Οποιος φοβάται, πέφτει και κοιμάται
Μετά τον αποκλεισμό-σοκ, ο Αντώνης Τσακαλέας επιχειρεί να αποκωδικοποίησει τι ακριβώς συνέβη στη Σουηδία με τον ΠΑΟΚ. Ο φόβος που ήταν ορατός και εμφανής στα πρόσωπα των παικτών, η δικαιολογία της κακής φυσικής κατάστασης και η μαγκιά που είχε η μικρή αλλά θαυματουργή Εστερσουντ.
Μόνο μια ομάδα μπορούσε να αποκλείσει τον ΠΑΟΚ. Ο φοβισμένος ΠΑΟΚ. Και το κατάφερε. Ο Δικέφαλος δεν έχει ούτε μισή δικαιολογία γιατί ουσιαστικά δεν είχε τίποτα. Ας βλέπει τώρα άλλους να παίζουν Ευρώπη.
ΥΠΗΡΧΕ ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ ΦΑΝΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΛΕΠΤΟ
Από τα πρώτα λεπτά του παιχνιδιού διαφάνηκε πως ο ΠΑΟΚ αποφάσισε να μείνει πίσω από την μπάλα, να έχει κοντά την αμυντική και τη μεσαία του γραμμή μπροστά από τη μεγάλη περιοχή του Ρέι και να προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί τη γρήγορη πάσα του Μπίσεσβαρ και την ταχύτητα του Μακ για να ψάξει την αντεπίθεση.
Ο Ραζβάν Λουτσέσκου πήρε αυτή την απόφαση γνωρίζοντας την ανάγκη της Έστερσουντ να σκοράρει, αλλά και τις δυνατότητες των παικτών του. Η απόφασή του για ροτέισον την περασμένη Κυριακή στη Λιβαδειά έδειξε την υποχρεωτική ανάγκη για ξεκούραση κάποιων εκ των σημαντικών μονάδων του, απόρροια της προετοιμασίας επί Στανόγιεβιτς.
Ο ΠΑΟΚ ΕΙΝΑΙ "ΚΑΜΜΕΝΟΣ", ΑΛΛΑ...
Και μιας και ο Ράζβαν Λουτσέσκου μιλούσε συνεχώς για την απουσία φυσικής κατάστασης. Να δεχτώ ότι έτσι όπως κύλησε η προετοιμασία, αυτή η προετοιμασία - καρδιογραφημα άφησε σημάδια στον ΠΑΟΚ. Ναι, ήδη ο ΠΑΟΚ είχε δυο μεγάλες "ζημιές". Μεγάλες σε χρονική διάρκεια. Αυτές του Λεβέκ και του Κάνιας, με τον Λέοβατς ν' αφήνει πνευμόνια κάθε φορά στο γήπεδο και τον Λουτσέσκου να προσπαθεί να πείσει τον Τσίμιροτ να γίνει "6άρι" αφού ο Κάτσε στην ευκαιρία που πήρε στη Λιβαδιά ήταν στα χαμένα.
Ναι, τα εργομετρικά που πήρε στα χέρια του ο Λουτέσκου τον τρόμαξαν και ανησύχησαν και τους παίκτες. Είναι κάτι σαν θαύμα που ο Τζάλμα και ο Μάτος δεν έχουν βγάζει "ζημιά", που ο Βαρέλα άντεξε. Ο τελευταίος είναι τυχερός στην ατυχία του διότι προερχόταν από τραυματισμό και ακολούθησε "νορμάλ" πρόγραμμα προπονήσεων στο ξεκίνημα της σεζόν. Να τα δεχτώ όλα αυτά. Αλλά…
ΠΕΙΣΤΗΚΑΝ ΠΩΣ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ
Το μεγάλο "αλλά" δεν είναι άλλο από την κουβέντα περί φυσικής κατάστασης που είχε αρχίσει και μεγάλωνε. Και μεγάλωνε. Και μεγάλωνε. Και δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από τη δικαιολογία. Με το που βρεις δικαιολογία πριν από τη μάχη, κατά 90% τη χάνεις. Ο ΠΑΟΚ δεν είναι φυσική κατάσταση. Το δέχομαι. Δεν θα βγάλω τρελά τα μηχανήματα.
Αλλά, μισό λεπτό. Για σταθείτε. Γυάλιζε κανενός το μάτι στο Εστερσουντ και δεν το κατάλαβα; Έβγαλε κανένας εγωισμό; Έδειξε κανένας αρχηγικές τάσεις; Σταμάτησε ποτέ η ροή του αγώνα και ένας παίκτης του ΠΑΟΚ να βάλει τις φωνές στους άλλους και να τον ακούσουμε μέχρι τη Θεσσαλονίκη; Ο ΠΑΟΚ μύριζε φόβο και η Εστερσουντ από γάτα έγινε λιοντάρι. Την έκανε λιοντάρι.
Ο… χωριάτης πήρε θάρρος και καλά έκανε. Ξέρετε πόσες φορές έχει γίνει ο ΠΑΟΚ "λιοντάρι" σε εκτός έδρας ματς και έχει πάρει αποτελέσματα από μεγαλύτερες από εκείνον ομάδες; Πολλές. Πάρα πολλές που και για αυτόν το λόγο είναι ανεπίτρεπτο ο ΠΑΟΚ να παθαίνει αυτό που ο ίδιος έχει κάνει σε άλλους.
ΜΗΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΠΟΥ Η ΤΟΥΜΠΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΔΕΙΑ;
Ναι, εδώ έφτασε ο ΠΑΟΚ. Να υπάρχουν κάποιοι που να σκέφτονται το "ευτυχώς που το ματς με την Κέρκυρα είναι κεκλεισμένων διότι θα έπεφτε η γιούχα της χρονιάς" και να φτάνεις στο σημείο να σκεφτείς πως ίσως αυτό που λέει, να έχει και ένα δίκιο.
Όχι, έπρεπε να έχει κόσμο, όπως πρέπει να έχει κόσμο σε όλα του τα ματς ο ΠΑΟΚ. Ο ΠΑΟΚ είναι μια ομάδα που έχει πίεση και πολλές φορές κακή πίεση. Αφόρητη. Αυτός ήταν, αυτός είναι και αυτός θα είναι. Όποιος δεν την μπορεί "να φύγει, να πάει αλλού". Ομάδα που λέει ότι πάει για πρωτάθλημα και να φοβάται την πίεση; Πλάκα κάνουμε τώρα;
Όποιος φοβάται, πέφτει και κοιμάται. Και ο ΠΑΟΚ πήγε φοβισμένος στο Έστερσουντ και τώρα… κοιμάται του καλού καιρό, με τους Σουηδούς να είναι δικαίως, και μαγκιά τους, στην κλήρωση.
