Ολοκληρωτικό μπάσκετ από Ολυμπιακό

Η άνετη επικράτηση του Ολυμπιακού επί της Αρμάνι άφησε αναπάντητα δύο ερωτηματικά που στην ουσία είναι ένα: Ήταν τόσο καλός ο Ολυμπιακός ή είναι πολύ κακή ομάδα η φετινή Αρμάνι; Η απάντηση ενδέχεται να είναι κάπου στη μέση ή καταφατική και στα δύο σκέλη του ερωτήματος. Σχόλιο: Δημήτρης Καρύδας.

09 ΙΑΝ 2015

Ας ξεκινήσουμε από το εύκολο. Η Αρμάνι δεν έχει σχέση με την περσινή ομάδα, η οποία είχε μια από τις πιο επικίνδυνες -αλλά και άναρχες- περιφερειακές γραμμές που έχουμε δει στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Η περσινή Αρμάνι θα μείνει στην ιστορία σαν η ομάδα που θα μπορούσε να γίνει βασίλισσα, αν δεν πλήρωνε στην ουσία ένα καταστροφικό τελευταίο τρίλεπτο στον αγώνα νούμερο 1 της σειράς των πλέι οφ με τη Μακάμπι.

Στα what if του ευρωπαϊκού μπάσκετ έχει πάρει ήδη πολύ καλή θέση, παρέα με ομάδες που είδαν τη μεγάλη ευκαιρία να παίξουν ένα Final 4 μέσα στο σπίτι τους (όπως για παράδειγμα ο Ολυμπιακός του 1993 που έχασε αυτό το προνόμιο, όταν ο Πάσπαλι πάτησε γραμμή στο Λιμόζ) και την είδαν να φεύγει σαν νεράκι μέσα από τα χέρια τους.

Η φετινή Αρμάνι είναι μια μέτρια ομάδα, που ήδη χάνοντας καθαρά στην έδρα της από τη Νίζνι στην πρεμιέρα του top 16, κατάλαβε ότι δεν θα πάει πολύ μακριά. Αυτό ενδεχόμενα είναι το εύκολο μέρος της αποκρυπτογράφησης του χθεσινού αγώνα.

Ζήτημα ισορροπιών

Το δύσκολο αφορά στον Ολυμπιακό. Η αλήθεια είναι ότι με τον Σφαιρόπουλο στον πάγκο, έχει δείξει την πρόθεση να παίξει ολοκληρωτικό μπάσκετ. Παρότι, ο Έλληνας τεχνικός θήτευσε επί μακρόν δίπλα σε ένα προπονητή που του αρέσει το ελεύθερο -μέχρι αφέλειας- μπάσκετ (Καζλάουσκας), έδειξε και στον Πανιώνιο ότι δεν έχει άσχημες επιρροές. Το αντίθετο. Ρεαλιστής στο έπακρο, ξέρει ότι οι τίτλοι κερδίζονται από την άμυνα και ότι το μπάσκετ στο επίπεδο Ευρωλίγκας ξεκινάει από την άμυνα που δημιουργεί για την επίθεση.

Με έναν σημαντικό αστερίσκο. Ο Ολυμπιακός των πολλών ελλείψεων είναι υποχρεωμένος να παίξει τέτοιο μπάσκετ, μοιράζοντας ισόποση ενέργεια σε άμυνα και επίθεση. Κάτι που δεν μπόρεσε, για παράδειγμα, να κάνει η περσινή ομάδα, όταν έβγαζε μεγάλα ποσοστά ενέργειας στην επίθεση αλλά τα... έκλεβε από την άμυνα της

H ιδανική μοιρασιά

Ο χθεσινός Ολυμπιακός έκανε την ιδανική μοιρασιά, φτάνοντας πολύ κοντά στο άριστα. Ενδεχόμενα, γιατί τα περισσότερα κομμάτια του παζλ ήταν στη σωστή θέση. Ο Πρίντεζης δείχνει να έχει επιστρέψει υγιής σε ποσοστό 100% ή κοντά σε αυτό. Ο Πετγουέι έχει αναγεννηθεί με τον Σφαιρόπουλο και έχει βρει ρόλο και στις δύο πλευρές του παρκέ. Οι ψηλοί παίρνουν πιο τακτικά τη μπάλα και η επίθεση δεν είναι μονοδιάστατη.

Στο αμυντικό κομμάτι νομίζω ότι για όσα καλά παρουσίασε ο Ολυμπιακός πρέπει να δώσουμε ένα μικρό κομμάτι αποδοχής στις επιλογές του Μπαρτζώκα. Διάλεξε περιφερειακούς που μπορούν να πιέσουν τη μπάλα όπως ο Λαφαγιέτ και ο Ντάρντεν και επιπρόσθετα την ίδια δουλειά ξέρουν να κάνουν καλά ο Σλούκας, ο Μάντζαρης ή αν και όποτε χρειαστεί ακόμη και ο Κατσίβελης. Τη φιλοσοφία της συγκεκριμένης ομάδας την εμπνεύστηκε ο Μπαρτζώκας αλλά τα εύσημα αξίζει να τα πάρει ο Σφαιρόπουλος.

Όχι μόνο γιατί παίρνει ένα μεγάλο μέρος από την ενεργοποίηση των παικτών αλλά κυρίως γιατί δεν λειτούργησε δογματικά αλλά απόλυτα ρεαλιστικά. Κλήθηκε να διαχειριστεί ένα υλικό που δεν το επέλεξε ο ίδιος αλλά δείχνει να το κάνει με τόσο φυσιολογικό τρόπο που αν κάποιος δεν ήξερε όσα έχουν προηγηθεί θα πίστευε ότι αυτός διάλεξε ένα προς ένα τους φετινούς παίκτες.

Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα

Τα καλά νέα σταματούν εδώ. Ο Ολυμπιακός διέλυσε την Αρμάνι αλλά πιθανώς έκανε επίδειξη δύναμης απέναντι στη μάλλον χειρότερη ομάδα του ομίλου. Στην ουσία το αληθινό κέρδος του τις δύο πρώτες αγωνιστικές ήταν η εκτός έδρας νίκη στη Μάλαγα και η πολύ καλή βραδιά του με την Αρμάνι.

Η αλήθεια είναι ότι από εδώ και πέρα (με πιθανή εξαίρεση τα αντίστοιχα ματς του β΄γύρου και τον εντός έδρας αγώνα με τη Λαμποράλ) τον περιμένουν μόνο δύσκολα. Και στην ουσία θα αρχίσει να μετράει τις αληθινές του δυνάμεις από την ερχόμενη εβδομάδα όταν θα πάει στην Πόλη για να αντιμετωπίσει τη Φενέρ του Ομπράντοβιτς που ήδη έχει στραβοπατήσει μια φορά στην πρεμιέρα με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας και απόψε παίζει στη Ρωσία κόντρα στην πιο παράξενη ομάδα του ομίλου (Νίζνι).