Απλά ο καλύτερος...
H παρουσία του ΠΑΟΚ στα φετινά πλέι οφ δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την αντίστοιχη περυσινή. Η ομάδα του Σάντος είναι καλύτερα προετοιμασμένη και οργανωμένη και δείχνει έτοιμη για την υπέρβαση. Ο,τι πρέπει να κάνει και ο απλός Ελληνας πολίτης. Παρουσία εισαγγελέων ζήτησε στο Καραϊσκάκη η ΠΑΕ ΠΑΟΚ.
Έχουμε διανύσει τα μισά του δρόμου στο μίνι πρωτάθλημα και είναι η μοναδική αήττητη ομάδα, με μηδέν παθητικό στην άμυνα. Η πιο σταθερή, η πιο μεθοδική, η πιο παθιασμένη και ομοιογενής ομάδα των πλέι οφ. Για το τελευταίο υπάρχει προφανής εξήγηση και είναι η παρουσία του ίδιου προπονητή στον πάγκο της την τελευταία τριετία, του σοβαρού και εργατικού Φερνάντο Σάντος, φαινόμενο σπάνιο για τα δεδομένα του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Πλέον, με μια ισοπαλία στο Καραϊσκάκη και μια νίκη επί της ΑΕΚ στην Τούμπα, ο ΠΑΟΚ θα εξασφαλίσει και μαθηματικά την έξοδο στο Τσάμπιονς Λιγκ, ό,τι και αν κάνουν οι ανταγωνιστές του και θα κατεβάσει την αναπληρωματική ομάδα στο Χαριλάου την τελευταία αγωνιστική, αφού θα είναι παγερά αδιάφορος βαθμολογικά. Θυμίζουμε, ότι, εφόσον δεν ηττηθεί στο Καραϊσκάκη, ακόμα και στην περίπτωση ισοβαθμίας με τον Ολυμπιακό, θα έχει καλύτερη βαθμολογική συγκομιδή στα μεταξύ τους παιχνίδια στα πλέι οφ, συνεπώς θα πάρει ο δικέφαλος του βορρά το εισιτήριο για το Τσάμπιονς λιγκ.
Όσον αφορά το κομβικό ντέρμπι με τον Ολυμπιακόστην Τούμπα, ο ΠΑΟΚ πήρε μια παλικαρίσια και δίκαιη νίκη. Απόλυτα δίκαιη, γιατί, ναι μεν, πέτυχε το γκολ της νίκης ο Μουσλίμοβιτς εκμεταλλευόμενος το λάθος του Νικοπολίδη, αλλά ήταν η ομάδα που είχε τις περισσότερες κλασικές ευκαιρίες για γκολ, είχε δοκάρι, είχε πέναλτι που δεν της δόθηκε στο καθαρό - και με εμφανή πρόθεση - χέρι του Μέλμπεργκ μέσα στη περιοχή μετά τη σέντρα του Φιλομένο και είχε παίκτες παθιασμένους και "διψασμένους" για τη νίκη.
Ο δικέφαλοςτου βορρά έπαιξε μόνο ένα ημίχρονο (το πρώτο) μπάλα, στριμώχνοντας τον αντίπαλό του, αλλά και στο δεύτεροπου οπισθοχώρησε, υπό την πίεση του Ολυμπιακού, δεν απειλήθηκε αμυντικά σχεδόν καθόλου, δείχνοντας ότι έχει γερά θεμέλια ως ομάδα και μια εξαιρετική ανασταλτική λειτουργία. Είναι ενδεικτικό ότι όσα... νερά έκανε το κέντρο της άμυνας στο πρώτο ημίχρονο (με τον Σαβίνι σε κακή μέρα), αμέσως διορθώθηκαν στην επανάληψη με την είσοδο του Μαλεζά.
Ο Φιλομένο ήταν η μεγάλη αποκάλυψη του αγώνα. Έδωσε ζωντάνια και ποιότητα στην μεσοεπιθετική γραμμή του ΠΑΟΚ. Ο άτυχος έως τώρα Αργεντινός με τους πολλούς τραυματισμούς φέτος πραγματοποίησε την καλύτερή του εμφάνιση με την ασπρόμαυρη φανέλα, σκορπίζοντας αισιοδοξία ότι θα δικαιώσει στο μέλλον τις προσδοκίες που γέννησε η μεταγραφή του στον ΠΑΟΚ.
