Σχορτσανίτης: Τελευταία έξοδος Πυλαία

Τα χρόνια μάλλον περνάνε γρήγορα. Και ο Σοφοκλής Σχορτσανίτης τριαντάρησε. Τα δικά του χρόνια στο μπάσκετ μάλλον πέρασαν πολύ γρήγορα. Όπως για κάθε ταλέντο που δεν δικαίωσε τις μεγάλες προσδοκίες που υπήρχαν γι' αυτό. Η αλήθεια είναι ότι ο Σχορτσανίτης, που επιστρέφει μετά από μια διετία στο ελληνικό πρωτάθλημα, δεν ήταν απλά ένα μεγάλο ταλέντο. Ήταν ένας παίκτης που από την πρώτη στιγμή μάζευε πάνω του το φως της δημοσιότητας. Και το σίγουρο είναι ότι δεν διαχειρίστηκε πάντα αυτή την κατάσταση με τον καλύτερο τρόπο.

Τώρα πια είναι αργά για να γυρίσει ανάποδα την κλεψύδρα και ο ΠΑΟΚ αποτελεί ουσιαστικά το τελευταίο "σωσίβιό" του. Στα 30 του, και ενώ για μια ολόκληρη ζωή ήταν παίκτης πρώτης γραμμής στην Ευρωλίγκα, ξέρει ότι αν δεν τα καταφέρει στο διάστημα που θα παίξει στη Θεσσαλονίκη, θα ξεκινήσει η κάθοδος. Ήδη, από παίκτης των μεγάλων συμβολαίων έγινε ένας παίκτης που θα παίζει με τον μήνα και καλείται να αποδείξει την αξία του για να έχει δουλειά.

Είναι δύσκολο να πει κάποιος αν το φταίξιμο είναι αποκλειστικά δικό του. Ίσως φταίει πρώτα από όλα το σύστημα που ζήτησε πολλά πράγματα από ένα παιδί. Πολλά χρόνια πίσω, ο BigSofo φορτώθηκε ένα μεγάλο βάρος και κλήθηκε να το διαχειριστεί. Μόνο ο ίδιος μπορεί να απαντήσει στο αν διαχειρίστηκε αυτό το βάρος με λάθος τρόπο, αν έφταιξαν άνθρωποι που έζησαν όλα αυτά τα χρόνια δίπλα του και κέρδισαν κάτι από την δική του προβολή ή τη δική του προσπάθεια.

Διέλυσε το βαν και βαφτίστηκε "οδοστρωτήρας"

Ακόμη και σήμερα, ο φάκελος "Σχορτσανίτης" είναι μεγάλος, ογκώδης και με πολλά κεφάλαια, όπως ακριβώς και το σώμα του πιτσιρικά που... .ισοπέδωνε τους αντιπάλους του, όταν τον πρωτοσυναντήσαμε σε επίπεδο Εφήβων! Μέλος μιας πολύ καλής φουρνιάς που συμπλήρωνε ο Περπέρογλου και η τετράδα των παικτών που είχαν παραχθεί στα τμήματα υποδομής του ΠΑΟΚ (Μαυροκεφαλίδης, Βασιλειάδης, Βασιλόπουλος, Αποοστολίδης). Μια γενιά που πήρε χάλκινα μετάλλια τόσο σε επίπεδο Ευρώπης, όσο και σε επίπεδο κόσμου.

Το 2003, στη Θεσσαλονίκη, ήταν υποψήφια ακόμη και για το χρυσό μετάλλιο, αλλά έχασε στον ημιτελικό με τη Λιθουανία μέσα στο Αλεξάνδρειο. Ήταν εκείνο το βράδυ που μετά από την πικρή ήττα, ένας από τους τεχνικούς της "Nova" έκανε το λάθος να ζητήσει ένα αυτόγραφο από τον Σοφοκλή που βρισκόταν σε πολύ άσχημη κατάσταση, καθώς στον αγώνα είχε μέτρια απόδοση.

Ο"BigSofo"έγινε έξαλλος και αντί αυτόγραφου, έριξε μια κλωτσιά στο βαν των μεταδόσεων του καναλιού και του άφησε ενθύμιο ένα... βαθούλωμα! Όταν έμαθε το περιστατικό ο μακαρίτης ο Συρίγος, τον βάφτισε "οδοστρωτήρα" και "μπετονιέρα", παρατσούκλια που χρησιμοποιούσε πια σε κάθε μετάδοση αγώνα που έπαιζε ο Σχορτσανίτης!

Γιατί δεν έκανε για NBA

Ήδη ο Σοφοκλής είχε αρχίσει να σχεδιάζει το μέλλον του και την επόμενη χρονιά μετακόμισε, στην Καντού, στην προσπάθειά του να μείνει ελεύθερος από τον Ηρακλή και να μετακομίσει στον Άρη, ένα μεταγραφικό σίριαλ που κράτησε πολλούς μήνες. Νωρίτερα, οι Κλίπερς τον διάλεξαν στο 34 του ντραφτ, αλλά ποτέ δεν τόλμησε να πάρει τη μεγάλη απόφαση. Στην πράξη, δεν τον απασχόλησε ποτέ στα σοβαρά το ΝΒΑ, σε μια μάλλον σοφή απόφαση.

Μπορεί για τα δεδομένα της Ευρώπης το σώμα και η φυσική δύναμή του να είναι φαινόμενα, αλλά στην Αμερική θα έβρισκε πολύ πιο δυνατούς σέντερ και με το μπόι του μπορούσε να παίξει μόνο στο "4". Αλλά χωρίς σουτ και κινήσεις τεσσαριού, το εγχείρημα θα στεφόταν μάλλον από αποτυχία.Αντ' αυτού, συνέχισε τη διαδρομή του σε ελληνικές ομάδες και μετά από μια σεζόν με τον Άρη, βρέθηκε στον Ολυμπιακό, μέλος του πρώτου μεγάλου "παιδομαζώματος" που έκαναν οι Αγγελόπουλοι.

Ο Σχορτσανίτης αναδείχθηκε από την πρώτη στιγμή στην πιο δημοφιλή φιγούρα παίκτη στην ερυθρόλευκη εξέδρα που όχι μόνο τον αποθέωνε, αλλά πολλές φορές απαιτούσε και την παρουσία του στα ματς! Μόνο που πίσω από τις κουίντες και τα φώτα ο Σοφοκλής είχε αρχίσει να ζει στην Αθήνα τη ζωή ενός αληθινού ροκ σταρ. Ή καλύτερα, τη ζωή ενός ραπ σταρ, αφού αυτή τη μουσική προτιμούσε. Στις καλές στιγμές του ήταν αυτό που τον είχε βαφτίσει ένα βράδυ στη Θεσσαλονίκη ο Συρίγος: Οδοστρωτήρας.

"Παίζαμε ξύλο για να ηρεμήσει"

Μόνο που με τα χρόνια που περνούσαν, τα προβλήματα ήταν περισσότερα από τις καλές στιγμές. Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμη και στην Εθνική, για να τιθασεύσουν το ταμπεραμέντο του, είχαν ειδικές μεθόδους. Είχε αναλάβει την αποστολή ο Μιχάλης Κακιούζης, ο αρχηγός της ομάδας, που ήταν πάντοτε συγκάτοικός του στο δωμάτιο ώστε να... ελέγχει τις εκρήξεις του.

Πριν από λίγες μέρες, προσκεκλημένος σε εκπομπή της "Nova" για την Ευρωλίγκα, σε ένα διάλειμμα που συζητούσαμε τη μεταγραφή του "Σόφο" στον ΠΑΟΚ, ο Μιχάλης μας είπε: "Φοβερό παιδί, αλλά ορισμένες φορές παιδί. Όταν έβλεπα ότι δεν ήταν στα καλά του τον προκαλούσα να παίξουμε…ξύλο. Τον έφερνα βόλτα και τον έβαζα από κάτω για να του ρίξω μια δύο φιλικές. Το πρόβλημα ήταν όταν με έβαζε εκείνος από κάτω. Εκλιπαρούσα για λίγο αέρα".

