Το κομμάτι του παζλ που λείπει

Ο Δημήτρης Κριτής γράφει για τον Παναθηναϊκό του προημιτελικού με τον Ατρόμητο και τον επιτελικό μέσο που χρειάζεται για να κάνει τη διαφορά και να αλλάξει το παιχνίδι.

Το κομμάτι του παζλ που λείπει

Το 0-0 που σφράγισε την πρώτη αναμέτρηση Παναθηναϊκού και Ατρομήτου, για την προημιτελική φάση του κυπέλλου Ελλάδας, στο γήπεδο “Απόστολος Νικολαΐδης”, είναι αποτέλεσμα δίκαιο και εξέλιξη φυσιολογική με βάση την εικόνα στο χορτάρι.

Άλλος μπορεί να το αποδώσει στο πολύ καλό ανασταλτικά παιχνίδι των φιλοξενουμένων (ναι, στο ποδόσφαιρο παίζει και ο αντίπαλος), άλλος να συνεκτιμήσει την απουσία Μπεργκ και Μαμούτε (είναι σαν να απουσίαζαν πριν από δύο μήνες ταυτόχρονα Μπεργκ και Καρέλης) που άφησε τον πάγκο γυμνό από επιθετικό περιοχής, άλλος να το αποδώσει σε θέμα ημέρας βασικών μονάδων, αν και η προσφορότερη πρόταση είναι ο συνδυασμός όλων των παραπάνω.

Προσωπικά θα επαναλάβω όσα σημειώσαμε και μετά το παιχνίδι της Λιβαδειάς ότι δηλαδή “αν βρει επιτέλους έναν επιτελικό μέσο ικανό να κάνει τη διαφορά, μπορεί να παίξει και εντελώς διαφορετικά. Γιατί όπως έγινε εξαιρετικά προβλέψιμος στον άξονα επί ρόμβου, έτσι μπορεί και να αντιμετωπιστεί με επιτυχία στις πτέρυγες, έστω κι αν ο Ιταλός επιμένει σε εξτρέμ με αντίθετα πόδια. Καθημερινή δουλειά θέλει και επί χόρτου και επί χάρτου. Ίδιο μήκος κύματος στη σκέψη και απόλυτος συντονισμός στην εκτέλεση. Και τα καλύτερα δεν μπορεί, παρά να έρθουν”.

Τακτική προσαρμογή

Δεν ξέρω αν ο επιτελικός είναι ο Λούκας Βιγιαφάνες που κατά τα φαινόμενα θα είναι παίκτης του Παναθηναϊκού από την προσεχή Δευτέρα ή ο έτερος Λούκας που αποτελεί ήδη μέλος του (Ευανζελίστα), αλλά ο ρόλος είναι κομμάτι που λείπει από το παζλ και αυτό το είδαμε και το απόγευμα της Τετάρτης.

Ο Ατρόμητος προσαρμόστηκε στο παιχνίδι από τις πτέρυγες που παρουσίασε ο Παναθηναϊκός στα τελευταία παιχνίδια του και ευτύχησε να το περιορίσει δραστικά. Ο Τραϊανός Δέλλας διάβασε σωστά την κινησιολογία στο χορτάρι και τοποθέτησε δίδυμο αμυντικών μέσων, τους Κεϊτά (αριστερά) και Ουσέρο (δεξιά), οι οποίοι έκλειναν τους διαδρόμους στους Μπουμάλ και Καλτσά (αντίστοιχα) που με αντίθετο πόδι στην πτέρυγα συνέκλιναν υποχρεωτικά προς τα μέσα.

Ο Αντρέα Στραματσόνι μπορεί να μίλησε για απουσία επιθετικών στον πάγκο του (ξεκαθαρίζοντας ότι δεν το επικαλείται ως δικαιολογία, αλλά ως δεδομένο που περιόριζε τις επιλογές του), ωστόσο στο συγκεκριμένο κομμάτι έδειξε λιγότερο διεκδικητικός σε σχέση με προηγούμενα παιχνίδια ή πιο σωστά, λιγότερο παρεμβατικός στη ροή της αναμέτρησης.

