Play it again Bill

Ο Δημήτρης Καρύδας, αφού αρχικά παραλληλίζει τον πιανίστα του "Καζαμπλάνκα" με τον Βασίλη Σπανούλη, σχολιάζει τη σπουδαία νίκη του Ολυμπιακού επί της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, "πλέκει" το εγκώμιο του Γιάννη Σφαιρόπουλου, ενώ τονίζει πως "το μπάσκετ θα δικαιώνει πάντα αυτόν που το αξίζει".

Play it again Bill

Στη θρυλική Καζαμπλάνκα μια από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών η Ινγκριντ Μπέργκμαν μπαίνει στο καφέ "Αμερικέν" και λέει στον πιανίστα ζητώντας το αγαπημένο της τραγούδι: "Παίξτο μια φορά Σαμ στο όνομα των παλιών καλών ημερών". Ο πιανίστας παριστάνει ότι δεν την ακούει και του ξαναλέει: "Παίξτο το Σαμ, παίξε το τραγούδι μου, το As time goes by". Και αφού ακούει το τραγούδι για τον χρόνο που τρέχει, μένει μόνη της με τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ και αυτός λέει στον πιανίστα: "Το έπαιξες για αυτήν, παίξτο και για μένα, αφού το άντεξε αυτή, μπορώ να το αντέξω και εγώ".

Ας μεταφέρουμε το υπέροχο νουάρ σκηνικό της Καζαμπλάνκα σε τρεις διαφορετικές πόλεις, σε τρία διαφορετικά γήπεδα με τους ίδιους πρωταγωνιστές και τον ίδιο πιανίστα. Στην Πόλη, ο Σπανούλης το έπαιξε για πρώτη φορά πασάροντας την μπάλα στον Πρίντεζη. Πέρασε ένας χρόνος και αποφάσισε να το ξαναπαίξει στον τελικό με τη Ρεάλ. Και στη Μαδρίτη, ήταν η ώρα της τρίτης φοράς. Γιατί, αφού το σχοινί άντεξε δύο φορές, μπορούσε να αντέξει και τρίτη.

Αν κάποιος έβλεπε το τελευταίο πεντάλεπτο τα είχε δει όλα

Κάτι παράξενοι τύποι με ακόμη πιο παράξενες θεωρίες λένε σκωπτικά ότι "σε ένα αγώνα μπάσκετ αρκεί να δεις το τελευταίο λεπτό και τα έχεις δει όλα". Δεν συμμερίζομαι αυτό τον αφορισμό αλλά στον ημιτελικό με την ΤΣΣΚΑ η αλήθεια είναι ότι αν κάποιος έβλεπε το τελευταίο πεντάλεπτο τα είχε δει όλα! Ενδεχόμενα το μοναδικό που μπορούσε να χάσει ήταν το μεγάλο βράδυ του Πρίντεζη και την εξαιρετική απόδοση του Παπαπέτρου νωρίτερα.

Με το σκορ 63-54 υπέρ της ΤΣΣΚΑ Μόσχας ο Σφαιρόπουλος παίρνει το τελευταίο ρίσκο που μπορούσε να πάρει. Χαμηλώνει το σχήμα της πεντάδας, ρίχνει στο παρκέ τρεις γκαρντ και παίζει με πεντάρι τον Πετγουέι που μάλλον είχε να παίξει στη συγκεκριμένη θέση από την εποχή του… Ηλυσιακού! Η εικόνα συνιστά μπασκετικό σουρεαλισμό. Πλην του ζευγαριού Πρίντεζη-Χριάπα σε όλα τα άλλα ζευγάρια ο Ολυμπιακός υστερεί σε ύψος με αποκορύφωμα το μαρκάρισμα του Μάντζαρη στον -μισό (και βάλε) κεφάλι- ψηλότερο Κιριλένκο.

Το μπάσκετ θα δικαιώνει πάντα αυτόν που το αξίζει

Η λογική του μπάσκετ λέει ότι η ΤΣΣΚΑ με τα τεράστια κορμιά θα ακουμπήσει την μπάλα μέσα στη ρακέτα για να τελειώσει όμορφα και ωραία τον αγώνα. Για τα επόμενα τέσσερα λεπτά παρότι ο συνήθης ύποπτος -για μπασκετικά ατοπήματα- Τεόντοσιτς είναι παρκαρισμένος στον πάγκο, η ΤΣΣΚΑ δεν ποστάρει παρά μόνο μια φορά με τον Χάινς (κέρδισε φάουλ και έβαλε μια βολή, τον μοναδικό πόντο του στον αγώνα). Συμπεριφέρεται χειρότερα από ομάδα του παιδικού πρωταθλήματος παρότι ζυγίζει χρυσάφι και οι παίκτες της αξίζουν 42 εκατομμύρια ευρώ.

