"Τι θες ρε παλικάρι κι ανακατεύεσαι;"

Φαντάζομαι ότι έχουν όλοι ήδη ακούσει τα όσα είπε χθες το βράδυ στην εκπομπή “SuperBALL” ο Στάθης Ταυλαρίδης. Αν όχι, μπορούν να αναζητήσουν την είδηση και να διαβάσουν τις δηλώσεις του ή ακόμη καλύτερα να τις ακούσουν στο σχετικό ηχητικό αρχείο.

Η αλήθεια είναι ότι δίνουν αφορμή για αρκετή κουβέντα, είτε συμφωνείς, είτε διαφωνείς με το περιεχόμενο. Πρώτα απ' όλα γιατί προέρχονται από έναν άνθρωπο, ο οποίος έχει διαγράψει την πορεία του, σε λίγο καιρό ολοκληρώνει τον κύκλο του ως αθλητής και έχει πίσω του μία καριέρα την οποία θα ζήλευαν οι περισσότεροι νεότεροί του, ακόμη και οι πιο ταλαντούχοι.

Στο ρόστερ της Άρσεναλ που πήρε το αήττητο πρωτάθλημα, με δύο κατακτήσεις Premier League, ενός κυπέλλου Αγγλίας, δευτεραθλητής στη Γαλλία, με γεμάτες χρονιές σε δύο ομάδες που πρωταγωνίστησαν στην Ligue 1 (Λιλ και Σεντ Ετιέν), γνωρίζει κάθε σπιθαμή του βαθμολογικού πίνακα μέσα από τις συμμετοχές του στον Ηρακλή, τη Λάρισα, τον ΟΦΗ, τον Ατρόμητο και τώρα τον Παναθηναϊκό.

Στα 35 του πλέον, έχει άλλον ένα χρόνο συμβόλαιο με τον Παναθηναϊκό, στον οποίο και θα κλείσει την ποδοσφαιρική του καριέρα όπως άλλωστε δήλωσε. Βασικός και αναντικατάστατος, έχει συμβάλλει αποφασιστικά στο “μπετόν αρμέ” που παρουσιάζει η αμυντική λειτουργία των “πρασίνων” μετά την άμεση ενσωμάτωσή του.

Δεν βρίσκω λοιπόν κανέναν απολύτως λόγο να “τσαλακώσει” την international εικόνα που με υπομονή φιλοτέχνησε όλα τα προηγούμενα χρόνια, λέγοντας πράγματα στενόχωρα για μερίδα ποδοσφαιρικού κοινού και παραγόντων, τους οποίους θέλοντας και μη, θα βρίσκει μπροστά του και την επόμενη χρονιά.

Δεν έχει λόγο να επιδιώξει να γίνει αρεστός

Δεν έχει επίσης απολύτως κανέναν λόγο να επιδιώξει μέσω δηλώσεων να γίνει αρεστός, εφ' όσον ήδη απολαμβάνει τον απόλυτο σεβασμό με τη δουλειά του, κάνοντας τη διαφορά με το παιχνίδι του στο χορτάρι. Γιατί λοιπόν να πει όσα είπε; Αυτό θα τον ρωτούσε οποιοσδήποτε ήθελε να τον προσεγγίσει και να του “πουλήσει” προσωπικό ενδιαφέρον.

“ Τι θες ρε παλικάρι και ανακατεύεσαι; Εσύ είσαι αυτός που είσαι. Άσε να βγάλει κανένας άλλος το φίδι από την τρύπα. Εσύ, αδιάφορη φιλολογία για το καλό του ελληνικού ποδοσφαίρου, PR για πλατιά αποδοχή και... καλή ψυχή” !

Αμ, δε. Είπε αυτά που ήθελε να πει, αδιαφορώντας για την “επικοινωνία” και τις “δημόσιες σχέσεις”. Και τα είπε με αφορμή ένα παιχνίδι Ολυμπιακού - Skoda Ξάνθη (για την ακρίβεια χρειάστηκε ένα ημίχρονο όλο κι όλο) που δεν είχε γκολ που ακυρώθηκε, πέναλτι που δεν δόθηκε ή πέναλτι που προσφέρθηκε. Γιατί τα οφθαλμοφανή τα σχολιάζει ο καθένας. Υπονόησε, γιατί δεν μπήκε στη διαδικασία να τα εξηγήσει με λεπτομέρειες, αυτά που είπε και ο τεχνικός της Ξάνθης με πολύ πιο προσεγμένο λεξιλόγιο και διατυπώσεις.

