ΠΑΡΑΚΑΜΕΡΑ: Οι αντεστραμμένοι ρόλοι Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού

Ο Γιάννης Ζωιτός είδε τον τρίτο τελικό από μια άλλη ματιά και μεταφέρει εκείνα που δεν έπιασαν οι κάμερες. Η αίσθηση ανωτερότητας και η σιγουριά της επιτυχίας απέναντι στην αμφισβήτηση από το πρώτο σφύριγμα και την έλλειψη πίστης.

15 ΙΟΥΝ 2015

Ένας είναι ο βασικός λόγος που ο Ολυμπιακός κυριάρχησε στους τελικούς του πρωταθλήματος μπάσκετ και έφτασε χωρίς αμφισβήτηση ( 93-74) στο θριαμβευτικό 3-0. Κατέκτησε την εφετινή κούπα γιατί πολύ απλά μπορούσε. Ο Παναθηναϊκός ήταν ανήμπορος να το κάνει και αποδείχθηκε περίτρανα με την παρουσία του στα τελευταία δύο παιχνίδια της χρονιάς.

Το αποτέλεσμα του δεύτερου τελικού του ΟΑΚΑ φανέρωσε το ταβάνι των δύο φιναλίστ. Ήταν καθρέπτης των δυνατοτήτων τους, ήταν ο προπομπός των όσων θα συμβούν στον τρίτο. Στο ΣΕΦ την Κυριακή τα πράγματα ήρθαν όπως ήταν λογικό να έρθουν. Η διαφορά πήρε την ανιούσα από νωρίς και ο Παναθηναϊκός πέταξε λευκή πετσέτα χωρίς να προβάλει την αντίσταση.

Παράπονα σε διαιτητές, Διαμαντίδης εκτός εαυτού

Η πρώτη φάση του μεγάλου ματς αρκούσε για να γίνει αντιληπτό πως οι ρόλοι σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια είχαν αντιστραφεί. Ο Λουκάς Μαυροκεφαλίδης χρεώθηκε με βήματα και ο, εμφανώς νευρικός, Σωτήρης Μανωλόπουλος άρχισε να διαμαρτύρεται για μια απόφαση που δεν προδίκαζε τίποτα για τη συνέχεια. Ας μην εξετάσουμε αν ήταν σωστή ή λανθασμένη η κρίση των διαιτητών, ας μείνουμε στο γεγονός ότι μια τέτοια αντίδραση φανερώνει αδυναμία διαχείρισης πίεσης. Ό,τι ακριβώς συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια στον "ερυθρόλευκο" πάγκο.

Οι "πράσινοι" είχαν αντιληφθεί ότι παραδίδουν τα σκήπτρα τους. Το φανέρωναν οι έντονες παρατηρήσεις του Δημήτρη Διαμαντίδη στον Εστέμπαν Μπατίστα, όταν ο μπανταρισμένος Ουρουγουανός μπήκε κακήν κακώς στο παρκέ και τράκαρε διαρκώς με τον Φώτση χωρίς ν' ανεβαίνει για να βοηθήσει. Τού φώναξε δυο και τρεις φορές ο εξοργισμένος αρχηγός του Παναθηναϊκού για το πού πρέπει να βρίσκεται, πιάνοντας ταυτόχρονα κουβέντα με τον Άρη Λυκογιάννη για την έλλειψη συνεννόησης και κατ' επέκταση κακή εκτέλεση των συστημάτων.

Ο Αγγελόπουλος πέταξε το σακάκι

Οι "ερυθρόλευκοι" δούλευαν σε διαφορετικές στροφές. Μόνο ο Μίλαν Τόμιτς πεταγόταν πότε - πότε ως ελατήριο από τον πάγκο, αλλά αυτό τον ακολουθεί. Αεικίνητος ο συνεργάτης του Γιάννη Σφαιρόπουλου, δεν ήταν εύκολο να μένει καρφωμένος στη θέση του. Έδειχνε όμως ήρεμος. Όχι όπως ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος που ήρθε με σακάκι στο γήπεδο, δίνοντας επίσημο τόνο στη βραδιά, αλλά γρήγορα το πέταξε πέρα - έκανε και αφόρητη ζέστη. Ευτυχώς που αργά το βράδυ έφυγε με αυτό από το ΣΕΦ και από μέσα το τυπωμένο t-shirt του πρωταθλήματος, το οποίο δεν αντάλλασσε με όλα τα ευρώ του κόσμου.

