Δεν φτάνουν ο Λέτος και ο Ζέκας
Ο Δημήτρης Κριτής γράφει για τον Παναθηναϊκό της επόμενης χρονιάς που δείχνει να ξεμένει από ηγέτες και παίκτες με προσωπικότητα.
Στον αθλητισμό και ιδιαίτερα στον επαγγελματικό, υπάρχει το κίνητρο και υπάρχει και ο εγωισμός. Είναι δύο διαφορετικά πράγματα, που κινούνται προς την ίδια κατεύθυνση και οδηγούν στην επιτυχία. Προϋποθέτουν όμως την συνύπαρξη με την αγάπη γι' αυτό που κάνεις και το δέσιμο με αυτό που εκπροσωπείς.
Από μόνος του ο προσωπικός εγωισμός ή το κίνητρο του ενός δεν αρκούν στα συλλογικά αθλήματα, για να διατηρήσουν το σύνολο σε πρωταγωνιστική ρότα. Εξ ου και οι διαρκείς αναφορές στην ανάγκη ύπαρξης “ηγετών”, “προσωπικοτήτων”, “νικητών” και “παθιασμένων με το ποδόσφαιρο ή τον σύλλογο”.
Ο υποβιβασμός και το κύπελλο
Ο Παναθηναϊκός που πριν τρία χρόνια ξεκίνησε μ' ένα ρόστερ κατά πολλούς υποψήφιο για υποβιβασμό (!), “καπάρωσε” με άνεση τη δεύτερη θέση και κατέκτησε το κύπελλο Ελλάδας. Ο λόγος για τον οποίο περιορίστηκε στα απολύτως αναγκαία και αποδείχθηκαν το ταβάνι του, ήταν το έλλειμμα σε "ηγέτες”, “προσωπικότητες”, “νικητές” και ατομική ποιότητα.
Και ποιοι θα είναι οι Έλληνες της επόμενης περιόδου; Προφανώς ο Κάρλος ο Ζέκας και ο Σεβαστιανός ο Λέτος. Ο πρώτος μάλιστα ίσως πάρει και το διαβατήριο για του λόγου το αληθές. Για τον δεύτερο αρκεί το πάθος για το ποδόσφαιρο και η ευγνωμοσύνη για τη φανέλα και τον κόσμο, για να γίνει “δικός μας”.
Αντιπαρέταξε το κίνητρο των παικτών και την αγάπη του ελληνικού στοιχείου για τη φανέλα. Θες, μέτριων Ελλήνων παικτών; Μέτριων, για την οικονομία της κουβέντας, αλλά δεμένων και αφοσιωμένων στο τριφύλλι, το οποίο υπηρετούσαν από σχολιαρόπαιδα.
Και φτάσαμε από την αμιγώς ελληνική ενδεκάδα κυπέλλου στα Χανιά, στην κυριακάτικη θλίψη των 10 ξένων και του ενός (για δοκιμή) ομογενή. Και απορείς βρε αθεόφοβε, που είναι το πάθος, ο τσαμπουκάς, η αγάπη για τη βαριά φανέλα και καλείς όποιον δεν γουστάρει να παει να... κοιμηθεί!
Πες αλήθεια, “τρολάρεις” όταν δήθεν περιμένεις από τον Εσιέν που χασκογελούσε με τον Κασάμι την ώρα που λίγα μέτρα μακριά του γινόταν η... σφαγή του Δράμαλη στο “Γ. Καραϊσκάκης”, να πάρει την ομάδα από το χέρι...
Πες μια φορά αλήθεια, δεν περιμένεις από τον Σάντσεθ να... σκυλιάσει για τη νίκη και ακολούθως να φωνάξει “Για την Πανάθα ρε γαμώ το”...
