Ασυνήθιστη βραδιά, συνηθισμένη νίκη

Η βραδιά στο ΣΕΦ ήταν ασυνήθιστη. Ας ξεκινήσουμε από τα αυτονόητα. Η συμπλήρωση 500 παιχνιδιών στην Ευρωλίγκα (και το παλιό Κύπελλο Πρωταθλητριών) ήταν μια καλή ευκαιρία για τον Ολυμπιακό να θυμηθεί και να τιμήσει το παρελθόν του. Δεν το βλέπουμε πολύ συχνά στα ελληνικά γήπεδα. Ίσως για αυτό το λόγο δεν είμαστε και αισιόδοξοι για το μέλλον πολλών ομάδων. Όποιος ξεχνάει το παρελθόν του, δεν έχει μέλλον. Αυτός που το είπε ή το έγραψε έχει χίλια δίκια.

Γιορταστική ατμόσφαιρα, η μπουτίκ ξεπούλησε τα σχετικά μπλουζάκια. Μήπως να έπαιζαν οι ομάδες μας κάθε μέρα στην Ευρωλίγκα για να έχουμε την ψευδαίσθηση ότι όλα πάνε καλά; Μήπως έχουν δίκιο σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες που έχουν ξεμπερδέψει με τα εθνικά πρωταθλήματα τους και παίζουν στις Αδριατικές και VTB League;

Μέσα λοιπόν στην ατμόσφαιρα φιέστας λίγοι πήγαν….σπίτι στεναχωρημένοι ή προβληματισμένοι από το κακό ξεκίνημα του Ολυμπιακού. Προϊόντος του χρόνου, βρήκε ρυθμό και νίκησε χωρίς να χρειαστεί μεγάλα σουτ και ηρωισμούς της τελευταίας στιγμής την Μάλαγα. Για όσους κοιτάζουν μόνο βαθμολογίες και νίκες όλα πήγαν καλά και ο Ολυμπιακός έκανε αυτό που όλοι περίμεναν. Ήταν όμως η δεύτερη σερί αγχωτική νίκη του μέσα στο ΣΕΦ επί θεωρητικά υποδέεστερου αντιπάλου και αυτό νομίζω ότι πρέπει να ηχήσει σαν ένα προειδοποιητικό καμπανάκι συναγερμού στα αυτιά του Σφαιρόπουλου και των συνεργατών του.

Μια περίοδος ντεφορμαρίσματος στη μέση της χρονιάς είναι πολύ πιθανή. Το ίδιο πιθανό είναι με δύο ματς σε εννιά μέρες οι παίκτες του Ολυμπιακού να αποσυντονίστηκαν και να βγήκαν εκτός ρυθμού. Θα φανεί στο άμεσο μέλλον και δεν εννοώ στον επόμενο αγώνα πρωταθλήματος αλλά στο Μιλάνο…Ε κεί θα πετύχει σε παράξενη φάση την Αρμάνι. Οι Ιταλοί μετά τη νίκη επί της Νίζνι βλέπουν πια κάθε παιχνίδι σαν τελικό μήπως και προλάβουν το τραίνο της πρόκρισης. Και αυτούς αλλά και πολλούς άλλους τους βόλεψε η ήττα της Εφές.

Ντεφορμέ ή αποσυντονισμένος ο Ολυμπιακός νίκησε και το χρωστάει σε μεγάλο ποσοστό στον παίκτη που δεν είναι τίποτε από τα δύο. Ο Βασίλης Σπανούλης είναι πάντοτε σε ρυθμό και ενδέχεται αυτή τη στιγμή να είναι ο πιο φορμαρισμένος παίκτης σε όλη την Ευρωλίγκα. Τα νούμερα του είναι πολύ κοντά στα καλύτερα της καριέρας του. είναι φρέσκος μετά την καλοκαιρινή ξεκούραση και αυτή τη φορά ο Πλάθα τον αντιμετώπισε σωστά και όχι με την αφέλεια του πρώτου αγώνα. ‘Εδινε βοήθεια με τον σωστό παίκτη, στη σωστή πλευρά μετατρέποντας τους 18 πόντους και τις 10 ασίστ του αρχηγού του Ολυμπιακού σε ένα κατόρθωμα και όχι σε κάτι συνηθισμένο ή μια βραδιά ρουτίνας. A day in the office που θα έλεγαν και οι ‘"απέναντι"...

