Πήδηξε κεφάλαιο ο Αναστασίου

O Δημήτρης Κριτής σχολιάζει την εμφάνιση του Παναθηναϊκού κόντρα στον Πλατανιά στα "Περιβόλια" και μοιράζεται τις σκέψεις του για την αλλαγή συστήματος από τον Γιάννη Αναστασίου.

22 ΣΕΠ 2014

Όταν ο πάγκος δεν συμβιβάζεται με τη ροή του παιχνιδιού, πολλά μπορούν να συμβούν. Και βέβαια κρίνεται εκ του αποτελέσματος. Έχει σημασία στο τελικό πρόσημο, το εάν η ομάδα θα νικήσει ή θα στραβοπατήσει. Όπως επίσης έχει σημασία, η ανταπόκριση των ποδοσφαιριστών στις αναδιατάξεις στο χορτάρι.

Πέντε διαφορετικά συστήματα χρησιμοποίησε το "πράσινο" προπονητικό επιτελείο στα 90 λεπτά της αναμέτρησης του Παναθηναϊκού στα Περιβόλια. Εάν η ομάδα δεν χάνει τη συνοχή της και κερδίζει από τις προπονητικές παρεμβάσεις, "ο Αναστασίου ρίσκαρε (γιατί ρίσκο είναι σε κάθε περίπτωση), το πάλεψε και βγήκε νικητής". Εάν η ομάδα δεν έχει ουσιαστικά οφέλη και χάσει βαθμούς , “ο Αναστασίου μπέρδεψε ακόμη και τους παίκτες του”.

Φυσικά και έχουν λογική τα παραπάνω. Από τη δόση υπερβολής που συνοδεύει τους χαρακτηρισμούς και την ταυτόχρονη παρουσία επιχειρηματολογίας, εξαρτάται και ο βαθμός αποδοχής τους. Και στις δύο περιπτώσεις βέβαια, ο πάγκος έχει συμμετάσχει το παιχνίδι και αποδοτικά ή μη, έχει προσπαθήσει να επηρεάσει την εξέλιξή του.

Ο Παναθηναϊκός πέτυχε στα Χανιά ένα γκολ από κλέψιμο μπάλας και κόντρα επίθεση, ένα γκολ από "δουλεμένη" στημένη φάση και ένα γκολ σε οργανωμένη άμυνα με “γεμάτη” επιθετικά την αντίπαλη περιοχή. Περισσότερο όμως κι από τον πλουραλισμό με τον οποίο σκόραρε κόντρα στον Πλατανιά, αυτό που μένει είναι η παρθενική επί Αναστασίου παρουσία τριών στόπερ στο κέντρο άμυνας.

Το σύστημα

Ένα σύστημα που παραδοσιακά κατηγορείται, όταν δεν είναι 3-κάτι-κάτι, αλλά 5-κάτι-κάτι και που επανήλθε στην ποδοσφαιρική επικαιρότητα, όχι τόσο από τις 2-3 Λατινοαμερικανικές εθνικές ομάδες που το εφάρμοσαν στο Μουντιάλ της Βραζιλίας, όσο από την Ολλανδία του Φαν Χάαλ.

Κρατήστε το στην άκρη του μυαλού, εν όψει των ευρωπαϊκών κυρίως αγώνων που έρχονται. Όχι απαραίτητα ως σύστημα που αρέσει στην τεχνική ηγεσία, αλλά ως “καταφύγιο” έως ότου οι αρρυθμίες στη ανασταλτική λειτουργία αποκατασταθούν. Έχω μάλιστα την εντύπωση ότι η παρουσία δύο επιθετικών μπακ στις πτέρυγες όπως είναι οι Μπούρμπος και Νάνο, θα το διευκολύνουν.

Απαλλαγμένοι από ένα μικρό έστω όγκο ανασταλτικών υποχρεώσεων ή αν θέλετε, με μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στα μετόπισθεν λόγω των τριών κεντρικών αμυντικών, θα πάρουν περισσότερα ρίσκα και θα απελευθερώσουν διαφορετικές δυνάμεις στο επιθετικό κομμάτι. Αν μάλιστα, λέμε αν, επιλεγεί κάτι σαν 3-4-3 και οι δυο τους ανεβαίνουν στην πλάτη των δύο εξτρέμ (overlap), θα βοηθήσουν τους τελευταίους να πατήσουν περισσότερο και να "γεμίσουν" την αντίπαλη περιοχή.

Σκέψεις κάνουμε, μην τα πάρετε και τοις μετρητοίς. Κουβέντα να γίνεται.

Υ.Γ.: Επειδή όταν δεν είναι καλός και χάνει ο Παναθηναϊκός, δεν πρέπει να γίνεται λόγος για τη διαιτησία, ας πούμε δυο λογάκια τώρα που νίκησε. Για τέταρτη συνεχόμενη αγωνιστική (4/4) υπάρχουν υποδείξεις κι αποφάσεις που μπορούν να αποβούν καθοριστικές σε βάρος του.

Τα δύο οφσάιντ που υποδεικνύει αυτός ο άξιος συνεχιστής της Μεγάλης -Αγκύλωσης- Σχολής, Τσολάκης με το όνομα και το 1 (!) φάουλ υπέρ του Παναθηναϊκού που καταλογίζει σε 90 λεπτά παιχνιδιού ο ενάρετος Αρετόπουλος, της Ιεράς Μητροπόλεως Τρίκκης και Σταγών, έγραψαν και πάλι ιστορία.

Ερώτηση, έτσι για το χαβαλέ: Ο Χιου Ντάλας τα είδε ή ασχολείται ακόμη με το δημοψήφισμα στην πατρίδα του;