Μακάρι να γίναμε σοφότεροι
Ο Δημήτρης Κριτής γράφει για το παρασκήνιο της μεγάλης συνέντευξης του Νίκου Τζουρούδη στο Contra.gr και αποκαλύπτει το παρασκήνιο για όσα δεν... είπε ο πρώην γιατρός του Παναθηναϊκού, του Ολυμπιακού, της Γουέστ Χαμ και της Μπρέσια.
Θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ορισμένα πράγματα με αφορμή τη συνέντευξη του Νίκου Τζουρούδη στο Contra.gr. Ζητήσαμε τη συγκεκριμένη επικοινωνία, με αφορμή την κουβέντα που γίνεται διεθνώς και όχι μόνο στην Ελλάδα, για τους πολύ συχνούς μυϊκούς τραυματισμούς των ποδοσφαιριστών (αλλά και των αθλητών γενικότερα), λόγω της καταπόνησης από τις διαρκείς αγωνιστικές υποχρεώσεις, αλλά και τον περιορισμένο πλέον χρόνο αποθεραπείας μεταξύ αυτών.
Δευτερευόντως, για να συζητήσουμε το θέμα της διαχείρισης των ταλαιπωρημένων ποδοσφαιριστών, γνωρίζοντας ότι έχουν περάσει από τα χέρια του στην Ελλάδα και στο εξωτερικό αρκετές τέτοιες περιπτώσεις, μεταξύ των οποίων ο Πάουλο Σόουζα και ο Ρομπέρτο Μπάτζιο. Και ναι, είχαμε στο πίσω μέρος του μυαλού την υπόθεση του Μάικλ Εσιέν, ως το ηχηρότερο παράδειγμα της φετινής περιόδου.
Ένας τρίτος λόγος που έδινε ενδιαφέρον σε αυτή την κουβέντα, προέκυψε στη διάρκεια της συνεννόησης και ήταν η επιθυμία του να μιλήσει για την υποβάθμιση του ρόλου της ιατρικής ομάδας στους ελληνικούς συλλόγους. Ομάδων που εργάζονται με μηδαμινό μπάτζετ, αλλά υφίστανται δημόσιο διασυρμό με την πρώτη υποψία αστοχίας, ενώ παράλληλα αθωώνονται οι συνυπεύθυνοι διαχειριστές του έμψυχου υλικού. Βλέπετε, όσο εύκολος στόχος είναι ο προπονητής απέναντι στους ποδοσφαιριστές, άλλο τόσο εύκολος είναι και ο γιατρός απέναντι στην προπονητική ομάδα.
Η αλήθεια είναι ότι προσπάθησε να εξηγήσει με όσο πιο κατανοητό τρόπο και πλήθος παραδειγμάτων από προσωπική αλλά και διεθνή εμπειρία, όλα όσα παρακολουθούμε ή μάλλον πιο σωστά, πληροφορούμαστε καθημερινά στον χώρο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, σε επίπεδο διαχείρισης υλικού, εντός κι εκτός χορταριού, αλλά μ' έναν απαράβατο όρο: δεν θα μιλήσει για ιατρικά θέματα εν ενεργεία ποδοσφαιριστών.
"Αντιδημοσιογραφική" λογική, αλλά τη σεβαστήκαμε και ως εκ τούτου, δεν δέχθηκε ερωτήσεις για την τελευταία συνεργασία του με τον Παναθηναϊκό. Άλλωστε, το διαζύγιο δεν ήταν συναινετικό και οι δύο πλευρές θα συναντηθούν στις δικαστικές αίθουσες με την ανατολή του 2016. Αυτό είναι ένας ακόμη λόγος για τον οποίο δεν συζητήσαμε για τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο και τους λόγους για τους οποίους διακόπηκε η συνεργασία.