Διοίκηση, σταφ και παίκτες του Ολυμπιακού έβγαζαν αυτή τη σιγουριά της ανωτερότητας που χαρακτήριζε μέχρι πέρυσι τα στελέχη του αντίπαλου στρατοπέδου. Το διπλό στο ΟΑΚΑ έβαλε φτερά στα πόδια του Λοτζέσκι, του τοξοβόλου Πετγουέι και του Λαφαγέτ, την ίδια στιγμή που οι "πράσινοι" έψαχναν διαρκώς να συντονιστούν. Ο Μόργκαν, που από την προθέρμανση ήταν σ' ένα παράλληλο σύμπαν κάνοντας σουτ με λευκά ακουστικά στ' αυτιά, έχανε τις φάσεις σε άμυνα και επίθεση, ο Μπατίστα δεν μπορούσε να σταθεί καλά-καλά και ο Μάνος Παπαδόπουλος έβγαινε από τα ρούχα του με συγκεκριμένες αποφάσεις των "γκρι". Κυρίως δε του διαιτητή Φούφη που περνούσε εκείνη τη στιγμή από μπροστά του και είχε καταλογίσει παράβαση. Ούτε η απειλή της τεχνικής ποινής τον κάλμαρε.

Το μόνο που θα μπορούσε να φρενάρει τον Ολυμπιακό ήταν οι δεκάδες κροτίδες παντός είδους που έπεφταν στον περιβάλλοντα χώρο του παρκέ. Από μινέρβες, γουρούνες μέχρι και βαρελότα. Ο Πρίντεζης σαν να τρόμαξε όταν έσκασε μία και έχασε ένα λέι απ προπόνησης. Το κακό είναι πως άπαντες έχουν μάθει να ζουν με αυτά, παρά την εμφανή δυσαρέσκεια και την έντονη αποδοκιμασία των αδερφών Αγγελόπουλων και του Γιώργου Σκινδήλια προς το μέρος των ανεγκέφαλων με χαρακτηριστικές χειρονομίες.

Ο Σπανούλης υπέγραψε το τέλος

Το 7-0 στα πρώτα λεπτά της τρίτης περιόδου ήταν η μοναδική αναλαμπή των "πράσινων", το "κύκνειο άσμα" πριν τραγουδήσει ο... Βασίλης Σπανούλης. Ένα τάιμ άουτ του Σφαιρόπουλου, που δεν ήθελε η ομάδα του να μπλέξει, γύρισε το διακόπτη, ο αρχηγός του Ολυμπιακού, σαν να πήρε αυτή ακριβώς την εντολή να καθοδηγήσει, προσέφερε 12 μαζεμένους πόντους (ένα δίποντο, δύο τρίποντα, δύο ασίστ) και το τέλος γράφηκε πολύ πριν από την ώρα του.

Οι "πράσινοι" δεν είχαν ούτε τη δύναμη, πολύ περισσότερο την πίστη να επιστρέψουν. Ο συνήθως εκδηλωτικός Φραγκίσκος Αλβέρτης, εκεί που πέρυσι έπαιρνε... πρωτάθλημα, δεν μιλιόταν στον πάγκο. Περίμενε το τέλος, πίνοντας γουλιά - γουλιά, καλάθι - καλάθι το ποτήρι με το δηλητήριο. Όπως και όλοι οι παίκτες του Παναθηναϊκού, είτε ήταν στο παρκέ είτε στον πάγκο. Όσοι τουλάχιστον ένιωθαν το βάρος ενός 3-0 από τον Ολυμπιακό.

Ήταν η ίδια εικόνα που αντίκριζες στο "ερυθρόλευκο" στρατόπεδο πέρυσι ή πρόπερσι, τα περασμένα χρόνια στο ΟΑΚΑ. Αλλά είπαμε οι ρόλοι ήταν αντεστραμμένοι, οι έσχατοι είχαν γίνει ξανά πρώτοι. Αυτό ορίζει ο (πρωτ)αθλητισμός, αυτό είναι το φυσιολογικό.

Χαζομπαμπάδες και ένταση με Σχινά

Το πανηγύρι από το παρκέ, που όλοι ήταν μια αγκαλιά, μεταφέρθηκε στα αποδυτήρια των νικητών. Οι πρόεδροι λούστηκαν με σαμπάνια, η κούπα έγινε... αξιοθέατο για φωτογραφίες και οι χαζομπαμπάδες, όπως ο Τρεμέλ Ντάρντεν, προσπαθούσαν να βάλουν στο κλίμα τ' αγγελούδια τους. Μαζί τους και ο Λάζαρος Παπαδόπουλος για συγχαρητήρια.

Στον Παναθηναϊκό κατήφεια, απογοήτευση, προβληματισμός. Και πολύ έντονος διάλογος του κοστουμαρισμένου Τόμι Σχινά, εκ των τριών ρέφερι, με τον Παπαδόπουλο και τον Αλβέρτη. Για ό,τι είχε συμβεί ή κάτι άλλο, ουδείς γνωρίζει. Οι λαβωμένοι "πράσινοι" έψαχναν ούτως ή άλλως τρόπο να μαζέψουν τα κομμάτια τους, μήπως και στήσουν το παζλ από την αρχή. Οι "ερυθρόλευκοι" πάλι έχουν κορνιζάρει το δημιούργημά τους και το θαυμάζουν. Αρκεί να μην φύγει (ξαφνικά) κάποιο, απαραίτητο, κομμάτι από τη θέση του.