Η σειρά προβάλλεται σε επανάληψη

Ναι, η αδρεναλίνη χτυπάει κόκκινο, η ανισότητα σκοτεινιάζει τον νου, αλλά σάμπως είναι η πρώτη φορά; Ή μήπως θα είναι η τελευταία; Ο Δημήτρης Κριτής γράφει για το έργο που είδαμε σε επανάληψη στη Λεωφόρο.

07 ΦΕΒ 2016

Οι εικόνες στο "Απόστολος Νικολαΐδης" ήταν πολύ γνώριμες, ενοχλητικά οικείες. Για όσους τις έζησαν από κοντά υπήρχε η βεβαιότητα ότι πρόκειται για ένα ριμέικ του έργου που παρακολουθούν τα τελευταία χρόνια, με νέα πρόσωπα τον Αντρέα Στραματσόνι και τον Μάικλ Εσιέν.

Όσοι τις παρακολούθησαν από την τηλεόραση ενδεχομένως και να αναρωτήθηκαν για τον λόγο που απουσίαζε το ενδεικτικό "Ε" στο δεξί πάνω μέρος της οθόνης. Με τον Αντρέα Στραματσόνι να κουβεντιάζει συχνότερα με τον τέταρτο διαιτητή παρά με τους ποδοσφαιριστές του, τον Εσιέν να φρεσκάρει τα "γαλλικά" που έμαθε στη Μπαστιά και τη Λυών, τίγκα στα νεύρα και την εξέδρα να απευθύνει ωδές προς εύσωμο Πειραιώτη, γηρασμένο ένοικο στο πάρκο Γουδή, Επτανήσιο Υπουργό και τη μανούλα του ρέφερι. Η παραγωγή σεβάστηκε απόλυτα το πρωτότυπο σενάριο…

Απειλείται ο αυτοσεβασμός

Στη νιοστή επανάληψη του ερωτήματος εάν είναι στραβός ο γυαλός ή στραβά αρμενίζουμε, αν είναι αρρωστημένη νοοτροπία ( που έγραψε ο Ν. Γιαννόπουλος) ή αστοχία υλικού σ’ ένα αρρωστημένο προϊόν, η απάντηση δεν έπαψε να είναι θέμα επιλογής.

Με τη διαφορά ότι ο οργανισμός που λέγεται Παναθηναϊκός θα πρέπει κάποια στιγμή να αντιληφθεί ότι εφ’ όσον χάθηκε κάθε ίχνος σεβασμού απέναντί του, θα πρέπει να περισσέψει ο αυτοσεβασμός για να μην τιναχθούν ξανά όλα στον αέρα.

Σε επίπεδο διοίκησης μπορεί να κάνει ό,τι θέλει. Στο χορτάρι δεν υπάρχει κανένα νόημα στο να επαναλαμβάνονται τα ίδια και τα ίδια. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά και αναπόφευκτα. Πόσες φορές θα ακούσουμε ακόμη το ότι "θα φτιάξει ομάδα για να νικάει και τους διαιτητές"; Εμείς το εμπεδώσαμε, γιατί όχι και το ποδοσφαιρικό τμήμα.

Και τι πιστεύουν αλήθεια ότι μπορεί να πετύχουν με το να "τσιμπάνε" στις προκλήσεις και να αλείφουν βούτυρο στο ψωμί όσων τους επιβουλεύονται; Ναι, η αδρεναλίνη χτυπάει κόκκινο, η ανισότητα σκοτεινιάζει τον νου, αλλά σάμπως είναι η πρώτη φορά; Ή μήπως θα είναι η τελευταία;

Αυτοσεβασμός χρειάζεται. Σεβασμός στους δικούς τους κόπους και τη δική τους προσπάθεια να παρουσιάσουν κάτι διαφορετικό και να ικανοποιήσουν εαυτούς και αλλήλους. Καλώς η κακώς, ο εκνευρισμός δεν έχει καμία θέση σε αυτό εγχείρημα. Ο εγωισμός, ναι. Ο εκνευρισμός, όχι, στέκεται απέναντι.

