Δεν αρκεί η πρόκριση, να διασύρει την ΤΣΣΚΑ

Ο Γιώργος Συρίγος εξηγεί γιατί πρέπει ο Παναθηναϊκός να "καταπιεί" την ΤΣΣΚΑ Μόσχας και να μην αρκεστεί απλώς στην πρόκριση στο φάιναλ φορ.

17 ΑΠΡ 2014

Είναι βέβαιο ότι δεν μου αρκεί ένα "διπλό" του Παναθηναϊκού επί της ΤΣΣΚΑ την Παρασκευή, έτσι για το ονόρε. Να την κερδίσει δηλαδή μέσα στο σπίτι της κι ας ξαναχάσει στο ΟΑΚΑ το πλεονέκτημα, όπως ακριβώς έγινε στο ίδιο σημείο της περσινής διαδρομής στην Ευρωλίγκα απέναντι στην Μπαρτσελόνα.

Δεν ξέρω ακόμα αν θα μου φτάνει να προκριθούν οι πράσινοι με αντρικό τρόπο στο φάιναλ φορ, παίρνοντας την πρόκριση στο ένα σουτ στο πέμπτο παιχνίδι. Θέλω ο Παναθηναϊκός να καταπιεί την ΤΣΣΚΑ. Να της κάνει ότι ακριβώς ο Ολυμπιακός στο Λονδίνο. Να την ισοπεδώσει. Να την διασύρει.

Μπάσκετ από το παρελθόν

Γιατί τέτοιο μένος για μια υπερομάδα με αρχές, με ιστορία γεμάτη τίτλους και δόξα; Γιατί το μπάσκετ που παίζει ανήκει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Συχνά πυκνά ανασύρονται ιδέες που είχαν ξεχαστεί δεκαετίες ολόκληρες μέσα σε αυτό - ο Σλόουν, στη μεγάλη Γιούτα του Στόκτον και του Μαλόουν, είχε χλευαστεί για την επιστροφή στο πικ εντ ρολ. Το 2006 η Εθνική μπάσκετ κατατρόπωσε τους Αμερικανούς ξεκινώντας μεταξύ άλλων τις επιθέσεις της με φίγκιουρεϊτ - όμως αυτή η ιστορία με τους δύο σέντερ (Κρστιτς, Χάινς ή Κάουν) και τους δύο φόργουορντ (Χριάπα, Ουίμς) μαζί στο παρκέ, δεν πάει απλώς κόντρα στο ρεύμα της εποχής.

Ο Μεσίνα προσπαθεί να αναβιώσει την εποχή των δεινοσαύρων. Του Μπελοστένι και του Τσατσένκο, όπως είπαμε στην ανάλυση των αντιπάλων των δύο ελληνικών ομάδων. Επιχειρεί επίμονα να αποδείξει ότι το μέγεθος, μπολιασμένο με μπόλικη ποιότητα, μπορεί να νικήσει την ταχύτητα και τη δύναμη. Βαράει μπουνιά στο μαχαίρι.

Ο Μανουσέλης υπογραμμίζει ότι η δομή και το παιχνίδι της ρωσικής υπερδύναμης είναι προπονητικά και τακτικά αψεγάδιαστα. Όπως ακριβώς γράφει το βιβλίο του μπάσκετ. Καμία αντίρρηση. Πρακτικά όμως αυτό το μοντέλο μοιάζει δυσλειτουργικό και εύθραυστο, όπως το '12 στην Πόλη και το '13 στο Λονδίνο. Που είναι τα γκαρντ; Ποιος θα αλλάξει τον ρυθμό; Υπάρχει ομάδα που μπορεί να επιβιώσει σε αυτή την Ευρωλίγκα χωρίς να ντριπλάρει; Χτύπησε ο Τεόντοσιτς και έμειναν μόλις με... 1,5 γνήσιο χειριστή (Τζάκσον, Πάργκο). Παρεμπιπτόντως, υποτίθεται πως ο Σέρβος ήταν η αιτία της καταστροφής τα δύο προηγούμενα χρόνια...

