Η απαξίωση του υλικού, αιτία διαζυγίου

Ο Δημήτρης Κριτής γράφει για τον αποκλεισμό του Παναθηναϊκού από την Καμπάλα, τον σχεδιασμό που έγινε φέτος και την επόμενη μέρα μετά την αλλαγή των δεδομένων.

28 ΑΥΓ 2015

"Είναι μια νύχτα ντροπής για όλους μας. Υπογράψαμε φαρδιά πλατιά μια μαύρη σελίδα στην ιστορία του Παναθηναϊκού. Η εικόνα της ομάδας στον αγωνιστικό χώρο αποτελεί ευθύνη του προπονητή και την αναλαμβάνω πλήρως.

Θα κοουτσάρω τον Παναθηναϊκό στο παιχνίδι της Κυριακής και ακολούθως θα θέσω την παραίτησή μου στην διάθεση της διοίκησης του συλλόγου".

Λόγια καθάρια και σταράτα, που περίμενε ο καθένας να ακούσει στη χθεσινοβραδινή συνέντευξη του Γιάννη Αναστασίου, αρκετά λεπτά μετά το σφύριγμα λήξης του μαρτυρίου που υπέστησαν 16.000 φίλοι των "πρασίνων" και κάποια εκατομμύρια τηλεθεατών.

Αντ' αυτών άκουσαν τον Έλληνα τεχνικό να δηλώνει ότι "από τα παιδιά δεν έχω κανένα παράπονο. Είναι δύσκολη στιγμή για όλους και για το κλαμπ, αλλά είναι μία κατάσταση που πρέπει να συμβιβαστούμε και να βρούμε δύναμη. Έχουμε ένα ματς ακόμη μέχρι τη διακοπή, από εκεί και πέρα τις επόμενες ημέρες θα πρέπει να δουλέψουμε για να διορθώσουμε τις όποιες αδυναμίες και τα λάθη μας. Ως ομάδα κάναμε αρκετά καλά πράγματα, πρέπει να βελτιωθούμε σε αυτά που δεν κάναμε καλά"...

Αφορμή διαζυγίου

Υπ' αυτές τις συνθήκες, από μόνες τους οι τοποθετήσεις του Γιάννη Αναστασίου συνιστούν λόγο απομάκρυνσης από την τεχνική ηγεσία του "τριφυλλιού", διότι απαξιώνουν το έμψυχο υλικό. Αν και ο Γιάννης Αλαφούζος έσπευσε να δηλώσει ότι στηρίζει "ομάδα και προπονητή και ο πόλεμος συνεχίζεται", τα δύο πρώτα εικοσιτετράωρα της επόμενης εβδομάδας θα δείξουν τι μέλλει γενέσθαι.

Είναι ο προπονητής ο αποκλειστικός υπεύθυνος για το εκκωφαντικό ναυάγιο; Σε μια ερώτηση που δεν θα μπορούσε να έχει μονολεκτική απάντηση, ο Γιάννης Αναστασίου κατάφερε -διότι περί κατορθώματος πρόκειται- να αποβάλλει κάθε ενδοιασμό σε όσους απαντήσουν κατηγορηματικά "ναι".

Με υπερεξουσίες που κέρδισε με τη δουλειά του τα δύο δύσκολα προηγούμενα χρόνια (κυρίως τον πρώτο), είχε φέτος την αποκλειστική ευθύνη για την αναδιοργάνωση του ποδοσφαιρικού τμήματος και προφανέστατα έχει και την ευθύνη των καταστροφικών αποτελεσμάτων.

Οι "πράσινοι" επιτελείς ακολούθησαν κατά γράμμα τις επιταγές του στον σχεδιασμό, σε πρόσωπα και θέσεις. Απέκτησαν την πλειονότητα των ποδοσφαιριστών που υποδείχθηκαν, απομάκρυναν έως και τον γιατρό του συλλόγου και τον γυμναστή τερματοφυλάκων λόγω ασυμφωνίας χαρακτήρων με την τεχνική ηγεσία και σεβάστηκαν στο ακέραιο τον "πρώτο λόγο" του προπονητή, απεμπολώντας σε αρκετές περιπτώσεις το δικαίωμα να διατηρήσουν τον "τελευταίο".

