Επιθετική... κατάρα με ευθύνη της ομάδας

Η κακή βαθμολογική συγκομιδή της φετινής ΑΕΚ είναι απόρροια αρκετών πραγμάτων και παραγόντων. Αρκετοί τομείς της "Ένωσης" από το ξεκίνημα της τρέχουσας σεζόν δεν λειτούργησαν καλά, με αποτέλεσμα να υπάρχει -αναμενόμενος- αντίκτυπος στο πώς παρουσιάζεται το σύνολο πιο γενικά. Μία από τις συγκεκριμένες ανορθογραφίες του που λαμβάνουν χώρα κατά τη διάρκεια της σεζόν, είναι -μεταξύ άλλων- και η παραγωγικότητα των ποδοσφαιριστών των "κιτρινόμαυρων", ειδικά των επιθετικών.

Αν μελετήσει κανείς τους αριθμούς της ΑΕΚ σε ό,τι αφορά τα γκολ σε πιο γενικό επίπεδο, θα διαπιστώσει ότι είναι πιο πίσω από τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό. Οι "ερυθρόλευκοι" έχουν σκοράρει μέχρι σήμερα 23 φορές, οι "πράσινοι" 16 και η ΑΕΚ 14. Αν σκεφτεί κανείς πως η "Ένωση" βρήκε 4 μαζεμένα γκολ στον αγώνα με την Ξάνθη, γίνεται ξεκάθαρο πόσο δυσκολεύεται σε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά για να βρει γκολ. Είναι επίσης χαρακτηριστικό το γεγονός ότι η ΑΕΚ έχει την ίδια παραγωγικότητα με τον Παναιτωλικό…

Oι λόγοι για τους οποίους συμβαίνει αυτό είναι κάπως σύνθετοι. Παίζει αφενός ρόλο το γεγονός ότι η ΑΕΚ αντιμετωπίζει προβλήματα στη δημιουργικό κομμάτι, ασφαλώς όμως παίζει ρόλο και η μη συνεισφορά των επιθετικών στο σκοράρισμα.

Για την ώρα η συνολική συνεισφορά των επιθετικών στο σκοράρισμα είναι στα τρία γκολ, αριθμός απογοητευτικός αν σκεφτεί κανείς ότι η ΑΕΚ έχει ήδη δώσει 10 αγώνες για το πρωτάθλημα. Αν συνυπολογίσει κανείς ότι τα δύο από αυτά σημειώθηκαν στο πρώτο ημίχρονο της πρώτης αγωνιστικής, μπορεί να αντιληφθεί πόσο κοστίσει αυτή η ιστορία στην ΑΕΚ εβδομάδα παρά εβδομάδα. Βέβαια αυτό δεν είναι απλά θέμα εκτέλεσης, αλλά και τροφοδότησης των επιθετικών, κάτι που δεν ευνοεί ο τρόπος παιχνιδιού της "Ένωσης". Είναι επίσης χαρακτηριστικό, ότι από τα τρία γκολ που σκόραραν οι επιθετικοί, μόλις ένα προήλθε από τροφοδότηση (η ασίστ του Πατίτο στον Αλμέιδα στο ματς με την Ξάνθη). Το παραπάνω δείχνει κάτι και αποδεικνύει γιατί το πρόβλημα είναι ευρύτερο.

ΤΑ ΔΥΟ ΓΚΟΛ ΤΟΥ ΑΛΜΕΪΔΑ

Ο Ούγκο Αλμέιδα αποκτήθηκε το περασμένο καλοκαίρι για να αποτελέσει την αιχμή του δόρατος της επίθεσης της ΑΕΚ. Η μεγάλη ποιότητα και οι παραστάσεις του Πορτογάλου δημιουργούσαν την ελπίδα ότι στο πιο χαμηλής δυναμικότητας πρωτάθλημα που έχει παίξει ποτέ στην καριέρα του (τη Σούπερ Λιγκ) θα μπορούσε να βρει τον παλιό, καλό του εαυτό. Το ξεκίνημα ήταν κάτι παραπάνω από ενθαρρυντικό.

Για την ακρίβεια ήταν εντυπωσιακό. Ένα σεντερφορίσιο γκολ με την Ξάνθη μετά από σέντρα του Πατίτο και ένα τούβλο πολύ μακριά από την περιοχή των φιλοξενούμενων, έκανε όλη την Ελλάδα να μιλάει στην πρεμιέρα για το πόσο κόλλησε κατευθείαν στην ΑΕΚ ο Ούγκο. Το αρνητικό για τους "κιτρινόμαυρους" είναι ότι ο 32χρονος φορ έμεινε εκεί. Από τότε δεν έχει ξαναβρεί δίχτυα και αναγκάζεται να απομακρυνθεί αρκετά από την περιοχή για να πάρει τη μπάλα, προσθέτοντας μία επιπλέον ανησυχία στους "κιτρινόμαυρους". Δεν μπορεί να του "χρεωθεί" πάντως ότι δεν προσπαθεί, αφού και με τελευταίο το παράδειγμα της Κέρκυρας έτρεξε κυριολεκτικά χιλιόμετρα, όμως αυτό από μόνο του δεν αρκεί.

ΤΟ ΣΠΑΣΜΕΝΟ ΡΟΔΙ ΤΟΥ ΑΡΑΒΙΔΗ ΜΕ ΠΛΑΤΑΝΙΑ

Ο επιθετικός που έδωσε γκολ στην περσινή ΑΕΚ και καλύφθηκε ένα μέρος της απουσίας του Τζιμπούρ, ήταν ο Χρήστος Αραβίδης. Φέτος, σε λιγότερες συμμετοχές ως βασικός, ο επιθετικός της "Ένωσης" μετράει μόλις ένα γκολ, αυτό της προηγούμενης εβδομάδας με τον Πλατανιά στο ΟΑΚΑ. Στην Κέρκυρα η μπάλα δεν του έκανε το χατήρι και πήγε στο δοκάρι του Κουτζαβασίλη, ωστόσο σε γενικό επίπεδο και τα γκολ του Αραβίδη λείπουν από την ΑΕΚ. Και εδώ υπάρχουν αρκετές παράμετροι που έπαιξαν ρόλο, όπως ο παραγκωνισμός του ποδοσφαιριστή από τον Κετσπάγια, αφού ο Μοράις του έδωσε ευκαιρίες, όμως η ουσία για την "Ένωση" δεν αλλάζει.

ΧΩΡΙΣ ΓΚΟΛ Ο ΠΕΚΧΑΡΤ

Από την άλλη, ο Τόμας Πέκχαρτ έχει πάρει για την ώρα 6 συμμετοχές στο πρωτάθλημα χωρίς όμως να καταφέρει να βρει δίχτυα, κάτι που λειτούργησε και ως αιτία για τη δημιουργία κλίματος εναντίον του Τσέχου. Στην Καρδίτσα και στον αγώνα Κυπέλλου βρήκε δίχτυα, κάτι που αναμένεται να χρησιμοποιήσει για να πάρει τα πάνω του, όμως όπως και να έχει η προσφορά των… 0 γκολ δεν είναι ότι καλύτερο και ρίχνει μία ακόμα σταγόνα στο ξεχειλισμένο ποτήρι των επιθετικών.