Το αγαπημένο παιδί του σέρβικου λόμπι

Με τη σκιά των προπονητικών επιτευγμάτων του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς να συνεχίζει να πέφτει βαριά πάνω από το ΟΑΚΑ αποτελεί περίπου μονόδρομο για τον Παναθηναϊκό να αναζητήσει λύσεις από το λεγόμενο "Σέρβικο προπονητικό λόμπι". Και όταν λέμε σέρβικο προπονητικό λόμπι μιλάμε ευθέως για ένα σκληρό πυρήνα προπονητών που συνδέεται άμεσα ή έμμεσα με τους Ομπράντοβιτς- Ιβκοβιτς. Είτε λόγω καλών σχέσεων με κάποιον από τους δύο (ή και τους δύο), είτε γιατί απλά αποτελούν τους εκφραστές και τους συνεχιστές μιας συγκεκριμένης προπονητικής φιλοσοφίας.

"Καρμική" σχέση με Ομπράντοβιτς

Στην περίπτωση του Σάσα Τζόρτζεβιτς τα πράγματα είναι πολύ απλά: Η σχέση του με τον Ομπράντοβιτς είναι περίπου "καρμική". Κατ΄ αρχήν, υπήρξαν συμπαίκτες για αρκετά χρόνια στην Παρτίζαν Βελιγραδίου. Ο Τζόρτζεβιτς προέρχεται από τον Ερυθρό Αστέρα αλλά για να αναδείξει το ταλέντο του χρειάστηκε να πάει στον μισητό αντίπαλο των "ερυθρόλευκων" του Βελιγραδίου. Εκεί βρέθηκε λίγους μήνες αργότερα με τον Ομπράντοβιτς που αποκτήθηκε από την Τσάτσακ. Ο μεγαλύτερος πλέι μέικερ που ανέδειξε το Σέρβικο μπάσκετ είχε αγνοηθεί στα παιδικά του χρόνια από τις μικρές εθνικές ομάδες και χρειάστηκε να φτάσει στην εφηβεία του για να γίνει αντιληπτός ή να αξιολογηθεί σωστά από τους ομοσπονδιακούς προπονητές. Το μεγαλύτερο πάντως… πρόβλημα λέγεται ότι ήταν οι πολύ κακές σχέσεις του με τον Βλάντε Ντίβατς!

Όταν ο Ντίβατς μετακόμισε με τη σειρά του στην Παρτίζαν δεν έλεγε ούτε καλημέρα με τον Τζόρτζεβιτς και όπως εξομολογήθηκε σε μια ομάδα Ελλήνων δημοσιογράφων ένα βράδυ του 1997 σε ένα παραλιακό εστιατόριο της Βαρκελώνης για να τα… ξαναβρούν μεσολάβησε ο Ομπράντοβιτς. "Δεν μπορούσα να μην ακούσω τον Ομπράντοβιτς που με πίεσε να ξαναφτιάξω τις σχέσεις μου με τον Σάσα. Ήταν οι δύο πλέι μέικερ της ομάδας. Δεν θα μου ξανάδιναν πάσα την επόμενη δεκαετία", μας είχε πει τότε γελώντας ο Ντίβατς. Στην πορεία βέβαια οι σχέσεις του με τον Τζόρτζεβιτς όχι μόνο έφτιαξαν αλλά αποτέλεσαν ένα αχώριστο δίδυμο στην εθνική Σερβίας.

Ο τίτλος με την Παρτιζάν άλλαξε την ιστορία τους

Ο Τζόρτζεβιτς είχε την ατυχία να πέσει πάνω στα δύσκολα χρόνια του εμφυλίου και η καριέρα του εγκλωβίστηκε στα σύνορα μιας χώρας που βαλλόταν από τον σπαραγμό. Και πάλι όμως η τύχη του άλλαξε λόγω… Ομπράντοβιτς και Ιβκοβιτς! Το 1991, όταν ο Ίβκοβιτς έπεισε τον Ομπράντοβιτς να σταματήσει το μπάσκετ και να καθίσει στον πάγκο της Παρτίζαν ο παίκτης που τον στήριξε περισσότερο από κάθε άλλο ήταν ο Τζόρτζεβιτς.

Το λεγόμενο "θαύμα της Πόλης" και η κατάκτηση του τίτλου από την Παρτίζαν άλλαξε άρδην την ιστορία και των δύο. Ο Τζόρτζεβιτς πήρε ως μπόνους από τη διοίκηση την "ελευθέρας" του και ακολούθησε μια καριέρα που τον οδήγησε όχι μόνο σε μερικά από τα μεγαλύτερα Ευρωπαϊκά κλαμπ αλλά και σε ένα σύντομο πέρασμα από το ΝΒΑ. Ο Ομπράντοβιτς ακολούθησε τη δική του αυτόνομη προπονητική καριέρα με τα γνωστά συνεπακόλουθα. Το τρελό τρίποντο του Τζόρτζεβιτς στο "Αμπντί Ιπεκτσί" δεν έδωσε μόνο ένα απρόσμενο Ευρωπαϊκό τίτλο στους "τσιγγάνους" της Παρτίζαν αλλά άλλαξε την διαδρομή και των δύο τους.

Από στρατηγός των παρκέ σε στρατηγός των πάγκων

Οι δρόμοι τους συναντήθηκαν ξανά στην εθνική ομάδα και ήταν παρόντες στο δεύτερο Γιουγκοσλαβικό "θαύμα" στα τέλη της δεκαετίας του ’90 όταν οι πλάβι σάρωναν τους τίτλους σε Ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο.

