"Ένα γκολ, τι σας ζητάω;"

Λένε χρόνια τώρα οι προπονητές πως «…ομάδα που κάνει ευκαιρίες μην τη φοβάσαι. Και να μην τις βάζει, κάποια στιγμή θα βρει τη ρέντα της και θα πάρει στο γήπεδο αυτό που δικαιούται…». Στον εφετινό Παναθηναϊκό ή για να ακριβολογούμε στον Παναθηναϊκό των τελευταίων τριών εβδομάδων, αυτή η ανοικτή «πληγή» με τις (δεκάδες) χαμένες τελικές προσπάθειες, που με όσο κόπο φτιάχνει, άλλο τόσο εύκολα τις σπαταλά, τείνει να εξελιχθεί πλέον σε κακόγουστο… αστείο.

Ας μην πάμε στα ματς με τον Παναιτωλικό ή με τη Θέλτα (σ’ ένα παιχνίδι που θα μείνει στην ιστορία και θα μνημονεύεται για χρόνια). Μόνο στους δύο τελευταίους αγώνες των «πράσινων» με τη Βέροια για το πρωτάθλημα (Δευτέρα 24/10, εκτός έδρας) και με τον Ηρακλή για το Κύπελλο (Πέμπτη 27/10) να πάμε, θα δούμε πως το… κοντέρ έγραψε συνολικά 32 τελικές (15 και 17 αντίστοιχα). Αποτελεσματικότητα; Ένα γκολ, αυτό του Μπεργκ στο 13ο λεπτό του παιχνιδιού στην Ημαθία.

ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΚΑΛΑ, ΑΛΛΑ…

Ναι, σαφέστατα το ποτήρι δεν είναι μισοάδειο. Διότι για να φτάσει να κάνει μία ομάδα, τόσες μα τόσες κλασικές ευκαιρίες για γκολ και διψήφιες τελικές φάσεις στα παιχνίδια της, ε, αυτό δεν γίνεται δια… μαγείας. Υπάρχει ένα πλάνο και μια δουλειά που σαφώς γίνεται καλά στις προπονήσεις (παρά τα χίλια μύρια προβλήματα και τις αντιξοότητες με τις απουσίες και τους τραυματισμούς), υπάρχει ένα τιμ που εργάζεται πάνω στη δημιουργία και το «built up» του παιχνιδιού της ομάδας, όμως στην… αποτελεσματικότητα εσχάτως «Mr. "Strama", we got a problem…».

Ολο αυτό είναι ένα θέμα πρώτα απ’ όλα «ψυχολογικό». Διότι δεν είναι (ΜΟΝΟ) ζήτημα του ενός ή του άλλου επιθετικού. Ολοι, μα όλοι οι επιθετικοί και μεσοεπιθετικοί των «πράσινων» έχασαν πολλές ευκαιρίες στα δύο τελευταία παιχνίδια. Και ο Ιμπάρμπο, και ο Μπεργκ και ο Βιγιαφάνιες και ο Ρινάλντι (τρεις κλασικότατες με τον Ηρακλή) και ο Εμποκού. Ολοι! Είναι θέμα λοιπόν πρώτα απ’ όλα ψυχολογικής διάθεσης το οποίο χρίζει άμεσης αντιμετώπισης; Να μπει το πρώτο για να «σπάσει» η γκίνια; Πιθανόν…

ΝΑ ΞΑΝΑΓΙΝΕΙ «ΚΥΝΙΚΟΣ»

Όμως δεν είναι το μοναδικό ζητούμενο. Το γκολ που δεν έρχεται είναι και θέμα έλλειψης καθαρού μυαλού, συγκέντρωσης, μα πάνω απ’ όλα «κυνικότητας». Στοιχεία που είχε σε ανεπτυγμένο βαθμό στην εκκίνηση της σεζόν ο Παναθηναϊκός. Στα τέσσερα ευρωπαϊκά προκριματικά παιχνίδια του, αλλά και στην πρεμιέρα της λίγκας, στα ματς με τον Λεβαδειακό και τα Γιάννινα και τα έχασε -για ανεξήγητο λόγο- στην πορεία. Και τη θέση τους πήρε η… ανασφάλεια, ο δισταγμός μπροστά απ’ την εστία και τα υπερβολικά… κορδελάκια.

