Πανηγυρική έξοδος από το μνημόνιο

Tη στιγμή που η Ελλάδα ετοιμάζεται να βουτήξει βαθύτερα από ποτέ σε περίοδο μεταρρυθμιστικής λιτότητας, οι "πράσινοι" όχι μόνο απέφυγαν την πτώχευση, αλλά ξαναβγήκαν στις διεθνείς αγορές και άντλησαν αγωνιστικά “κεφάλαια”, που τους επιτρέπουν να βλέπουν με πολύ μεγαλύτερη αισιοδοξία το μέλλον. Γράφει ο Δημήτρης Κριτής.

07 ΙΟΥΛ 2015

Η γιορτή του Αγίου Πατρικίου καθιερώθηκε επίσημα τον 17ο αιώνα, προκειμένου να τιμήσει τον προστάτη άγιο της Ιρλανδίας και την άφιξη του Χριστιανισμού στη χώρα. Σύμβολο της γιορτής είναι το τριφύλλι, που είναι και το εθνικό σύμβολο της Ιρλανδίας, το οποίο σύμφωνα με τον θρύλο χρησιμοποίησε ο Άγιος Πατρίκιος για να εξηγήσει στους Ιρλανδούς την Αγία Τριάδα.

Η ημέρα του Αγίου Πατρικίου γιορτάζεται σε περισσότερες από 150 χώρες σε όλο τον κόσμο, με τη λαμπρότερη παρέλαση εκτός Δουβλίνου, να διοργανώνεται στη Νέα Υόρκη με την επέλαση των πράσινων ξωτικών, συναυλίες με την παραδοσιακή ιρλανδέζικη μουσική και άφθονες ποσότητες της εθνικής μπύρας. Ένα πραγματικό φεστιβάλ στις 17 Μαρτίου.

Ο Παναθηναϊκός ζει πολύ νωρίτερα τη δική του "St.Patrick's day" με την άφιξη του Σέρχιο Σάντσεθ και την πανηγυρική ολοκλήρωση του 95% του μεταγραφικού του σχεδιασμού, πριν καν συμπληρωθεί η πρώτη εβδομάδα του Ιουλίου. Κι έχει πολλά κοινά με την Ιρλανδία, που δεν περιορίζονται στα χρώματα και το σύμβολο. Βασικότερο όλων ότι γιόρτασαν αμφότεροι την έξοδο από το μνημόνιο...

Βίοι αντίθετοι

Τη στιγμή που η Ελλάδα ετοιμάζεται να βουτήξει βαθύτερα από ποτέ σε περίοδο μεταρρυθμιστικής λιτότητας, οι “πράσινοι” όχι μόνο κέρδισαν το στοίχημα αποφυγής της πτώχευσης, αλλά δείχνουν να ολοκλήρωσαν κιόλας το δικό τους σκληρό μνημόνιο, ξαναβγήκαν στις διεθνείς αγορές και άντλησαν αγωνιστικά “κεφάλαια”, που τους επιτρέπουν να βλέπουν με πολύ μεγαλύτερη αισιοδοξία το μέλλον.

Βίοι αντίθετοι και ίσως αυτό αποδειχθεί ένα πολύ σημαντικό όπλο για την ομάδα του “τριφυλλιού” στο μέτωπο του εσωτερικού ανταγωνισμού. Σίγουρα θα μετρήσει η διαφορετική αφετηρία, όπως και ο χρόνος ενσωμάτωσης των νέων προσώπων στο περιβάλλον και τις απαιτήσεις.

Ο Παναθηναϊκός θα παρουσιαστεί φέτος με το ποιοτικότερο ρόστερ του την τελευταία πενταετία και τολμώ να πω, το πληρέστερο συνολικά στο ελληνικό ποδόσφαιρο μετά το 2010. Δεν ήταν και πολύ ψηλά ο πήχης βέβαια, αλλά δεν αισθάνομαι ότι αδικώ κανέναν. Από την άλλη βέβαια τώρα αρχίζουν τα δύσκολα.

