Παροξυσμός, παραίτηση, φουρνέλο (στο Πι και Φι)

Ο Δημήτρης Κριτής γράφει για τα δεδομένα που διαμορφώθηκαν μετά τη ματαίωση του ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Τα ερωτήματα για την παραίτηση Αλαφούζου και η επόμενη ημέρα στο στρατόπεδο των "πρασίνων".

22 ΝΟΕ 2015

Ο Παναθηναϊκός βιώνει μία κατάσταση εκτός ελέγχου και θα πρέπει άμεσα να ενεργοποιήσει αντανακλαστικά εκτάκτου ανάγκης. Όχι σήμερα, ΧΘΕΣ. Πριν να είναι πολύ αργά. Να τα πάρουμε όμως με τη σειρά, γιατί είναι και πολλά.

Πρώτον, θα πρέπει να απαγορευτεί η διεξαγωγή των αγώνων Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού στο "Απόστολος Νικολαΐδης". Θα πρέπει κάποια στιγμή να καταλάβουν οι διοικούντες τον Παναθηναϊκό, ότι στο όνομα της δυσλειτουργικότητας (και κατ' άλλους ακαταλληλότητας) βιάζεται παρά φύσιν και κατ' εξακολούθησιν και η νοημοσύνη και η αξιοπρέπεια των φιλάθλων του.

Δεν γίνεται κάθε χρόνο να βιώνουν αντιμετώπιση υπόπτων τζιχαντιστών, σε χώρο επίσκεψης του Μπάρακ Ομπάμα. Πέντε χιλιάδες αστυνομικοί, επίλεκτοι κομάντο, εκπαιδευμένοι σκύλοι, ελικόπτερα να επιθεωρούν από αέρος, F16 να σκίζουν τον αττικό ουρανό, το κέντρο της Αθήνας να παραλύει για την μετακίνηση μιας ομάδας και οι Αμπελόκηποι να "νεκρώνουν" έως ότου το λεωφορείο αποβιβάσει την αποστολή στα αποδυτήρια της Λεωφόρου.

Για μία ακόμη φορά χθες, όσοι δεν προνόησαν να είναι στις θέσεις τους τρεις ώρες πριν την προγραμματισμένη ώρα έναρξης της αναμέτρησης, παρέμειναν στιβαγμένοι από τις πέντε (17.00) έως και τις εξήμισι (18.30) στα γύρω στενά, αφού η Αστυνομία είχε φροντίσει (παρκάροντας κάθετα λεωφορεία της) να κλείσει τους δρόμους που οδηγούσαν στις θύρες 6 έως και 12, προκειμένου να αφιχθεί η αποστολή του Ολυμπιακού στις έξι και τέταρτο (18.15)!

Με το στανιό, παροξυσμό!

Και στην υπόλοιπη σκάρτη μία ώρα, θα έπρεπε 5.000 κόσμος με ουρές που έφταναν από τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας έως τον περιφερειακό του Λυκαβητού, να περάσουν ένας-ένας τις ηλεκτρονικές δέσμες εισιτηρίων και τα τουρνικέ για να φτάσουν στην κερκίδα. Με τα νεύρα τσατάλια και έτοιμοι να βουτήξουν από τον λαιμό, όχι τον Σάββα Θεοδωρίδη, αλλά τον διπλανό τους, δι' ασήμαντον λόγο και αφορμή.

Ντε και καλά δηλαδή, σ' ένα παιχνίδι ούτως ή άλλως ειδικών συνθηκών, να έχεις όλο το γήπεδο όχι απλά στα πρόθυρα νευρικής κρίσης, αλλά σε παροξυσμό. Επαναλαμβανόμενη κακοδιαχείριση για όσκαρ, με τους θλιβερούς πρωταγωνιστές-φιλάθλους να... παραμιλάνε μέχρι να φτάσουν στις θέσεις τους "ευχαριστώ τον πρωθυπουργό, τον υπουργό προστασίας του πολίτη, τον υφυπουργό αθλητισμού, τα όργανα της τάξης, τον μπαμπά και τη μαμά μου που ανέχονται το βίτσιο μου να θέλω να πάω στο γήπεδο και να παρακολουθήσω την αγαπημένη μου ομάδα"...