Ο Σπανούλης βάζει το μεγαλύτερο σουτ της βραδιάς που δεν είναι το νικητήριο καλάθι αλλά το πρώτο του εύστοχο σουτ σε όλο τον αγώνα με το οποίο μειώνει σε 63-57. Αυτό το σουτ είναι ο οιωνός ότι το ματς αλλάζει. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά και συνιστούν μια ακόμη μπασκετική εποποιία, ένα ακόμη classic σε Final 4. Στον Σπανούλη υποκλίνεται η μπασκετική υφήλιος που καταλαβαίνει το αυτονόητο. Μόνο όταν είσαι μεγάλος παίκτης βάζεις τέσσερα μεγάλα σουτ με τέσσερις διαφορετικούς αμυντικούς να σε μαρκάρουν σε κάθε ένα από αυτά και ενώ προηγουμένως έχεις 0/11 σουτ. Αλλά η αλήθεια είναι μια: Το μπάσκετ θα δικαιώνει πάντα αυτόν που το αξίζει.

Αληθινός νικητής της βραδιάς ο Σφαιρόπουλος

Ο αληθινός νικητής της βραδιάς είναι ο Σφαιρόπουλος. Ακόμη και αν τα σουτ του Σπανούλη δεν έμπαιναν και ο αγώνας τελείωνε με τον αρχηγό του Ολυμπιακού να έχει 0/15 τρίποντα ο κόουτς των "ερυθρoλεύκων" απέδειξε ότι στο μπάσκετ δεν χρειάζονται ούτε αλχημείες, ούτε υπάρχουν τα τέλεια συστήματα που θα κουβεντιάζουν για μέρες ή για μήνες αργότερα οι γκουρού του μπάσκετ. Κάνεις τα απλά πράγματα, αλλά τα κάνεις σωστά. Χάνεις με διαφορά; Κατεβάζεις το σχήμα την ώρα που σε πιέζει ο χρόνος. Θέλεις να "κλέψεις" μια δύο επιθέσεις; Παίζεις μια ματς-απ ζώνη που δεν περιμένει ο αντίπαλος. Αλλά ο αληθινός νικητής λέγεται Σφαιρόπουλος για ένα ακόμη απλό λόγο: Ακόμη και αν ο Σπανούλης είχε 0/15 σουτ ο Ολυμπιακός είχε καταφέρει να κρατήσει την ΤΣΣΚΑ στο μικρότερο άθροισμα πόντων της όλη τη σεζόν. Ποτέ άλλοτε φέτος οι Ρώσοι δεν είχαν μείνει κάτω από τους 70 πόντους. Για την ακρίβεια, ποτέ άλλοτε δεν είχαν σκοράρει λιγότερους από 74. Αυτό από μόνο του συνιστά ένα κατόρθωμα τεραστίων διαστάσεων.

Ο Σφαιρόπουλος απέδειξε ότι τα μεγάλα παιχνίδια τα κερδίζει η ομάδα που θέλει και μπορεί να κατεβάσει τον ρυθμό και όχι η ομάδα που ονειρεύεται τρεξίματα, αιφνιδιασμούς και καρφώματα. Τα μεγάλα παιχνίδια και οι μεγάλες νίκες έρχονται με παιχνίδι μισού γηπέδου. Και εκεί ακριβώς είναι η ώρα που χρειάζεται ένας πολύτεκνος τύπος από τη Λάρισα που έχει απόλυτη άγνοια κινδύνου, τόνους μπασκετικού εγωισμού και έχει διαγράψει τη λέξη ήττα από το λεξιλόγιο του.

Υ.Γ1: Στη μάχη των πρωτάρηδων head coach, ο Ιτούδης βγήκε ηττημένος γιατί έκανε κακή διαχείριση του υλικού του, τελείωσε το παιχνίδι με μια ψηλή πεντάδα και δεν… οσμίστηκε έγκαιρα ότι το ματς γυρίζει για να ακολουθήσει το σχήμα του Ολυμπιακού. Για μια ακόμη φορά τα 42 εκατομμύρια δολάρια των Ρώσων πήγαν σε ένα μαύρο πηγάδι δίχως πάτο.