Διαφορετική αφετηρία

Οι δυσκολότερες μάχες είναι αυτές στις οποίες δεν υπάρχουν ελαφρυντικά. Και αν τα αναζητήσεις, σημαίνει ότι δεν πάλεψες αρκετά και αποτελεσματικά. Ο Γιάννης Αναστασίου και οι συνεργάτες του έχουν πλέον στα χέρια τους ένα υλικό που δεν υπολείπεται ποιοτικά και μάλιστα σε χρόνο που θεωρητικά τους εξασφαλίζει πλεονέκτημα σε ό,τι αφορά στην ετοιμότητα του συλλόγου στην αφετηρία των αγωνιστικών υποχρεώσεων.

Και μπορεί ο Έλληνας τεχνικός να μην μεταχειρίστηκε μέχρι σήμερα δικαιολογίες και ελαφρυντικά, αντίθετα χρεώθηκε κιόλας το “κατά συνθήκη ψέμα” του “πλήρους ρόστερ” στο ξεκίνημα της περσινής χρονιάς, ωστόσο έτσι ή αλλιώς αντιλαμβάνεται ότι η εκτίμηση πως η σφικτή οικονομική πολιτική του Γιάννη Αλαφούζου “φρενάρει” την εξέλιξη, δεν υπάρχει πια. Και πλέον οι απαιτήσεις απογειώνονται και η εσωτερική διαχείριση αποτελεί πλέον ένα μεγάλο στοίχημα.

Ασφαλώς και δεν περάσαμε σε μία νύχτα στην αντίπερα όχθη, ώστε να εμφανίζεται ο Παναθηναϊκός ως ακλόνητο φαβορί για την κατάκτηση του πρωταθλήματος, αλλά σίγουρα έπαψε να είναι η νεανική ομάδα που “μεγαλώνει”, “ωριμάζει” και τοποθετεί βάσεις για το μέλλον. Είναι πλέον ένα σύνολο που δεν οφείλει απλά και μόνο λόγω ιστορίας και φανέλας να πρωταγωνιστήσει, αλλά έχει όλα τα εχέγγυα για να το κάνει.

Υ.Γ.1: Είπαμε προηγουμένως ότι το ρόστερ ολοκληρώθηκε κατά 95%. Το υπόλοιπο 5% αφορά στον χώρο της επίθεσης. Και βάσει σχεδιασμού, αλλά και με γνώμονα την ισορροπία των γραμμών, ο Παναθηναϊκός χρειάζεται μία ακόμη προσθήκη. Ίσως όχι πρωτοκλασάτου, αν και κανείς δεν θα είχε αντίρρηση να είναι τέτοιος, αλλά σίγουρα ενός ακόμη επιθετικού.

Πολύ δε περισσότερο, εφ' όσον παραμένει ανοικτό για τουλάχιστον έναν μήνα ακόμη το ενδεχόμενο μιας πρότασης για τον Νίκο Καρέλη, που ο Παναθηναϊκός δεν θα μπορεί να αρνηθεί.

Υ.Γ.2: Στην αρχή ήταν η παράτολμη εκτίμηση περί δεκάδων χιλιάδων υποστηρικτών του εγχειρήματος της “Παναθηναϊκής Συμμαχίας”. Όχι μόνο δεν πλησίασε τα προσδοκώμενα νούμερα, αλλά έμεινε πίσω και από μετριοπαθέστερες προγνώσεις. Και τώρα που ολοκλήρωσε με αυστηρό πλάνο την μνημονιακή περίοδο και επιχειρεί τα πρώτα ανοίγματα, συνολικά η οικονομική συγκυρία είναι ακόμη σκληρότερη σε σχέση με προ τριετίας, με αποτέλεσμα ο ενθουσιασμός των “πράσινων” φιλάθλων να μην μπορεί να μεταφραστεί άμεσα σε στήριξη και διαρκείας.

Έχει υπομονή, έχει επιμονή, αλλά δεν τον λες και Γκαστόνε τον Γιάννη Αλαφούζο...