Έτσι ταΐζει το "εγώ" του ο ΠΑΟΚ

Ο Αντώνης Τσακαλέας γράφει για τον θρίαμβο του ΠΑΟΚ και την αυτοπεποίθηση που γεμίζει τα "ταμεία" της ΠΑΕ.

Έτσι ταΐζει το "εγώ" του ο ΠΑΟΚ

Πριν από τρία χρόνια, τέτοιες ημέρες, ο Ιβάν Σαββίδης βίωνε το "ντου" μιας χούφτας νεαρών οπαδών του ΠΑΟΚ στον αγωνιστικό χώρο πριν το παιχνίδι με την Ραπίντ Βιέννης. Τώρα, είδε το "ντου" μιας χούφτας νεαρών παικτών του ΠΑΟΚ στον αγωνιστικό χώρο, στο παιχνίδι με την Μπρόντμπι.

O Βίτορ 26, ο Όλσεν 25, ο Ροντρίγκες και ο Μακ 24, ο Κάτσε 22, ο Κίτσιου, ο Κωνσταντινίδης και ο Πέλκας 21. Κόντρα στη Μπρόντμπι, ο ΠΑΟΚ αποτίναξε μια και καλή την περσινή χρονιά, με το χαμόγελο να επιστρέφει στη Τούμπα και σε κόσμο που πριν από τρεις μήνες έφευγε από το γήπεδο όχι απλά απογοητευμένος, αλλά αποκαμωμένος, απηυδισμένος.

Πέντε γκολ, δυο δοκάρια και τρία χαμένα τετ-α-τετ στο θεωρητικά πιο δύσκολο εντός έδρας παιχνίδι στο δρόμο για τους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ…Τι άλλο θα μπορούσε να ζητήσει ο Τούντορ, ο Άρνενσεν, ο Σαββίδης, οι φίλαθλοι του ΠΑΟΚ από την ομάδα τους το βράδυ της Πέμπτης κόντρα στη Μπρόντμπι; Απλά, να ξαναδούν το έργο, αν όχι στο βαθμό ευστοχίας, αλλά στο βαθμό διάθεσης, παραγωγής, έντασης, δημιουργίας. Ο ΠΑΟΚ δεν πήρε απλά από τώρα τη πρόκριση στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ, αλλά άρχισε να γεμίζει το ντεπόζιτο του, με αυτό που ψάχνει κάθε ομάδα όταν φτάνει στο τέλος της προετοιμασίας της και ετοιμάζεται να ξεκινήσει τη νέα σεζόν. Αυτοπεποίθηση.

Αυτή τη συγκεκριμένη λέξη, την έχω χρησιμοποιήσει πολλάκις τελευταία. Μα, τα ταμεία του ΠΑΟΚ ήταν γεμάτα λεφτά και άδεια από αυτοπεποίθηση στο τέλος της περασμένης χρονιάς. Ο ΠΑΟΚ… έχανε από κεκτημένη ταχύτητα στα πλέι οφ, έχανε διότι δεν υπήρχε ούτε ένας εντός ομάδας που να πίστευε πως μπορεί να κερδίσει, ακόμα και παιχνίδια στα οποία ο αντίπαλός του είχε απόδοση παρόμοια με εκείνον. Υποτονική, μέτρια, χωρίς φάσεις. Μια ομάδα άρρωστη στη ρίζα της...

Ομάδα από προπόνηση

Ο Τούντορ μπήκε στα αποδυτήρια και μαζί με τον Άρνεσεν άρχισε να ξεριζώνει τον περσινό ΠΑΟΚ. Σιγά - σιγά, βήμα - βήμα, μέρα με την ημέρα. Στα παιχνίδια με την Λοκομοτίβα Ζάγκρεμπ και την Μπρόντμπι, ο ΠΑΟΚ είχε κάνει στο πρώτο ημίχρονο τον ίδιο αριθμό τελικών προσπαθειών και σε ποσοτικά και ποιοτικά. Στο Ζάγκρεμπ τα είχε χάσει όλα και είχε καταφέρει να δεχθεί δυο γκολ στις δυο τελικές προσπάθειες του αντιπάλου του. Στο παιχνίδι με την Μπρόντμπι, είχε σκοράρει δυο φορές και ακόμα και αυτό το 2-0 τον αδικούσε. Και το ημίχρονο τελείωσε με 2-0 σκορ, 10-0 τελικές προσπάθειες για τον ΠΑΟΚ, με 67% κατοχή της μπάλας και οι παίκτες του είχαν υποπέσει σε μόλις τέσσερα φάουλ.

Ο ΠΑΟΚ του πρώτου φετινού αγώνα, δεν έχει καμία σχέση με τον ΠΑΟΚ του πέμπτου φετινού αγώνα. Λες και είδαμε δυο διαφορετικές ομάδες. Και ήταν δυο διαφορετικές ομάδες. Και δεν αναφέρομαι στην ενδεκάδα, αλλά στη νοοτροπία, και στο μυαλό των παικτών του.