Υ.Γ2: Ας μου επιτραπεί να "τρολάρω" και λίγο τους αγαπητούς αναγνώστες του Contra που κάνουν τον κόπο και θυσιάζουν λίγο από τον χρόνο τους για να σχολιάζουν τα γραφόμενα μου. Θα το έπαιρνε ο Κιριλένκο που αναμόρφωσε την ομάδα και την έκανε…. διαστημόπλοιο βγαλμένο από τον "Πόλεμο των Άστρων"; Ναι σωστά… Μόνο που στον ημιτελικό ήταν αόρατος. Ένας τύπος ονόματι Παπαπέτρου πέρναγε από… πάνω του και την ώρα που ήταν στο παρκέ ο Ολυμπιακός κέρδιζε την ΤΣΣΚΑ με 10 πόντους διαφορά όπως αναφέρει και η στατιστική. Μετά από τρεις δεκαετίες σε Final 4 έχω μάθει να μην βιάζομαι και να περιμένω. Σας συμβουλεύω να κάνετε το ίδιο. Και την Κυριακή μετά τον τελικό έχω λαμβάνειν και ένα… δείπνο από τον καλό μου φίλο, τον Ηλία Ζούρο, για το στοιχηματάκι που είχαμε βάλει στον αέρα στη διάρκεια μιας εκπομπής της Nova μόλις ο Κιριλένκο είχε φτάσει στη Μόσχα. Και επειδή το όλο θέμα είχε αποκτήσει και τις διαστάσεις μιας ωραίας μπασκετικής ίντριγκας με πολλά τηλεφωνήματα από υποστηρικτές ή διαφωνούντες κοινούς μας φίλους προπονητές και παίκτες το (κερασμένο) κρασί θα το πιω στην υγειά των πρώτων. Τι ωραία που την μπέρδεψε την ομάδα ο "ΑΚ47" κάνοντας τον Γουίμς ρολίστα και μειώνοντας τον χρόνο του Τζάκσον (για να χωρέσουν όλοι οι… καλοί στην ίδια πεντάδα). Και όταν έγινε καλά και ο πρώην μπασκετμπολίστας -υποψήφιος συνταξιούχος- Χριάπα η "ρώσικη σαλάτα" ήρθε και έδεσε, με αποτέλεσμα η ΤΣΣΚΑ να τελειώνει τον αγώνα με τον Βίκτορα στο παρκέ και όχι τα γρήγορα πόδια και το αθλητικό ταλέντο του Βορόντσεβιτς και να φορτώνεται και τη γκρίνια του στα αποδυτήρια. Του Χριάπα, όχι του Βορόντσεβιτς. Και για να γράψω και κάτι σοβαρό στον επίλογο: Το μπάσκετ έχει την παράξενη ιδιότητα να αποδίδει με τους δικούς του κώδικες δικαιοσύνη και να διορθώνει όλες τις στρεβλώσεις.

Διαβάστε ακόμα:

Σχόλιο Τσάρλυ: Ποτέ κανένα αουτσάιντερ δεν έχει σκορπίσει τόσο τρόμο

Σχόλιο Γιαννόπουλος: Καρδιά λοιπόν, γι' αυτό είναι Σπανούλης!

Σχόλιο Μαγουλάς: Spanoulisball

Σχόλιο Ζωιτός: Ούτε να τον αγοράσει δεν μπορεί, όχι να τον νικήσει

Σχόλιο Καίσαρης: Δεν χάνει, γιατί ΔΕΝ ΣΑΣ ΑΚΟΥΕΙ

Final Four: Η ελληνική περιγραφή των τελευταίων φάσεων στο Ολυμπιακός-ΤΣΣΚΑ (VIDEO)

Final Four: Οι ξένες περιγραφές στο μεγάλο τρίποντο του Σπανούλη (VIDEOS)

Final Four: Το τρίποντο του Σπανούλη που "σκότωσε" την ΤΣΣΚΑ (VIDEOS)

Το VIDEO της χρονιάς: η τούμπα των Αγγελόπουλων μετά τη λήξη του αγώνα με την ΤΣΣΚΑ

News 24/7

24MEDIA NETWORK