Ποιος φοβάται τον Αντρέι Κιριλένκο;

Η επιστροφή του Αντρέι Κιριλένκο στη Μόσχα και την ΤΣΣΚΑ ήταν ένα από τα θέματα συζήτησης στην…. πιάτσα των μπασκετόφιλων που ασχολούνται με την Ευρωλίγκα. Γενικά, οι λεγόμενες μεταγραφές… αεροδρομίου, τα "μεγάλα ονόματα" είναι πάντοτε γοητευτικά. Άλλωστε, τα τελευταία πολλά χρόνια οι νέες συλλογικές συμβάσεις του ΝΒΑ με την ένωση παικτών έχουν κάνει περίπου απαγορευμένο καρπό τη μετακίνηση παικτών με βαριά συμβόλαια από την Αμερική στην Ευρώπη. Συνεπώς, βλέπουμε και θα βλέπουμε ολοένα και λιγότερους πρωτοκλασάτους παίκτες του ΝΒΑ να έρχονται στα μέρη μας. Και δεν αναφέρομαι μόνο στην Ελλάδα.

Η απλή λογική λέει ότι η ΤΣΣΚΑ προσθέτει ένα παίκτη που την κάνει σούπερ φαβορί για την κατάκτηση της Ευρωλίγκας. Γιατί είναι προφανές ότι οι Ρώσοι δεν μπήκαν στον κόπο και τα έξοδα για να κερδίσουν τη VTB League από τη Χίμκι και την Λοκομοτίβ Κουμπάν αλλά για να κάνουν πιο εύκολο τον δρόμο τους προς την κορυφή της Ευρώπης. Δεν θα χρησιμοποιήσω το απλοϊκό επιχείρημα του τύπου "εντάξει μωρέ και στην Κωνσταντινούπολη η ΤΣΣΚΑ είχε τον Κιριλένκο και έχασε στον τελικό"’. Και δεν θα ασπαστώ αυτή την απόλυτα επιδερμική προσέγγιση για ένα απλό λόγο: Ο Ολυμπιακός χρειάστηκε να κάνει τη μεγαλύτερη ανατροπή όλων των εποχών σε τελικό, στον πάγκο ο Σφαιρόπουλος σκούνταγε τον Καζλάουσκας που δεν άκουγε ούτε τον ‘Ελληνα βοηθό του, ούτε τα... ξυπνητήρια και τη μπάλα την είχε στα χέρια του ο πλέον ακατάλληλος παίκτης για τέτοιες συνθήκες, ο άμυαλος Μίλος.

Για αυτό ακριβώς δεν αποτελεί ούτε δείγμα για σύγκριση, ούτε "δεδικασμένο" εκείνος ο ανεπανάληπτος αγώνας.

Ποιόν Κιριλένκο θα δούμε;

Πάμε στο σήμερα. Ο καλός Κιριλένκο όντως μπορεί να μετατρέψει την ΤΣΣΚΑ σε ένα πυρηνικό οπλοστάσιο που ενδεχόμενα να μην έχει αντίπαλο στην πορεία και να φτάσει στην κατάκτηση της Ευρωλίγκας χωρίς κόπο. Η μπασκετική του ποιότητα δεν αμφισβητείται και δεν υπάρχουν πολλοί παίκτες στην Ευρωλίγκα με την ικανότητα του ΑΚ-47 να παίζει μακριά αλλά και κοντά στο καλάθι.

Ας μου επιτραπεί όμως να καταθέσω μερικές σοβαρές ενστάσεις. Στη θέση του Λάσο, του Πασκουάλ, του Σφαιρόπουλου, του Ιβάνοβιτς, του Ιβκοβιτς, του Ομπράντοβιτς ή οποιουδήποτε άλλου κόουτς ονειρεύεται την κορυφή της Ευρώπης μάλλον θα έτριβα τα χέρια μου μαθαίνοντας τα χαμπέρια για τη μεταγραφή του Κιριλένκο. Όχι μόνο γιατί κυκλοφορεί ευρέως η θεωρία των συγκοινωνούντων δοχείων. Ιδιοκτήτης των Νετς είναι ο Μιχαήλ Προκχορόφ, ο Ρώσος μεγιστάνας που για πολλά χρόνια διαφέντευε τις τύχες της ΤΣΣΚΑ, ομάδας που κάποτε προσπάθησε και ο ίδιος να παίξει αλλά χωρίς ποτέ να φτάσει σε ψηλά επίπεδα. Δηλώνει εσχάτως απογοητευμένος από την επένδυση του στο ΝΒΑ, από την κοινή αγορά με τον ράπερ Jay-Z των Νετς και θέλει να τους ξεφορτωθεί. Αρκετοί είναι αυτοί που λένε ότι κράτησε –και πλήρωσε- καταχρηστικά για μια διετία τον Κιριλένκο επειδή τους συνδέει στενή φιλία και γιατί ο Κιριλένκο είναι το ζωντανό τοτέμ του Ρωσικού μπάσκετ. Ακόμη και έτσι αν είναι και ο Προκχορόφ αποφάσισε να τον... μετακομίσει πίσω στη Μόσχα –μέσω Φιλαντέλφια- για να ξεφορτωθεί το βαρύ του συμβόλαιο, μαζί με αρκετά ακόμη, ώστε να κάνει πιο θελκτικούς σε περίπτωση πώλησης τους Νετς αυτά είναι προβλήματα του Μπρούκλιν και όχι της Ευρώπης.

