Ο Παναθηναϊκός προκάλεσε την εξέδρα της Λεωφόρου

Ο Δημήτρης Κριτής γράφει για τον Παναθηναϊκό που ήθελε, αλλά δεν μπορούσε να νικήσει σ' ένα ματς που είχε έντονο το "πρέπει".

01 ΝΟΕ 2015

Ήταν ένα "must win" παιχνίδι για τον Παναθηναϊκό. Παιχνίδι που έπρεπε πάση θυσία να νικήσει. Για περισσότερους από έναν λόγους και πέρα από τον προφανή, δηλαδή το γεγονός ότι και ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ έκαναν το ίδιο στην έδρα τους.

Κατ' αρχάς ήταν ένα παιχνίδι ψυχολογίας για την ίδια την ομάδα. Θα ήταν η πρώτη νίκη σε ντέρμπι μέσα στη χρονιά. Στην Τούμπα ηττήθηκε και εύκολα, ενώ η νίκη στην Ξάνθη μπορεί να είχε την σημασία της, αλλά ντέρμπι δεν ήταν.

Μετά ήταν ένα παιχνίδι που πάντα έχει σημασία για τον κόσμο και οι "πράσινοι" έπαιζαν μπροστά στο κοινό τους. Ένα κοινό που έχει γευτεί αρκετές πίκρες από την αρχή της σεζόν και τα νεύρα του πλέον είναι εύθραυστα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Διάθεση παραγωγής παιχνιδιού

Σ' ένα όμορφο πρώτο σαρανταπεντάλεπτο, όχι τόσο λόγω πολύ μεγάλων φάσεων μπροστά στις δύο εστίες (δεν υπήρχαν πολλές τέτοιες), αλλά κυρίως λόγω ρυθμού, ο Παναθηναϊκός είχε οριακή υπεροχή στην κατοχή της μπάλας (51-49) και τις τελικές προσπάθειες (5-3), είχε όμως και μια ξεκάθαρη διάθεση να παράξει παιχνίδι, εκτός του πρέσινγκ με το οποίο προσπάθησε να κλέψει μπάλες και να εκμεταλλευτεί τους Μπεργκ και Καρέλη με μία επαφή.

Και παρ' ότι υπήρξαν αρκετά (και πολλές φορές αβίαστα) λάθη στη μεσαία γραμμή, οι κόντρα επιθέσεις ήταν μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού και για τις δύο ομάδες, για το λόγο ότι στο δικό τους μισό του γηπέδου κρατούσαν τις θέσεις τους ανεξαρτήτως κατοχής μπάλας, λειτουργώντας ουσιαστικά σε δύο ταχύτητες.

Η αλήθεια είναι όμως ότι είχαμε πολύ καιρό να δούμε τον Αναστασίου να παραμερίζει τις ανασταλτικές του ανασφάλειες και να δίνει πιο δημιουργικό και επιθετικό τόνο, τόσο με το αρχικό σχήμα (με Νίνη επιτελικό και Λουντ αντί Αμπέντ), όσο και στην αναγκαστική αλλαγή του πρώτου μέρους, με τον Ατζαγκούν να περνάει στη θέση του Λαγού.

"Έφαγε" δύο φάσεις με κορυφαία την μεγάλη ευκαιρία του Βάργκας, αλλά δεν επέτρεψε στους παίκτες του να σκεφτούν έστω την πιθανότητα να αφήσουν την κατοχή της μπάλας ή να δώσουν μέτρα και να περιμένουν την ΑΕΚ ή ο,τιδήποτε άλλο πλην του να πιέσουν για να μπουν μπροστά στο σκορ.

Υπερασπίστηκε, δεν αντέδρασε

Στην επανάληψη η εικόνα άλλαξε με τον Παναθηναϊκό να μπαίνει το ίδιο επιθετικά όπως και στο πρώτο μέρος, αλλά την ΑΕΚ να υποχωρεί, με ξεκάθαρο πλέον στόχο να εκμεταλλευτεί τα ρίσκα που αναπόφευκτα θα έπαιρναν οι "πράσινοι" για να αποφύγουν την άβολη ισοπαλία.

Το "τριφύλλι" μονοπώλησε την κυκλοφορία της μπάλας, χωρίς όμως να βρίσκει τους διαδρόμους για τη μεγάλη περιοχή του Μπαρόχα, ενώ και τα ανεβάσματα και "γεμίσματα" του Πράνιτς δεν είχαν "πράσινους" στόχους. Με εξαίρεση λοιπόν το δοκάρι του Μπεργκ κι ένα σουτ του Νίνη που βρήκε χώρο και "όπλισε", δεν υπήρξαν φάσεις για γκολ

Εκεί, ο Αναστασίου που τουλάχιστον σε αυτό το παιχνίδι υπερασπίστηκε τις επιλογές του και προσπάθησε να τονώσει την ομάδα του στο δεύτερο μισό του αγωνιστικού χώρου, αλλά ακουμπώντας πεισματικά στις ίδιες επιλογές ανάπτυξης (δηλαδή τον ρόμβο), δεν αντέδρασε, ούτε στην αργοπορημένη είσοδο του Καλτσά, αφού τον έστειλε να αγωνιστεί στη θέση του αποχωρήσαντα Νίνη.

Είπαμε, η νίκη ήταν μονόδρομος. Ο τρόπος με τον οποίο θα ερχόταν ήταν δευτερεύον θέμα. Νίκη με καλή εμφάνιση, μία πειστική νίκη θα ήταν ό,τι το καλύτερο. Μία νίκη, χωρίς πολλά φρου φρου κι αρώματα θα ήταν καλοδεχούμενη, αλλά δεν θα ακολουθούσε και δεξίωση... Μία νίκη με μπόλικη δόση τύχης θα ηρεμούσε την εξέδρα, αλλά απλώς θα μετέθετε το ψυχολογικό "κρας τεστ" στα επόμενα παιχνίδια.

Για να αποπεμφθεί ο προπονητής

Η νίκη δεν ήρθε με κανέναν τρόπο, η εικόνα του δευτέρου ημιχρόνου έκανε για πρώτη ίσως φορά φέτος τόσο ξεκάθαρο ότι ο Παναθηναϊκός ήθελε, αλλά δεν μπορούσε και μοιραία ήρθε η αντίδραση της εξέδρας, που πρώτα αποδοκίμασε τον Αναστασίου ζητώντας του εν χορώ να αποχωρήσει και εν συνεχεία επανέλαβε την ίδια συνθηματολογία και στον Γιάννη Αλαφούζο, την ώρα που διέσχιζε το γήπεδο για να πάει από την εξέδρα των επισήμων στα αποδυτήρια.

Ο Παναθηναϊκός εισέρχεται σ' έναν νέο κύκλο εσωστρέφειας, εν μέσω αλλεπάλληλων δύσκολων αγώνων και κυρίως παραμονές του ντέρμπι των "αιωνίων". Πιθανότατα δεν θα εστιαστεί και τις επόμενες ημέρες στο ιδιοκτησιακό μέτωπο, αφού οι αποδοκιμασίες στο πρόσωπο του προέδρου της ΠΑΕ ήταν περισσότερο πίεση για την αποπομπή του προπονητή, αλλά κανείς δεν ξέρει τι θα συμβεί στην περίπτωση που όλα τα ίδια μείνουν...