνύπαρξή τους. Παραδόξως και πολύ κακώς, η δεδομένη χρονική στιγμή βρίσκει την ομάδα σε μία άσχημη κατάσταση να προσπαθεί να ηρεμήσει και να παρουσιαστεί έτοιμη στον αυριανό αγώνα Κυπέλλου με τον Ατρόμητο. Η πορεία θα κρίνει τα πάντα και πλησιάζει η στιγμή που ο σύλλογος θα πρέπει (και θα αναγκαστεί) να εγκαταλείψει τη λογική του βλέποντας και κάνοντας, προσεγγίζοντας σοβαρά και μακροπρόθεσμα το μέλλον του.

Photo Credits: Action Images

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Μένει στην ΑΕΚ ή φεύγει ο Πογέτ; Παράταση στην αγωνία