Kung Fu-tball League

Ο Άκης Γεωργίου γράφει από το Αίγιο για μία League που, όπως φάνηκε στο ματς με τον Παναιγιάλειο, δεν είναι καθαρά football για την ΑΕΚ.

13 ΟΚΤ 2014

H AEK μπήκε στον... μαγικό κόσμο της Football League κάπως απότομα. Και -ευτυχώς γι' αυτήν- ανώδυνα. Πρώτη στάση στο Αίγιο, απέναντι σε μία ομάδα που γνωρίζει καλά την κατηγορία, σκληροτράχηλη και διατεθειμένη να δώσει το 200% λόγω της συγκυρίας να υποδεχτεί στην πρεμιέρα την VIP, της κατηγορίας, Ένωση. Σε ένα γήπεδο, κανονική έδρα, που την ένιωθες μεν, σε αθλητικά πλαίσια δε.

Ξύλο

Σε αντίθεση με τη -σχεδόν- ομαλή... ζωή στην εξέδρα, στο τερέν τα πράγματα ήταν κάπως άγρια. Για κάποιον που δεν έχει εμπειρία από Β’ Εθνική όπως η ΑΕΚ και ο υποφαινόμενος, ενδεχομένως να ήταν και σοκαριστικά. Ιδιόμορφη κατηγορία που κάνει "μπαμ" από το πρώτο αγωνιστικό δευτερόλεπτο. Κάτι μεταξύ μπάλας και ξύλου (με το δεύτερο συστατικό σε εμφανώς μεγαλύτερη δόση) σε έναν θλιβερό αγωνιστικό χώρο, ο οποίος δεν έχει ποτιστεί σκόπιμα για να ευνοήσει το σκληρό παιχνίδι. Και να... αφανίσει κάθε υποψία ελπίδας της ΑΕΚ για να παίξει γρήγορα και να ξεδιπλωθεί.

Κάτι σαν νόμος της ζούγκλας, μόνο που για να καταφέρεις να επιζήσεις και να περάσεις ανώδυνα τη δοκιμασία που σου έχει ανατεθεί, δεν πρέπει να είσαι απλά καλύτερος. Πρέπει να αντέξεις, να μην εκνευριστείς, να μη φοβηθείς την κλωτσιά και να έχεις καλή σχέση με τον Θεό μπας και καταφέρεις να γυρίσεις -αν όχι σπίτι σου- στα Σπάτα και να προπονηθείς την επομένη.

Αραβίδης

Το θετικό για την ΑΕΚ είναι ότι σκόραρε στη δεύτερη ουσιαστική επίσκεψή της στην εστία του Παναιγιάλειου. Ο Αραβίδης, με σύμμαχο τη... λογική, "εξήγησε" ότι δεν αντιμετωπίζει κανένα απολύτως πρόβλημα αποτελεσματικότητας. Σκόραρε στο πρώτο τελείωμά του, όπως έκανε και στο φιλικό με την Καλαμαριά στο ΟΑΚΑ, αλλά και σε αυτό στον Βόλο κόντρα στη Νίκη. Το θέμα ήταν να φτάσει με ορθόδοξο τρόπο η μπάλα μπροστά. Ο Μπαρμπόσα είναι ποδοσφαιριστής που μπορεί να περάσει με χαρακτηριστική άνεση μπάλες στον φορ, ο τελευταίος βρέθηκε τη σωστή στιγμή στο σωστό σημείο και η ΑΕΚ πήρε κεφάλι στο σκορ.

Μεγάλο ματς έκανε ο Λαμπρόπουλος ενώ ο -συνήθως σταθερός- Κολοβέτσιος έδειξε σε ορισμένα σημεία του αγώνα να παθαίνει "θάλασσα" και να μη βγάζει μεγάλη σιγουριά. Αρκετά καλά πήγαν τα μπακ, ο Κορδέρο είναι απλά... Κορδέρο και όπως και πέρσι δεν έδειξε να αντιμετωπίζει προβλήματα στο σκληρό (και ορισμένες φορές αντιαθλητικό) παιχνίδι του αντιπάλου, ενώ το πάθος που "έβγαλε" ο Ανάκογλου είναι για να απορεί κανείς αν το παιδί αυτό είναι το ίδιο με το soft παλικάρι που φορούσε την περασμένη σεζόν το "10" της ΑΕΚ.