Ο Βιεϊρίνια ήταν η μεγάλη απογοήτευση. "Απών" από το παιχνίδι, περιορίστηκε πολύ από τον έμπειρο Ραούλ Μπράβο, αλλά το κενό του κάλυψε ο εξαιρετικός Λίνο και ο αθόρυβος Σορλέν, αναλαμβάνοντας αναγκαστικά και μονόπλευρα την ανάπτυξη του ΠΑΟΚ από την αριστερή πλευρά. Επίσης ανασταλτικά βοήθησε πολύ το ισπανικό "μηχανάκι" που λέγεται Βιτόλο, μαζί με την ηγετική μορφή που λέγεται Γκαρσία. Ο παθιασμένος Ουρουγουανός πρόσφερε σημαντικά και στην επιθετική ανάπτυξη. Ως δεξί μπακ ο Κοντρέρας για τρίτο ματς ήταν ανίκητος. Αποδεικνύεται πολύ σωστή και αποτελεσματική η επιλογή του Σάντος να τον μεταθέσει στο δεξιό άκρο της άμυνας στα πλέι οφ.
Συμπερασματικά, η παρουσία του ΠΑΟΚ στα φετινά πλέι οφ δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την αντίστοιχη περυσινή. Η ομάδα του Σάντος στα φετινά πλέι οφ είναι καλύτερα προετοιμασμένη και οργανωμένη και δείχνει έτοιμη για την υπέρβαση.
Χρόνος, όμως, για πανηγυρισμούς δεν υπάρχει. Στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό... Ο ΠΑΟΚ θα πάει για δυο αποτελέσματα στο Καραϊσκάκη την Τετάρτη (12/5). Εάν δεν χάσει, θα βρεθεί μια ανάσα από τη μεγάλη διάκριση, διότι, όπως προείπαμε, με νίκη επί της ΑΕΚ την ερχόμενη Κυριακή (16/5) στην Τούμπα, θα ανοίξουν οι σαμπάνιες για την - δεύτερη - έξοδο του δικέφαλου του βορρά στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, αφού το τοπικό ντέρμπι στο Χαριλάου δεν θα έχει πλέον καμία σημασία. Είναι πολύ καλή δουλεμένη ομάδα ο φετινός ΠΑΟΚ και μπορεί να τα καταφέρει, δίνοντας μια διέξοδο και μια διάκριση στο ποδόσφαιρο της Βόρειας Ελλάδας, που τόσο μεγάλη ανάγκη έχει από επιτυχίες.
- Αναπόφευκτα μεταφέρθηκε και στα γήπεδα το πολιτικό κλίμα των ημερών και έτσι στη Τούμπα την Κυριακή ακούστηκε το περιβόητο σύνθημα "να καεί, να καεί το μπ... η βουλή", ενώ υπήρχε και πανό για το ΔΝΤ. Θα μου επιτρέψετε, λοιπόν, να κάνω ένα κοινωνικό σχόλιο που αφορά την επικαιρότητα, ευελπιστώντας πως δεν θα σας κουράσω.
Ας αφήσουμε "τους Ταλιμπάν με τα κοστούμια", όπως αποκάλεσε εύστοχα Γερμανίδα βουλευτής στο κοινοβούλιό της, τους κερδοσκόπους των διεθνών χρηματαγορών. Είναι παγκόσμιο και συστημικό το πρόβλημα, που καθιστά ομήρους των χρηματαγορών και των τραπεζών ολόκληρες χώρες και λαούς. Ας τους αφήσουμε όλους αυτούς και ας δούμε την άλλη όψη του νομίσματος. Γιατί υπάρχει και άλλη όψη σε όσα βιώνουμε και είναι πολύ θολή, γεμάτη κακοτεχνίες. Αυτή η άλλη όψη αφορά τα δικά μας χούγια. Ας κοιτάξουμε και την καμπούρα μας, διότι η αυτοκριτική είναι το παν για ένα λαό, κι εμείς την έχουμε ξεχάσει.
Ξεκινώ... Η απύθμενης ανοησίας συνομωσιολογία, η μετάθεση ευθυνών και οι υπεκφυγές, είναι τα παραδοσιακά εθνικά μας χόμπι, αλλά εξελίσσονται, πλέον, σε ομαδική αποχαύνωση. Δεν συμμερίζομαι καθόλου την επικρατούσα άποψη, που λέει πως για όλα φταίνε οι πολιτικοί και όλοι εμείς οι υπόλοιποι 11 εκατομμύρια Έλληνες είμαστε αθώες περιστερές και άμοιροι ευθυνών για το κατάντημα της χώρας.
