Προδόθηκε και παραδόθηκε
Όταν ο Παναθηναϊκός αποφάσισε να πάρει τα ρίσκα του, ώστε να τονώσει τις βαθμολογικές ελπίδες για κάτι καλό στον πέμπτο όμιλο του Europa League, η κακή ημέρα βασικών του στελεχών τον πρόδωσε ανεπανόρθωτα και η... σεμνή τελετή έλαβε τέλος. Σχολιάζει ο Δημήτρης Κριτής.
Ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε με τον γνώριμο σχηματισμό 4-2-3-1 με τους Μπούρμπο, Νάνο στα άκρα της άμυνας, Τριανταφυλλόπουλο, Σίλντεφελντ κεντρικούς αμυντικούς, Ζέκα και Πράνιτς στον άξονα της μεσαίας γραμμής, Μπαϊράμι, δεξιά, Ντίνα αριστερά, Πέτριτς στην κορυφή της επίθεσης και τον Ατζαγκούν στην πλάτη του. Σε θέση άμυνας γινόταν 4-4-2 (4-4-1-1), με τους Εμίρ Μπαϊράμι και Θανάση Ντίνα να επιστρέφουν πίσω από τη γραμμή του κέντρου για να βοηθήσουν τα μαρκαρίσματα στις πτέρυγες.
Έδειξε με το... καλημέρα στην αναμέτρηση την πρόθεσή του να πιέσει πολύ ψηλά και να κλέψει μπάλα σε πλεονεκτικές θέσεις για σύντομη κόντρα επίθεση και τελική προσπάθεια, χωρίς ωστόσο να αρνηθεί την κατοχή της μπάλας.
Κι επειδή η τοποθέτηση τριών κεντρικών μέσων από πλευράς Πορτογάλων, δημιούργησε έναν μίνι συνωστισμό στον άξονα, οι προσπάθειες των “πρασίνων” επικεντρώθηκαν στις πτέρυγες, αλλά οι Ντίνας και Μπαϊράμι δεν βρήκαν χώρους για να ελιχθούν και να δημιουργήσουν επικίνδυνες καταστάσεις.
Μία τελική προσπάθεια των Πορτογάλων στην εστία και δύο της ελληνικής ομάδας κατέγραψε η στατιστική υπηρεσία, με μοιρασμένα τα ελεύθερα χτυπήματα και την εικόνα στο χορτάρι στο “Αντόνιο Κοΐμπρα”.
Όσο ο Παναθηναϊκός πρόσεξε τα νώτα του, περιορίζοντας κατά συνέπεια τις απαιτήσεις του στο επιθετικό κομμάτι, έλεγχε την αναμέτρηση στην Πορτογαλία, ωστόσο η διεκδίκηση της νίκης απομακρυνόταν.
Κι όταν αποφάσισε να πάρει τα ρίσκα του, ώστε να τονώσει τις βαθμολογικές ελπίδες για κάτι καλό στον πέμπτο όμιλο του Europa League (το αποτέλεσμα του άλλου αγώνα, με νίκη της Ντινάμο Μόσχας ήταν ευνοϊκό), η κακή ημέρα βασικών του στελεχών τον πρόδωσε ανεπανόρθωτα.
Το δεύτερο μέρος ξεκίνησε με τις δύο ομάδες να έχουν από μία αλλαγή στη σύνθεση, αλλά όχι και στη διάταξή τους. Ο Κουσέιρο άλλαξε τον σέντερ φορ, με τον Κλέμπερ στη θέση του Μπρούνο Λόπες και τον Αναστασίου έβαλε τον Καρέλη στη θέση του Μπαϊράμι.
Επτά λεπτά αργότερα, ο νεοεισερχόμενος Βραζιλιάνος φορ δέχθηκε στην καρδιά της περιοχής “πάρε - βάλε” πάσα από τον Σεμπά και δεν αστόχησε, αντίθετα ο Καρέλης στο 56' και στο 60' δεν βρήκε στόχο.
Στο 62' θα ανακαλύψουμε την παρουσία του Πράνιτς στο χορτάρι, όταν σταμάτησε λίγο πριν τη γραμμή την προβολή του Ταβάρες και αυτή ήταν η μοναδική συνεισφορά του στο παιχνίδι. Αλλά πέντε λεπτά αργότερα, σε γύρισμα του Καμπρέρα από δεξιά, ο Αμάντο -σαν σε προπόνηση- μπήκε ανάμεσα στους Τριανταφυλλόπουλο και Σίλντεφελντ και με εξ επαφής κεφαλιά έκανε το 2-0.
Κάπου εκεί η σεμνή τελετή έλαβε τέλος και ο Παναθηναϊκός στρέφει την προσοχή του στις εγχώριες διοργανώσεις, με ελάχιστες πλέον ελπίδες για κάτι καλό στο Europa League. Η αλήθεια βεβαίως είναι ότι ακόμη κι αν η Εστορίλ δεν εκμεταλλευόταν τις ευκαιρίες που της παρουσιάστηκαν, με αρνητικούς τους Πράνιτς, Νάνο, υποτονικούς τους Πέτριτς, Μπαϊράμι, Ντίνα και τον Ατζαγκούν στο 88' να απευθύνει σπονδή στους θεούς του Ολύμπου για γρήγορη επιστροφή του Μπεργκ (σημαδεύοντας τον εκτός θέσης (!) Βάγκνερ) , ο Παναθηναϊκός δεν δικαιούταν τίποτε καλύτερο.
