Ο Πέλκας "λύτρωσε" τον Αθανασιάδη

Ο Δημήτρης Πέλκας έδωσε στον ΠΑΟΚ μια νίκη την οποία την είχε ανάγκη όχι τόσο για να πλησιάσει τον Πανιώνιο στους δυο βαθμούς, αλλά για να βγάλει την διακοπή του πρωταθλήματος χωρίς τη γκρίνια που παραδοσιακά φέρνει ένα εντός έδρας στραβοπάτημα. Όχι πως δεν υπάρχουν θέματα προς συζήτηση, αλλά αυτή θα γίνει πάνω σε εντελώς διαφορετική βάση.

ΑΛΛΑΞΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ

Αν ο Πέλκας δεν είχε σκοράρει, πρώτο θέμα συζήτησης θα ήταν ο Αθανασιάδης που έχει να σκοράρει σε παιχνίδι πρωταθλήματος από τις 20 Μαρτίου 2016 (έναν ολόκληρο χρόνο). Μετά, σε δεύτερο επίπεδο, θ' ακολουθούσε η κουβέντα για την αδυναμία του ΠΑΟΚ να νικήσει εφέτος τον Πανιώνιο και να βρίσκεται στο -5 από εκείνον, την ώρα που η διαφορά τους σε επίπεδο μπάτζετ είναι πολλαπλάσια, για την "κοιλιά" που κάνει ο Πέντρο Ενρίκε, ο οποίος ξεκίνησε "φορτσάρος", έχοντας δεύτερη "χαμηλή πτήση", για τα προβλήματα του "Δικεφάλου" στις στημένες φάσεις των αντιπάλων του (ο Κόρμπος στο πρώτο ημίχρονο έχασε μοναδική ευκαιρία πιάνοντας κεφαλιά ανενόχλητος από το ύψος της μικρής περιοχής) και για το αν οι "ασπρόμαυροι" έχουν αξιόπιστες λύσεις στον πάγκο τους.

ΔΕΝ ΕΧΑΣΕ ΤΟ ΠΛΑΝΟ ΤΟΥ

Ο Πέλκας σκόραρε και με αυτό το γκολ "φώτισε" και το τρόπο με τον οποίο έπαιξε ο ΠΑΟΚ από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο λεπτό του αγώνα. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο "Δικέφαλος" βρέθηκε στην κατάσταση που ήταν στην αναμέτρηση με αντίπαλο τον Πανιώνιο. Το ίδιο είχε γίνει και στο παιχνίδι με αντίπαλο την ΑΕΚ, στο πρώτο γύρο, εκτός έδρας παιχνίδι με αντίπαλο τον Λεβαδειακό, στο εντός έδρας παιχνίδι με αντίπαλο τον ΠΑΣ.

Και τα αναφέρω διότι σε αυτά ο ΠΑΟΚ δεν είχε σκοράρει μέχρι το 80', αλλά σε όλα είχε ένα κοινό στοιχείο. Ούτε σε γιόμες πήγε, ούτε σε… "πάμε όλοι μπροστά και ό,τι γίνει". Έψαχνε κάθε φορά να τελειώσει την επίθεση ορθόδοξα. Υπήρχαν φορές που ήταν έφτανε έξω από την εστία του Πανιωνίου και δεν έβρισκε "τρύπες" προς την μεγάλη περιοχή, γύριζε τη μπάλα στη μεσαία γραμμή και ξεκινούσε από την αρχή.

Και είναι κάτι που πολλές φορές η κερκίδα (στα εντός έδρας παιχνίδια) βλέπει μόνο την αδυναμία του ΠΑΟΚ να απειλήσει και "μουρμουρίζει", αλλά δεν αναγνωρίζει την ψυχραιμία, την υπομονή και την επιμονή για κάτι σωστό, όχι κάτι βεβιασμένο, κάτι "τσαπατσούλικο".

Ο ΚΛAΟΥΣ ΚΑΙ Ο ΠΡΙΓΙΟΒΙΤΣ

Θα πιαστώ από όσα είπε ο Ίβιτς σε ερώτηση που δέχθηκε για τον Πρίγιοβιτς: "Ο Πρίγιοβιτς σε όσα ματς έχει παίξε μέχρι τώρα έβαλε 7 γκολ σε 10 παιχνίδια και πάλι δέχτηκε κριτική όταν δεν βοηθάει την ομάδα. Αυτό μόνο εδώ μπορεί να συμβεί και είναι περίεργο".

Μπορεί να γίνει μεγάλη κουβέντα γι’ αυτό το "δεν βοηθάει την ομάδα". Και αυτό διότι ο Κλάους, από επιθετικός περιοχής, έβαλε στοιχεία στο παιχνίδι του, άρχισε να βγαίνει εκτός περιοχής και από κάποιο σημείο και μετά χάθηκε στο τι θέλει, τι πρέπει, τι μπορεί να κάνει. Για να μην παρεξηγηθώ, δεν λέω ότι ο Κλάους έχει "χαθεί" μόνο και μόνο επειδή άρχισε να βγαίνει από τη μεγάλη περιοχή.

Ο φετινός ΠΑΟΚ, έτσι όπως έχει δομηθεί, έτσι όπως καταφέρνει να φέρνει την μπάλα μέσα στην περιοχή περιοχή, είτε από τα άκρα είτε από τον άξονα είτε με τη μπάλα χαμηλά είτε με τη μπάλα ψηλά, είναι κομμένος και ραμμένος για… τον Κλαους των προηγούμενων ετών. Αυτόν τον Κλάους δεν τον είχε και ο Πρίγιοβίτς ήρθε και έδεσε από τη στιγμή που βρήκε μια ομάδα πανέτοιμη να παίξει για το φορ της.