Θα μπορούσε όμως...

Θα μπορούσε ενδεχομένως να δυσκολέψει με τη σειρά του το έργο των Κεϊτά και Ουσέρο και τη δυνατότητά τους να ντουμπλάρουν (με τους ακραίους αμυντικούς) το μαρκάρισμα των πράσινων εξτρέμ, αν είχε αλλάξει το σύστημα (όπως έκανε σε προηγούμενα παιχνίδια) σε 4-2-3-1, τοποθετώντας ανάμεσά τους τον Ευανζελίστα και βγάζοντας τον Αμπέντ αντί του Εσιέν, με τον Γκανέζο να γίνεται το δίδυμο του άξονα με τον Ζέκα, με τη συμπλήρωση μιας ώρας παιχνιδιού.

Όμως ο Ιταλός έδειξε ότι θα... σκότωνε για έναν επιθετικό περιοχής στον πάγκο του, αφού κι όταν (στο 84' πλέον) έριξε στο παιχνίδι τον Λαγό για να στηρίξει με τον Ζέκα τον άξονα και να αλλάξει τον σχηματισμό, αυτό που έκανε ήταν να στείλει τον Ευανζελίστα αριστερά και να βάλει τον Κλωναρίδη μέσα στην περιοχή, γυρίζοντας σε 4-4-2 (και πάλι θα ήταν ίσως καλύτερο να το κάνει με τον Μπουμάλ σε ρόλο δεύτερου επιθετικού -έχει παίξει ως τέτοιος στον Πανιώνιο- και τον Κλωναρίδη δεξιά).

Ή θα μπορούσε να αλλάξει πτέρυγες τους Καλτσά (Κλωναρίδη) και Μπουμάλ, ώστε να μπορούν με το καλό πόδι να κινηθούν πάνω στη γραμμή και να προσπαθήσουν να διεμβολήσουν την αντίπαλη άμυνα, σε χρόνο μάλιστα που οι Μέστο και Πράνιτς δεν μπορούσαν πλέον να δώσουν το απαραίτητο overlap. Όταν εκείνοι έκλιναν προς τα μέσα.

Είναι πολλά τα εάν και τα εφ' όσον, εκ των υστέρων και εκ του ασφαλούς αφού δεν κρίθηκαν στην πράξη αναποτελεσματικά. Και σίγουρα δεν αναιρούνται από το γεγονός ότι η τακτική αναπροσαρμογή που με καθυστέρηση επιχείρησε ο Στραματσόνι στο 84', προσέκρουσε λίγο αργότερα στην ανοησία του Κουτρουμπή να προκαλέσει την αποβολή του, διότι αυτό συνέβη με τον χρόνο των καθυστερήσεων να απομένει ουσιαστικά μέχρι το σφύριγμα της λήξης.

Αν και εφ' όσον

Δεν παύουν όμως να είναι απλώς “εάν και εφ' όσον”, ενώ η ανάγκη του Παναθηναϊκού να βάλει στο παιχνίδι του έναν επιτελικό μέσο είναι δεδομένη και ξεκάθαρη. Αυτό και μόνο θα τον κάνει περισσότερο εύπλαστο στον αγωνιστικό χώρο και λιγότερο προβλέψιμο στην προετοιμασία του αντιπάλου.

Οι “πράσινοι” θα μπορούσαν να είχαν τοποθετήσει βάσεις πρόκρισης εν όψει της ρεβάνς στο Περιστέρι, ωστόσο παραμένουν ακόμη και τώρα το φαβορί αυτού του ζευγαριού. Γιατί είναι ως υλικό καλύτεροι, γιατί στον Ατρόμητο δεν αρκούν οι αναχαιτιστικές τακτικές στον επαναληπτικό, γιατί οι επιλογές του Στραματσόνι θα έχουν αυγατίσει περαιτέρω και γιατί αν ο Παναθηναϊκός δυσκολεύτηκε μία φορά να σκοράρει ο Ατρόμητος υποφέρει ήδη εικοσιμία...

News 24/7

24MEDIA NETWORK