Τεράστια αναντιστοιχία

Όταν λοιπόν μία ομάδα που έχασε ένα βασικό στέλεχος της προηγουμένης περιόδου, τον Γκόρντον Σίλντενφελντ, και πρόσθεσε οκτώ νέα πρόσωπα στο ρόστερ, παρουσιάζεται τόσο κατώτερη των περιστάσεων και εμφανίζει στο χορτάρι τεράστια ανακολουθία σε σχέση με την αντικειμενική αξία της, είναι αδύνατον η ευθύνη να έχει διαφορετικό ονοματεπώνυμο.

Τους λόγους της φετινής δυσμορφίας του Παναθηναϊκού τους έχουμε εξηγήσει αναλυτικότατα σε άρθρα που προηγήθηκαν του σημερινού. Ο προπονητικός προγραμματισμός για να εμφανιστεί η ομάδα έτοιμη στα κρισιμότατα (για την οικονομική υγεία της) ευρωπαϊκά παιχνίδια του Αυγούστου απέτυχε παταγωδώς, σε βαθμό τέτοιο, ώστε να παρουσιάζει την εικόνα ενός συνόλου που, ναι μεν ήθελε, αλλά ούτε αγωνιστικά ούτε ψυχολογικά είχε τα εχέγγυα για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις.

Και σαν να μην έφτανε αυτό, το προπονητικό επιτελείο απέφυγε δοκιμασμένες ή εν πάση περιπτώσει τις ασφαλέστερες δυνατές επιλογές για να περιορίσει τους κινδύνους και προτίμησε να μπερδέψει ακόμη περισσότερο την προβληματική κατάσταση με αναδιανομή ρόλων ακόμη και σε συστήματα που έχει δουλέψει τα προηγούμενα χρόνια.

Έτσι, ενέτεινε το αμυντικό χάος παρατάσσοντας τρία διαφορετικά κεντρικά αμυντικά δίδυμα σε τέσσερα παιχνίδια, βραχυκύκλωσε τη γραμμή πυρός με διαρκείς αλλαγές χώρων δράσης και ευθύνης και επέμεινε σε μια μεσαία γραμμή που όχι μόνο δεν πάτησε σχεδόν τις αντίπαλες περιοχές, αλλά και αποδείχθηκε εξόχως αναποτελεσματική στο να κάνει τα απολύτως αναγκαία στο δημιουργικό κομμάτι.

Προσθέστε και την τρικυμία στη διαχείριση των αγωνιστικών κρίσεων μέσα στα παιχνίδια, τις υπερβολικά καθυστερημένες και ανασφαλείς παρεμβάσεις στην εξέλιξη των αγώνων και κάποιες πλήρως εξωφρενικές επιλογές όπως η χθεσινή είσοδος του Λαγού αντί του Μπούρμπου στο 79' και με το σκορ να είναι στο 2-2 και θα εξαφανιστούν οποιεσδήποτε απορίες για την κατάληξη της ιστορίας.

Η ώρα των αποφάσεων

Με τις εγχώριες αγωνιστικές υποχρεώσεις να αποτελούν πλέον το μοναδικό πεδίο δράσης για τον Παναθηναϊκό, η διοίκηση οφείλει να πάρει μία δύσκολη απόφαση. Αν είναι βέβαιη ότι η σχέση προπονητή και παικτών δεν αποτελεί τροχοπέδη στη διεκδίκηση των εναπομεινάντων στόχων, θα ολοκληρώσει το τριετές πλάνο εν τη παρουσία του.

Διαφορετικά (και η αλήθεια είναι ότι δεν διαπιστώνεται ικανοποιητικός αριθμός παικτών που παίζουν για τον προπονητή ή έστω ΚΑΙ για τον προπονητή), θα πρέπει να προχωρήσει το συντομότερο δυνατό στην ανατροπή των αρνητικών δεδομένων και της άθλιας εικόνας. Πριν να είναι πολύ αργά, πριν η κατάσταση καταστεί μη αναστρέψιμη και διαχειρίσιμη από την αφετηρία κιόλας της αγωνιστικής περιόδου.