Τη βραδιά του 2005 που όλο το γιουγκοσλαβικό μπάσκετ μαζεύτηκε στο Βελιγράδι για να αποτίσει φόρο τιμής στον "Μέγα Αλέξανδρο" του μπάσκετ που κρέμαγε τη φανέλα του, σε μια εκδήλωση μπασκετικής μυσταγωγίας, το 90% από τους παρόντες ήταν βέβαιο: Τα επόμενα βήματα του "Σάσα" θα ήταν στον πάγκο κάποιας ομάδας. Ένας στρατηγός των παρκέ ήταν ιδανική περίπτωση να μεταλλαχθεί σε ένα "στρατηγό" των πάγκων. Χώρια που σε αυτές τις περιπτώσεις μετράνε και τα γονίδια. Ο πατέρας του Αλεξάντρ Τζόρτζεβιτς στις αρχές της δεκαετίας του ’70 ήταν ο προπονητής της εθνικής ομάδας της Γιουγκοσλαβίας. Μιας ομάδας που αποτέλεσε την πρώτη μεγάλη χρυσή γενιά των "πλάβι". Ο Μπράτισλαβ "Μπάτα" Τζόρτζεβιτς συνήθιζε τότε να παίρνει τον πιτσιρικά γιο του στο γήπεδο και να τον βάζει να κάθεται πίσω από τον πάγκο της ομάδας. Είχε έρθει η ώρα να περάσει μπροστά από τον πάγκο σχεδόν τρεις δεκαετίες αργότερα.

Δεν είχε την αναμενόμενη εξέλιξη

Ο Τζόρτζεβιτς δεν είχε προπονητικά την εξέλιξη και την πορεία που όλοι περίμεναν. Διάλεξε ως πρώτη του δουλειά την Ολίμπια Μιλάνο την τελευταία ομάδα της οποίας είχε φορέσει τη φανέλα λίγο πριν εγκαταλείψει το μπάσκετ και στην οποία είχε ξαναπαίξει νωρίτερα τη διετία 1992-94 βοηθώντας τη να κατακτήσει το Κύπελλο Κόρατς. Η ομάδα μετά από χρόνια… φαγούρας και απογοητεύσεων τον Ιανουάριο του 2006 βρισκόταν στο μέσο μιας ακόμη απογοητευτικής χρονιάς. Και απευθύνθηκε όχι πολύ μακριά. Στον Σάσα Τζόρτζεβιτς που έμενε στην Ιταλική πόλη. Ο "Νοσφεράτου" πρόλαβε μέσα σε μερικούς μήνες να αναμορφώσει την κατάσταση και όταν έφυγε από τον πάγκο το καλοκαίρι του 2007 είχε εξασφαλίσει στην ομάδα μια θέση στην επόμενη Ευρωλίγκα.

Παρόλα αυτά τα επόμενα χρόνια δεν εμφανίσθηκε πουθενά. Ίσως γιατί μέσα του δεν είχε ξεκαθαρίσει τι ακριβώς ήθελε να κάνει, ίσως ήθελε να ξεκουραστεί. Το 2011 βρέθηκε στον πάγκο της Μπενετόν Τρεβίζο της τελευταίας ομάδας που είχε κοουτσάρει ο… μαντέψτε ποιος; Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς αρκετά χρόνια νωρίτερα και πριν ακριβώς μετακομίσει στο ΟΑΚΑ. Η δουλειά του Τζόρτζεβιτς στη Μπενετόν εκτιμήθηκε ιδιαιτέρως αλλά και πάλι έμεινε άνευ ουσιαστικού αποτελέσματος.

"Επόμενος μεγάλος Σέρβος προπονητής"

Το καλοκαίρι του 2012 ο ιδιοκτήτης της ομάδας αλλά και της ομώνυμης αυτοκρατορίας ρούχων ο μίστερ Μπενετόν αποφάσισε να αποσυρθεί από τη χορηγία και αυτό σήμανε την ουσιαστικά διάλυση της ομάδας. Το καλοκαίρι του 2013 ο Τζόρτζεβιτς βρέθηκε στον πάγκο της εθνικής Σερβίας. Οι άνθρωποι που τον έπεισαν σε μια εποχή που κανείς προπονητής δεν πίστευε στο ταλέντο της ομάδας και στις προοπτικές της ήταν… μαντέψτε ποιοι; Ο Ιβκοβιτς και ο Ομπράντοβιτς αφού ειδικά ο πρώτος εκείνη την εποχή "έλεγχε" απόλυτα τη Σέρβικη ομοσπονδία. Ήταν εκείνοι που τον έπεισαν να καθίσει σε ένα πάγκο που έμοιαζε δύσκολος και καυτός…

Τα κατάφερε οδηγώντας τη στον τελικό του παγκοσμίου πρωταθλήματος στην Ισπανία πέρσι το καλοκαίρι και πολύ γρήγορα στον κόσμο του μπάσκετ βρέθηκε να θεωρείται ο "επόμενος μεγάλος Σέρβος προπονητής". Θα έχει την ευκαιρία να το αποδείξει την επόμενη διετία στον εξίσου (αν όχι περισσότερο απαιτητικό) πάγκο του Παναθηναϊκού.