Πήρε αυτό που ήθελε, αλλά δεν πείθει

Ο Αντώνης Τσακαλέας γράφει για την ισοπαλία του ΠΑΟΚ με τον Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη και για την εικόνα του "Δικεφάλου" που δεν πείθει ούτε τον κόσμο, ούτε την ίδια την ομάδα.

28 ΙΑΝ 2016

Στο λεξικό του Τριανταφυλλίδη, στις πρώτες σελίδες υπάρχει η λέξη αβελτίωτος, την οποία ο συγγραφέας αναφέρει πως τη χρησιμοποιούμε για κάτι "που δε βελτιώθηκε ή που δεν μπορεί να βελτιωθεί". Είναι ο ΠΑΟΚ αβελτίωτος; Ιδού η απορία. Αρχικά, καλύπτει το πρώτο μισό της ετυμολογίας. Ο ΠΑΟΚ για τρίτο συνεχόμενο παιχνίδι δεν βελτιώθηκε. Το θέμα είναι το αν καλύπτει και το δεύτερο μισό. Είναι ο ΠΑΟΚ ομάδα που δεν μπορεί να βελτιωθεί;

Ο ΠΑΟΚ στη Νέα Σμύρνη πήγε για "ένα σκορ πρόκρισης". Και, στην κατάσταση που είναι ο ΠΑΟΚ εσωτερικά, πιστεύω πως κανέναν εντός ομάδας δεν ενδιέφερε το ποιο θα ήταν αυτό. Να τη "βγάλει" όπως να 'ναι, και όσο πάει. Με τον Στέφανο Αθανασιάδη ξανά στα κάτω του, τον Ρόμπερτ Μακ στην ίδια κατάσταση, συν την όποια κούραση, τον Γκάρι Ροντρίγκες να έχει παίξει σε τρία παιχνίδια μέσα σε μια εβδομάδα μετά από ένα μήνα απραξίας λόγω τραυματισμού, τον Γκόικο Τσίμιροτ να είναι ξανά στα ρηχά, στο τρίτο του σερί 90λεπτο σε μια εβδομάδα και συνολικά έκτο του παιχνίδι μέσα στο 2016, τον Αλέξανδρο Τζιόλη να μη βγαίνει από την ενδεκάδα, τον Έργκους Κάτσε να μη μπαίνει με τίποτα σε αυτή, το αμυντικό δίδυμο (αναγκαστικά) να αλλάζει για μια ακόμα φορά, τον Νίκο Κοροβέση να παίζει όσο αντέχει, ο ΠΑΟΚ προηγήθηκε χωρίς να έχει κάνει κάτι στο παιχνίδι για να το δικαιολογήσει, και να δέχεται την ισοφάριση από γέμισμα στη μεγάλη του περιοχή. Με γέμισμα, όπως το δέχθηκε με την Ξάνθη, όπως το δέχθηκε με την ΑΕΚ.

Μπορεί να ελπίζει σε βελτίωση;

Τέτοια ματς, για μια ομάδα που έχει συνεχόμενα παιχνίδια, που έχει πολλά προβλήματα τραυματισμών, που όπως προείπα θέλει το αποτέλεσμα χωρίς να τη νοιάζει τίποτε άλλο, δικαιολογούνται; Για μένα, ναι, είναι ανεκτά, αλλά κάτω από κάποιες προϋποθέσεις. Την προϋπόθεση της διάψευσης του... αβελτίωτου της κατάστασης. Ο ΠΑΟΚ δεν βελτιώθηκε, αλλά ελπίζει, μέσω του θετικού για τα δεδομένα του θεσμού του κυπέλλου αποτέλεσμα, να έχει το χρόνο να βελτιωθεί.