Δεύτερη επιπολαιότητα

Και δεν ήταν η πρώτη κόκκινη κάρτα που αντικρίζει ο Παναθηναϊκός τον τελευταίο μήνα και κοστίζει. Προηγήθηκε του Κουτρουμπή και μάλιστα χωρίς προφανή αιτία. Αυτό δηλαδή δεν είναι αντικείμενο διερεύνησης και "καμπανάκι" λήψης μέτρων στο "Γεώργιος Καλαφάτης";

Πρώτος ο Ιταλός θα πρέπει να αντιληφθεί ότι ακολουθώντας κατά πόδας τον προκάτοχό του, υποσκάπτει τη θέση του και υπονομεύει το μέλλον του. Κάπου εκεί χάθηκε η μπάλα και από τον Γιάννη Αναστασίου. Τη στιγμή που… χάλασαν το μυαλό του και άρχισε να καταναλώνει το ενενηντάλεπτο του κοουτσαρίσματος σε παντομίμες προς τον τέταρτο.

Πρώτα και πάνω απ’ όλα θα πρέπει ο Ιταλός να επιβάλλει τον νόμο της σιωπής και να κεντρίσει τον ποδοσφαιρικό εγωισμό του τμήματος σε βάρος των συσσωρευμένων νεύρων. Δεν μπορεί να μην το ξέρει ή να μην το καταλαβαίνει, αλλά δεν είναι και εύκολο να το πετύχει. Θέλει εξαντλητική συζήτηση και διαρκή υπενθύμιση. Ακόμη και υπνοπαιδεία αν χρειαστεί.

Και βέβαια χρειάζεται να δώσει πρώτος το παράδειγμα, όπως ακριβώς έκανε στις πρώτες του παρουσίες στον "πράσινο" πάγκο. Τότε σχολιάστηκε πολύ θετικά απ’ όλους, αλλά γρήγορα υπέκυψε κι αυτός. Θα πρέπει να ξαναβρεί ηρεμία και συγκέντρωση. Πώς; Κάπως. Γιατί; Γιατί δεν γίνεται αλλιώς.

Υ.Γ.1 Πριν καλά καλά στεγνώσει το μελάνι του κακοσυντηρημένου εκτυπωτή του υπουργείου στη δήλωση του Σταύρου Κοντονή για την ΕΠΟ, το σύστημα συνέχισε την επίδειξη ισχύος, με βρυχηθμό που μόνο σε επιθανάτιο ρόγχο δεν παραπέμπει.

Υπουργέ μου σε γλεντάνε, στις δηλώσεις σου τρελά χοροπηδάνε. Και τι ειρωνεία; Ούτε μέσα μπούκαρε κανείς, ούτε πέταξαν στο χορτάρι ό,τι τους βρέθηκε πρόχειρο. Έτσι βρε αδερφέ, να ρίξεις τρεις αγωνιστικές στη Λεωφόρο και να κλείσεις και το πέταλο 6-7, να εκτονωθεί λίγο η κατάσταση…

Υ.Γ.2 Την Τετάρτη θα παίξει τη μισή χρονιά, στον επαναληπτικό κυπέλλου στο Περιστέρι. Και στις 6-7 απουσίες (επανέρχεται ο Αμπέντ και λογικά θα προλάβει ο Μέστο), έρχεται να προστεθεί και ο Ζέκα που φλερτάρει με "πενθήμερη" απουσία, όσα και τα δάκτυλα που θα χρησιμοποιήσει στην αυτοκριτική του.

Στη χειρότερη στιγμή η πιο κομβική απουσία. Και θα έπρεπε να έχει προληφθεί και όχι να καταγγέλλεται εκ των υστέρων. Δύο εβδομάδες έχουν που ψάχνουν και αναρωτιούνται "πού θα μας στήσουν";