Ο ΠΑΟΚ κόντρα στην Μπρόντμπι είχε αυτοπεποίθηση, είχε τσαμπουκά, είχε διάθεση, όρεξη, και είχε και μια Τούμπα που δεν είχε διάθεση για μουρμούρα, αλλά για βοήθεια. Ξέρω πως δε θα του αρέσει, αλλά θα το κάνω. Ο Φρανκ Άρνεσεν, σε μια από τις ατάκες που "έμειναν" από την παρουσίασή του είχε πει πως "τους οπαδούς δεν μπορείς να τους κοροϊδέψεις. Όταν η ομάδα δίνει το 100% οι φίλαθλοι το καταλαβαίνουν. Εκεί παίζει μεγάλο ρόλο η προπόνηση". Ε, λοιπόν, ο ΠΑΟΚ κόντρα στην Μπρόντμπι έδωσε το 100%, οι φίλαθλοι το κατάλαβαν και σε αυτό έπαιξε μεγάλο ρόλο η προπόνηση.

Με τέτοια παιχνίδια, ο ΠΑΟΚ, η κάθε ομάδα στη θέση του ΠΑΟΚ, ταΐζει το εγώ της. Όταν οι παίκτες βλέπουν ότι η δουλειά στη προπόνηση βγαίνει στο γήπεδο, πως αυτό για το οποίο ο προπονητής ωρύεται, επιμένει και… φτάνει να "αποβάλλει" παίκτη από παιχνίδι επειδή δεν εφάρμοσε αυτό που λέει, είναι το σωστό, τότε όλοι βγαίνουν κερδισμένοι. (Για να μη το αφήσω να πέσει κάτω, δε μου άρεσε καθόλου εκείνη η κίνηση του Τούντορ στον Μυστακίδη. Όλοι σκεφτήκαμε το "στο Μακ, θα το έκανε;" και οι περισσότεροι απαντάμε "μπα, δύσκολα…" Όπου Μακ, βάλτε κάποιο άλλο "όνομα")

Έχει βουνό ν' ανέβει

Μ' αυτά και μ' αυτά, ο ΠΑΟΚ ξεκινά τη σεζόν έχοντας ήδη πετύχει δυο στόχους και όχι έναν. Ο πρώτος ήταν να φτάσει στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ. Ο δεύτερος ήταν να ξανακερδίσει τους φιλάθλους του. Και τα δυο τα έκανε ίσως πιο εύκολα από όσο θα περίμεναν όλοι. Αν όχι πιο εύκολα, ίσως πιο πειστικά από όσο θα περίμεναν όλοι.

Όμως, ο ΠΑΟΚ είναι ακόμα στους πρόποδες του βουνού που θα κληθεί φέτος να ανέβει. Το μεγάλο του κέρδος από το εμφατικό 5-0 επί της Μπρόντμπι είναι πως μέχρι τη διακοπή του πρωταθλήματος και τη "δεύτερη προετοιμασία" με τους νεοαποκτηθέντες, έχει να σκεφτεί τα παιχνίδια με την Ξάνθη και τα Γιάννενα, με ένα τυπικό ταξίδι στη Δανία ενδιάμεσα.

Και ξαφνικά, εκεί που ο Τούντορ είχε να διαχειριστεί έναν ΠΑΟΚ άρρωστο, έχει στα χέρια του, έναν ΠΑΟΚ "φτιαγμένο", ανεβασμένο, φορτσάτο. Αλήθεια, ποιο είναι το πιο δύσκολο; Να δώσεις φτερά σε μια ομάδα, ή να τη κρατήσεις στο σωστό ύψος όταν φέρνει τέτοια αποτελέσματα; Τουλάχιστον το δεύτερο, είναι δημιούργημά του. Αλλά είναι νωρίς να κριθεί, ειδικά μετά την περσινή σεζόν… Οι διαφορές βέβαια, του περσινού από τον φετινό ΠΑΟΚ, είναι πολλές, σε αρκετά επίπεδα.

ΥΓ1: Μα καλά, πόσες φορές πρέπει να προδοθεί μια άμυνα για να καταλάβει ότι ο τρόπος με τον οποίο είναι στημένη, είναι εντελώς λάθος; Για την Μπρόντμπι μιλάω, που αμυντικά ήταν εκτός τόπου και χρόνου. Και δεν είχε να κάνει τόσο με τα πρόσωπα, όσο με τη νοοτροπία. Πήγαν να παίξουν ψηλά, με "παγίδες" για οφ σάιντ, την ώρα που ο ΠΑΟΚ έπαιζε χωρίς καθαρό φορ, με τους Μακ - Ροντρίγκες, στον άξονα, Πέλκα στη πλάτη τους και τους Κωνσταντινίδη - Κίτσιου στα άκρα…

News 24/7

24MEDIA NETWORK