Τα πράγματα είναι απλά: ο Μεσίνα επέλεξε να έχει 2,5 πραγματικούς χειριστές της μπάλας και επτά ψηλούς. Είναι προφανές ότι αυτό το μπάσκετ θέλει να επιβάλει και αυτό θα παίζει μέχρι να αποχωρήσει απ' τη Μόσχα. Όλα δείχνουν ότι το αντίο θα έρθει στο φινάλε της φετινής σεζόν. Αν εξελιχθούν έτσι τα πράγματα, τότε ο Ιταλός παίζει απέναντι στον Παναθηναϊκο την τελευταία του ζαριά, στην αυλαία του δεύτερου κύκλου του στο τιμόνι της ΤΣΣΚΑ.

Η ταμπακιέρα...

Φτάνουμε λοιπόν στην ταμπακιέρα. Τι περιμένουμε να δούμε από τον Παναθηναϊκό αύριο, στο δεύτερο παιχνίδι της σειράς. Αμυντικά, αν παίξει στο 90% του χθεσινού δεύτερου ημιχρόνου (απαγόρευσε στη ΤΣΣΚΑ να πάει την μπάλα χαμηλά, οδηγώντας την σε λάθη) θα έχει κάνει μια καλή αρχή. Επιθετικά, θα χρειαστεί σημαντική ενίσχυση.

Ο Διαμαντίδης πήρε (και έχασε) τα μεγάλα σουτ τόσο στο φινάλε της κανονικής περιόδου όσο και στην παράταση. Αυτό που θα θυμάται ο αρχηγός είναι οι βολές. Το θέμα είναι ότι χρειάζεται υποστήριξη στο σκοράρισμα, που από τις θέσεις 1-2 χθες βρήκε μονάχα από τον Ράιτ.

Μπράμος, Ούκιτς και Κάρι μαζί, είχαν 1/12 σουτ και 5 πόντους.

Έτσι κερδίζει ο Ολυμπιακός

Στο ζευγάρι του Ολυμπιακού αντίθετα, κυριαρχούν οι ομοιότητες. Τόσο οι δις πρωταθλητές Ευρώπης "ερυθρόλευκοι" όσο και οι Μαδριλένοι θέλουν κατ' αρχάς να πιέσουν και να τρέξουν. Έτσι γύρισε ο Ολυμπιακός τον περσινό μεταξύ τους τελικό. Έτσι απάντησε η βασίλισσα τώρα στο σπίτι της.

Θα ακουγόταν λογικό να διαφοροποιήσει απόψε ο Μπαρτζώκας το βασικό δίδυμο ψηλών (Σερμαντίνι-Ντάνστον), όμως αυτά είναι δευτερεύοντα. Μπορεί ο Ολυμπιακός να βγάλει ένταση και ορμή, δημιουργώντας νευρικότητα και αμφιβολία στην αρμάδα του Λάσο και στο υπεροπτικό κοινό της; Είναι σημαντικό, αλλά δεν αρκεί.

Όπως ισχύει και με τον Παναθηναϊκό, έτσι και ο Ολυμπιακός χρειάζεται να πάρει περισσότερα απ' την περιφέρειά του. Να ξαναδούμε τον Μάντζαρη του Τοπ 16 και τον Σλούκα με την σιγουριά του δεύτερου βιολιού δίπλα στον Σπανούλη, όπως στα τελευταία ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό. Θα λύσει ο Λοτζέσκι το σύνδρομο των μεγάλων εκτός έδρας αγώνων, που κουβαλά απ' το πρώτο φετινό παιχνίδι στο ΟΑΚΑ; Σε τέτοιες καταστάσεις, όταν έρχονται τα δύσκολα δηλαδή, τους Έλληνες εμπιστευόμαστε και απ' αυτούς περιμένουμε να ορθώσουν πρώτοι το ανάστημά τους.