Η παλιά συνταγή, η χαμένη της αίγλη

Είναι σημαντικό που η ΑΕΚ, ακόμα και με την ερασιτεχνική μορφή της, καταφέρνει να εξασφαλίσει την υπογραφή ποδοσφαιριστών για τους οποίους ενδιαφερόταν ο Ολυμπιακός. Είναι μία επικοινωνιακή νίκη, πριν καν τεθεί θέμα ανταγωνισμού ανάμεσα στις δύο ομάδες. Ο ένας είναι πρωταθλητής, προέρχεται από θετική πορεία στο Τσάμπιονς Λιγκ και διεκδικεί το Κύπελλο. Η άλλη πέρασε το εμπόδιο του Αστέρα Βάρης και ετοιμάζεται να παίξει με την Κηφισιά. Οπότε δεν υπάρχει …ματς και σύγκριση τη δεδομένη στιγμή.

Ουσιαστικές -πρώτα- και επικοινωνιακές κινήσεις Βέβαια, από την άλλη, με μία ψύχραιμη ματιά, το τελευταίο πράγμα που πρέπει να ενδιαφέρει στο χτίσιμο μιας ομάδας σε σοβαρές βάσεις, είναι το επικοινωνιακό κομμάτι. Για την επόμενη μέρα της ΑΕΚ, μικρή σημασία έχει το αν ο Ολυμπιακός ήθελε –που τους ήθελε- Μάνταλο και Μπακάκη. Μεγαλύτερη σημασία έχει το γεγονός ότι μετά από πάρα πολλά χρόνια η «Ένωση» χτίζει το μέλλον της στα πρότυπα της αυτοκρατορίας της δεκαετίας του ’90.

Ασχολείται ξανά με τον αφρό

Έλληνες, νεαροί ποδοσφαιριστές, ορισμένοι εκ των οποίων συγκαταλέγονται στον αφρό έχοντας κίνητρο να ανέβουν επίπεδο και αυτοί μαζί με την ΑΕΚ και να περάσουν το κατώφλι της Εθνικής. Ο Μάνταλος είναι ο καλύτερος Έλληνας ποδοσφαιριστής στην ηλικία και στη θέση του, ο Ντούνης έκανε πολύ καλό πρωτάθλημα και τον συστήνουν ανεπιφύλακτα άνθρωποι που έχουν φορτώσει την ΑΕΚ με πολύ καλό υλικό όσες φορές κλήθηκαν και ο Μπακάκης αποτελεί το φουλ μπακ που πληροί όλες τις προϋποθέσεις.

Η ...κατάρα της βαριάς φανέλας

Η φετινή περιπέτεια της ΑΕΚ στη Γ’ Εθνική έδειξε πως η βαριά φανέλα αποτελεί κατάρα για αρκετούς ποδοσφαιριστές με παραστάσεις (Ανάκογλου, Ρόβας) παρά το γεγονός ότι στο ερασιτεχνικό πρωτάθλημα η πίεση που αντιμετώπισαν οι ποδοσφαιριστές της «Ένωσης» ήταν η μικρότερη δυνατή. Για αυτό μικρό καλάθι… Ωστόσο δεν μπορεί κανείς να παραβλέψει το γεγονός ότι η ΑΕΚ χτίζει το μέλλον της ορθόδοξα, μακροπρόθεσμα, με μελετημένες προσθήκες και με πρωτοφανή, για τα δεδομένα της τα τελευταία χρόνια σοβαρότητα.

Δημιουργεί προσδοκίες αλλά κρατάει τη λογική Ο Δημήτρης Μελισσανίδης και ο Ντούσαν Μπάγεβιτς ήταν οι άνθρωποι που χειρίστηκαν το θέμα Μπακάκη. Μοιραία, έστω και λόγω προσώπων που είναι ίδια, το μυαλό των οπαδών της ΑΕΚ τρέχει στις αντίστοιχες μεταγραφές της δεκαετίας του ’90 με τον Κασάπη, τον Μπορμπόκη και τον Τσιάρτα. Η στέρηση και η συγκυρία της Γ’ Εθνικής προκαλούν δίψα, δημιουργούν προσδοκίες και γιγαντώνουν τα πάντα στο μυαλό του κόσμου. Μπορμπόκης μπορεί να μην είναι ο Μπακάκης, ούτε Τσιάρτας ο Μάνταλος ωστόσο αυτό που κρατάει η ΑΕΚ αυτής της εποχής είναι η λογική.

Η χαμένη της αίγλη και η μαγιά

Το όνομα και την προοπτική το είχε πάντα. Κάποιες φορές μόνο αυτά τα δύο δεν έφταναν. Πλέον έχει τη γνώση, το διοικητικό ανάστημα που διασκελίζει ακόμα και τη χαμηλότερη κατηγορία που θα αγωνίζεται τη νέα σεζόν, τη σοβαρότητα που συνθέτει πάλι τη χαμένη της αίγλη. Κυρίως όμως έχει, πάλι, τη μαγιά…

Σε ό,τι αφορά το θέμα της καταβολής των 3 εκατ. ευρώ για το χαρτόσημο, η ΑΕΚ ζει το τελευταίο μέρος της παράστασης του θεάτρου του παραλόγου στην υπόθεση Ψωμιάδη. Με απλά ελληνικά: Η ΑΕΚ κουρασμένη από τη δικαστική οδύσσεια, υποβιβασμένη και πτωχευμένη παραχωρεί το ποσό που διεκδικεί από την οικογένεια Ψωμιάδη στο ελληνικό Δημόσιο. Το Δημόσιο –το οποίο ευθύνεται για τον μη έλεγχο της «κιτρινόμαυρης» ΠΑΕ την περίοδο του Μάκη και των παχέων αγελάδων στην Γ’ Σεπτεμβρίου- ζητάει, μέσω του κ. Θεοχάρη 3 εκατ. ευρώ από το θύμα της όλης ιστορίας: Την ΑΕΚ.

Η «Ένωση», έχοντας εξασφαλίσει τη δέσμευση του Χάρη Οικονομόπουλου ότι θα αποσύρει τα ασφαλιστικά μέτρα κατά της εκχώρησης, προχωράει στη λύση της αφού πέραν του υποβιβασμού και του …φεσώματος δεν είναι σε θέση να χάσει και χρόνο σε μία λογική που χαρίζει γάιδαρο και το Δημόσιο χαζεύει την οδοντοστοιχία. Κερδισμένος της υπόθεσης ποιος άλλος, ο Μάκης Ψωμιάδης. Αυτός ο καταπληκτικός τύπος που, όπως είπε και ο Ντέμης, παίζει μόνος του απέναντι στην ΑΕΚ, στο Δημόσιο, στη Δικαιοσύνη, τη λογική και βγαίνει πάντα νικητής...