Και αφού τελειώσαμε με τον σύντομο, αλλά αναγκαίο και επιβεβλημένο έπαινο του Σπανούλη ας πάμε σε μερικά πιο ουσιαστικά πράγματα…

Ο κίνδυνος εξ ανατολών

Με τη νέα του μορφή το ΤΟΠ-16 τα προηγούμενα χρόνια μας δίδαξε κάτι που πλέον θεωρείται αξίωμα και όχι δόγμα. Σε μια φάση 14 αγώνων αρκεί ένα στοχευμένο αποτέλεσμα για να ανατρέψει διαμορφωμένες καταστάσεις. Η Φενέρ περίμενε ακριβώς ένα γύρο για να "σβήσει" ένα από τα δύο αποτελέσματα που την... στοίχειωναν. Την εντός έδρας ήττα από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Και ξαφνικά, ο αγώνας που έρχεται σε 15 μέρες στο ΣΕΦ είναι "τελικός των τελικών" αφού η Φενέρ έρχεται όχι μόνο για να σβήσει την δεύτερη ήττα που την κυνηγάει ένα γύρο αλλά ξέροντας ότι με νίκη στο Φάληρο θα γίνει αυτόματο φαβορί για την πρώτη θέση του ομίλου! Δείτε το υπόλοιπο πρόγραμμα της και θα γίνει αντιληπτό ότι αν περάσει από το ΣΕΦ μπορεί και να μην... ξαναχάσει μέχρι το τέλος του ΤΟΠ-16!

Στην ουσία και σε σχέση με τον Ολυμπιακό η νίκη της Φενέρ διέγραψε την διαφορά που χώριζε τις δύο ομάδες. Την περιορίζει στο ματς του πρώτου γύρου και στη νίκη των ερυθρόλευκων που έχουμε γράψει κατ΄επανάληψη ότι είναι η μοναδική εκτός έδρας που μετράει αληθινά. Από τη Μάλαγα θα περάσουν όλοι. Από το Νόβγκοροντ πέρασε στον πρώτο γύρο η Φενέρ, η ΤΣΣΚΑ θα πάει προτελευταία αγωνιστική που μάλλον η Νίζνι θα έχει αποχαιρετήσει και έχασε μόνο η Εφές.

Στα μαθηματικά του ομίλου δεν υπήρχε μόνο το "κακό νέο" της νίκης της Φενέρ στη Μόσχα. Υπήρχε και το καλό νέο της ήττας της Εφές που έβγαλε την άλλη Τουρκική ομάδα από την τροχιά των δύο πρώτων θέσεων. Τώρα, η ομάδα του Ιβκοβιτς θα παλέψει πόντο πόντο και νίκη νίκη με τη Λαμποράλ για την πρόκριση. Και ενδεχόμενα να αποδειχθεί σοφή η απόφαση του "σοφού" στο τελευταίο τάιμ άουτ του αγώνα με τη Λαμποράλ και ενώ η ομάδα του ήταν στο -3 να μην ψάξει με 13’’ στο χρονόμετρο την ανατροπή ή μια ενδεχόμενη παράταση. Αλλά να παίξει άμυνα για να προφυλάξει τη διαφορά απόφαση που μάλλον αιφνιδίασε και τους αντιπάλους του που έχασαν πολύτιμα δευτερόλεπτα περιμένοντας ένα φάουλ που δεν έγινε ποτέ και στο τέλος έκλεισαν το ματς με λάθος πάσα!

Και ξαφνικά η ΤΣΣΚΑ μοιάζει πιο ευάλωτη από ποτέ. Η ήττα από τη Φενέρ έκανε το... υπερσιβηρικό εξπρές να μοιάζει ότι κινείται με πολύ χαμηλή ταχύτητα. Και την ΤΣΣΚΑ περιμένει άλλο ένα περίεργο παιχνίδι: Πάει στη χώρα των Βάσκων να παίξει με την εξαιρετικά φορμαρισμένη και επικίνδυνη Λαμποράλ που πλέον μυρίστηκε…αίμα και ονειρεύεται μια ακόμη απρόσμενη πρόκριση αυτή τη φορά στην οκτάδα της Ευρωλίγκας. Το είπαμε: Η ζωή στην Ευρωλίγκα είναι ωραία. Και κυρίως ποτέ δεν είναι μονότονο ένα ΤΟΠ-16.

Διαβάστε ακόμα:

Ποιος φοβάται τον Αντρέι Κιριλένκο;