Όχι πως δεν υπάρχουν και οι 20-50-100 σεσημασμένοι μυαλο-φυγάδες. Υπάρχουν και παραϋπάρχουν και δεν χρειάζονται κανενός είδους ταλαιπωρία για να εκτονώσουν τα πιο άγρια ένστικτά τους. Είναι αυτοί των οποίων τον χουλιγκανικό εγωισμό θα κατατρέχει πάντα το σύνδρομο της Ριζούπολης και δεν θα ησυχάσουν αν δεν αποδείξουν σε όλους ότι την έχουν μεγαλύτερη (την μαγκιά). Έστω κι αν ο μικροτσούτσουνος στα κέντρα αποφάσεων Παναθηναϊκός την πληρώνει τριπλά και πενταπλά κάθε φορά...

Είναι αυτοί που ανεξαρτήτως πάντως χρώματος fullface και κασκόλ περιμένουν κάθε χρόνο αυτό παιχνίδι (οι περισσότεροι δεν ενδιαφέρονται για τα υπόλοιπα), για να αυτοϊκανοποιηθούν δίπλα στο άψυχο κορμάκι της ομάδας που κατά τα άλλα υποστηρίζουν. Και με τους υπόλοιπους στην κερκίδα, να κυριεύονται από εκείνη την λανθάνουσα αδερφικότητα για τον "τρελαμένο συνοδοιπόρο στα πέταλα όλης της γης", τον οποίο στην χειρότερη των περιπτώσεων θα φιλοδωρήσουν με μια σβερκιά ("έλα, χαλάρωσε ρε bro").

Ποια παραίτηση;

Δεύτερον, ο Γιάννης Αλαφούζος εκδήλωσε την πρόθεσή του να παραιτηθεί ενώπιον έκτακτου διοικητικού συμβουλίου, αλλά κανείς δεν κατάλαβε από τι ακριβώς θα παραιτηθεί. Από πρόεδρος της ΠΑΕ και της "Παναθηναϊκής Συμμαχίας" ή από μεγαλομέτοχος; Και τι θα γίνει το πλειοψηφικό πακέτο μετοχών της ΠΑΕ που κατέχει η "Sortivo International", εταιρία συμφερόντων του που σύναψε το τελευταίο ομολογιακό δάνειο; Θα τις παρκάρει ή θα τις χαρίσει; Και με τις προσωπικές του εγγυήσεις και επιταγές σε προπονητές, ποδοσφαιριστές και προμηθευτές; Ή τα ΜΜΕ με τα οποία ανακατεύτηκε, για να υποστηρίξει το εγχείρημα – να προστατεύσει την επένδυσή του;

Δεν είναι τόσο απλό όσο ακούγεται ή εύκολα εκστομίζεται. Είναι πολύ πιο σύνθετο, αν δεν συνοδεύεται από το ρήμα "χαρίζω". Εκτός κι αν έχει πειστεί πώς ό,τι έχασε, έχασε κι από δω παν' κι οι άλλοι. Αλλά έχει δώσει σε κανέναν την εντύπωση ότι πρόκειται για τέτοιο τύπο; Ρίψασπις;

Τρίτον, θα εισηγηθεί -λέει- την αποχώρηση του Παναθηναϊκού από το πρωτάθλημα. Και; Άντε και αποχωρεί. Και τι έγινε; Θα ιδρώσει το αυτί κανενός από αυτούς που δυναστεύουν τον χώρο και απαιτούν και σεβασμό του προϊόντος τους; Ή μήπως θα ήταν βούτυρο στο ψωμί τους ένας "αντιρρησίας" λιγότερος, ένας Παναθηναϊκός που θα βολοδέρνει στα τοπικά; Προς συνετισμό και των υπολοίπων δηλαδή...

Και τώρα, τι;

Τέταρτον, τα αποδυτήρια βρίσκονται και πάλι, όπως και πέρσι μετά από αυτό το παιχνίδι, σε ψυχολογικό κλακάζ. Και δεν υπάρχει ακόμη τιμωρία. Αλλά πώς να πείσεις τον Μπεργκ και την παρέα του ότι εδώ είναι η Ιθάκη τους και να ξαναδώσουν τόπο στην οργή κι ας ματα-ξαναπάει και το παλιάμπελο...

Ο Στιλ το είπε όσο πιο κομψά μπορούσε στο tweet του, άλλοι δεν ήταν τόσο γαλαντόμοι μέσα στα αποδυτήρια...

Και θα μπορούσαμε να απαριθμήσουμε κι άλλα τόσα. Αλλά τι να πεις στον άρρωστο, όταν ψήνεται στον πυρετό; Μ' αυτά και μ' αυτά, δεν είδαμε και τον Εσιέν βασικό. Πάνω που θα έκανε επιτέλους το ντεμπούτο του, τραυματίστηκε το παιχνίδι! Μοναχογιός της γκίνιας...