“Υπήρχε υπερπροστασία από τον διαιτητή. Πολλές κίτρινες κάρτες που μας οδήγησαν και σε δύο αλλαγές χωρίς να θέλουμε να ρισκάρουμε κάποια κόκκινη. Θεωρώ ότι ο Ολυμπιακός είναι μία πολύ καλή ομάδα με πολύ καλή οργάνωση και είμαι σίγουρος ότι μπορεί να κερδίζει και χωρίς αυτή την προστασία” είπε ο Λουτσέσκου, που είδε τους παίκτες του να δέχονται καταιγιστικά τις παρατηρήσεις του διαιτητή στις περισσότερες επαφές, την ίδια ώρα που υπήρχαν φάσεις όπως του Ομπόντο ή του Κλέιτον που περικυκλωμένοι από τρεις έτρωγαν κλωτσιά μέχρι να χάσουν τη μπάλα και να δείξει “παίζετε”...

Θα ακούσει τη γνωστή κασέτα με το σουξέ

Αυτά παρατηρεί ένας παίκτης και εισπράττει αμέσως το μήνυμα ότι “σήμερα δεν έχεις τύχη. Κι αν θες να δεις το έργο μέχρι τέλους, κάτσε φρόνιμος να το απολαύσεις”. Ναι, θα ήταν όλα όσα είπε πολύ πιο εύπεπτα αν υπήρχε το εξόφθαλμο, το εξόχως προκλητικό. Τώρα θα ακούσει τη γνωστή κασέτα με το σουξέ “ Τι μας λες μωρέ; Τρεις φορές πέρασαν τη σέντρα, μία φάση έκαναν...”, αδιαφορώντας φυσικά για το “ιδρώτα και αίμα”, με το οποίο πέρασαν τρεις φορές τη σέντρα, το “μετά φόβου Θεού, Πίστεως και Αγάπης” μαρκάρισμα στον αντίπαλο υπό τον φόβο ενός πρόωρου ντους στα αποδυτήρια.

Ναι, ο Ταυλαρίδης είναι ένας τραχύς αμυντικός, ένας κεντρικός αμυντικός που παίζει πάνω στον αντίπαλο επιθετικό με πολλές επαφές στη διάρκεια του ενενηντάλεπτου και για κάποιους μπορεί να ακούγεται και φυσιολογικό το γεγονός ότι ακόμη δεν εξέτισε την ποινή των δύο αγωνιστικών για τις 7 κίτρινες κάρτες και έχει φτάσει στις 9 και στην επόμενη θα κάτσει άλλα δύο παιχνίδια στα πιτς.

Προφανώς δεν απολαμβάνει την ίδια υπερπροστασία. Διψήφιο αριθμό καρτών ο Γιώργος Ανατολάκης και ο Αβραάμ Παπαδόπουλος ήθελαν τρία πρωταθλήματα για να τις προσεγγίσουν έστω. Αυτά είναι πράγματα που όλοι τα γνωρίζουν, όλοι τα βλέπουν, δεν εκπλήσσουν πια και γι αυτό δεν επισημαίνονται κιόλας πλέον. Υπό τον μανδύα του “έτσι είναι παντού και πάντα ο ισχυρός” πορευόμαστε και βαυκαλιζόμαστε ως θεατές του εμπορικότερου πρωταθλήματος στον Τρίτο Κόσμο.

Μπορεί να είναι κι έτσι. Με τον καιρό συνηθίζεις και κάποια πράγματα τα αποδέχεσαι πλέον ως αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς σου. Φτάνει βεβαίως να μην σπεύδεις κιόλας να χαρακτηρίσεις γραφικό, οποιονδήποτε τα επαναλαμβάνει έστω και εθιμοτυπικά...

Διαβάστε ακόμη:

Ταυλαρίδης στη SuperBALL: "Δεν βλέπετε τι γίνεται στην Ελλάδα; Προκάλεσε ο Περέιρα" (VIDEO)