Μπορεί όμως να ελπίζει με τέτοια εικόνα που είχε στη Νέα Σμύρνη; Να δεχτώ πως ο ΠΑΟΚ είναι κουρασμένος με τα συνεχόμενα παιχνίδια, δεν μπορεί να βρει συνοχή από τις διαδοχικές απουσίες λόγω τραυματισμών και τιμωριών, να δεχθώ ακόμα και τη δικαιολογία για τη κατάσταση του αγωνιστικού χώρου στο γήπεδο στη Νέα Σμύρνη. Να τα δεχτώ όλα αυτά. Ο ΠΑΟΚ στη Νέα Σμύρνη, δεν είχε ούτε ένα "δικό του" δεκάλεπτο. Ένα κομμάτι του αγώνα στο οποίο να κράτησε ή να κυκλοφόρησε τη μπάλα, να είχε έναν συνδυασμό που να “μυρίζει” πλάνο.

Και όλα αυτά σε ένα ματς που "με τα ψέματα" θα μπορούσε να είναι στο 0-2, καθώς ο Πέλκας είχε δοκάρι, τρία λεπτά μετά το γκολ του στο '15. Τότε, θα βλέπαμε ένα εντελώς διαφορετικό ματς, αλλά έχω κουραστεί να γράφω πως με τα αν δεν γίνεται κουβέντα. Όπως τον ήθελε η μπάλα τον Πέλκα και του στρώθηκε στο 15', έτσι δε του έκανε στο 18'. Αυτό ήταν, αυτό είναι και αυτό θα είναι το ποδόσφαιρο.

Δεν πείθει κανέναν

Ο ΠΑΟΚ δεν πείθει. Ούτε τους άλλους, ούτε τον εαυτό του, ούτε τους φίλους του που ψάχνουν από κάπου να πιαστούν για να είναι αισιόδοξοι, και δεν βρίσκουν. Όταν ήρθαν οι τρεις διαδοχικές νίκες σε ισάριθμα παιχνίδια στη Τούμπα με το 4-2-3-1,ούτε έκαναν τον “κακό” της υπόθεσης γράφοντας πως ένα σύστημα κρίνεται – στο αν αποδίδει – μετά το τέταρτο και πέμπτο παιχνίδι, αλλά και στα εκτός έδρας, και γενικά σε δυσκολότερα παιχνίδια είτε βάσει κρισιμότητας είτε βάσει αντιπάλου, ούτε μάντης ήμουν. Η λογική αυτό έλεγε. Όχι πως ο ΠΑΟΚ θα "ξεφούσκωνε" μετά τις τρεις σερί νίκες, αλλά πως εκεί, στα εκτός έδρας, θα μετρούσε τις δυνάμεις του.

Ο Τούντορ μπορεί να βρει πολλές δικαιολογίες για τα σκαμπανεβάσματα του ΠΑΟΚ. Και, όπως πριν, έτσι και τώρα, να δεχτώ μια προς μια. Το θέμα δεν είναι να τις δεχτώ εγώ, αλλά το το τρόπο με τον οποίο τις φιλτράρει ο οργανισμός του ΠΑΟΚ. Όχι το "τι θέλει να περάσει προς τα έξω" όπως λέμε καμιά φορά, ούτε αυτό που “λένε οι κύκλοι του”. Το θέμα είναι το τι πιστεύουν. Λένε συνεχώς πως ο Τούντορ θα κριθεί στο τέλος της χρονιάς. Το βάζουν το χέρι τους στη φωτιά; Όχι.

Και θα κλείσω όπως άρχισα. Ο ΠΑΟΚ φεύγει από τη Νέα Σμύρνη με αυτό που ήθελε, χωρίς να τον νοιάζει ο τρόπος. Είναι σε τέτοια κατάσταση, αγωνιστικά και ως κλίμα, που τον ένοιαζε μόνο αυτό. "Βρε, κάτσε να πάμε ημιτελικό και κανείς δε θα θυμάται αυτό το ματς". Αυτή είναι η λογική. Θα πρέπει όμως ο ΠΑΟΚ να κάνει κάποια στιγμή κάποιες εμφανίσεις που θα κάνουν ματς όπως αυτό στη Νέα Σμύρνη να ξεχαστούν και να λογίζονται ως “κομμάτι της "κοιλιάς" του ΠΑΟΚ λόγω τραυματισμών και κούρασης”. Άντε να δούμε...