Το ζητούμενο είναι ποιόν Κιριλένκο θα δούμε. Ακόμη και την τελευταία του σεζόν ο Κιριλένκο έδειχνε σημάδια κόπωσης και η ηλικία είχε αρχίσει να βαραίνει στα πόδια του. Δεν είναι δα και κανένας παίκτης με φοβερή αντοχή. Το κορμί του ήταν πάντοτε ευάλωτο. Από το 2008 και μετά δεν έπαιξε ποτέ σε περισσότερα από 67 παιχνίδια μιας σεζόν στο ΝΒΑ. Ακόμη χειρότερα: Μετά τη στάση ενός χρόνου στην ΤΣΣΚΑ δεν μπόρεσε να παίξει την επόμενη τριετία περισσότερα από 116 παιχνίδια σε ένα πιθανό σύνολο 246 αγώνων. Φέτος, πάτησε παρκέ μόλις 7 φορές, σκόραρε όλους κι όλους πέντε πόντους και όλη αυτή την τριετία οι μέσοι όροι του ήταν σε κάθετη γεωμετρική πτώση.

Μπορεί κάποιος να πει ότι ο 34χρονος Κιριλένκο δεν άντεχε πια στο ΝΒΑ αλλά τότε πως θα αντέξει την Ευρωλίγκα; Στο ΝΒΑ οι Μπρούκλιν Νετς, ειδικά τη φετινή σεζόν, παίζουν για να... παίζουν. Δεν αντιμετωπίζουν ποτέ σχεδόν σοβαρές άμυνες, στην περιορισμένου ανταγωνισμού Ανατολική περιφέρεια ίσα-ίσα μπαίνουν στα πλέι οφ και τα περισσότερα παιχνίδια τους μοιάζουν με φιλικά και προπονήσεις. Στην Ευρωλίγκα ο Κιριλένκο θα θυμηθεί τις αγκωνιές, τα σπρωξίματα και τις σκληρές άμυνες με βοήθειες. Δεν είναι ακριβώς παράδεισος η Ευρωλίγκα...

Πού θα χωρέσουν όλοι αυτοί;

Ακόμη όμως και αν επιβιώσει από το ξύλο που τον περιμένει και το ταλαιπωρημένο από πολλούς τραυματισμούς κορμί του τα βγάλει πέρα ο Δημήτρης Ιτούδης θα έχει πολλά θέματα να λύσει. Η ΤΣΣΚΑ είχε δημιουργήσει μια πολύ καλή χημεία την οποία βάσισε σε μεγάλο ποσοστό στα χαμηλά σχήματα και στην ιδανική συνύπαρξη Τζάκσον- Ντε Κολό και Τεόντοσιτς στο παρκέ. Θυμηθείτε ότι κάπου εκεί, στη θέση 3 υπάρχει και ένας από τους καλύτερους Αμερικάνους ο Σόνι Γουίμς. Μεγάλο ρόλο στη φετινή εξαιρετική χημεία της Ρωσικής ομάδας έπαιξε η ενεργοποίηση του Βορόντσεβιτς στη θέση 4. Φρέσκα πόδια, καλή άμυνα, ικανότητα σε επιθετικό παιχνίδι κοντά και μακριά από το καλάθι. Μέσα σε όλους αυτούς που θα χωρέσει ο Κιριλένκο;

Σε ένα ενδεχόμενο ψηλό σχήμα θα παίξει στη θέση 3 κλέβοντας όμως πολύ χρόνο από τον Γουίμς και αλλάζοντας τους συσχετισμούς και της περιφέρειας. Αν ο Ιτούδης επιλέξει να τον βάλει πιο χαμηλά, στη θέση 4, "καίει"’ το χαρτί του Βορόντσεβιτς και σε βάθος χρόνου έρχεται και η επιστροφή του Χριάπα που δεν έχει παίξει καθόλου τη φετινή σεζόν. Που θα χωρέσουν όλοι αυτοί; Πόσο θα χαλάσει η χημεία μιας ομάδας; Αυτά προφανώς καλείται να απαντήσει ο Ιτούδης που ενδέχεται να έχει πετύχει το ματ της χρονιάς αλλά είναι το ίδιο πιθανό να έχει πέσει και στην απόλυτη παγίδα. Θα φανεί αλλά όχι σύντομα.

Για την ώρα στη Μόσχα θα προσπαθήσουν να βάλουν στο κλίμα τον νεοφερμένο σούπερ σταρ και να δουν σε τι κατάσταση βρίσκεται ένας παίκτης που στην ουσία έχει πάνω από ένα χρόνο να παίξει μπάσκετ. Στο θρυλικό έργο του Εντουαρντ Αλμπι "ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ;", ένα ζευγάρι βιώνει την κόλαση του αστικού βίου με συνεχείς λογομαχίες και καβγάδες. Στη Μόσχα είναι πολύ πιθανό να βιώσουν τη δική τους μπασκετική βερσιόν αυτής της ιστορίας. Και η απάντηση στην ερώτηση "ποιος φοβάται τον Αντρέι Κιριλένκο;" Μπορεί να αποτελέσει τη λύση του γρίφου της φετινής Ευρωλίγκας.