Το όλο σκηνικό των τελευταίων αγώνων του «τριφυλλιού» θυμίζει εν πολλοίς εκείνη την ιστορική ομιλία-ξέσπασμα του αείμνηστου Αλκέτα Παναγούλια στα αποδυτήρια της εθνικής ομάδας στο μουντιάλ των ΗΠΑ το ’94. «Ένα γκολ να βάλετε, τι σας ζητάω; Θέλει να κάνει προμενάδα με τη μπάλα ο Μαχλάς, να πάει στη μεγάλη περιοχή, να ντριμπλάρει τον ένα, να ντριμπλάρει τον δύο, να ντριμπλάρει τον τρία, για να έχει ανοικτό πεδίο. Λέει ο μ@λ... ο προπονητής, ας έχει παίκτες! Σουτάρετε, έτσι μπαίνει το γκολ…».

Αντί για το «σουτάρετε» του αείμνηστου Παναγούλια, βάλτε στην προκειμένη περίπτωση το «…να είστε "killers", κυνικοί μπροστά απ’ την εστία. Ετσι μπαίνει το γκολ». Κι εκεί ΟΦΕΙΛΕΙ να δουλέψει ο Στραματσόνι και οι συνεργάτες του τα επόμενα 24ωρα, γιατί έρχεται ένα δεκαήμερο με τρία άκρως απαιτητικά και must win παιχνίδια.

Με τον Ηρακλή, κόντρα στον οποίο δεύτερη «γκέλα» θα είναι ασυγχώρητη -και καταδικαστική- βαθμολογικά. Με τη Σταντάρ Λιέγης στη Λεωφόρο όπου ο Παναθηναϊκός (με χίλιες μύριες απουσίες και θεόγυμνο άξονα, ελλείψει Λεντέσμα, Ζέκα, Γουακάσο, Βιγιαφάνιες) θα παίξει τα… ρέστα του για την πρόκριση στους «32» του Europa. Και βεβαίως, με τον Ολυμπιακό, στο clasico του Φαλήρου, όπου οι «πράσινοι» οφείλουν να (απο)δείξουν μέσα στο «σπίτι» του «αιώνιου» αντιπάλου τους, πως μπορούν να πάνε την υπόθεση τίτλος μέχρι το φινάλε…

ΤΟ «ΣΤΡΑΓΑΛΙ» ΤΟΥ ΚΑΡΑΝΤΩΝΗ

Και κάτι σαν «υστερόγραφο», για να μην ξεχνιόμαστε ή κάνουμε ότι ζούμε σε μια «εικονική» πραγματικότητα. Στο 39ο λεπτό ο (άγνωστος στους περισσότερους μέχρι αυτό το ματς) διαιτητής Δημήτρης Καραντώνης του συνδέσμου Ημαθίας, κατάπιε το… στραγάλι στο πεντακάθαρο πέναλτι του Κυριακίδη, ο οποίος «έφαγε» από πίσω τον Εμποκού που ετοιμαζόταν να σουτάρει μόνος με τον Περνίς. Ναι, ξέρω, θα ακούσουμε και πάλι τα γνωστά:

«Και τι έκανε ρε φίλε απ’ το 39’ και μετά ο Παναθηναϊκός για να νικήσει; Γιατί λέτε μόνο για το πέναλτι και όχι για την ανικανότητα που έδειξε να βάλει γκολ κόντρα σε δύο απ’ τις χειρότερες ομάδες της λίγκας;». Κι αυτό θα το γράψουμε, αλλά και το πέναλτι, πέναλτι κύριοι. Το ότι ο Παναθηναϊκός τραβάει το αγωνιστικό του… ζόρι εδώ κι εβδομάδες κι αδυνατεί να «καθαρίσει» τέτοια ματς, δεν αποτελεί «δικαιολογία» για τα πέναλτι «γαργάρα» των Καραντώνηδων και των λοιπών διαιτητών. Ας παίρνει αυτά που δικαιούται μέσα στο ματς ο Παναθηναϊκός (και) στην κακή του μέρα και μετά να συζητήσουμε από άλλη βάση για όλους και για όλα…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Τι είπε ο Στραματσόνι για την πίεση και τους τραυματισμούς

Τέταρτη σερί γκέλα ο Παναθηναϊκός