Αντίθετα, καλό ματς δεν έκαναν οι Ντούνης και Πλατέλλας, οι οποίοι δεν βοήθησαν σχεδόν πουθενά, με τον πρώτο να χάνει την ευκαιρία να κλειδώσει το ματς, όταν αστόχησε από πλεονεκτική θέση πριν από την αντικατάστασή του.

Αυτό που πρέπει να κρατήσει η ΑΕΚ από το ματς του Αιγίου δεν είναι απλά το τρίποντο, αλλά η γενικότερη νοοτροπία της κατηγορίας, η οποία δεν επιτρέπει πολλά πολλά. Είναι δεδομένο ότι θα γρατσουνιστεί. Ενδεχομένως μερικές φορές και να χαρακωθεί. Είναι η φύση της κατηγορίας τέτοια που παρά τη χαώδη διαφορά επιπέδου της ΑΕΚ με τις άλλες ομάδες η απόσταση μεταξύ γκέλας και επαγγελματικής νίκης είναι μικρή.

Ο τρόπος διαχείρισης των παραπάνω δυσκολιών από την ευρύτερη κοινωνία της ΑΕΚ θα αποτελέσει το οριστικό εισιτήριο για το ρεαλιστικό στόχο: Τη μεγάλη επιστροφή στη Super League.

Υ.Γ.1: Λίγες φορές θυμάμαι τον Δέλλα να τρέχει στον τέταρτο για να διαμαρτυρηθεί. Δείγμα του άγχους που κυρίευσε τους ανθρώπους της ΑΕΚ ο φόβος τραυματισμού.

Υ.Γ.2: Πανέξυπνη η κίνηση των ανθρώπων του Παναιγιάλειου να μην βρέξουν το γήπεδο για τρεις μέρες. Ένα από τα τρικ που επιστρατεύει η επαρχία για να ανακόψει το γρήγορο παιχνίδι της ΑΕΚ. Το ίδιο έκανε και ο Φωκικός πριν από μερικές εβδομάδες, σε ένα παντελώς αδιάφορο ματς με την Ένωση. Μία προσέγγιση που δεν τιμά ούτε την τοπική ομάδα ούτε το ελληνικό ποδόσφαιρο. Απλά για να μην θεωρεί κανείς τον εαυτό του εξυπνότερο από ό,τι πραγματικά είναι, η ΑΕΚ εκτός από μία μεγάλη ομάδα με αρκετό κόσμο, σέρνει μαζί της στα γήπεδα και καμιά δεκαριά ρεπόρτερ της που σε καθημερινή βάση βγάζουν από τη μύγα ξύγκι. Τίποτα δεν γίνεται να μείνει κρυφό. Τόσο απλά. Το θέμα όμως δεν είναι η ΑΕΚ στην προκειμένη περίπτωση, αλλά να μην σπάσει κανείς κανένα πόδι...

Υ.Γ.3: Ο Αραβίδης αποχωρώντας από τον αγωνιστικό χώρο έχοντας αποβληθεί, καθυστέρησε αδικαιολόγητα, κερδίζοντας λεπτά και συγκεντρώνοντας την οργή των φιλάθλων του Παναιγιάλειου. Λανθασμένη συμπεριφορά από τον ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ, ο οποίος αδίκησε τον εαυτό του. Βέβαια, αλλιώς το βλέπουν οι απ’ έξω, αλλιώς το ζουν οι από μέσα. Η ένταση και τα έντονα συναισθήματα του ματς παίζουν περίεργα παιχνίδια στο μυαλό. Συμβαίνουν αυτά.