Με τέτοια τρικ και κόλπα τον κράτησαν ενεργό στην ομάδα του 2006 και βοήθησε στη μεγάλη πορεία της Ιαπωνίας. Αλλά δεν ήταν όλοι οι προπονητές και οι συμπαίκτες το ίδιο. Η άφιξη του Γκέρσον στον Ολυμπιακό έκανε στην ουσία δημόσια τα προβλήματα. "Εγώ θέλω έτοιμους παίκτες", μας έλεγε στα ταξίδια ο Ισραηλινός, όταν τον ρωτούσαμε γιατί είχε βάλει στο... ψυγείο τον Σχορτσανίτη. "Είναι υπέρβαρος, δεν γυμνάζεται, φοβάται να κοντραριστεί μέσα στο παιχνίδι", επέμενε ο Γκέρσον, που τα ίδια πάνω κάτω επανέλαβε και πέρσι, όταν ξανασυναντήθηκαν οι δρόμοι τους στο Τελ Αβίβ και στη Μακάμπι.

Η κλινική - φρούριο και η στήριξη Κασλάουσκας

Το θέμα των κιλών ήταν πάντοτε γνωστό και πρόβλημα. Ο Σχορτσανίτης ήταν μαθημένος να παίζει με το βάρος του γύρω στα 150 κιλά. Πολλές φορές η ζυγαριά χτύπαγε κόκκινο. Οι Αγγελόπουλοι, μετά από μια ταραχώδη περίοδο, του ζήτησαν να πάει σε ειδική κλινική στην Ελβετία για να χάσει βάρος. Πείσθηκε με τα χίλια ζόρια και βρέθηκε σε μια κλινική-φρούριο της χώρας, όπου εύκολα μπαίνει κάποιος, αλλά δύσκολα βγαίνει, αν δεν τελειώσει το πρόγραμμά του.

Ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος είχε πει σε ανύποπτο χρόνο ότι ο "Σόφο" είναι ο παίκτης τον οποίο στήριξαν περισσότερο από κάθε άλλο στον Ολυμπιακό και είναι ακριβής. Εικάζω ότι ξέρει δεκαπλάσια πράγματα από όσα μαθαίναμε οι "απ' έξω" για να λέει κάτι τέτοιο.

Το καλοκαίρι του 2009 ο Σοφοκλής ξαναβρήκε τον Καζλάουσκας στην Εθνική. Ήταν από τους προπονητές που είχαν βρει τα... κουμπιά του. Ο Λιθουανός είχε την εντελώς αντίθετη θεωρία από τον Γκέρσον. "Εμένα με νοιάζει να παίζει", έλεγε, "τα υπόλοιπα δεν με αφορούν". Με ένα μεγάλο τουρνουά, ο Σοφοκλής βοήθησε την ομάδα να πάρει το χάλκινο μετάλλιο. Ήταν στην ουσία και οι τελευταίες καλές στιγμές του στην Εθνική. Από εκεί και πέρα ξεκίνησε ένα κύκλος φθοράς.

Τον "έκοψε" ο Ζοτς

Το 2010 ο Ολυμπιακός δεν έκανε τον κόπο να συζητήσει μαζί του σενάρια παραμονής. Πέντε χρόνια στον Πειραιά ήταν αρκετά και παρά την εξαιρετική συμπεριφορά της ομάδας απέναντί του, είχαν συμβεί γεγονότα που έκαναν το γυαλί να ραγίσει.

Για μια διετία μετακόμισε στο Ισραήλ, έκανε οικογένεια και έμοιαζε ένας αναγεννημένος Σχορτσανίτης. Μακριά από τον αέρα της Ελλάδας, στην ουσία για πρώτη φορά στην καριέρα του (αν εξαιρέσουμε το μικρό διάστημα στο Καντού), έγινε και πάλι δημοφιλής στους "φανατικούς" της "ομάδας του λαού" και έπαιξε καλό μπάσκετ.