Οι διαφωνίες, το γεύμα με τους Κροάτες και το "διαζύγιο"
Ως δημοσιογραφικές πληροφορίες θα μπορούσαν να μεταφερθούν πολλά. Οι διαφωνίες με τον -επίσης πρώην πλέον- γυμναστή Γιουσέφ Φος, η ενόχληση του Γιάννη Αναστασίου για τη σχέση με τους ποδοσφαιριστές, ιδιαίτερα μετά από ένα γεύμα του γιατρού με τους τρεις Κροάτες του συλλόγου και βέβαια την αστεία εκδοχή ότι απλώς ήταν άνθρωπος του Νίκου Νταμπίζα. Και άλλα, τα οποία όμως ελάχιστη σημασία έχουν, από τη στιγμή που καμιά από τις δύο πλευρές δεν επιθυμεί τη δεδομένη στιγμή να τοποθετηθεί σχετικά.
Και όχι απαραίτητα για αυστηρά νομικούς λόγους. Άλλωστε, δεν αποκλείεται να επικρατήσει τελικά συμβιβασμός. Και να σκεφτεί κανείς ότι οι πληροφορίες τον περασμένο Μάιο ήθελαν τον Νίκο Τζουρούδη να αποχωρεί ούτως ή άλλως στο τέλος της αγωνιστικής περιόδου, διαπιστώνοντας ότι μετά από την αποπομπή του Νίκου Νταμπίζα οι ισορροπίες είχαν διαταραχθεί και η συνεργασία ήταν πλέον μια εξαιρετικά ψυχοφθόρα διαδικασία.
Ωστόσο, από πλευράς Παναθηναϊκού επελέγη την Τετάρτη 6 Μαΐου ο "ξαφνικός θάνατος", με μία ανακοίνωση στην οποία γινόταν γνωστό ότι "η ΠΑΕ Παναθηναϊκός ανακοινώνει τη λύση της συνεργασίας της με τον γιατρό Νίκο Τζουρούδη και του εύχεται καλή συνέχεια".
Και η ειρωνεία; Το διαζύγιο με τον Νίκο Τζουρούδη διαδέχθηκε μήνες αργότερα το διαζύγιο με την προπονητική ομάδα του Γιάννη Αναστασίου και η πρόσληψη του Αντρέα Στραματσόνι και των συνεργατών του, με τους οποίους θα περίσσευαν οι "κοινοί τόποι", σε φιλοσοφία και τρόπο δουλειάς, λόγω... ιταλικών καταβολών.
Να μάθουμε τι σημαίνει
Το βασικότερο μέσα από αυτή τη κουβέντα ήταν να κατανοήσουμε όλοι μας τον ρόλο των ιατρικών ομάδων στο ποδόσφαιρο, τον τρόπο με τον οποίο σκέφτεται ο γιατρός μέσα σε μια ποδοσφαιρική ομάδα, τους όρους και τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες ενεργεί και εν τέλει τις ικανές και αναγκαίες εκείνες συνθήκες που καθιστούν αυτή τη συνεργασία εποικοδομητική.
Να μάθουμε τι σημαίνει χρόνος αποθεραπείας και αποκατάστασης, τι εννοούμε με το "ιατρικά έτοιμος", γιατί επέστρεψε γρήγορα ο Μιχάλης αλλά όχι ο Γρηγόρης, πότε και πώς αναλαμβάνεται το ρίσκο μιας βιαστικής ενσωμάτωσης. Γι' αυτό και δεν ξεχειλώσαμε περαιτέρω την κουβέντα, σε επίπεδο προσωπικών μαρτυριών μέσα από αυτά τα τριάντα χρόνια ενασχόλησής του με τον χώρο του ποδοσφαίρου.
Είναι φανερό ότι είχε και περισσότερα να διηγηθεί. Ακόμη και στη Ριζούπολη ήταν παρών...
Υ.Γ.: Τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια; Ένας σκύλος που ξέρει ξένες γλώσσες. Εντάξει ρε σεις, ο Μπούι ήταν ο πρωταγωνιστής στον επίλογο. Δεν ανακαλύψαμε και την Αμερική... Απλά κατανοούμε προς τι η εξαφάνισή του κάποια στιγμή από τα προπονητικά πλάνα. Αν και θα μπορούσε να είναι απλά λόγω προσφοράς...