Αν κοιταχτούμε με ειλικρίνεια στον καθρέφτη θα δούμε πως όλοι φταίμε. Από τον μικρομεσαίο επαγγελματία που δεν πλήρωσε ποτέ εφορία γιατί δήλωνε πάντα κάτω από το αφορολόγητο όριο, τον δημόσιο υπάλληλο που χρηματίστηκε για να κάνει τη δουλειά του, τον γιατρό που πήρε φακελάκι, τον δικηγόρο που έκανε φορολογική δήλωση ισοϋψή με τα ετήσια εισοδήματα ενός ανειδίκευτου εργάτη, τους συνδικαλιστές που ανέχτηκαν την δημιουργία μιας εξοργιστικά άνισης κοινωνίας στην οποία υπάλληλοι φορέων του δημοσίου αμείβονται με 2.500 και 3.000 ευρώ το μήνα και οι περισσότεροι μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα με 600, 700 και 800 ευρώ.
Στη συνέχεια ο ίδιοι δημόσιοι υπάλληλοι παίρνουν τετραπλάσια και πενταπλάσια σύνταξη από τον δύσμοιρο χαμηλοσυνταξιούχο των 500 ευρώ του ΙΚΑ, κάτι που δεν συμβαίνει πουθενά στην Ευρώπη, τον "νέο" αγρότη που πήρε επιδότηση αρκετών εκατομμυρίων, πρώην, δραχμών για την αγορά τρακτέρ και εκσυχρονισμό της παραγωγής του και αντί γι’ αυτό αγόρασε Ι.Χ. για να κάνει εφέ, τον μισθωτό που δέχθηκε να δουλέψει στη "μαύρη" και δεν δήλωσε το εισόδημά του, ή τον μισθωτό που διαμαρτύρεται για τον μισθό πείνας, αλλά δεν διεκδίκησε ποτέ τα δικαιώματά του και κρύβεται στα ψυγεία όταν πάει η επιθεώρηση εργασίας στον τόπο εργασίας του.
Τον δημοσιογράφο που υπερβάλει, "κιτρινίζει", κάνει προπαγάνδα, ή παραπληροφορεί κατά το δοκούν, μέχρι τους "μεγαλοκαρχαρίες" αυτής της χώρας, οι οποίοι υπό τα όμματα, την ανοχή και την συναίνεση επίορκων πολιτικών πλούτισαν προκλητικά εις βάρος του δημοσίου και κατ’ επέκταση του λαού.
Όλοι έχουμε ευθύνες. Άλλοι μικρότερες, άλλοι μεγαλύτερες και άλλοι πολύ μεγαλύτερες. Πάντως, όλοι έχουμε ευθύνες. Λίγοι δικαιούνται πραγματικά να διαμαρτύρονται σ’ αυτή τη χώρα. Ίσως μόνο η νεολαία. Κανείς ξένος δεν μας φταίει που είμαστε ο πιο αγενής, ο πιο φιλοτομαριστής και ο πιο χαιρέκακος λαός της Ευρώπης, που έχουμε αναγάγει την βαλκανική κουτοπονηριά, την λεγόμενη λαμογιά σε μαγκιά και τον έντιμο και σωστό πολίτη τον χαρακτηρίζουμε ρομαντικό και βλάκα.
Κανείς ξένος δεν μας φταίει που η αναξιοκρατία βασιλεύει παντού, γι’ αυτό και η ανταγωνιστικότητα ακόμα και στον ιδιωτικό τομέα έχει πιάσει πάτο. Κανείς ξένος δεν μας φταίει που καταντήσαμε μια χώρα με χιλιάδες... φελλούς που επιπλέουν. Κανείς ξένος δεν μας φταίει που πετάμε τις γόπες και τα σκουπίδια μας στο δρόμο, έχοντας τις πιο βρώμικες πόλεις της Ευρώπης. Και σ’ αυτό ο πολιτικός ευθύνεται; Η πραγματικότητα είναι πως ο πολιτικός χορεύει στον ρυθμό που του υπαγορεύουν οι ψηφοφόροι του. Κάνει ρουσφέτια και "εξυπηρετήσεις", γιατί αλλιώς κανείς δεν θα τον ψηφίσει. Όπως έχει πει και ο μεγάλος Όσκαρ Ουάιλντ... "κάθε λαός έχει την εξουσία που του αξίζει".
Εάν δεν αλλάξουμεριζικά νοοτροπία εμείς οι ίδιοι, εάν δεν αποδεχτούμε την ιδέα μιας κοινωνίας αξιοκρατίας, συνοχής και αλληλεγγύης, ακόμα... και ο Ιησούς Χριστός να γίνει πρωθυπουργός αυτής της χώρας δεν θα καταφέρει απολύτως τίποτα. Με λαϊκίστικα συνθήματα, λεονταρισμούς και βία, όχι μόνο δεν λύνονται τα προβλήματα, αλλά οξύνονται και οδηγούμαστε σε τραγικές συνέπειες όπως η αποτρόπαια δολοφονία των τριών νέων ανθρώπων στην τράπεζα Marfin ή δευτερευόντως, η τεράστια τουριστική δυσφήμιση της χώρας.
Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο πως όσες φορές παρουσιάστηκαν αυτόκλητοι προστάτες του λαού και επέβαλλαν την δική τους "δικαιοσύνη" με τη βία, αυτοί έγιναν, όταν ανέλαβαν την εξουσία, πολύ μεγαλύτεροι δυνάστες ακόμα και από τις πιο διεφθαρμένες κυβερνήσεις μιας κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.
Το τι ακούγεται δεν περιγράφεται. Κορώνες για κήρυξη πτώχευσης και εξόδου από το ευρώ και την Ε.Ε. Λες και άμα βγούμε από την Ε.Ε θα γίνουμε πλουσιότεροι. Πολλοί παραβλέπουν το αυτονόητο: ό,τι με μια πτώχευση θα πάμε αυτομάτως σε μισθούς και συντάξεις επιπέδου Βουλγαρίας. Τι προτείνουν δηλαδή οι κάθε λογής επαναστάτες; Να μείνουμε μόνοι μας απομονωμένοι από όλη την υπόλοιπη Ευρώπη, να γίνουμε Κούβα ή Βόρεια Κορέα;
Επιστρέφοντας στη δραχμή οτιδήποτε εισαγόμενο θα γίνει απλησίαστο, ενώ στα πλαίσια των αντιποίνων, θεωρείται πάρα πολύ πιθανός ο αποκλεισμός της χώρας από το διεθνές εμπόριο για μεγάλο χρονικό διάστημα. Κι εμείς εδώ το μόνο που παράγουμε είναι ντομάτες και αγγουράκια. Ζούμε κυριολεκτικά στον δικό μας κόσμο.
Χαρακτηριστικό είναι το χιούμορ ενός σκιτσογράφου της βρετανικής Guardian για τις απεργίες στην Ελλάδα. Στο σκίτσο υπήρχε η Ακρόπολη περικυκλωμένη από σημαίες διαδηλωτών και το γνωστό πανό που έγραφε: "Λαοί της Ευρώπης, εξεγερθείτε", ενώ οι λαοί της Ευρώπης με το δικό τους πανό απαντούσαν στους Έλληνες: "Γυρίστε στη δουλειά". Ακόμα καλύτερο ήταν το σκίτσο του Κώστα Μητρόπουλου στα Νέα, όπου από το περιβόητο πανό στην Ακρόπολη "Λαοί της Ευρώπης ξεσηκωθείτε" διαγράφηκε το "ξεσηκωθείτε" και αντικαταστάθηκε από το "μας συγχωρείτε", με παραπομπή στα "τρία αθώα θύματα".
Ας σοβαρευτούμε ως λαός. Ας σκεφτούμε λογικά και νηφάλια, ας κάνουμε ο καθένας βαθιά την αυτοκριτική του και ας πάρουμε για φωτεινό παράδειγμα τις σκανδιναβικές χώρες, όπου οι αποκλείσεις του βιοτικού επιπέδου της συντριπτικής πλειοψηφίας του κόσμου είναι μικρές, κανείς δεν κλέβει το κράτος και κανείς δεν παίρνει τον πενταπλάσιο μισθό ή σύνταξη από τον συμπολίτη του, γιατί έχουν μάθει πως όλοι δικαιούνται μια αξιοπρεπή διαβίωση.
Ας εκτονώσειο καθένας μας τον θυμό του ή την διαμαρτυρία του, με πιο δημιουργικούς τρόπους, καλλιεργώντας την προσωπικότητά του, ασχολούμενος με τον αθλητισμό και τον πολιτισμό, διαβάζοντας ένα βιβλίο, πηγαίνοντας στο θέατρο, ή στον κινηματογράφο, επιδιώκοντας και διεκδικώντας την βελτίωση του βιοτικού του επιπέδου, αλλά όχι εις βάρος του άλλου, προτάσσοντας το παν μέτρο άριστον στη ζωή του.
Μόνο τότε θα γίνουμε μια καλύτερη κοινωνία και θα προοδεύσουμε σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο. Αρκεί απλά να διδαχτούμε από την υπέροχη σκέψη των αρχαίων προγόνων μας, την οποία μνημονεύουμε επειδή μας συμφέρει, αλλά προσβάλουμε βάναυσα με την χυδαία και αγοραία συμπεριφορά μας στις περισσότερες εκφάνσεις της ζωής μας.