Το 2012 επέστρεψε στην Ελλάδα για λογαριασμό του Παναθηναϊκού. Σημειωτέον ότι και πριν συμφωνήσει με τη Μακάμπι είχε υπάρξει ενδιαφέρον και οι δύο πλευρές βρέθηκαν κοντά στη συμφωνία, αλλά το όλο θέμα προσέκρουσε στην κάθετη άρνηση του Ομπράντοβιτς. "Δεν τον θέλω στην ομάδα. Τέλος", είπε ο Σέρβος και σταμάτησε τις συνομιλίες.

Ο Πεδουλάκης πίστεψε ότι θα μπορούσε να βάλει σε τάξη τα πράγματα, αλλά γρήγορα απογοητεύθηκε. Στα μισά της σεζόν, οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού είχαν καταλάβει ότι η κίνηση δεν θα απέδιδε. Λακωνικά σχεδόν, σε ένα ταξίδι, άνθρωπος της ομάδας μου εξήγησε την κατάσταση: "Μικρότερη προσφορά, περισσότερα προβλήματα".

Αναζητώντας την πραγματική Γη της Επαγγελίας"

Μετά από τη μοναδική σεζόν του στο ΟΑΚΑ, ο Σχορτσανίτης βρήκε πάλι καταφύγιο στο Τελ Αβίβ, αλλά αυτή τη φορά δεν ήταν ακριβώς η... γη της επαγγελίας. Στο ξεκίνημα, η σχέση του με τον τεχνικό σύμβουλο της ομάδας, τον άσπονδο φίλο Πίνι Γκέρσον, πήγε μάλλον καλά, αλλά στην πορεία τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπισε έκαναν άλλη μια σεζόν να πάει χαμένη.

Το Βελιγράδι και ο Ερυθρός Αστέρας τον περίμεναν με ανοιχτές αγκάλες, αλλά και αυτή η σχέση δεν κράτησε πολύ. Ούτε καν δίμηνο. Στο Βελιγράδι πίστευαν ότι ο Σοφοκλής μπορούσε να γεμίσει τα παπούτσια του "φευγάτου" Μαριάνοβιτς, αλλά ήταν φανερό ότι έκαναν λάθος εκτιμήσεις. Ο Μαριάνοβιτς των 2μ.27 ήταν ένας εντελώς διαφορετικός παίκτης από τον Σχορτσανίτη.

Τα σκληρά λόγια του Βλάντο Τζούροβιτς που χαρακτήρισε τον Έλληνα σέντερ "τσίρκο" ήταν ένα σκληρό κατευόδιο του Σοφοκλή στο δρόμο για την Πυλαία. Ο ΠΑΟΚ έψαχνε απεγνωσμένα σέντερ και ο "BigSofo"μια ευκαιρία να βάλει σε τάξη την καριέρα του.

Για πρώτη φορά μετά από το 2004 δεν θα παίξει σε ομάδα της Ευρωλίγκας αλλά τουEurocupκαι με ένα συμβόλαιο που αν οι πληροφορίες είναι σωστές, μιλάνε για μηναία βάση στη σχέση των δύο πλευρών.

Για τον ΠΑΟΚ, ο Σχορτσανίτης μπορεί να αποδειχθεί "λαχείο' και για τον Σχορτσανίτη ο ΠΑΟΚ η τελευταία ευκαιρία για να αποδείξει ότι ακόμη έχει βενζίνη να κάψει. Κανείς, όμως, δεν μπορεί να πει αν αυτή η σχέση θα αποδώσει ό,τι περιμένουν οι δύο πλευρές. Μόνο ο χρόνος θα δείξει.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Οριστικά στον ΠΑΟΚ ο Σχορτσιανίτης