Ποιος εγωισμός;
Εντάξει, πίστεψες ότι κάτι ο προσωπικός εγωισμός, κάτι η ανάγκη να αποδείξουν πράγματα, θα τους έκαναν να δείξουν ένα διαφορετικό πρόσωπο. Κάτι πιο κοντά στις προσδοκίες αυτών που τους έφεραν στην ομάδα. Δεν περίμενες ότι μισή ώρα μετά από εντός έδρας γκέλες θα χαριεντίζονται στην κατηφορική Τσόχα, πηγαίνοντας να παραλάβουν το Ι.Χ τους από το πάρκινγκ...
Αποδεικνύεται ότι δεν... νιώθουν, δεν αισθάνονται την ανάγκη να αποδείξουν κάτι, ένα καλό (έως πολύ καλό) deal ήταν και τίποτε περισσότερο. Ποιος εγωισμός; Έλα μωρέ...
Εκ των υστέρων, πιστεύεις ακόμη ότι σε μια μέρα σαν την περασμένη Κυριακή και σε περίοδο δοκιμών, αυτός ο Μαμούτε είναι καλύτερος από τον Καλτσά; Αυτός ο Νάνο είναι πολυτιμότερος από τον Χουχούμη; Ή αυτός ο Σάντσεθ που από συμβόλαια των 400 χιλιάδων βρήκε τη μπίζνα της ζωής του με 800 και πλέον και ήρθε με παρακαλετά και προσωπικές εγγυήσεις γιατί φοβόταν τα capital controls, είναι πιο χρήσιμος από τον Ταυλαρίδη ή τον Ρισβάνη που έδωσες τσάμπα στον Πανιώνιο;
Έχουν γίνει εγκλήματα. Ουκ ολίγα. Έγινε το πρώτο και δύσκολο βήμα. Τα παραδεχθήκαμε. Αλλά δυστυχώς δεν υπάρχουν ενδείξεις έστω, ότι τα παθήματα έγιναν μαθήματα και θα ακολουθήσει αλλαγή ρότας.
Δύο hot ονόματα υπάρχουν στο ελληνικό παζάρι, οι Βέλλιος και Μπακασέτας και ο Παναθηναϊκός κινείται μόνο στα πρωτοσέλιδα για την απόκτησή τους. Άλλωστε οι συμπατριώτες του Στραματσόνι μας ενημερώνουν ότι για αντι-Μπεργκ “ψήνεται” ο 34χρονος Παλάσιο, ενώ πιθανότερη μοιάζει η απόκτηση του 21χρονου Μύγα, αλλά για μπακ απ του 35χρονου Μέστο.
Οι δύο "Έλληνες"
Και ποιοι θα είναι οι Έλληνες της επόμενης περιόδου; Προφανώς ο Κάρλος ο Ζέκας και ο Σεβαστιανός ο Λέτος. Ο πρώτος μάλιστα ίσως πάρει και το διαβατήριο για του λόγου το αληθές. Για τον δεύτερο αρκεί το πάθος για το ποδόσφαιρο και η ευγνωμοσύνη για τη φανέλα και τον κόσμο, για να γίνει “δικός μας”.
Τουλάχιστον στα πρόσωπά τους βλέπεις τον θυμό (και όχι απλά την πρόσκαιρη απογοήτευση) στην “γκέλα”. Βλέπεις τον εκνευρισμό και τον εγωισμό για να την αποφύγουν. Βλέπεις βρε αδερφέ, μία ανταπόκριση για τα λεφτά που κερδίζουν και την αγάπη που εισπράττουν.
Φτάνουν όμως ο Λέτος 2018 και ο Ζέκας 2019, για να παρουσιαστεί ένα εντελώς διαφορετικό σύνολο στην αφετηρία της επόμενης περιόδου; Ας απαντήσουμε από τώρα στο ερώτημα αυτό και όχι τον Αύγουστο που θα είναι πλέον αργά. Γιατί είναι άβολο ρε διάολε, να ανακυκλώνονται τα ίδια ερωτήματα και οι ίδιες συζητήσεις. Για να μην πούμε και εκενυριστικό το να αναζητάς και πάλι κάποιον “για να πάει να εξηγήσει σε όλους αυτούς, που παίζουν και ποια φανέλα φοράνε”...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ
